UNDER THE SHEETS BY EijeiMeyou

EijeiMeyou wrote:

Alliyah's POV


Tumayo ako at nagpunas ng pawis. Dinantay ko ang likod ng palad ko sa noo ko at tinignan ang bahagi ng kwarto na nalinis ko na. Pagkuwan ay sa bahaging di ko pa naaayos. Wala pa kasi ang tinawagan kong tutulong sa pag-aayos ng bahay.


"Half the work is done," medyo kontento naman na ako.


Itutuloy ko na naman sana ang ginagawa ko pero biglang tumunog ang telepono sa ibaba.


Lumabas ako ng kwarto. Si Seth siguro yun, asawa ko. We're newlyweds, actually, pero pangalawang asawa lang ako ni Seth dahil patay na ang unang asawa niya. May anak si Seth sa unang asawa niya, si Akila.


Pababa na ako ng hagdan ng mapansin kong parang may pumasok na babae sa kusina. Napatigil ako sa may gitna ng hagdan. Nakapatay ang ilaw sa kusina dahil pumapasok naman ang liwanag sa buong bahay kapag umaga.


"May tao ba diyan?" I took another step down. "Aisht! " napatalon ako nang mag-ring ulit ang telepono. Oo nga pala! Dali-dali akong bumaba at sinagot yun, "yes?" Baka guni-guni ko lang ang babae. Pagod na rin naman ako.


"Hey, sweetie," boses ni Seth.


"Why do you have to call that girl? She's not important!" naririnig kong sabi ng nasa background.


"Akila, stop it," saway ni Seth.


Sabi ko na nga ba, si Akila.


Akila's only 6 years old pero matatas ng magsalita. She was only 4 when her mother died. I guess di pa siya handang magkaroon ng bagong mommy. Four months pagkatapos ng libing ng mama niya, nagkakilala kami ni Seth. He's only 29 and I'm 22. Maaga kasi siyang nagkapamilya.

"Oh, hi," pinilit ko pa ring pasiglahin ang tono ko. "Kakain ba kayo ng lunch dito? Maghahanda ako." Hindi pa talaga kami nagkasama ng matagal ni Akila, noong kasal ko lang siya nakita pagkatapos ay tumira na siya sa mga lolo’t lola niya, mother side. Pero ngayon, kinuha na siya ni Seth and she’ll live with us.


"Please do, bibili lang kami ng ice cream ni Akila."


"Aww!" narinig kong umingit ng iyak si Akila.


"Is everything okay there?" kahit naman ganun ang bata, ayoko pa rin siyang naririnig umiyak.

Hinintay kong sumagot si Seth.

"W-wala yu-yun--"


"Seth? Seth? The line's---hello?" napuputol ang linya at parang may nasisirang kung ano.


"Don't... Please..." ngayon ay parang ungol ng babaeng pinapahirapan ang naririnig ko. Mahina lang ang boses pero napakalinaw ng mga sinasabi niya.


"Seth?" anong nangyayari? Di naman yun boses ni Akila. Parang boses yun ng babaeng nasa mid-20’s.


Nag-echo sa buong bahay ang paglagapak ng telepono sa de-tiles na sahig dahil nabitiwan ko. Agad kong hinaplos ang batok ko. Parang nanlalamig kasi... Parang may... Parang may humawak? Lumingon lingon ako.


Pagtutuok ng paningin ko sa hagdan ay may nakita akong babae na naglalakad patungo sa kwartong pinanggalingan ko kanina. Parang siya yung babaeng nakita ko rin kanina na papasok sa kusina. Pero... paano? Paanong nakapasok siya eh nakasara naman kahat ng pinto sa bahay? Sinigurado ko yun pagkaalis ni Seth para sunduin si Akila. At paanong ngayon ko lang siya napansin?


"Miss?" di niya ako nilingon. Pumasok na siya sa kwarto. Tumakbo ako patungo doon. Anong gagawin nya dun? Di man lang ba niya ako narinig? Sino sya? Nakasuot siya ng night dress na beige, may putik na natuyo sa laylayan nun at... ano yung nasa leeg niya? Dugo?


Pagpasok ko sa kwarto ay sakto namang binuksan niya ang life-size cabinet. Ngayon ay ang hamba na lang ng cabinet ang nakikita ko at di ko na siya makita. Humagip na muna ako ng maaari kong panuporta sa sarili ko bago unti-unting lumapit sa cabinet. Hindi ko siya kilala, baka kung ano pa ang gawin niya sa akin.


Nakaamba na ang vase na hawak ko pero nung itulak ko ang pinto ng cabinet ay wala na ang babae. Paanong nangyari yun eh kitang-kita ko ang kamay niyang nakukulapulan ng lupa at parang may mga sugat?


Lumamig ang pakiramdam ko. Parang may nagmamasid sa akin.


Nasaan na yung babaeng yun? Posible kayang mawala siya agad ng ganun ganun lang? Namamalik-mata ba ako?


Sinuri ko ang cabinet. Wala namang masyadong importante doon maliban sa mga bedsheets na natambak na doon mula ng mamatay ang asawa ni Seth at umalis sila sa bahay na iyon.


Isang bedsheet ang nakaagaw ng pansin ko kasi may burda ng pangalang "Hailey, Akila, and Seth."


"Ang sipag nung nagburda," wala sa sariling nasabi ko. Kinuha ko yun.

Sa gulat ko ay may nahulog na cellphone doon. "Huh?" sinubukan kong buhayin ang cellphone pero lowbat.


Naghalungkat ako ng charger ko at sa kabutihang palad, compatible kami.

Hinintay kong magcharge muna bago ko binuksan. Gumagana pa naman.


Isang LAICEY MENDEZ na pangalan ang sumalubong sa akin bilang welcome note ng cellphone.


"LAICEY?" sa pagkakaalam ko, ‘Hailey’ ang pangalan ng namayapang asawa ni Seth?


Tumingin-tingin ako sa mga larawan sa cellphone. Tanging sina Seth at Akila lang nandoon. Sa totoo lang, wala pa akong nakikitang larawan ng namayapang asawa ni Seth. Sabi niya, tinapon na daw nya lahat para mapadali ang pagmo-move on.

Naupo ako sa kama at matamang tinignan ang mga larawan nina Seth at Akila. Hindi sila magkamukha, ayoko namang magtanong kay Seth kung bakit, hindi ko alam, baka nagmana sa ina si Akila. Nasa likod ko ang bedsheet na pinanggalingan ng cellphone.

Ilang larawan na ang nakita ko ng maramdaman kong parang may gumagalaw sa likod ko. Natigil ako sa ginagawa at napadiretso ang likod ko. Hindi ako makalingon dahil pakiramdam ko ay naninigas ang mga paa ko, maging ang leeg ko ay di ko maigalaw.


Pinilit kong silipin ang nasa likod ko.

Napahawak ako ng mahigpit sa cellphone ng makita kong nagpormang tao ang bed sheet, parang may tao sa loob nun na pilit kumakawala. Nakikita ko rin ang repleksiyon ng bedsheet sa salamin ng cellphone.

Hindi ako makasigaw. Hindi ako makagalaw. Papalapit na siya. Parang may kamay sa loob nun na gustong butasan ang makapal na bed sheet. Parang nahihirapan siya. Pumikit ako ng mariin dahil iyon na lang ang alam kong gawin. Mapipisa ko pa yata ang cellphone na hawak ko.

Hinihintay kong may humawak sa akin o ano pero walang dumating at biglang tumigil sa paggalaw ang kama. Unti-unti akong nagmulat.

Wala akong makita.

Naninigas ang katawan ko pero pinilit kong gumalaw. Pakiramdam ko ay napuno ng dugo ang ulo ko. Hindi ako pwedeng magkamali. Alam kong may tao sa loob ng bedsheet. Alam na alam ko. Pinilit kong igalaw ang mga kamay ko. Dahil dun, nabitiwan ko ang cellphone.

Huminga muna ako ng malalim bago sinubukang yumuko. Namamanhid ang buong katawan ko. Dahil di pa kaya ng mga paa kong tumayo, napaluhod ako sa sahig. Pinulot ko ang cellphone, nanginginig ang mga kamay ko habang pumipindot doon. Ni di ko nga mapindot ng maayos at umaagpas pa ang daliri ko.


Maya maya ay naramdaman kong parang may nagbubuga ng hangin sa tagiliran ko. Pinilit kong iharap doon ang paningin ko.


"Ave maria full of grace..." pagdarasal ko ng makita ko ang babaeng sinundan ko kanina. Malabo ang mukha niya, hindi ko siya matitigan ng maayos. Nakaluhod siya sa tabi ko, nakaputing night dress na bakas ang mga natuyong putik at mula sa lalamunan niya ay umaagos ang malapot na dugo.


Unti unti niyang ginalaw ang ulo niya, may luhang umaagos sa mga mata niya pero di ko pa rin makita ng malinaw ang mukha niya. "Don't... Wag..."


Ang boses na yun...


Bago ko pa masagot ang isipan ko ay nawalan na lang ako ng ulirat.
***
"Kung may nakakarinig man nito..."


Naalimpungatan ako.


"Baka patay na ako..."


Ano ang ingay na yun? Saan galing?


"Pero kahit ganunpaman..."


May mga hikbi akong naririnig. Kasabay ng pagpe-play ng parang nir-ecord na boses. Kagaya nung boses ng...


Teka... Ang cellphone? Nasaan ang cellphone?


Nakahiga pa rin ako sa sahig ngayon at kung di ako nagkakamali, alas dos na ng hapon. Nasaan na sina Seth at Akila?


"Wag na wag kayong magtitiwala sa kanya..." parang bumubulong na umiiyak, puno ng hinagpis.


Bumangon ako at nakita ko ang cellphone na nasa kama.


"Ako si Laicey..." kukunin ko na sana ang cellphone nang marinig ko ang mga katagang yun. Si Laicey ang nagsasalita? Kaanu-ano niya sina Seth? "Kambal ko si Hailey na asawa ni Seth..." may kambal ang asawa ni Seth? "Tinatakot niya ako... Tinatakot niya ako... Sinasaktan... Ginagamit niya ako... Ginagamit niya ang bata para mapasunod ako..." sinong NIYA? "Ayaw niyang maniwala..." humagulgol ulit ang nagrerecord. "Ayaw niyang maniwalang ako si Laicey... Pinipilit niyang ako si Hailey na pinagpalit siya sa isang Hapon... Ayaw niya akong paniwalaan na patay na si Hailey..."


Natigagal ako.

Ang NIYA na tinutukoy ni Laicey ay si Seth?


"Sabi niya sinungaling ako... Hindi ako makaalis... Ginagamit niya si Akila... Pero hindi niya anak si Akila..." biglang lumamig ang paligid at mas naging makatotohanan ang mga hikbing naririnig ko. "Anak ni Hailey si Akila sa ibang lalake dahil baog si Seth. Pero di yun matanggap ni Seth... At mas lalong di matanggap ni Hailey... Ngayon ay ikinukulong ako ni Seth dito sa bahay, naitakas ko lang tong cellphone ko para makapag-record ng ebidensya..." mula sa background ay narinig kong may kalabog. "Nandiyan na siya..." nanginig ang boses.


Naging maingay na ang mga sumunod na narecord.


"Hailey..." mula sa background ay narinig ko ang boses ng isang lalake, malambing sa umpisa pero may halong tawa ng demonyo. "Nasaan ka na, sweetie?" nanindig ang balahibo ko... Sweetie... Gayang gaya ang boses ni Seth.


"Don't..." ang boses na yun... "wag..."


Parang napasok ako sa isang warp hole at ngayon ay nakaharap ako sa isang babaeng sinasaktan ng isang lalake... Ang lalakeng iyon ay walang iba kundi si Seth...


Kinubabawan niya ang babae sa kama. Nagpupumiglas ang babae. Paulit ulit na nagmamakaawa.


"Umalis ka na..." nakatingin sa akin ang babae. Ngayon maliwanag kong nakikita ang mukha niya.


At...


Kamukha ko siya!


"Wag ka ng magtagal pa dito..." sabi ng babae sa gitna ng paghihingalo.


"Mga wala kayong kwenta!" napapiksi ako ng makitang binasag ni Seth ang isang vase dun at sinaksak ng ilang ulit ang babae sa leeg gamit ang malaking piraso ng nabasag na vase. Animo’y sinaniban siya ng demonyo at nawala ang pagiging maaalalahaning Seth na nakilala ko.

Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko ngayon. Nananaginip ba ako?


"A-ako... Si L-Laicey..." nakuha pang sabihin ng babae bago siya mawalan ng hininga. Nakamulat siya at diretso ang tingin sa akin.


Tumayo si Seth na parang walang nangyari. Naglakad siya at tumagos lang sa akin.


Parang ang tagal kong nakatayo doon.


Ilang saglit pa'y bumalik si Seth at binuhat ang bangkay.


Para ulit akong pumasok sa warp hole at nakaharap na naman ako kay Seth na nililibing ang babae sa likod ng bahay. May malalim na hukay doon at basta na lang tinapon ang bangkay doon. Pagkatapos niyang matabunan ng lupa ang hinukay nya ay umambon. Noon ko lang naramdaman na umiiyak na pala ako.


Bumalik ulit kami sa loob ng bahay. Nilabhan ni Seth ang bed sheet at tinambak sa cabinet. Pagkuwan ay naligo tapos umalis na parang walang nangyaring krimen.


Paano to nagawa ni Seth? Paano niya nagawa ang karamuldumal na krimen na iyon?

Napapikit ako at nang muling magmulat ay nasa kwarto na ulit ako... humihikbi... nakatayo sa gitna... at parang nakatingin sa salamin dahil kaharap ko ngayon ang isang babaeng kamukhang-kamukha ko. Pero unti-unti’y nabakasan ng mga pasa’t sugat ang buong katawan niya. Nawala ang babaeng kamukha ko.

“S-sino ka?” wala sa sariling natanong ko.

“Umalis ka na...”

“Pero b-bakit?”

Umiling lang siya at di na sumagot.

Umihip ang malamig na hangin at nawala na siya sa paningin ko pero ramdam ko pa rin ang bigat ng aura ng buong kwarto.

Pinunasan ko ang buong mukha ko at dali-daling kinuha ang mga gamit na kakailanganin ko sa pag-alis. Hindi ko matatagalan ang pakikisama kay Seth. Totoo ang nakita ko, totoong-totoo. Kinuha ko rin ang bed sheet at ang cellphone.

Nagkukumahog na ako sa pagbaba ng hagdan ng marinig ko ang mahinang ‘click’ ng pinto, tanda na may nagbubukas nun.

Nanigas ang mga paa ko pagkakita ko kay Seth.

“Sweetie,” ngumiti pa siya, “iniwan ko na muna si Akila sa talyer, nasiraan kami eh, sorry kung di na kami nakakain dito---“ natigilan siya pagkakita sa hawak kong paper bag na naglalaman ng bed sheet, pinilit ko namang itago ang kabilang kamay ko na nakahawak sa cellphone. “Saan mo nakuha yan?!”

Napapiksi ako sa biglang pagdagundong ng boses niya. “W-wala... ipapalaba ko lang sa labas---“

“Sinungaling!” bago pa man ako makakilos sa kinalulugaran ko ay nakalapit na siya sa akin at hinawakan ako sa magkabilang balikat, “saan mo nakuha yan? Bakit ka aalis? Lalayas ka na naman, ha? Iiwanan mo na naman kami ni Akila, ha?! Ha?!”

Napapikit ako nang dumapo ang mabigat na palad ni Seth sa kanang pisngi ko. Bumalandra ako sa kabilang panig ng hagdan at nabitiwan ko ang cellphone. Dumulas iyon sa paanan ni Seth.

“Kung may nakakarinig man nito..." nag-play ang cellphone. “Baka patay na ako...”

Ngumisi si Seth.

“Seth...” iyon lang ang salitang namutawi sa labi ko.

“Lalayas ka na naman, Hailey? Hindi ba sapat ang binibigay ko sa yo?!”

“Hindi ako si Hailey! Ah!” sinabunutan niya ako at itinayo, “hinding-hindi ka na makakaalis pa dito, Hailey, akin ka lang!”

“Hindi ako si Hailey---ah!” napaigik ako sa sakit nang suntukin niya ako sa tiyan.

“Sinungaling ka pa rin, Hailey!” nilapit niya ang mukha niya sa akin, nanlilisik ang mga mata niya.

Napatitig ako dun at kitang-kita ko ang repleksiyon ni Laicey sa mga mata niya, naaawang parang nagagalit. “Hindi ako si Hailey!” buong lakas ko siyang tinulak at kahit masakit ang pagkakasabunot niya sa buhok ko ay tiniis ko.

Nabitawan niya ako pero nung papatayo na ako ay nahawakan niya ang kamay ko dahilan para matumba ulit ako. Pinaikot niya ang braso niya sa leeg ko.

“Hinding-hindi na kita pakakawalan pa, Hailey...” bulong niya sa tenga ko.

“W-Wag, Seth,” nawawalan na ako ng hininga. Pumalag ako pero mas malakas siya. Bago ko pa malaman ay nakapatong na sa mukha ko ang makapal na bed sheet at pilit iyong idinidiin ni Seth sa akin dahilan para lalong di ako makahinga.

Unti-unti kong naramdaman ang panghihina ng katawan ko hanggang sa tuluyan ko ng di nakayanan ang pagkawala ng hangin sa baga ko.
***
"Kung may nakakarinig man nito..."


Nagising ako ng may marinig na nahulog sa tabi ko. Masakit ang batok ko pero di ko inalintana yun. Bumangon ako.


"S-Seth..." nauutal na nausal ko, si Seth, nakahandusay sa sahig katabi ang bedsheet na sumipsip sa dugo niyang umaagos mula sa leeg niyang may nakatarak pang basag na vase.


Noon ko lang namalayan na may malapot at malansa sa kamay ko...


Dugo.


Dugo ni Seth.


Ako ang pumatay kay Seth.


Pero paano?


Bago ko pa masagot ang katanungang nabuo sa isipan ko'y lumitaw sa harapan ko si Laicey.


"Ikaw ang may gawa nito..." mahinang sabi ko. Tinapat niya ang kamay niya sa noo ko at doon ko nakita na nung mawalan na ako ng hininga ay saka ako sinaniban ni Laicey. Siya ang lumaban kay Seth. "S-Salamat."


"Kailangan mo munang mag-agaw buhay bago kita matulungan," wika niya, nagbabalik na ang dati nyang mukha. Kung titignan ng mabuti ay para talaga kaming kambal pero imposibleng mangyari yun. "Matatahimik na ako."


Iyon lang at nawala na siya.


Ilang saglit ako nag-isip kung ano ang gagawin ko kay Seth. Sa huli ay napagdesisyunan kung tumawag ng pulis. I explained what happened, the phone recording was a big help at nabigyan na rin ng disenteng libing si Laicey.


It's been a year since that happened and still di ko mahanap ang tamang eksplenasyon kung bakit kami magkakamukha nina Hailey and Laicey. Akila's living with me now, nagkasundo rin kami pero di pa rin niya alam kung paano, bakit at sino ang pumatay kay Seth. The house was sold for a low price. It's not my responsibility anymore. Masyadong masama ang karanasan ko sa bahay na iyon.


I just need to focus to Akila. That happening gave me enough traumas to love and believe again. There'll come a time na makakahanap din ako ng taong para sa akin. Yung hindi gaya ni Seth na obsess.


And this ends my story.
***
Author: No one could tell what I'm feeling right now. I failed. I just created another suckish story, funny thing is, isasali ko ‘to sa competition. Kafal lang din naman, asa pa akiz. Anyways, arigatou gozaimasou. Pinaghirapan ko tong isulat sa Facebook gamit ang mobile at sinesend ko lang sa messenger ko. And then copied and pasted. Anyways, haba ng sinabi ko. Thank you let.

Property of http://wattpad.com/user/EijeiMeyou
All rights reserved 2013
Cover by EijeiMeyou

EijeiMeyou wrote:

Alliyah's POV


Tumayo ako at nagpunas ng pawis. Dinantay ko ang likod ng palad ko sa noo ko at tinignan ang bahagi ng kwarto na nalinis ko na. Pagkuwan ay sa bahaging di ko pa naaayos. Wala pa kasi ang tinawagan kong tutulong sa pag-aayos ng bahay.


"Half the work is done," medyo kontento naman na ako.


Itutuloy ko na naman sana ang ginagawa ko pero biglang tumunog ang telepono sa ibaba.


Lumabas ako ng kwarto. Si Seth siguro yun, asawa ko. We're newlyweds, actually, pero pangalawang asawa lang ako ni Seth dahil patay na ang unang asawa niya. May anak si Seth sa unang asawa niya, si Akila.


Pababa na ako ng hagdan ng mapansin kong parang may pumasok na babae sa kusina. Napatigil ako sa may gitna ng hagdan. Nakapatay ang ilaw sa kusina dahil pumapasok naman ang liwanag sa buong bahay kapag umaga.


"May tao ba diyan?" I took another step down. "Aisht! " napatalon ako nang mag-ring ulit ang telepono. Oo nga pala! Dali-dali akong bumaba at sinagot yun, "yes?" Baka guni-guni ko lang ang babae. Pagod na rin naman ako.


"Hey, sweetie," boses ni Seth.


"Why do you have to call that girl? She's not important!" naririnig kong sabi ng nasa background.


"Akila, stop it," saway ni Seth.


Sabi ko na nga ba, si Akila.


Akila's only 6 years old pero matatas ng magsalita. She was only 4 when her mother died. I guess di pa siya handang magkaroon ng bagong mommy. Four months pagkatapos ng libing ng mama niya, nagkakilala kami ni Seth. He's only 29 and I'm 22. Maaga kasi siyang nagkapamilya.

"Oh, hi," pinilit ko pa ring pasiglahin ang tono ko. "Kakain ba kayo ng lunch dito? Maghahanda ako." Hindi pa talaga kami nagkasama ng matagal ni Akila, noong kasal ko lang siya nakita pagkatapos ay tumira na siya sa mga lolo’t lola niya, mother side. Pero ngayon, kinuha na siya ni Seth and she’ll live with us.


"Please do, bibili lang kami ng ice cream ni Akila."


"Aww!" narinig kong umingit ng iyak si Akila.


"Is everything okay there?" kahit naman ganun ang bata, ayoko pa rin siyang naririnig umiyak.

Hinintay kong sumagot si Seth.

"W-wala yu-yun--"


"Seth? Seth? The line's---hello?" napuputol ang linya at parang may nasisirang kung ano.


"Don't... Please..." ngayon ay parang ungol ng babaeng pinapahirapan ang naririnig ko. Mahina lang ang boses pero napakalinaw ng mga sinasabi niya.


"Seth?" anong nangyayari? Di naman yun boses ni Akila. Parang boses yun ng babaeng nasa mid-20’s.


Nag-echo sa buong bahay ang paglagapak ng telepono sa de-tiles na sahig dahil nabitiwan ko. Agad kong hinaplos ang batok ko. Parang nanlalamig kasi... Parang may... Parang may humawak? Lumingon lingon ako.


Pagtutuok ng paningin ko sa hagdan ay may nakita akong babae na naglalakad patungo sa kwartong pinanggalingan ko kanina. Parang siya yung babaeng nakita ko rin kanina na papasok sa kusina. Pero... paano? Paanong nakapasok siya eh nakasara naman kahat ng pinto sa bahay? Sinigurado ko yun pagkaalis ni Seth para sunduin si Akila. At paanong ngayon ko lang siya napansin?


"Miss?" di niya ako nilingon. Pumasok na siya sa kwarto. Tumakbo ako patungo doon. Anong gagawin nya dun? Di man lang ba niya ako narinig? Sino sya? Nakasuot siya ng night dress na beige, may putik na natuyo sa laylayan nun at... ano yung nasa leeg niya? Dugo?


Pagpasok ko sa kwarto ay sakto namang binuksan niya ang life-size cabinet. Ngayon ay ang hamba na lang ng cabinet ang nakikita ko at di ko na siya makita. Humagip na muna ako ng maaari kong panuporta sa sarili ko bago unti-unting lumapit sa cabinet. Hindi ko siya kilala, baka kung ano pa ang gawin niya sa akin.


Nakaamba na ang vase na hawak ko pero nung itulak ko ang pinto ng cabinet ay wala na ang babae. Paanong nangyari yun eh kitang-kita ko ang kamay niyang nakukulapulan ng lupa at parang may mga sugat?


Lumamig ang pakiramdam ko. Parang may nagmamasid sa akin.


Nasaan na yung babaeng yun? Posible kayang mawala siya agad ng ganun ganun lang? Namamalik-mata ba ako?


Sinuri ko ang cabinet. Wala namang masyadong importante doon maliban sa mga bedsheets na natambak na doon mula ng mamatay ang asawa ni Seth at umalis sila sa bahay na iyon.


Isang bedsheet ang nakaagaw ng pansin ko kasi may burda ng pangalang "Hailey, Akila, and Seth."


"Ang sipag nung nagburda," wala sa sariling nasabi ko. Kinuha ko yun.

Sa gulat ko ay may nahulog na cellphone doon. "Huh?" sinubukan kong buhayin ang cellphone pero lowbat.


Naghalungkat ako ng charger ko at sa kabutihang palad, compatible kami.

Hinintay kong magcharge muna bago ko binuksan. Gumagana pa naman.


Isang LAICEY MENDEZ na pangalan ang sumalubong sa akin bilang welcome note ng cellphone.


"LAICEY?" sa pagkakaalam ko, ‘Hailey’ ang pangalan ng namayapang asawa ni Seth?


Tumingin-tingin ako sa mga larawan sa cellphone. Tanging sina Seth at Akila lang nandoon. Sa totoo lang, wala pa akong nakikitang larawan ng namayapang asawa ni Seth. Sabi niya, tinapon na daw nya lahat para mapadali ang pagmo-move on.

Naupo ako sa kama at matamang tinignan ang mga larawan nina Seth at Akila. Hindi sila magkamukha, ayoko namang magtanong kay Seth kung bakit, hindi ko alam, baka nagmana sa ina si Akila. Nasa likod ko ang bedsheet na pinanggalingan ng cellphone.

Ilang larawan na ang nakita ko ng maramdaman kong parang may gumagalaw sa likod ko. Natigil ako sa ginagawa at napadiretso ang likod ko. Hindi ako makalingon dahil pakiramdam ko ay naninigas ang mga paa ko, maging ang leeg ko ay di ko maigalaw.


Pinilit kong silipin ang nasa likod ko.

Napahawak ako ng mahigpit sa cellphone ng makita kong nagpormang tao ang bed sheet, parang may tao sa loob nun na pilit kumakawala. Nakikita ko rin ang repleksiyon ng bedsheet sa salamin ng cellphone.

Hindi ako makasigaw. Hindi ako makagalaw. Papalapit na siya. Parang may kamay sa loob nun na gustong butasan ang makapal na bed sheet. Parang nahihirapan siya. Pumikit ako ng mariin dahil iyon na lang ang alam kong gawin. Mapipisa ko pa yata ang cellphone na hawak ko.

Hinihintay kong may humawak sa akin o ano pero walang dumating at biglang tumigil sa paggalaw ang kama. Unti-unti akong nagmulat.

Wala akong makita.

Naninigas ang katawan ko pero pinilit kong gumalaw. Pakiramdam ko ay napuno ng dugo ang ulo ko. Hindi ako pwedeng magkamali. Alam kong may tao sa loob ng bedsheet. Alam na alam ko. Pinilit kong igalaw ang mga kamay ko. Dahil dun, nabitiwan ko ang cellphone.

Huminga muna ako ng malalim bago sinubukang yumuko. Namamanhid ang buong katawan ko. Dahil di pa kaya ng mga paa kong tumayo, napaluhod ako sa sahig. Pinulot ko ang cellphone, nanginginig ang mga kamay ko habang pumipindot doon. Ni di ko nga mapindot ng maayos at umaagpas pa ang daliri ko.


Maya maya ay naramdaman kong parang may nagbubuga ng hangin sa tagiliran ko. Pinilit kong iharap doon ang paningin ko.


"Ave maria full of grace..." pagdarasal ko ng makita ko ang babaeng sinundan ko kanina. Malabo ang mukha niya, hindi ko siya matitigan ng maayos. Nakaluhod siya sa tabi ko, nakaputing night dress na bakas ang mga natuyong putik at mula sa lalamunan niya ay umaagos ang malapot na dugo.


Unti unti niyang ginalaw ang ulo niya, may luhang umaagos sa mga mata niya pero di ko pa rin makita ng malinaw ang mukha niya. "Don't... Wag..."


Ang boses na yun...


Bago ko pa masagot ang isipan ko ay nawalan na lang ako ng ulirat.
***
"Kung may nakakarinig man nito..."


Naalimpungatan ako.


"Baka patay na ako..."


Ano ang ingay na yun? Saan galing?


"Pero kahit ganunpaman..."


May mga hikbi akong naririnig. Kasabay ng pagpe-play ng parang nir-ecord na boses. Kagaya nung boses ng...


Teka... Ang cellphone? Nasaan ang cellphone?


Nakahiga pa rin ako sa sahig ngayon at kung di ako nagkakamali, alas dos na ng hapon. Nasaan na sina Seth at Akila?


"Wag na wag kayong magtitiwala sa kanya..." parang bumubulong na umiiyak, puno ng hinagpis.


Bumangon ako at nakita ko ang cellphone na nasa kama.


"Ako si Laicey..." kukunin ko na sana ang cellphone nang marinig ko ang mga katagang yun. Si Laicey ang nagsasalita? Kaanu-ano niya sina Seth? "Kambal ko si Hailey na asawa ni Seth..." may kambal ang asawa ni Seth? "Tinatakot niya ako... Tinatakot niya ako... Sinasaktan... Ginagamit niya ako... Ginagamit niya ang bata para mapasunod ako..." sinong NIYA? "Ayaw niyang maniwala..." humagulgol ulit ang nagrerecord. "Ayaw niyang maniwalang ako si Laicey... Pinipilit niyang ako si Hailey na pinagpalit siya sa isang Hapon... Ayaw niya akong paniwalaan na patay na si Hailey..."


Natigagal ako.

Ang NIYA na tinutukoy ni Laicey ay si Seth?


"Sabi niya sinungaling ako... Hindi ako makaalis... Ginagamit niya si Akila... Pero hindi niya anak si Akila..." biglang lumamig ang paligid at mas naging makatotohanan ang mga hikbing naririnig ko. "Anak ni Hailey si Akila sa ibang lalake dahil baog si Seth. Pero di yun matanggap ni Seth... At mas lalong di matanggap ni Hailey... Ngayon ay ikinukulong ako ni Seth dito sa bahay, naitakas ko lang tong cellphone ko para makapag-record ng ebidensya..." mula sa background ay narinig kong may kalabog. "Nandiyan na siya..." nanginig ang boses.


Naging maingay na ang mga sumunod na narecord.


"Hailey..." mula sa background ay narinig ko ang boses ng isang lalake, malambing sa umpisa pero may halong tawa ng demonyo. "Nasaan ka na, sweetie?" nanindig ang balahibo ko... Sweetie... Gayang gaya ang boses ni Seth.


"Don't..." ang boses na yun... "wag..."


Parang napasok ako sa isang warp hole at ngayon ay nakaharap ako sa isang babaeng sinasaktan ng isang lalake... Ang lalakeng iyon ay walang iba kundi si Seth...


Kinubabawan niya ang babae sa kama. Nagpupumiglas ang babae. Paulit ulit na nagmamakaawa.


"Umalis ka na..." nakatingin sa akin ang babae. Ngayon maliwanag kong nakikita ang mukha niya.


At...


Kamukha ko siya!


"Wag ka ng magtagal pa dito..." sabi ng babae sa gitna ng paghihingalo.


"Mga wala kayong kwenta!" napapiksi ako ng makitang binasag ni Seth ang isang vase dun at sinaksak ng ilang ulit ang babae sa leeg gamit ang malaking piraso ng nabasag na vase. Animo’y sinaniban siya ng demonyo at nawala ang pagiging maaalalahaning Seth na nakilala ko.

Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko ngayon. Nananaginip ba ako?


"A-ako... Si L-Laicey..." nakuha pang sabihin ng babae bago siya mawalan ng hininga. Nakamulat siya at diretso ang tingin sa akin.


Tumayo si Seth na parang walang nangyari. Naglakad siya at tumagos lang sa akin.


Parang ang tagal kong nakatayo doon.


Ilang saglit pa'y bumalik si Seth at binuhat ang bangkay.


Para ulit akong pumasok sa warp hole at nakaharap na naman ako kay Seth na nililibing ang babae sa likod ng bahay. May malalim na hukay doon at basta na lang tinapon ang bangkay doon. Pagkatapos niyang matabunan ng lupa ang hinukay nya ay umambon. Noon ko lang naramdaman na umiiyak na pala ako.


Bumalik ulit kami sa loob ng bahay. Nilabhan ni Seth ang bed sheet at tinambak sa cabinet. Pagkuwan ay naligo tapos umalis na parang walang nangyaring krimen.


Paano to nagawa ni Seth? Paano niya nagawa ang karamuldumal na krimen na iyon?

Napapikit ako at nang muling magmulat ay nasa kwarto na ulit ako... humihikbi... nakatayo sa gitna... at parang nakatingin sa salamin dahil kaharap ko ngayon ang isang babaeng kamukhang-kamukha ko. Pero unti-unti’y nabakasan ng mga pasa’t sugat ang buong katawan niya. Nawala ang babaeng kamukha ko.

“S-sino ka?” wala sa sariling natanong ko.

“Umalis ka na...”

“Pero b-bakit?”

Umiling lang siya at di na sumagot.

Umihip ang malamig na hangin at nawala na siya sa paningin ko pero ramdam ko pa rin ang bigat ng aura ng buong kwarto.

Pinunasan ko ang buong mukha ko at dali-daling kinuha ang mga gamit na kakailanganin ko sa pag-alis. Hindi ko matatagalan ang pakikisama kay Seth. Totoo ang nakita ko, totoong-totoo. Kinuha ko rin ang bed sheet at ang cellphone.

Nagkukumahog na ako sa pagbaba ng hagdan ng marinig ko ang mahinang ‘click’ ng pinto, tanda na may nagbubukas nun.

Nanigas ang mga paa ko pagkakita ko kay Seth.

“Sweetie,” ngumiti pa siya, “iniwan ko na muna si Akila sa talyer, nasiraan kami eh, sorry kung di na kami nakakain dito---“ natigilan siya pagkakita sa hawak kong paper bag na naglalaman ng bed sheet, pinilit ko namang itago ang kabilang kamay ko na nakahawak sa cellphone. “Saan mo nakuha yan?!”

Napapiksi ako sa biglang pagdagundong ng boses niya. “W-wala... ipapalaba ko lang sa labas---“

“Sinungaling!” bago pa man ako makakilos sa kinalulugaran ko ay nakalapit na siya sa akin at hinawakan ako sa magkabilang balikat, “saan mo nakuha yan? Bakit ka aalis? Lalayas ka na naman, ha? Iiwanan mo na naman kami ni Akila, ha?! Ha?!”

Napapikit ako nang dumapo ang mabigat na palad ni Seth sa kanang pisngi ko. Bumalandra ako sa kabilang panig ng hagdan at nabitiwan ko ang cellphone. Dumulas iyon sa paanan ni Seth.

“Kung may nakakarinig man nito..." nag-play ang cellphone. “Baka patay na ako...”

Ngumisi si Seth.

“Seth...” iyon lang ang salitang namutawi sa labi ko.

“Lalayas ka na naman, Hailey? Hindi ba sapat ang binibigay ko sa yo?!”

“Hindi ako si Hailey! Ah!” sinabunutan niya ako at itinayo, “hinding-hindi ka na makakaalis pa dito, Hailey, akin ka lang!”

“Hindi ako si Hailey---ah!” napaigik ako sa sakit nang suntukin niya ako sa tiyan.

“Sinungaling ka pa rin, Hailey!” nilapit niya ang mukha niya sa akin, nanlilisik ang mga mata niya.

Napatitig ako dun at kitang-kita ko ang repleksiyon ni Laicey sa mga mata niya, naaawang parang nagagalit. “Hindi ako si Hailey!” buong lakas ko siyang tinulak at kahit masakit ang pagkakasabunot niya sa buhok ko ay tiniis ko.

Nabitawan niya ako pero nung papatayo na ako ay nahawakan niya ang kamay ko dahilan para matumba ulit ako. Pinaikot niya ang braso niya sa leeg ko.

“Hinding-hindi na kita pakakawalan pa, Hailey...” bulong niya sa tenga ko.

“W-Wag, Seth,” nawawalan na ako ng hininga. Pumalag ako pero mas malakas siya. Bago ko pa malaman ay nakapatong na sa mukha ko ang makapal na bed sheet at pilit iyong idinidiin ni Seth sa akin dahilan para lalong di ako makahinga.

Unti-unti kong naramdaman ang panghihina ng katawan ko hanggang sa tuluyan ko ng di nakayanan ang pagkawala ng hangin sa baga ko.
***
"Kung may nakakarinig man nito..."


Nagising ako ng may marinig na nahulog sa tabi ko. Masakit ang batok ko pero di ko inalintana yun. Bumangon ako.


"S-Seth..." nauutal na nausal ko, si Seth, nakahandusay sa sahig katabi ang bedsheet na sumipsip sa dugo niyang umaagos mula sa leeg niyang may nakatarak pang basag na vase.


Noon ko lang namalayan na may malapot at malansa sa kamay ko...


Dugo.


Dugo ni Seth.


Ako ang pumatay kay Seth.


Pero paano?


Bago ko pa masagot ang katanungang nabuo sa isipan ko'y lumitaw sa harapan ko si Laicey.


"Ikaw ang may gawa nito..." mahinang sabi ko. Tinapat niya ang kamay niya sa noo ko at doon ko nakita na nung mawalan na ako ng hininga ay saka ako sinaniban ni Laicey. Siya ang lumaban kay Seth. "S-Salamat."


"Kailangan mo munang mag-agaw buhay bago kita matulungan," wika niya, nagbabalik na ang dati nyang mukha. Kung titignan ng mabuti ay para talaga kaming kambal pero imposibleng mangyari yun. "Matatahimik na ako."


Iyon lang at nawala na siya.


Ilang saglit ako nag-isip kung ano ang gagawin ko kay Seth. Sa huli ay napagdesisyunan kung tumawag ng pulis. I explained what happened, the phone recording was a big help at nabigyan na rin ng disenteng libing si Laicey.


It's been a year since that happened and still di ko mahanap ang tamang eksplenasyon kung bakit kami magkakamukha nina Hailey and Laicey. Akila's living with me now, nagkasundo rin kami pero di pa rin niya alam kung paano, bakit at sino ang pumatay kay Seth. The house was sold for a low price. It's not my responsibility anymore. Masyadong masama ang karanasan ko sa bahay na iyon.


I just need to focus to Akila. That happening gave me enough traumas to love and believe again. There'll come a time na makakahanap din ako ng taong para sa akin. Yung hindi gaya ni Seth na obsess.


And this ends my story.
***
Author: No one could tell what I'm feeling right now. I failed. I just created another suckish story, funny thing is, isasali ko ‘to sa competition. Kafal lang din naman, asa pa akiz. Anyways, arigatou gozaimasou. Pinaghirapan ko tong isulat sa Facebook gamit ang mobile at sinesend ko lang sa messenger ko. And then copied and pasted. Anyways, haba ng sinabi ko. Thank you let.

Property of http://wattpad.com/user/EijeiMeyou
All rights reserved 2013
Cover by EijeiMeyou

Kei_Elle wrote:Ayoko muna basahin kasi parang horror? XD

EijeiMeyou wrote:SPAM HINDI TO HORROR. COMEDY KAYA TO. COVER PA LANG, COMEDY NA HAHAHASPAM

EijeiMeyou wrote:SPAMHINDI NGA SABI EESPAM

im_sad_coz_im_alone wrote:

Kei_Elle wrote:Ayoko muna basahin kasi parang horror? XD

hahaha....ayaw nyo po ba ng horror?