Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
2 posters
Page 1 of 2
Page 1 of 2 • 1, 2 
Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou January 3rd 2013, 1:43 pm
Jessie's body is in comma while her soul is searching for a reason for her to have her life back. Kailangan nyang gawin yun bago ang unang patak ng ulan. At kailangang makakuha sya ng dahilan sa isang taong nagngangalang Geoff na balak pa yata syang ipasok sa mental.
By: EijeiMeyou
By: EijeiMeyou
]Last edited by EijeiMeyou on January 20th 2013, 7:57 am; edited 1 time in total
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537
Votes Received : 12
Credits : 37193
Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou January 3rd 2013, 1:48 pm
[GIVE ME A REASON TO LIVE]
Jessie’s POV (point of view)
“Uwaa! asan ako? Bat ako nandito? Grabe to! Bat ganito ang suot ko? Ang pangit ng pagkakaputi ha, puting puti talaga tapos ang haba ng tabas! Di bagay sa kin, di makita shape ng katawan ko--- pero, asan nga ba ako? Err! Okay na po, gag show ba to? May camera? Di man lang ako nakapaghanda! Sosyal din ang fog effect ha, labas na po kayo, yuhoo!” Bakit walang sumasagot sa kin? Nakakasilaw na rin yung puting ilaw ha, walang hanggan ba tong daan na may makapal na puting usok na to? Buti sana kung may dumaan na kahit tricycle man lang at makikisakay ako.
“Ahy oo nga eh, grabe ang pagkamatay ni Michael Jackson noh? Nakapasok na ba sya? Di man lang natin nakadaupang palad bago sya pumasok! Di man lang natin nasilayan!”
“Pati nga si Whitney eh, nakita ko sya pero di man lang ako nakapagpa-autograph! Andami kasing nakiusyoso noon e!”
Ayan, may tao akong narinig... nag-uusap... masundan nga ang mga boses at makapagtanong sa kanila. Nakakita ako ng dalawang babae, isang matangkad na payat at isang maliit na mataba... ang pinagtatakahan ko lang, bakit pare pareho kami ng damit? Pare pareho ba kami ng pinagbilhan? Eh, matanong na nga lang mamaya..
“Ahm, excuse me po…”
Napatingin sila pareho sa kin, “bakit?” sabay pa nilang tanong sa kin. Duet pa talaga.
“Bago na naman, pang-ilan na ba sya?” sabi ng matabang babae.
“Ahy ewan, andami na kasi, ilan na kaya ang nakapasok noh?” sagot naman dito ng payat na babae, para lang akong hindi nag-e-exist doon.
“Eherm… tanong ko lang po sana kung nasan po ako?” kinuha ko na pansin nila dahil balak pa sana nilang magchismisan ulit.
“Nasa langit ka na,hija, pero hindi pa mismo sa kaharian, nasa boundary ka pa lamang ng buhay sa lupa at buhay sa langit,” paliwanag ng matabang babae.
Naka-drugs ba sila? Ano to, mental? Tapos yung damit nila, uniform? Buhay sa lupa at buhay sa langit? Ayos! Pero Di naman ako baliw a!
“Mare, di yata naniniwala eh,” sabi ng payat na babae, “hija, dumiretso ka na lang kung di ka naniniwala, si Peter na lang kausapin mo sa bagay na yan kung di ka naniniwala sa min. Oh mare, ano na, maganda ba si Whitney?”
Tinalikuran ko na sila. Baliw yata ang mga tao rito e. hirap nyan at wala akong matandaan kung bakit ako naroon. Dumiretso nga ako at nakakita ako ng pila sa harap ng napakataas na kulay gintong gate na may nakasulat na “Welcome to Heaven”… gag show nga to! Pero nakipila pa rin ako para makita ko kung sino yung nagpapapasok at masapak ko nga minsan. May booth pa kasi roon.
“Roger Mayamanako, 35, dalawa asawa, anim ang anak , business man, Chinese,” narinig kong salaysay nung lalakeng may hairband na pabilog sa ulo na nakahawak ng makapal na makapal na libro. Mas makapal pa sa pinakamakapal na dictionary, “anong dala mo?”
“Yung bahay ko at dalawang Ferrari,” sagot ng lalakeng nagngangalang Roger.
“Bawal ang ganyan sa loob, akin na ang susi. Pasensya na pero wala ka na ring pag-asang makabalik sa lupa. Sa kabilang pila ka na. Sunod!” baliwan ba talaga dito? Anong usapan yun?
Umalis na yung lalakeng Roger at umusad uli ang linya, “Lizel Cademic? Ah, bawal ka dito, hija, sa kabila ka. Di ka kasi nagsisimba tapos wala ka na ring chance makababa sa lupa, next!”
Umusad na naman ang linya… at na naman… at na naman… ako na!
“Jessica ‘Jessie’ Antonio… 23, single, ulila na, pero may isang kapatid, oh, bakit ka nandito? Dapat nasa lupa ka pa ah? May pag-asa ka pa,” tumingin sya sa kin. Jessica ‘Jessie’ Antonio pala ang pagalan ko? Ayos ah, kering keri, para talaga syang seryoso. Humagalpak na ako ng tawa. “Bakit ka tumatawa?”
“Nakakatawa naman talaga e! tama na haha! Asan ang camera? Joke to di ba?” tawa lang ako ng tawa. Umiling iling sya sa kin. Baliw talaga tong mga to.
“Anghel!” sigaw nya, bigla namang may lumitaw na lalake na may hawak pang baston, hanep sa magic trick a! “Ikaw muna rito at may ipapakita lang ako sa isa rito, ikaw naman, sumunod ka sakin,” tukoy nya sa kin. Sumunod na lang ako habang pinipilit na wag tumawa.
Nagpunta kami sa isang kwarto na puro puti, “grabe kayo ha, talagang nageffort pa kayo sa pagpipintura ng puti?” puna ko.
“Upo ka at manood,” nakaupo na ito. May tv at sofa pa ha? Astig talaga! Bigla ba yung nag-appear kanina habang pinupuna ko yung kwarto?
“Anong showing?” tanong ko. Naupo na rin ako.
“Manood ka na lang.”
“Ako yun ah!” bigla kasing nakita ko yung imahe ko sa screen.
“Ikaw nga yan habang papasok sa trabaho, nagtratrabaho ka sa isang fast food chain,” kwento nya.
Nangunot noo ko, “eh sino yung lalakeng umakbay sa kin?”
“Ayan? Boyfriend mo yan, si Jimmy, katrabaho mo, isang buwan na relasyon nyo.”
Wow!may boyfriend pala ako? Sa screen, pumapasok daw kami sa fast food chain, nagtrabaho, trabaho at umuwi na raw kami, sabay kaming umuwi ni Jimmy, nakaakbay sya sa kin, tapos nung nasa madilim na parte na raw kami ng daan, bigla akong pinigilan ni Jimmy sa braso,
“Ohy! Foul na yan ah!” bulalas ko.
“Makinig tsaka manood ka na lang.”
“Jessie, wag ka ng umangal, wala namang tao rito e,at di pa tayo naghalikan mula ng maging tayo,” sabi ni Jimmy sa pinapanood naming. Nagngitngit naman ang kalooban ko, parang gusto kong ilabas sa screen yung Jimmy na yun at sakal sakalin.
“Wag, Jim. W-wag,” angal ko daw dun. Pumapalag sa pagkakahawak ni Jimmy, pinipilit nya akong halikan kaya tinuhod ko sya sa pribadong parte nya.
“Ayown! Nakita mo, ha? Galing ko noh?!” pagyayabang ko sa katabi kong nanonood.
“Hayan, panoorin mo yan at sabihin mo sa kin na magaling ka.”
“Jessie! Bumalik ka!” umaaringking sa sakit si Jimmy, hawak ang tinuhod kong parte nya. tinakbuhan ko naman sya, nakarating na kami sa highway, takbo lang ako ng takbo para makatakas sa manyak na iyon, sa pagtakbo ko, di ako tumitingin sa left and right side ko…. Tapos may malakas na ‘bbbeeeeeeepppp’ mula sa kung saan, liningon ko yun…. ‘bbooogshhh’ tumilapon ako… duguan ang ulo…
“The end….galing mo di ba?” panunukso pa sa kin ng katabi ko, iuntog ko to sa tv e.
“Bat ganun? Totoo ba yun? Bat wala akong maalala?”
“Nung nagtravel ka kasi papunta rito, naiwan mo yung alaala mo sa katawan mo na kasalukuyang nasa ospital ngayon. Sosyal ka ha? Nasa private room ka pa, dapat pasalamat ka sa mga charities na tumutulong sa yo if ever na mabuhay ka.”
Ha? Ano daw? So, totoo tong nangyayari sa kin ngayon? Aahhh! “Asan na si Jimmy ngayon?”
“Nasa kulungan, syempre.. oh di ba… ano, naniniwala ka na ngayon?” kumakain pa sya ng popcorn.
Tumago lang ako ng bahagya, “teka, san mo nakuha yang popcorn? Wala ka namang ganyan kanina ah!”
“Heaven to tol, hehe, gusto mo?”
Umiling ako, “panu yung sinasabi mong makakabalik pa ako sa lupa? Yan ba yung dapat gumawa ako ng mabuti? O yung humanap ako ng nagmamahal ng totoo sa kin? Hehe, napanood ko yung mga yun eh…”
“Asa ka pa. hindi noh, dapat , makapagbigay ka ng dahilan kung bakit dapat ka pang mabuhay… kuha mo?”
“Yun lang pala e, asan ba ang kapatid ko?”
“Ehehe, di to madali oy, wala ng madali sa panahong ngayon…dapat, sa mga taong hindi mo kakilala…”
“Sus, kaya ko yan”
“Ehehe, hindi rin, iilan lang makakakita sayo…” nanlaki mga mata ko, paano ako makakapagbigay ng dahilan na nararapat ako sa lupa kung di naman nila ako nakikita? Baliw talaga ang mga to e! “bang! I got you.” Tumawa pa sya, “sige na, tayo na ryan, masyado ka ng abuso sa sofa ko, ibababa na kita sa lupa,” tumayo na sya kaya tumayo na rin ako,..
“Eh, pano to? Sino ka ba?”
“Tandaan mo lang to, matatapos na ang misyon mo sa unang patak ng ulan sa mayo, ano ba ngayon? Ah, tamang tama, marso kwatro pa lang sa lupa ngayon, makakaya mo yan.. hehe… at ang unang taong buhay na makakakita sa yo ang syang taong dapat mong hingian ng dahilan kung bakit ka dapat bumalik sa lupa… dapat sabihin nya mismo sa yo….o sa katawan mo..go lang , Jessie!”
“Waah! Iiyak na ko! Sino ka ba?” bumuka na yung ulap na sahig na akala ko kanina ay sahig lang na may fog.. nakita ko sa ibaba yung mundo.. mundo na pinaglagian ko ng ilang taon…
“Ako si Peter, don’t worry, aalalayan kita, okay? Pero pag di mo nagawa yung misyon, ba-bye earth ka na…”
“Aaaaahhhhhhhhh!” pagkatapos ng sinabing iyon ni peter ay bigla na lang ako nahulog sa butas… huwaw! Di ako nasaktan sa pagbagsak ko a? oy, nasaan ako?
Lumingon ako sa likuran ko dahil pansin kong nagkakaroon ng komosyon... “Wow! may artista ba?”
“Excuse me, excuse me!” halos sumigaw na ako pero parang wala silang naririni-------oo nga pala...di nga pala nila ako nakikita! yuhoo! pero teka...bat di ko sila mahawakan? astig! para na akong mamoo nito a! sumingit ako sa karamihan ng tao... napanganga pa ako ng makita ang sinisigawan nila... “Ang gwapo shet! Ang pogi!”
‘I love you , Geoff!’
“Ahy, Geoff pala ha!”
Isang lalake na napapalibutan ng madaming guards ang bumaba sa magarang kotse.. sosyal nya ha! pumasok na sila sa loob ng gusali... hindi na nakapasok ang mga tao kasi agad din na sinarhan ang glass door.. wala na ring guards ang lalakeng nagngangalang 'Geoff', tanging isang babae na lang at isang lalake na tagabuhat nya ng gamit...
“Wah! Whatever! papasok ako, di naman nila ako nakikita ee!” pumasok na nga ako, lumusot lang ako sa pinto. Astig talaga..
lahat ng mga nagtatrabaho sa kompanya ay ngiting ngiti kay Geoff..umakyat sila sa hagdan, sumunod naman ako... waah! bakit di sila nag-elevator! okay lang, di naman ako napapagod e! I’m immortal!
nakarating na ako sa isang kwarto na walang katao tao, marahil opisina iyon, mag-isa na lang si Geoff dun, asan na kaya yung dalawa nyang kasama kanina?
tumambay lang ako sa may pinto... hay.... then unti unti syang tumingala....sa kin??????
“Anong ginagawa mo rito, miss? Alam mo bang bawal ang fans?”
Lingon sa likod, Jessie, sa kanan, sa kaliwa...eeee! wala namang tao ah!
“Miss, di ako nakikipaglokohan sa yo, kaw ang tinutukoy ko kaya wag ka ng lumingon.” nawawalan na ata sya ng pasensya... ako nga ito tinutukoy nya.
“Eh? ako ba kinakausap mo?” tinuro ko pa sarili ko..
“Sino ba sa akala mo eh ikaw lang naman at ako ang narito? ano ba, miss? anong ginagawa mo rito?” tumayo na sya mula sa swivel chair nya.
“Nakikita mo ba talaga ako??” lumapit pa ako sa kanya at ikinaway kaway yung kamay ko sa harapan nya.
“Ano ba sa akala mo, miss? Invisible ka? At itigil mo nga yan!” hinawakan nya ang kamay ko para itigil yun... HINAWAKAN NYA ANG KAMAY KO! NAHAWAKAN NYA AKO!
“At ang unang taong buhay na makakakita sa yo ang syang taong dapat mong hingian ng dahilan kung bakit ka dapat bumalik sa lupa…” biglang tumunog sa ulo ko yung sinabi ni Peter kanina sakin bago nya ko bingsak sa lupa.
“Ah! ikaw nga! haha! Salamat naman at natagpuan uli kita! Yippee!” tumalon talon pa ako sa harapan nya..
“Umalis ka na, miss kung hindi, tatawag na ako ng guard para palabasin ka,” kunot noong pinagmamasdan nya ako.. para tuloy akong baliw...
“Mapapagod ka lang, Geoff-------“
“Kilala mo ako?”
“Narinig ko lang kanina sa labas, hehe, sikat ka ata eh! Ahm, ano, isa talaga akong tao.. well, tao naman talaga ako pero galing ako sa langit... pero hindi anghel.. may misyon ako, ikaw makakatulong sa kin! Yeeee! nahanap kita! Woohooo!” paikot ikot pa ako habang tumatalon..
“GUARD!!!!!!!!”
Jessie’s POV (point of view)
“Uwaa! asan ako? Bat ako nandito? Grabe to! Bat ganito ang suot ko? Ang pangit ng pagkakaputi ha, puting puti talaga tapos ang haba ng tabas! Di bagay sa kin, di makita shape ng katawan ko--- pero, asan nga ba ako? Err! Okay na po, gag show ba to? May camera? Di man lang ako nakapaghanda! Sosyal din ang fog effect ha, labas na po kayo, yuhoo!” Bakit walang sumasagot sa kin? Nakakasilaw na rin yung puting ilaw ha, walang hanggan ba tong daan na may makapal na puting usok na to? Buti sana kung may dumaan na kahit tricycle man lang at makikisakay ako.
“Ahy oo nga eh, grabe ang pagkamatay ni Michael Jackson noh? Nakapasok na ba sya? Di man lang natin nakadaupang palad bago sya pumasok! Di man lang natin nasilayan!”
“Pati nga si Whitney eh, nakita ko sya pero di man lang ako nakapagpa-autograph! Andami kasing nakiusyoso noon e!”
Ayan, may tao akong narinig... nag-uusap... masundan nga ang mga boses at makapagtanong sa kanila. Nakakita ako ng dalawang babae, isang matangkad na payat at isang maliit na mataba... ang pinagtatakahan ko lang, bakit pare pareho kami ng damit? Pare pareho ba kami ng pinagbilhan? Eh, matanong na nga lang mamaya..
“Ahm, excuse me po…”
Napatingin sila pareho sa kin, “bakit?” sabay pa nilang tanong sa kin. Duet pa talaga.
“Bago na naman, pang-ilan na ba sya?” sabi ng matabang babae.
“Ahy ewan, andami na kasi, ilan na kaya ang nakapasok noh?” sagot naman dito ng payat na babae, para lang akong hindi nag-e-exist doon.
“Eherm… tanong ko lang po sana kung nasan po ako?” kinuha ko na pansin nila dahil balak pa sana nilang magchismisan ulit.
“Nasa langit ka na,hija, pero hindi pa mismo sa kaharian, nasa boundary ka pa lamang ng buhay sa lupa at buhay sa langit,” paliwanag ng matabang babae.
Naka-drugs ba sila? Ano to, mental? Tapos yung damit nila, uniform? Buhay sa lupa at buhay sa langit? Ayos! Pero Di naman ako baliw a!
“Mare, di yata naniniwala eh,” sabi ng payat na babae, “hija, dumiretso ka na lang kung di ka naniniwala, si Peter na lang kausapin mo sa bagay na yan kung di ka naniniwala sa min. Oh mare, ano na, maganda ba si Whitney?”
Tinalikuran ko na sila. Baliw yata ang mga tao rito e. hirap nyan at wala akong matandaan kung bakit ako naroon. Dumiretso nga ako at nakakita ako ng pila sa harap ng napakataas na kulay gintong gate na may nakasulat na “Welcome to Heaven”… gag show nga to! Pero nakipila pa rin ako para makita ko kung sino yung nagpapapasok at masapak ko nga minsan. May booth pa kasi roon.
“Roger Mayamanako, 35, dalawa asawa, anim ang anak , business man, Chinese,” narinig kong salaysay nung lalakeng may hairband na pabilog sa ulo na nakahawak ng makapal na makapal na libro. Mas makapal pa sa pinakamakapal na dictionary, “anong dala mo?”
“Yung bahay ko at dalawang Ferrari,” sagot ng lalakeng nagngangalang Roger.
“Bawal ang ganyan sa loob, akin na ang susi. Pasensya na pero wala ka na ring pag-asang makabalik sa lupa. Sa kabilang pila ka na. Sunod!” baliwan ba talaga dito? Anong usapan yun?
Umalis na yung lalakeng Roger at umusad uli ang linya, “Lizel Cademic? Ah, bawal ka dito, hija, sa kabila ka. Di ka kasi nagsisimba tapos wala ka na ring chance makababa sa lupa, next!”
Umusad na naman ang linya… at na naman… at na naman… ako na!
“Jessica ‘Jessie’ Antonio… 23, single, ulila na, pero may isang kapatid, oh, bakit ka nandito? Dapat nasa lupa ka pa ah? May pag-asa ka pa,” tumingin sya sa kin. Jessica ‘Jessie’ Antonio pala ang pagalan ko? Ayos ah, kering keri, para talaga syang seryoso. Humagalpak na ako ng tawa. “Bakit ka tumatawa?”
“Nakakatawa naman talaga e! tama na haha! Asan ang camera? Joke to di ba?” tawa lang ako ng tawa. Umiling iling sya sa kin. Baliw talaga tong mga to.
“Anghel!” sigaw nya, bigla namang may lumitaw na lalake na may hawak pang baston, hanep sa magic trick a! “Ikaw muna rito at may ipapakita lang ako sa isa rito, ikaw naman, sumunod ka sakin,” tukoy nya sa kin. Sumunod na lang ako habang pinipilit na wag tumawa.
Nagpunta kami sa isang kwarto na puro puti, “grabe kayo ha, talagang nageffort pa kayo sa pagpipintura ng puti?” puna ko.
“Upo ka at manood,” nakaupo na ito. May tv at sofa pa ha? Astig talaga! Bigla ba yung nag-appear kanina habang pinupuna ko yung kwarto?
“Anong showing?” tanong ko. Naupo na rin ako.
“Manood ka na lang.”
“Ako yun ah!” bigla kasing nakita ko yung imahe ko sa screen.
“Ikaw nga yan habang papasok sa trabaho, nagtratrabaho ka sa isang fast food chain,” kwento nya.
Nangunot noo ko, “eh sino yung lalakeng umakbay sa kin?”
“Ayan? Boyfriend mo yan, si Jimmy, katrabaho mo, isang buwan na relasyon nyo.”
Wow!may boyfriend pala ako? Sa screen, pumapasok daw kami sa fast food chain, nagtrabaho, trabaho at umuwi na raw kami, sabay kaming umuwi ni Jimmy, nakaakbay sya sa kin, tapos nung nasa madilim na parte na raw kami ng daan, bigla akong pinigilan ni Jimmy sa braso,
“Ohy! Foul na yan ah!” bulalas ko.
“Makinig tsaka manood ka na lang.”
“Jessie, wag ka ng umangal, wala namang tao rito e,at di pa tayo naghalikan mula ng maging tayo,” sabi ni Jimmy sa pinapanood naming. Nagngitngit naman ang kalooban ko, parang gusto kong ilabas sa screen yung Jimmy na yun at sakal sakalin.
“Wag, Jim. W-wag,” angal ko daw dun. Pumapalag sa pagkakahawak ni Jimmy, pinipilit nya akong halikan kaya tinuhod ko sya sa pribadong parte nya.
“Ayown! Nakita mo, ha? Galing ko noh?!” pagyayabang ko sa katabi kong nanonood.
“Hayan, panoorin mo yan at sabihin mo sa kin na magaling ka.”
“Jessie! Bumalik ka!” umaaringking sa sakit si Jimmy, hawak ang tinuhod kong parte nya. tinakbuhan ko naman sya, nakarating na kami sa highway, takbo lang ako ng takbo para makatakas sa manyak na iyon, sa pagtakbo ko, di ako tumitingin sa left and right side ko…. Tapos may malakas na ‘bbbeeeeeeepppp’ mula sa kung saan, liningon ko yun…. ‘bbooogshhh’ tumilapon ako… duguan ang ulo…
“The end….galing mo di ba?” panunukso pa sa kin ng katabi ko, iuntog ko to sa tv e.
“Bat ganun? Totoo ba yun? Bat wala akong maalala?”
“Nung nagtravel ka kasi papunta rito, naiwan mo yung alaala mo sa katawan mo na kasalukuyang nasa ospital ngayon. Sosyal ka ha? Nasa private room ka pa, dapat pasalamat ka sa mga charities na tumutulong sa yo if ever na mabuhay ka.”
Ha? Ano daw? So, totoo tong nangyayari sa kin ngayon? Aahhh! “Asan na si Jimmy ngayon?”
“Nasa kulungan, syempre.. oh di ba… ano, naniniwala ka na ngayon?” kumakain pa sya ng popcorn.
Tumago lang ako ng bahagya, “teka, san mo nakuha yang popcorn? Wala ka namang ganyan kanina ah!”
“Heaven to tol, hehe, gusto mo?”
Umiling ako, “panu yung sinasabi mong makakabalik pa ako sa lupa? Yan ba yung dapat gumawa ako ng mabuti? O yung humanap ako ng nagmamahal ng totoo sa kin? Hehe, napanood ko yung mga yun eh…”
“Asa ka pa. hindi noh, dapat , makapagbigay ka ng dahilan kung bakit dapat ka pang mabuhay… kuha mo?”
“Yun lang pala e, asan ba ang kapatid ko?”
“Ehehe, di to madali oy, wala ng madali sa panahong ngayon…dapat, sa mga taong hindi mo kakilala…”
“Sus, kaya ko yan”
“Ehehe, hindi rin, iilan lang makakakita sayo…” nanlaki mga mata ko, paano ako makakapagbigay ng dahilan na nararapat ako sa lupa kung di naman nila ako nakikita? Baliw talaga ang mga to e! “bang! I got you.” Tumawa pa sya, “sige na, tayo na ryan, masyado ka ng abuso sa sofa ko, ibababa na kita sa lupa,” tumayo na sya kaya tumayo na rin ako,..
“Eh, pano to? Sino ka ba?”
“Tandaan mo lang to, matatapos na ang misyon mo sa unang patak ng ulan sa mayo, ano ba ngayon? Ah, tamang tama, marso kwatro pa lang sa lupa ngayon, makakaya mo yan.. hehe… at ang unang taong buhay na makakakita sa yo ang syang taong dapat mong hingian ng dahilan kung bakit ka dapat bumalik sa lupa… dapat sabihin nya mismo sa yo….o sa katawan mo..go lang , Jessie!”
“Waah! Iiyak na ko! Sino ka ba?” bumuka na yung ulap na sahig na akala ko kanina ay sahig lang na may fog.. nakita ko sa ibaba yung mundo.. mundo na pinaglagian ko ng ilang taon…
“Ako si Peter, don’t worry, aalalayan kita, okay? Pero pag di mo nagawa yung misyon, ba-bye earth ka na…”
“Aaaaahhhhhhhhh!” pagkatapos ng sinabing iyon ni peter ay bigla na lang ako nahulog sa butas… huwaw! Di ako nasaktan sa pagbagsak ko a? oy, nasaan ako?
Lumingon ako sa likuran ko dahil pansin kong nagkakaroon ng komosyon... “Wow! may artista ba?”
“Excuse me, excuse me!” halos sumigaw na ako pero parang wala silang naririni-------oo nga pala...di nga pala nila ako nakikita! yuhoo! pero teka...bat di ko sila mahawakan? astig! para na akong mamoo nito a! sumingit ako sa karamihan ng tao... napanganga pa ako ng makita ang sinisigawan nila... “Ang gwapo shet! Ang pogi!”
‘I love you , Geoff!’
“Ahy, Geoff pala ha!”
Isang lalake na napapalibutan ng madaming guards ang bumaba sa magarang kotse.. sosyal nya ha! pumasok na sila sa loob ng gusali... hindi na nakapasok ang mga tao kasi agad din na sinarhan ang glass door.. wala na ring guards ang lalakeng nagngangalang 'Geoff', tanging isang babae na lang at isang lalake na tagabuhat nya ng gamit...
“Wah! Whatever! papasok ako, di naman nila ako nakikita ee!” pumasok na nga ako, lumusot lang ako sa pinto. Astig talaga..
lahat ng mga nagtatrabaho sa kompanya ay ngiting ngiti kay Geoff..umakyat sila sa hagdan, sumunod naman ako... waah! bakit di sila nag-elevator! okay lang, di naman ako napapagod e! I’m immortal!
nakarating na ako sa isang kwarto na walang katao tao, marahil opisina iyon, mag-isa na lang si Geoff dun, asan na kaya yung dalawa nyang kasama kanina?
tumambay lang ako sa may pinto... hay.... then unti unti syang tumingala....sa kin??????
“Anong ginagawa mo rito, miss? Alam mo bang bawal ang fans?”
Lingon sa likod, Jessie, sa kanan, sa kaliwa...eeee! wala namang tao ah!
“Miss, di ako nakikipaglokohan sa yo, kaw ang tinutukoy ko kaya wag ka ng lumingon.” nawawalan na ata sya ng pasensya... ako nga ito tinutukoy nya.
“Eh? ako ba kinakausap mo?” tinuro ko pa sarili ko..
“Sino ba sa akala mo eh ikaw lang naman at ako ang narito? ano ba, miss? anong ginagawa mo rito?” tumayo na sya mula sa swivel chair nya.
“Nakikita mo ba talaga ako??” lumapit pa ako sa kanya at ikinaway kaway yung kamay ko sa harapan nya.
“Ano ba sa akala mo, miss? Invisible ka? At itigil mo nga yan!” hinawakan nya ang kamay ko para itigil yun... HINAWAKAN NYA ANG KAMAY KO! NAHAWAKAN NYA AKO!
“At ang unang taong buhay na makakakita sa yo ang syang taong dapat mong hingian ng dahilan kung bakit ka dapat bumalik sa lupa…” biglang tumunog sa ulo ko yung sinabi ni Peter kanina sakin bago nya ko bingsak sa lupa.
“Ah! ikaw nga! haha! Salamat naman at natagpuan uli kita! Yippee!” tumalon talon pa ako sa harapan nya..
“Umalis ka na, miss kung hindi, tatawag na ako ng guard para palabasin ka,” kunot noong pinagmamasdan nya ako.. para tuloy akong baliw...
“Mapapagod ka lang, Geoff-------“
“Kilala mo ako?”
“Narinig ko lang kanina sa labas, hehe, sikat ka ata eh! Ahm, ano, isa talaga akong tao.. well, tao naman talaga ako pero galing ako sa langit... pero hindi anghel.. may misyon ako, ikaw makakatulong sa kin! Yeeee! nahanap kita! Woohooo!” paikot ikot pa ako habang tumatalon..
“GUARD!!!!!!!!”
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by Tuti January 4th 2013, 4:53 am
Eijei, may link ka nito sa Wattpad? Penge naman mailagay ko rin sa isang thread na gagawin ko para sa story mo. Salamat.
TutiForum Expert -
Status : Daming gagawin.
Comments : 377 Votes Received : 12 Credits : 22276 Join date : 2012-12-22
1st Pet :
2nd Pet :
Badges :
-
Give Me a Reason to Live
by EijeiMeyou January 5th 2013, 9:12 am
Paano ba mag-reply dito? Ahaha Shungaers! Sabi: "New members are not allowed to post external links or emails for 7 days. Please contact the forum administrator for more information."
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by Tuti January 7th 2013, 3:04 am
EijeiMeyou wrote:Paano ba mag-reply dito? Ahaha Shungaers! Sabi: "New members are not allowed to post external links or emails for 7 days. Please contact the forum administrator for more information."
Weeee, sorry late reply. Okay na pwede na magpost ng links.
TutiForum Expert -
Status : Daming gagawin.
Comments : 377 Votes Received : 12 Credits : 22276 Join date : 2012-12-22
1st Pet :
2nd Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou January 8th 2013, 10:17 am
Dahil late ko na nalaman paano mag-upload ng image, here na langsss. Hihihi. Sarreh, ehm not good naman in editing Book Cover. Mwahaha!
And then, link ng story ko po:
Give Me a Reason to Live
And then, link ng story ko po:
Give Me a Reason to Live
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
GMARTL1
by EijeiMeyou January 8th 2013, 1:01 pm
[GMARTL1]
Jessie's POV
"GUARD!!"
Nagulat pa ako sa sigaw nya... "Ayh bahala ka!"
May pumasok na dalawang guard doon, "Bakit , sir?"
"Ilabas nyo nga ang babaeng yan!" sigaw ni Geoff, sabay turo sa kanya. nag-tounge out ako sa mga guards, tapos tumingin ako kay Geoff at sya naman ang binelatan ko.
"Sir? Sino pong babae?" naguluhan pa yong mga guards.di alam kng saan hahanapin 'yung babae' na sinasabi ni Geoff.
"Ayan! Di ba ninyo nakikita? Argh! mga walang silbi!" galit na yata sya..
"Haha! Sabi ko naman kasi sayo e, di ka pa naniwala! Paalisin mo na yan, kawawa naman oh... Namumula na sila." Humagalpak pa ako ng tawa at napaupo na ako sa sahig...
"Ahh! Di ba ninyo sya nakikita oh?! Nakaupo na siya sa sahig!"
"Aba’t tinuturo pa ako! Haha! Mukha ka ng baliw oh!" tumawa na naman ako.
"Sir, wala po talaga eh, wala naman pa kayong kasama rito... sir, wag mong sabihing may third eye ka, wag kang ganyan , sir."
"Grabe tong mga guards mo ha, third eye daw? antatanda na e! haha!" tumayo na ako at tumabi sa mga nahihintakutang mga guards, "gusto mong makita na nagsasabi ako ng totoo sa yo? heto, panoorin mo ako..." tatawa tawang nagsimula akong sumayaw paikot sa mga guards, "teach me how to douggie teach me teach me how to douggie teach me how to douggie teach me teach me how to douggie---------"
"Oo na! tama na!" napabuga ng hangin si Geoff pagkatapos nyang pigilan ako sa pagsayaw.
"Sir? Ano po yun, sir?"
"Ahh wala, sabi ko umalis na kayo... sorry..."
Umalis na nga yung mga guards.
"What do you need? Oh please tell me and be gone!" naupo na uli sya sa swivel chair nya habang minamasahe yung noo nya.
Huminga muna ako ng malalim, "hmm, kelangan ko ng tulong mo, bro. Pwede mo---"
"Jessie, nakalimutan kong sabihin sayo na hindi mo dapat sabihin sa kanya ng diretso ang misyon mo, bigyan mo lang sya ng clues..." boses yun ng magaling na si Peter..
"Ano?" wala na atang pasensya tong gwapong nilalang na kaharap ko ngayon.
"Ah basta, dapat magsama muna tayo. Di ako pwedeng umalis sa tabi mo, okay?" okay na ba yung palusot ko? hehe, langyang Peter kasi yan.
"What?!" dumagundong na naman ang boses nya, “ni hindi nga kita kilala!”
"Okay, chilax, di ako bingi, okay? Ako si ‘Jessie’. Basta ‘Jessie’ na lang... pag natulungan mo ako sa misyon ko, mabubuhay uli ako... kaya pwede, friends? Hihi."
Natampal na lang nya yung noo nya... mahabang katahimikan...
"Tito G!!!!!!!!!!"
Matinis na boses ng batang babae mula sa labas ng opisina.
"Mukhang may bisita ka ah? Ayos," sabi ko, pumasok na yung batang babae... ang cute... mukhang 5 years old pa lang sya. May Dora the Explorer pa syang back pack.
Nakita kong awtomatikong ngumiti si Geoff, "come to tito, Eunice... where's yaya?"
"Outside... hmmm..." tumingin sa gawi ko yung bata ..kahit alam kong di nya ko makikita, kumaway pa rin ako... haha... feeling close lang ako... gulat ako nang...
Gumanti ng kaway yung bata?!
"Tito, may visitor kang pretty girl??" tanong nya sa tito nya.
"Nakikita mo ko? Panu nangyari yun?!" tumingala ako, "Peter! Andami mong utang sa kin! bakit ako nakikita ng batang to?!"
"Hehe, peace, nakalimutan kong sabihin sayo na nakikita ka rin ng mga taong walang kasalanan... kaya hayan..."
Si Peter talaga, oo.
"You can see her, Eunice?" tanong ni Geoff sa bata habang buhat buhat nya ito.
"Yes, she's very pretty! Who's she? Girlfriend mo po? Break na kayo ni Miss Angelie? Yehey!"
Agad akong lumapit sa mag-tiyo, "Baby girl, secret lang natin to ha? Kunwari , di mo ko nakikita pag may ibang tao, ha? Hehe, di ako jowakers nitong tito mo, abnormal sya--- aray! Bat ka naman nambabatok?"
"Kung anu anong sinasabi mo sa bata. Tss. Eunice, dont tell this to Tita Angelie, okay?"
"No way! She's not my tita, I like her---" sabay turo sa kin "----to be my tita. What's your name po?"
"Ah ako? Hehe, Jessie..."
"Yey! May Tita Jessie na ako!"
***
Jessie's POV
"Oh Geoff, san ka na punta?" tanong ko kay Geoff, matagal ng nakauwi si Eunice pagkatapos nyang makipaglaro sa kin, napag-alaman ko sa bata na may syota na pala si Geoff, sya nga yung Angelie, masungit daw yun at maarte daw.
"Uuwi na,san pa?"
"Ah. Sama ako! Hehe, may wheels ba tayo? Asan ??"
Sumakay na kami sa elevator kasama yung babae at lalake na kasama kanina ni Geoff pagpasok sa building . "Hoy lalake, asan yung wheels natin? Kainis! Sumagot ka naman!"
"Tumigil ka nga!" bulyaw sa kin ni Geoff, takang napatingin naman sa kanya yung mga kasama namin sa elevator.
Wahaha. Oo nga pala, di nga pala ako nakikita ng mga to.
"Sorry po, sir," sabay pang sagot ng babae na nagngangalang Steph at lalake na si Ronald. Wahaha, sinalo nila kasalanan ko. Masama naman ang tingin sa kin ni Geoff.
"Sosyal ka talaga! ang ganda ng kotse ah!" sabi ko habang hinahaplos haplos ung kotse ni Geoff na nasa harap na ng building, umupo na ko sa loob, linagpasan ko lang yung pinto. "Hanep ang aircon, uy! May touchscreen pa sa loob, ano to? Ah, TV pala, astig men!"
"Parang bata, tss," bulong niya sa kin. Di ko sya pinansin.
Tumahimik na lang ako habang hinahaplos ang upuan ng kotse, anlambot kasi eh.
Pagdating namin sa bahay ni Geoff, laglag pa ang panga ko, sobrang laki kasi.
"Anyaman pre! Wala ka bang kasama rito?" ilang beses ko na atang tinanong yun sa kanya pero di pa nya ako sinagot. Wala na rin yung mga alalay nya.
"Tatlo lang kami rito, isang all-around maid na stay-in at yong driver... wala na. Okay na? Ang kulit mo," sagot nya sa kin habang paakyat kami sa hagdan.
"Ang sungit mo naman," nagsimula akong kumanta, "ngiti lang, maaayos din yan, ngiti lang... ^_^"
"Di mo ba alam yung salitang 'tumahimik ka'?"
"Di mo rin ba alam yung salitang 'ngumiti ka nga'?" Tinulak ko pa sya dahilan para lalo syang magngitngit sa kin. "Peace?" Di pa rin sya ngumiti... ginaya ko yung reaksyon ng mukha nya, para na syang si Hitler (yung autocratic leader ng isang bansa noon) dahil sa face expression nya.
Pumasok na sya sa isang kwarto at di pa man ako nakakapasok ay bigla na lang nyang isinara yung pinto. "Abat?! akala mo ha!" linagpasan ko yung pinto, nagulat naman sya eh nagtatanggal na pala sya ng slacks nya.... "Eeehhhh? He-he-he"
"Ano ba?! Maliligo ako, sasama ka?!" napatigil pa siya sa ginagawa.
"Andami mong sinabi para sabihin lang naman na ‘labas!’ di ba??" tumalikod na ako at lumabas sa pinto... "Akala mo naman kabuso-boso yung katawan... haler! Mas maganda pang bosohan yung lasenggo sa kanto noh kesa tignan ang katawan nung lalakeng yan... hmp! kamag-anak pa ata ni lucifer! Che!" bubulong bulong na sabi ko... kaloka talaga yung lalakeng yun, akala mo kung sino.
"Honey! Are you home?"
Aba? May bisita na naman? English spokening dollar ha! Makita nga----
"San ka pupunta? Wag kang magkakamaling manggulo kung ayaw mong di kita tulungan sa problema mo!" hinawakan ni Geoff yung kamay ko.
Umingos ako, "Ulol! Girlfriend mo noh? Rara titignan lang naman ee, at di naman nya ko makikita ee. Promise, di ako magiging makulit..." sabay taas ng kanang kamay.
Marahas lang syang nagpakawala ng hangin bago bumaba... sumunod ako sa kanya... agad syang niyakap ng babae.. "Ahy, yan na si Angelie? Eh di naman pala kagandahan pre! Tanggalin mo lang make-up nyan, naku, talbog sya sa alindog ko!"
Palihim akong pinagbantaan ng tingin ni Geoff, iginiya nya ang babae na maupo sa sala. Ee! Ampayat talaga! Yung tipong di na sya matangkad kung wala na yung heels nya..
"Nag-promise akong di magiging makulit pero di natin napagkasunduan na di ako magsasalita at kakanta... hehe... ano bang pwedeng kantahin?" nag-isip ako, nakaupo rin ako sa armrest ng sofa na kinauupuan ni Angelie... "Ako...ay pilipino! Ako... ay pilipino... taas noo...! Kahit kanino! Ang pilipino ay... Ako!"
"You know what , honey, dad told me that we should marry soon! Isn’t it great?!" masayang kwento ni Angelie, pansin ko na sa bawat pagtili ng babae ay napapangiwi si Geoff na ikinatatawa ko.
"Haha! Itatali ka na! Hala ka! Ano bang bagay na kanta sa yo? Sa inyo ng babaeng heels na to?" pang-aasar ko pa sa kaniYa..
Nakita ko yung pagturo ng daliri ni Geoff sa kin pero nakatutok ang mga mata sa babaeng kaharap, "Angel, its too early for us to get married. Wala pa tayong isang buwan na mag-on and you're talking bout marriage? Oh my, I guess I gave you wrong expectations... I’m sorry.."
"What?! You mean you're breaking up with me?!" tumayo yung babae, hinagilap yung fresh flowers na nasa flower vase at ibinuhos iyon sa ulo ni Geoff, "that’s right! You dont know who I am!"
"Ahy nagwalk out? Poise na poise pa rin ha?" sabi ko... nag-walk out na kasi si Angelie, tulala naman ang basang-basa na si Geoff... "Oh, bat ka nagwiwi sa pantalon mo? Haha... para kang bata!"
"Shut the hell up!"
"Nagwalk out rin? Pikon!" pahabol na sigaw ko kasi tinalikuran na rin nya ako... "Ewan ko sa inyong dalawa!"
Di ko na sya sinundan, baka makakita na naman ako ng PG18 sa kwarto nya... Lumipas ang tatlumpong minuto pero di pa rin sya lumalabas... Kanina ko pa nakikita na pabalik-balik yung katulong nya... Eerrr... Kung bakit ba kasi walang matinong makausap sa bahay na yun...
Isang oras...
naging isang oras at tatlumpong minuto...
"Ano ba, pre!? Labas ka naman jan??! Oh pedeng ako na lang umakyat jan?! Yuhoo! Wag kang KJ! Parang kumanta lang naman ako ng Ako Ay Pilipino ee!"
Wala pa ring sumagot sa kin kaya nagpasya na akong umakyat...
"Ahy tulog? Ssshhhh, Jessie, wag kang maingay... Natutulog si Hitler the second..."
Pinanood ko sya habang tulog... para syang anghel... parang bata na di marunong magsalita ng "What?!" at "Tama na!"
"Hoy Jessie! Matutunaw na yan ah! Hehe..."
"Ahy chismoso ka Peter! Wag ka sabi maingay eh!"
"Di nya ko maririnig pero ikaw, dinig na dinig kaya wag ikaw ang wag maingay! Nga pala, di ka nagugutom, bumabaho, naaantok, nasasaktan at napapagod kaya wala ka ng problema... okay noh?"
"Panu naman tong damit ko?"
"Mapapalitan yan everyday... pero bayaran mo sa kin.. Pag nabuhay ka, bayaran mo sa kin, isang libo isang attire! Hehe, jowks!"
"Ulol ka, Peter... hehe... Sa dinami rami ba naman ng pagbabagsakan mo sakin, bat sa harap pa ng gusaling pinagtatrabahuan ng malaking bruho na to?"
"Aba malay... kapalaran mo yan kaya wag kang OA... Sige na at may ginagawa pa ako, later na lang!"
Loko loko talaga yung Peter na yun, may saltik pa ata sa ulo... ahh, hayaan ko na nga lang, tutal nakilala ko si Geoff...
"Hay, Geoff..." sabay haplos sa buhok nya... soft ha, talo pa ata ang hair ko...
"Don’t touch my hair, magugulo, umalis ka nga!"
"Huwat?! Di ko hinahawakan ah! Sinasabunutan nga kita e!" sabay sabunot sa buhok nya, "Para magising ka, gabi na oh! Kain na!"
Lumabas na ko... ano bang ginawa ko? Errr... parang tanga lang, Jessie eh.[img][/img]
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou January 20th 2013, 8:06 am
[GMARTL2]
Geoff's POV
Pagkatapos kong tanggapin sya sa bahay ko , ito pa ang gagawin nya sa kin?! Sasabunutan ako!? yung babaeng yun talaga! Nakakainis talaga! Inaantok talaga ako kasi pagod ako sa trabaho--- ahh, trabaho... napahiya pa pala ako sa trabaho kanina dahil na naman sa babaeng yun! Err, totoo pala na may mga taong nasa langit na pero pinabalik sa lupa? Di kapani-paniwala talaga! Parang ang sarap itali ng babaeng yun at patalsikin sa planetang earth!
Bri-neak ko pa si Angelie para matulungan lang sya, ano bang pumasok sa isip ko at pumayag ako sa sinabi nya? Ahy ewan!
Argh. Makababa na nga. Nakita ko syang nakaupo sa harap ng long table, natatakam ata sya sa nakahanda doon.
"Bat di ka kumain?" tanong ko, sana nga lang at wala yung kasama ko sa bahay at natutulog na, si Marie, baka isipin pa nya na nababaliw na ako.
"Hello, mamang malaki?! Kaluluwa nga ako di ba?! Ssan naman pupunta ang kakainin ko kung saka sakali?! Di ko nga mahawakan ang kutsara oh... oh... Nang-iinis ka pa yata e!"
Talaga ngang di niya mahawakan ang kutsara.
"Eh bakit nahahawakan kita? At nahahawakan mo ako?" kumuha na ko ng pagkain ko.
"Kasi nga po, ikaw ang nakatakda na makatulong sa kin, sus, businessman na naturingan, walang utak!"
Yun pa ang isa sa kinaiinisan ko sa kanya, masyado syang pilosopo. May naisip ako... "di ka makakain noh?"
"Hindi nga eh! Di makaintindi, pre?!"
"Mainggit ka! Ang sarap ng soup! Wow! hmm.. Ang sarap sarap talaga..."
Bigla bigla ay tumatawa na naman siya... ano ba?!
"Ahm... ehermmm... sir? He-he, salamat naman po, sir at nasarapan kayo sa luto ko..."
Takte! Si Marie! Unti-unti akong napalingon at hiyang hiya na napatingin sa katulong ko. "Di ba dapat tulog ka na?"
"Opo dapat, sir. Akala ko kasi may bisita kayo kasi nagsasalita po kayo mag-isa." parang sya pa nga ang nahihiya ee. :/
"Sige na, ako na bahala dito..."umalis na nga sya.
"Ayan kasi, andali ng karma mo... hehe... masarap pala ha? Haha... Si Geoff na matapang at masungit, napapahiya rin? Oyy! Nagba-blush sya!" tukso ni Jessie sa kin pag-alis ng katulong.
"Tumigil ka jan."
"Eh nakakatawa ka naman kasi! Bwahaha!"
Panu ko ba mapapatigil ang isang ito?! Nakakainis. Andami pa nyang sinabing nakapang-aasar sa kin pero di ko sya pinansin... Bahala siya sa buhay niya--- este--- sa kaluluwa niya.
Pagkatapos kong mailigpit ang pinagkainan ko, umakyat na ako sa kwarto ko...
♪♪♪"There’s a fire starting im my heart
reaching a fever pitch its bringing me out the dark
finally i can see you crystal clear
go 'head and sell me out and ill lay your ship bare
see how i leave with every piece of you"♪♪♪
Ayan na naman... kumakanta na naman sya... pero maganda ang boses nya... yung totoo.
"Tumigil ka nga! Boses-palaka ka na eh!" sabi ko sa kanya... She pouts. "Para kang tanga, tumigil ka na nga. Matutulog na ako."
Pagpasok ko sa kwarto, sumunod sya. Nahiga ako, sumunod na naman sya.
"Nang-aasar ka ba?"
"Masyado bang halata? Hehe, ngumiti ka naman kasi! Shungit shungit mo naman kasi e! ^_^"
Kumunot noo ko, ano ba to? Parang gusto ko na ring ngumiti, kahit ang mga magulang ko ay di ako masabihan na ngumiti kung talagang ayaw ko, eh etong babaeng to, ayaw kung ngumiti pero parang gusto kong sumunod. Ah ewan ko!
"Pareho kayo ni Eunice, ang kulit!" pinisil ko ang pisngi nya.
Gumanti sya, "Aray ha! Nag-rosy cheeks tuloy ako!"
"Ouch! Hmp." Tumalikod na ako at pumikit... Naramdaman kong pi-no-poke nya ang likuran ko, "matulog ka na lang."
"Kaluluwa po ako, di inaantok!" kinatok nya ang ulo ko.
"Sh*t! tigil sabi eh!"
"Bad words, bad words! Hmpf. Ako si takuri, pandak at mataba... heto ang hawakan at heto ang buhusan... kumukulo kulo... kulo kulo kulo..."
Patuloy lang sya sa pagkanta na naging dahilan kaya nakatulog ako agad agad.
***
Jessie's POV
"The monster is sleeping like a baby... Kumanta lang ako ng 'ako si takuri', tulog agad? Hehe... Matignan nga kung maglalaway sya pag tulog..." lumipat ako sa other side ng kama ni Geoff, grabe, tulog na tulog talaga sya... kahit yata hulugan ko ng atomic bomb sa tabi nya eh di sya magigising.
"Yuhoo, Jessie!"
"Peter..." pabulong na sabi ko... "bat di ka matulog? Gabi na ah?"
"Loka, bat ako matutulog eh non-stop tong trabaho ko? Wala tong holiday o break!"
"Bat nakakausap pa kita pag ganun? At wag kang hysterical, para nagtatanong lang e, highblood ka naman agad."
"Hehe, wag kang maingay, tumakas lang ako... o musta?"
"Ahy? Nag-usap lang tayo kanina di ba?"
"Baliw. Oh, wag mong gahasain yang si Geoff, kawawa naman, walang kamalay malay na pinagpapantasyahan mo..."
"Ehh? Tinitignan ko lang kung maglalaway sya mamaya para naman may pang-asar ako bukas..." tinitigan ko pa ng mabuti ang medyo nakaawang na labi ni Geoff, "ilan na kayang babae ang nahalikan nito--- ahy, ano ba yan, kung anu ano na tuloy ang sinasabi ko..."
"Gaga! Bahala ka na muna jan at may aasikasuhin pa ako rito... nga pala, yung kapatid mo, iniiyakan na naman katawan mo, maawa ka dun kaya kumilos ka na bago ka maglandi jan!"
Tumahimik na uli... hay ang kapatid ko... Ang naaalala ko lang, babae sya, Mylene ang pangalan. Err, matanong nga kay Peter kung saang ospital nakalagay ang katawan ko... Maganda pa kaya ako kahit may kung anu anong nakakabit sa kin? Wahaha.
10pm na... ah, matagal na oras pa iintayin ko bago magising tong higanteng to... makapaglakad-lakad nga muna sa ibaba...
Bumaba ako, ang rangya talaga ng bahay. Naglalakihang pictures.
Andun pa nga yung family picture nina Geoff, dalawa pala silang magkapatid, syempre, yung nanay ni Eunice yung isa... Kamukha nung bata yung babae sa picture eh.
Pero asan yung mga magulang nila? Hehe, mag-i-interview ako!
Kanino? Kay Geoff?
Hindi, lulunukin lang ako ng buo nun.
Si Eunice!
Hehe. Tama, sa ngayon, iipunin ko muna sa ulo ko ang tatanungin ko sa bata once na magkita kami, makabalik na nga lang sa taas. Babantayan ko si Geoff.
Isang oras...
Dalawang oras....
Tatlong oras... Wah! 1am pa lang! Ba't ambagal ng orasan?
Tumambay na naman ako sa harap ni Geoff... tingin-tingin... Haplos sa pisngi, parang ang soft... Hindi... soft talaga.... ahh, yung labi nya... kissable talag---
"Eherm!"
"Oo na po, eto na, aalis na, di ba? Mauupo sa isang bahagi di ba?"
Nagmartsa ako papunta sa sofa sa gilid. "Buti naman at nagkakaliwanagan tayo, Jessie."
"Che!"pakelamero din pala si Peter... kainis!
Waiting...
Waiting...
Hayan, 6am na ng umaga... Magigising na rin sana tong lalakeng to na kahit tulog mantika ay napatunayan kong di pala tulo laway...
"Tit tilaok! Tit tilaok!" syempre walang tandang doon, mansyon nga yun eh, di ba? Nag-mimick lang ako, "tit tilaok!" lalo ko pang nilakasan at inilapit sa tenga nya para mas lalo nyang marinig. Gumalaw sya at nagtakip ng tenga. "Gising na, pre! Late ka na sa trabaho mo oh! Yuhoo! Utak ni Geoff!! Anjan ka pa ba?! Yuhoo!"
Aba at talaggang wala syang balak gumising ha? Makakanta nga.
"Boom tarat tarat! Boom tarat tarat! Tararat! Tararat! Boom Boom Boom!"
"Jessie! Err! Tulog yung tao eh!"
"Hayan! Hayan! Gumising ka na kasi! Simula ngayon, ako na magiging alarm clock mo! Wooh! Rak en roll, men!" tumalon talon ako sa kama nya. Laglag naman ang mga balikat nyang naglakad papuntang banyo dala ang robe nya.
"Wag kang papasok."
"Isara mo pinto... hehe--- ooppss--- Nakakalusot nga pala ako... Sige na, di naman kita sisilipan ee, wala namang masisilip sayo, bwahaha!"
"Sabi mo lang yan. Argh! Kakaiba ka talagang babae ka! Tigilan mo nga yang pagtalon sa kama ko!"
Pumasok na sya sa banyo. Unti-unti akong lumapit sa pinto habang pinipigilan ang paghagikgik... di naman ako maninilip eh, makikinig lang, promise, makikinig lang talaga!
"Jessie, knock knock!"
"Sssh, wag kang magulo, Peter, pag nakaakyat ako jan, susuntukin kita."
"Bad yan, hehe, baba ka na lang, anjan si Eunice, mahuhuli ka nyang binobosohan ang tito nya, hala ka!"
"Mas magaling ka pa sakin, wala si Eunice dit---"
"Tita Jessie! Eeeee!"
Mukhang tama si Peter, biglang bumukas yung pinto ng kwarto at pumasok si Eunice.
"Eh, tita, bakit nakadikit tenga mo sa pinto ng banyo?" nangungunot ang noong tanong nya pero may munting ngiti pa rin sa labi.
"Ah... Eh... He-he... May ipis kasi akong nakita kanina eh mukhang pumasok sa banyo... Hay... Sssh... Wag mong sasabihin sa higanteng tito mo ha? Secret lang natin yun..." Ano ba naman, Jessie, di pa kasi nakinig kay Peter ee!
Lumapit na ako kay Eunice at binuhat sya... naupo kami sa kama.
"Ano namang ginagawa mo rito sa mansyon ng tito mo, baby girl?"
"I’m coming to his work, sama ka rin di ba? Hinatid lang ako rito ni mommy, wala kasi si yaya, umalis, kaya pakulit muna ako kay tito... punta tayo sa mall... tapos kain tayo dun, ha, tita Jessie?"
"May pupuntahan si Jessie, Eunice."
At lumabas na pala ang pagkagalang-galang na hari na si Geoff.
Iningusan ko sya, "wala, Eunice, wala talaga akong pupuntahan, yang tito mo talaga, masyadong mapagbiro, ang sarap ibaon sa lupa noh?"
Pinababa na kami ni Geoff... ooops, hindi pala 'pinababa' ang tawag dun kasi mas proper na sabihing 'pinaalis' iyon.
Hinintay namin sya sa dining area, katabi ko si Eunice... Nakahanda na yung plato nang....
"Ate Marie, bakit dalawang plate lang? Bakit walang plate si Tita jessie?" tanong ng bata sa katulong na Marie pala ang pangalan.
"Ha, Eunice??" namula bigla si Marie.
"Ah, Eunice, di ba, usapan natin wag mong sasabihin sa iba na narito ako? Naglalaro kasi kami ng ‘Kunwari Di Nyo Ko Nakikita’... nakuha mo ako?" pagpapalusot ko. Asan na ba yang Geoff na yan?!
"Ah, wag na lang po, ate... Sali ako sa laro nyo ha?"
Toinks. Anak ng pink na bangus naman oh! Whoo! Nakalusot ako! Hehe
"Okay, lets eat, Eunice." Andito na si Geoff, hay, parang masarap yung kinakain nila, namiss ko tuloy kumain ng kumain ng kumain... Err.
"Ahm, sir..." pakyemeng sabi ni Marie na unti unting lumapit kay Geoff, "ano po, sana po makahingi ako ng kahit isang linggong bakasyon---"
"Gawin mo ng isang buwan."
"Ha?! Talaga po, s-sir? Huwaw naman! Salamat po, sir... kasi ano po,sir, medyo nahihintakutan na po ako sa--- sa inyong dalawa ni Eunice, kagabi po, kayo... tapos ngayon naman po, si Eunice... pero wag kayong mag-alala, sir, babalik rin po ako... salamat po..."
Nung umalis si Marie ay inihanda ko na ang 'peace sign' ko kay Geoff. Nangangain na naman kasi ang mga mata nya. Nakakatakot.
Geoff's POV
Pagkatapos kong tanggapin sya sa bahay ko , ito pa ang gagawin nya sa kin?! Sasabunutan ako!? yung babaeng yun talaga! Nakakainis talaga! Inaantok talaga ako kasi pagod ako sa trabaho--- ahh, trabaho... napahiya pa pala ako sa trabaho kanina dahil na naman sa babaeng yun! Err, totoo pala na may mga taong nasa langit na pero pinabalik sa lupa? Di kapani-paniwala talaga! Parang ang sarap itali ng babaeng yun at patalsikin sa planetang earth!
Bri-neak ko pa si Angelie para matulungan lang sya, ano bang pumasok sa isip ko at pumayag ako sa sinabi nya? Ahy ewan!
Argh. Makababa na nga. Nakita ko syang nakaupo sa harap ng long table, natatakam ata sya sa nakahanda doon.
"Bat di ka kumain?" tanong ko, sana nga lang at wala yung kasama ko sa bahay at natutulog na, si Marie, baka isipin pa nya na nababaliw na ako.
"Hello, mamang malaki?! Kaluluwa nga ako di ba?! Ssan naman pupunta ang kakainin ko kung saka sakali?! Di ko nga mahawakan ang kutsara oh... oh... Nang-iinis ka pa yata e!"
Talaga ngang di niya mahawakan ang kutsara.
"Eh bakit nahahawakan kita? At nahahawakan mo ako?" kumuha na ko ng pagkain ko.
"Kasi nga po, ikaw ang nakatakda na makatulong sa kin, sus, businessman na naturingan, walang utak!"
Yun pa ang isa sa kinaiinisan ko sa kanya, masyado syang pilosopo. May naisip ako... "di ka makakain noh?"
"Hindi nga eh! Di makaintindi, pre?!"
"Mainggit ka! Ang sarap ng soup! Wow! hmm.. Ang sarap sarap talaga..."
Bigla bigla ay tumatawa na naman siya... ano ba?!
"Ahm... ehermmm... sir? He-he, salamat naman po, sir at nasarapan kayo sa luto ko..."
Takte! Si Marie! Unti-unti akong napalingon at hiyang hiya na napatingin sa katulong ko. "Di ba dapat tulog ka na?"
"Opo dapat, sir. Akala ko kasi may bisita kayo kasi nagsasalita po kayo mag-isa." parang sya pa nga ang nahihiya ee. :/
"Sige na, ako na bahala dito..."umalis na nga sya.
"Ayan kasi, andali ng karma mo... hehe... masarap pala ha? Haha... Si Geoff na matapang at masungit, napapahiya rin? Oyy! Nagba-blush sya!" tukso ni Jessie sa kin pag-alis ng katulong.
"Tumigil ka jan."
"Eh nakakatawa ka naman kasi! Bwahaha!"
Panu ko ba mapapatigil ang isang ito?! Nakakainis. Andami pa nyang sinabing nakapang-aasar sa kin pero di ko sya pinansin... Bahala siya sa buhay niya--- este--- sa kaluluwa niya.
Pagkatapos kong mailigpit ang pinagkainan ko, umakyat na ako sa kwarto ko...
♪♪♪"There’s a fire starting im my heart
reaching a fever pitch its bringing me out the dark
finally i can see you crystal clear
go 'head and sell me out and ill lay your ship bare
see how i leave with every piece of you"♪♪♪
Ayan na naman... kumakanta na naman sya... pero maganda ang boses nya... yung totoo.
"Tumigil ka nga! Boses-palaka ka na eh!" sabi ko sa kanya... She pouts. "Para kang tanga, tumigil ka na nga. Matutulog na ako."
Pagpasok ko sa kwarto, sumunod sya. Nahiga ako, sumunod na naman sya.
"Nang-aasar ka ba?"
"Masyado bang halata? Hehe, ngumiti ka naman kasi! Shungit shungit mo naman kasi e! ^_^"
Kumunot noo ko, ano ba to? Parang gusto ko na ring ngumiti, kahit ang mga magulang ko ay di ako masabihan na ngumiti kung talagang ayaw ko, eh etong babaeng to, ayaw kung ngumiti pero parang gusto kong sumunod. Ah ewan ko!
"Pareho kayo ni Eunice, ang kulit!" pinisil ko ang pisngi nya.
Gumanti sya, "Aray ha! Nag-rosy cheeks tuloy ako!"
"Ouch! Hmp." Tumalikod na ako at pumikit... Naramdaman kong pi-no-poke nya ang likuran ko, "matulog ka na lang."
"Kaluluwa po ako, di inaantok!" kinatok nya ang ulo ko.
"Sh*t! tigil sabi eh!"
"Bad words, bad words! Hmpf. Ako si takuri, pandak at mataba... heto ang hawakan at heto ang buhusan... kumukulo kulo... kulo kulo kulo..."
Patuloy lang sya sa pagkanta na naging dahilan kaya nakatulog ako agad agad.
***
Jessie's POV
"The monster is sleeping like a baby... Kumanta lang ako ng 'ako si takuri', tulog agad? Hehe... Matignan nga kung maglalaway sya pag tulog..." lumipat ako sa other side ng kama ni Geoff, grabe, tulog na tulog talaga sya... kahit yata hulugan ko ng atomic bomb sa tabi nya eh di sya magigising.
"Yuhoo, Jessie!"
"Peter..." pabulong na sabi ko... "bat di ka matulog? Gabi na ah?"
"Loka, bat ako matutulog eh non-stop tong trabaho ko? Wala tong holiday o break!"
"Bat nakakausap pa kita pag ganun? At wag kang hysterical, para nagtatanong lang e, highblood ka naman agad."
"Hehe, wag kang maingay, tumakas lang ako... o musta?"
"Ahy? Nag-usap lang tayo kanina di ba?"
"Baliw. Oh, wag mong gahasain yang si Geoff, kawawa naman, walang kamalay malay na pinagpapantasyahan mo..."
"Ehh? Tinitignan ko lang kung maglalaway sya mamaya para naman may pang-asar ako bukas..." tinitigan ko pa ng mabuti ang medyo nakaawang na labi ni Geoff, "ilan na kayang babae ang nahalikan nito--- ahy, ano ba yan, kung anu ano na tuloy ang sinasabi ko..."
"Gaga! Bahala ka na muna jan at may aasikasuhin pa ako rito... nga pala, yung kapatid mo, iniiyakan na naman katawan mo, maawa ka dun kaya kumilos ka na bago ka maglandi jan!"
Tumahimik na uli... hay ang kapatid ko... Ang naaalala ko lang, babae sya, Mylene ang pangalan. Err, matanong nga kay Peter kung saang ospital nakalagay ang katawan ko... Maganda pa kaya ako kahit may kung anu anong nakakabit sa kin? Wahaha.
10pm na... ah, matagal na oras pa iintayin ko bago magising tong higanteng to... makapaglakad-lakad nga muna sa ibaba...
Bumaba ako, ang rangya talaga ng bahay. Naglalakihang pictures.
Andun pa nga yung family picture nina Geoff, dalawa pala silang magkapatid, syempre, yung nanay ni Eunice yung isa... Kamukha nung bata yung babae sa picture eh.
Pero asan yung mga magulang nila? Hehe, mag-i-interview ako!
Kanino? Kay Geoff?
Hindi, lulunukin lang ako ng buo nun.
Si Eunice!
Hehe. Tama, sa ngayon, iipunin ko muna sa ulo ko ang tatanungin ko sa bata once na magkita kami, makabalik na nga lang sa taas. Babantayan ko si Geoff.
Isang oras...
Dalawang oras....
Tatlong oras... Wah! 1am pa lang! Ba't ambagal ng orasan?
Tumambay na naman ako sa harap ni Geoff... tingin-tingin... Haplos sa pisngi, parang ang soft... Hindi... soft talaga.... ahh, yung labi nya... kissable talag---
"Eherm!"
"Oo na po, eto na, aalis na, di ba? Mauupo sa isang bahagi di ba?"
Nagmartsa ako papunta sa sofa sa gilid. "Buti naman at nagkakaliwanagan tayo, Jessie."
"Che!"pakelamero din pala si Peter... kainis!
Waiting...
Waiting...
Hayan, 6am na ng umaga... Magigising na rin sana tong lalakeng to na kahit tulog mantika ay napatunayan kong di pala tulo laway...
"Tit tilaok! Tit tilaok!" syempre walang tandang doon, mansyon nga yun eh, di ba? Nag-mimick lang ako, "tit tilaok!" lalo ko pang nilakasan at inilapit sa tenga nya para mas lalo nyang marinig. Gumalaw sya at nagtakip ng tenga. "Gising na, pre! Late ka na sa trabaho mo oh! Yuhoo! Utak ni Geoff!! Anjan ka pa ba?! Yuhoo!"
Aba at talaggang wala syang balak gumising ha? Makakanta nga.
"Boom tarat tarat! Boom tarat tarat! Tararat! Tararat! Boom Boom Boom!"
"Jessie! Err! Tulog yung tao eh!"
"Hayan! Hayan! Gumising ka na kasi! Simula ngayon, ako na magiging alarm clock mo! Wooh! Rak en roll, men!" tumalon talon ako sa kama nya. Laglag naman ang mga balikat nyang naglakad papuntang banyo dala ang robe nya.
"Wag kang papasok."
"Isara mo pinto... hehe--- ooppss--- Nakakalusot nga pala ako... Sige na, di naman kita sisilipan ee, wala namang masisilip sayo, bwahaha!"
"Sabi mo lang yan. Argh! Kakaiba ka talagang babae ka! Tigilan mo nga yang pagtalon sa kama ko!"
Pumasok na sya sa banyo. Unti-unti akong lumapit sa pinto habang pinipigilan ang paghagikgik... di naman ako maninilip eh, makikinig lang, promise, makikinig lang talaga!
"Jessie, knock knock!"
"Sssh, wag kang magulo, Peter, pag nakaakyat ako jan, susuntukin kita."
"Bad yan, hehe, baba ka na lang, anjan si Eunice, mahuhuli ka nyang binobosohan ang tito nya, hala ka!"
"Mas magaling ka pa sakin, wala si Eunice dit---"
"Tita Jessie! Eeeee!"
Mukhang tama si Peter, biglang bumukas yung pinto ng kwarto at pumasok si Eunice.
"Eh, tita, bakit nakadikit tenga mo sa pinto ng banyo?" nangungunot ang noong tanong nya pero may munting ngiti pa rin sa labi.
"Ah... Eh... He-he... May ipis kasi akong nakita kanina eh mukhang pumasok sa banyo... Hay... Sssh... Wag mong sasabihin sa higanteng tito mo ha? Secret lang natin yun..." Ano ba naman, Jessie, di pa kasi nakinig kay Peter ee!
Lumapit na ako kay Eunice at binuhat sya... naupo kami sa kama.
"Ano namang ginagawa mo rito sa mansyon ng tito mo, baby girl?"
"I’m coming to his work, sama ka rin di ba? Hinatid lang ako rito ni mommy, wala kasi si yaya, umalis, kaya pakulit muna ako kay tito... punta tayo sa mall... tapos kain tayo dun, ha, tita Jessie?"
"May pupuntahan si Jessie, Eunice."
At lumabas na pala ang pagkagalang-galang na hari na si Geoff.
Iningusan ko sya, "wala, Eunice, wala talaga akong pupuntahan, yang tito mo talaga, masyadong mapagbiro, ang sarap ibaon sa lupa noh?"
Pinababa na kami ni Geoff... ooops, hindi pala 'pinababa' ang tawag dun kasi mas proper na sabihing 'pinaalis' iyon.
Hinintay namin sya sa dining area, katabi ko si Eunice... Nakahanda na yung plato nang....
"Ate Marie, bakit dalawang plate lang? Bakit walang plate si Tita jessie?" tanong ng bata sa katulong na Marie pala ang pangalan.
"Ha, Eunice??" namula bigla si Marie.
"Ah, Eunice, di ba, usapan natin wag mong sasabihin sa iba na narito ako? Naglalaro kasi kami ng ‘Kunwari Di Nyo Ko Nakikita’... nakuha mo ako?" pagpapalusot ko. Asan na ba yang Geoff na yan?!
"Ah, wag na lang po, ate... Sali ako sa laro nyo ha?"
Toinks. Anak ng pink na bangus naman oh! Whoo! Nakalusot ako! Hehe
"Okay, lets eat, Eunice." Andito na si Geoff, hay, parang masarap yung kinakain nila, namiss ko tuloy kumain ng kumain ng kumain... Err.
"Ahm, sir..." pakyemeng sabi ni Marie na unti unting lumapit kay Geoff, "ano po, sana po makahingi ako ng kahit isang linggong bakasyon---"
"Gawin mo ng isang buwan."
"Ha?! Talaga po, s-sir? Huwaw naman! Salamat po, sir... kasi ano po,sir, medyo nahihintakutan na po ako sa--- sa inyong dalawa ni Eunice, kagabi po, kayo... tapos ngayon naman po, si Eunice... pero wag kayong mag-alala, sir, babalik rin po ako... salamat po..."
Nung umalis si Marie ay inihanda ko na ang 'peace sign' ko kay Geoff. Nangangain na naman kasi ang mga mata nya. Nakakatakot.
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 4th 2013, 7:55 am
[GMARTL3]
Jessie’s POV
“Di ka ba pwedeng gumala muna sa labas nang hindi naman kami nagmumukhang baliw nitong pamangkin ko pag kinakausap ka namin?” tanong ni Geoff sa kin. Nasa office na kami, gaya ng dating nangyari, pinagkaguluhan naman ang magaling na lalae ng kanyang mga fans, asus, businessman lang eh may admirers na.
“San naman ako pupunta? Eh di ko nga maalala kung saan ako iniluwal ng nanay ko e! Sana bata ulit ako...” pinasadahan ko ng tingin ang walang kaproble-problemang si Eunice.
“Bata ka naman... isip-bata! He-he.”
Joke na ba yun? Ang corny nya ha? Parang shunga lang.
“Sorry naman ha? Matanda ka naman kasi mag-isip e! Nahihiya naman ako sa yo,” hinampas ko sya sa braso... hindi iyon pabiro, talagang nilakasan ko. Halos mapasubsob pa sya sa paper works nya, buti nga sa kanya!
Tumalim na naman mata nya nung tumingin sya sa kin.
“Ah, he-he... makikipaglaro nga pala ako kay Eunice, nakalimutan ko... ba bye!”
Lulunukin nya ata ako ng buha--- oops! Rephrase! Lulunukin yata nya kaluluwa ko e! Haha.
“Hi, Tita Jessie! Wanna play dolls with me? They’re cute, eh?”
“Yes naman jan...” pero di ko hinawakan... baka matakot yung bata kung makikita nyang tatagos sakin yung manika nya.
“Bat di mo hawakan? Ang mga bagay na importante sa taong nakakakita sa yo ay maaari mong mahawakan... he-he, sorry , Jessie, late info! Bye!”
Peter talaga! Gggrrr! namumuro na talaga sya sakin eh... Masyadong late sa pagbibigay ng detalye! Irereklamo ko sya sa management nila!
Tri-ny ko hawakan yung doll ni Eunice habang nakalapag sa sahig.
“Wow, mama! Ang ganda ng manika! Akin ba to??” tanong ko kay mama habang tinitignan ang nakakahong manika.
“Oo naman! Tig-isa kayo ng ate mo,” sagot ni mama sakin, tinignan ko si ate Mylene na nakaupo sa bangko sa labas ng kubo namin, ngiting ngiti sya...
Hanggang gabi,yung manika pa rin nilalaro namin ni ate. Hinihintay naming dumating si papa galing sa trabaho, ipapakita namin yung biniling manika ni mama para sa amin..
“Ignacio!”
Napalabas kami ng bahay ni ate, may dugo! nakita naming duguan si papa! Lumapit kami... Umiiyak na si mama at ate pero ako, di ko maintindihan ang nangyayari, hawak hawak ko pa rin ang manika na halos sinasakal ko na kasi yun ang pinagbubuntunan ko ng tensyong nadarama ko...
Ilang araw na nakalilipas... Wala na si papa, sabi ni mama, binaril daw si papa... Ano yung baril? Tss.. Lagi namang tulala si mama.. nagtatrabaho lang sya sa buong maghapon at diretso ng matutulog sa gabi. Dati rati, niyayakap nya ako sa pagtulog pero ngayon, si ate na lang ang tumatabi sa kin, kasama namin yung manika.. Di ko binibitiwan.
Ilang taon pa ang nakalipas na ganun na lang ang nangyayari... graduate na si ate ng highschool at ako naman, second year pa lang. Naintindihan ko na yung nangyari kay papa nung bata kami... Na dahilan kung bakit Bumigay na rin ang katawan ni mama... Iniwan na rin nya kami paglipas ng mga taon...
“Tito! Tita Jessie is fainting! Something's wrong with her, tito!” nagising ako sa boses ni Eunice, agad kong binitiwan yung manika... Err, isa palang masamang pangyayari sa buhay ko ang hatid nung manikang yun.
“Hey, are you alright? Jessie, are you with us?” tinampal pa nya pisngi ko. Ang sakit nun ha.
Hinawakan ko yung pisngi ko na di pa rin linulubayan ng palad nya, “Tama na, okay? I’m fine... may--- ano--- may ahmm, naalala lang ako...”
“Bat mo nahahawakan yung manika? Akala ko ba, tumatagos lang sayo ang lahat?” tanong uli nya.
“Eh kasi nga, pinapahalagahan ni Eunice yung doll... kaya ganun,” maikling explanation ko.
“Hmmm,” nag-isip pa sya kunwari kahit wala naman syang isip, “so, dapat ko palang pahalagahan yung mga pinto ko sa bahay? Para naman di ka na tumagos tagos dun?”
“Ulol!”
“Saan ka naman papunta? Akala ko ba, di mo pa nga naaalala kung saan ka iniluwal ng nanay mo?”
Gago talaga tong lalakeng to...
“Maglalakad-lakad lang, ano ba? Bantayan mo yang si Eunice, err, basta! Babalik din ako!”
Yun lang at lumabas na ako ng opisina. Naglakad lakad nga lang ako sa loob ng gusali, para lang akong normal na tao kasi para na rin akong nakikihalubilo sa mga nagtatrabaho dun.
“Amboring naman! Di naman siguro ako mawawala kung lalabas ako di ba? At di naman ako lalayo ee, may simbahan naman sa labas, dun lang ang punta ko, lapit lang yun.”
Lumabas nga ako.. Nagtungo sa simbahan.. Naupo ako sa pinakalikod na pew... Taimtim lang akong nakatingin sa may altar ng...
“Ineng, kung may hinahanap ka, o may kailangan ka, dapat hanapin mo na.”
Eh? May sinasabi ka, lola? Wala namang masyadong tao run kaya sino ang kausap ng matandang pulubi na ito?
“Wag kang mag-alala, kausapin mo lang ako, wala ng bago, akala nila, baliw ako kasi nakikita ko ang mga ligaw na kaluluwa na dapat ay buhay pa, di kasi sila naniniwala sa akin eh... pero nakikita kita... may problema ka ba?”
“Eh? Lola?” parang ako pa ang nahiya... mukhang nasisiraan na nga ng bait si lola... pero di naman sya mukhang madungis. Malinis pa nga sya eh, parang bagong ligo.
Umiling-iling sya. “Di ka naniniwala noh? Sige na, hawakan mo ko, para maniwala ka...”
Unti-unti kong nilapit sa kanya hintuturo ko... di nga nagbibiro si lola! Asteg! Nahawakan ko sya.. Sumilay yung ngiti ko..
“Ang misyon mo, ineng, wag mong kalilimutan... Ang misyong binigay sa iyo ng anghel ay hindi ganun kadali gaya ng nanjan sa ulo mo...”
Wow! Mind reader din si lola? “Lola, panu ko po gagawin yun eh yung unang taong nakakita sa kin, walang kwenta?”
“Walang kwenta ba kamo?? Di lang natin alam kung ang sinasabi mo walang kwenta ay ang taong pinakaimportante sa oras na ito.. Bat di mo dinggin ang binubulong nyan...” turo sa ulo ko... “at ihalo mo ang binubulong nyan...” turo sa kaliwang dibdib ko... “pero wag mo ring kalilimutan, ang binubulong Niya...” turo sa itaas... “o sya, uwi muna ako ha? Pananghalian na eh, ikaw naman, bumalik ka na at nang iyo ng maumpisahan... Ingat!”
May point naman si lola. Makabalik na nga kina Geoff at Eunice.
Pagbalik ko dun....
“Kain na kasi , Eunice... Haytttt! Kita mo, natapon tuloy yung kanin! Eeee! Eunice! Wag mong galawin yang papers ni tito! Hhhaaakkksss! Yung ballpen ko! Nahulog! Kain na kasi , Eunice!”
Nasa labas pa lang ako ng opisina ay dinig ko na yung sunod sunod na sigaw ni Geoff, nakakatawa pala sya pag nag-aalaga ng bata.. Nilusot ko yung ulo ko sa pader sa paraang di nila ako mapapansin. Nakita kong patakbo takbo sina Eunice at Geoff habang buhat ng huli ang plato ng bata...
“Hihi! Habol, tito! Don’t want to eat! Haha! Tito talaga! Ambagal! Hihi...”
Exhausted na naupo sa swivel chair si Geoff... Kawawa naman... Kay Eunice lang pala tataob ang kasungitan nya.
Lumabas na ako sa pinagtataguan ko... “Poof!”
“Jshjakkdbhsjakjsk! Bakit ka ba nanggugulat?!” bumalik na naman kasungitan nya..err. para mag-'poof' lang naman sa tapat ng tenga nya e!
“Bad words ka talaga! ^_^ Musta ang life mo rito?? Mukhang pahirapan ka sa pagkuha kay Eunice ah?--- Yuhoo! Eunice, baby girl, come here!”
“Tita Jessie! Yippee!” lumapit sya sakin at nagpakanlong, “okay na, I’m goin' to eat my lunch na po... Aaahhh, tito!”
Nag-big mouth sya.. Sinubuan naman sya ng lulugo lugong si Geoff. Panu na lang kaya ang buhay nitong si Geoff kung wala ako?? ^_^
Jessie’s POV
“Di ka ba pwedeng gumala muna sa labas nang hindi naman kami nagmumukhang baliw nitong pamangkin ko pag kinakausap ka namin?” tanong ni Geoff sa kin. Nasa office na kami, gaya ng dating nangyari, pinagkaguluhan naman ang magaling na lalae ng kanyang mga fans, asus, businessman lang eh may admirers na.
“San naman ako pupunta? Eh di ko nga maalala kung saan ako iniluwal ng nanay ko e! Sana bata ulit ako...” pinasadahan ko ng tingin ang walang kaproble-problemang si Eunice.
“Bata ka naman... isip-bata! He-he.”
Joke na ba yun? Ang corny nya ha? Parang shunga lang.
“Sorry naman ha? Matanda ka naman kasi mag-isip e! Nahihiya naman ako sa yo,” hinampas ko sya sa braso... hindi iyon pabiro, talagang nilakasan ko. Halos mapasubsob pa sya sa paper works nya, buti nga sa kanya!
Tumalim na naman mata nya nung tumingin sya sa kin.
“Ah, he-he... makikipaglaro nga pala ako kay Eunice, nakalimutan ko... ba bye!”
Lulunukin nya ata ako ng buha--- oops! Rephrase! Lulunukin yata nya kaluluwa ko e! Haha.
“Hi, Tita Jessie! Wanna play dolls with me? They’re cute, eh?”
“Yes naman jan...” pero di ko hinawakan... baka matakot yung bata kung makikita nyang tatagos sakin yung manika nya.
“Bat di mo hawakan? Ang mga bagay na importante sa taong nakakakita sa yo ay maaari mong mahawakan... he-he, sorry , Jessie, late info! Bye!”
Peter talaga! Gggrrr! namumuro na talaga sya sakin eh... Masyadong late sa pagbibigay ng detalye! Irereklamo ko sya sa management nila!
Tri-ny ko hawakan yung doll ni Eunice habang nakalapag sa sahig.
“Wow, mama! Ang ganda ng manika! Akin ba to??” tanong ko kay mama habang tinitignan ang nakakahong manika.
“Oo naman! Tig-isa kayo ng ate mo,” sagot ni mama sakin, tinignan ko si ate Mylene na nakaupo sa bangko sa labas ng kubo namin, ngiting ngiti sya...
Hanggang gabi,yung manika pa rin nilalaro namin ni ate. Hinihintay naming dumating si papa galing sa trabaho, ipapakita namin yung biniling manika ni mama para sa amin..
“Ignacio!”
Napalabas kami ng bahay ni ate, may dugo! nakita naming duguan si papa! Lumapit kami... Umiiyak na si mama at ate pero ako, di ko maintindihan ang nangyayari, hawak hawak ko pa rin ang manika na halos sinasakal ko na kasi yun ang pinagbubuntunan ko ng tensyong nadarama ko...
Ilang araw na nakalilipas... Wala na si papa, sabi ni mama, binaril daw si papa... Ano yung baril? Tss.. Lagi namang tulala si mama.. nagtatrabaho lang sya sa buong maghapon at diretso ng matutulog sa gabi. Dati rati, niyayakap nya ako sa pagtulog pero ngayon, si ate na lang ang tumatabi sa kin, kasama namin yung manika.. Di ko binibitiwan.
Ilang taon pa ang nakalipas na ganun na lang ang nangyayari... graduate na si ate ng highschool at ako naman, second year pa lang. Naintindihan ko na yung nangyari kay papa nung bata kami... Na dahilan kung bakit Bumigay na rin ang katawan ni mama... Iniwan na rin nya kami paglipas ng mga taon...
“Tito! Tita Jessie is fainting! Something's wrong with her, tito!” nagising ako sa boses ni Eunice, agad kong binitiwan yung manika... Err, isa palang masamang pangyayari sa buhay ko ang hatid nung manikang yun.
“Hey, are you alright? Jessie, are you with us?” tinampal pa nya pisngi ko. Ang sakit nun ha.
Hinawakan ko yung pisngi ko na di pa rin linulubayan ng palad nya, “Tama na, okay? I’m fine... may--- ano--- may ahmm, naalala lang ako...”
“Bat mo nahahawakan yung manika? Akala ko ba, tumatagos lang sayo ang lahat?” tanong uli nya.
“Eh kasi nga, pinapahalagahan ni Eunice yung doll... kaya ganun,” maikling explanation ko.
“Hmmm,” nag-isip pa sya kunwari kahit wala naman syang isip, “so, dapat ko palang pahalagahan yung mga pinto ko sa bahay? Para naman di ka na tumagos tagos dun?”
“Ulol!”
“Saan ka naman papunta? Akala ko ba, di mo pa nga naaalala kung saan ka iniluwal ng nanay mo?”
Gago talaga tong lalakeng to...
“Maglalakad-lakad lang, ano ba? Bantayan mo yang si Eunice, err, basta! Babalik din ako!”
Yun lang at lumabas na ako ng opisina. Naglakad lakad nga lang ako sa loob ng gusali, para lang akong normal na tao kasi para na rin akong nakikihalubilo sa mga nagtatrabaho dun.
“Amboring naman! Di naman siguro ako mawawala kung lalabas ako di ba? At di naman ako lalayo ee, may simbahan naman sa labas, dun lang ang punta ko, lapit lang yun.”
Lumabas nga ako.. Nagtungo sa simbahan.. Naupo ako sa pinakalikod na pew... Taimtim lang akong nakatingin sa may altar ng...
“Ineng, kung may hinahanap ka, o may kailangan ka, dapat hanapin mo na.”
Eh? May sinasabi ka, lola? Wala namang masyadong tao run kaya sino ang kausap ng matandang pulubi na ito?
“Wag kang mag-alala, kausapin mo lang ako, wala ng bago, akala nila, baliw ako kasi nakikita ko ang mga ligaw na kaluluwa na dapat ay buhay pa, di kasi sila naniniwala sa akin eh... pero nakikita kita... may problema ka ba?”
“Eh? Lola?” parang ako pa ang nahiya... mukhang nasisiraan na nga ng bait si lola... pero di naman sya mukhang madungis. Malinis pa nga sya eh, parang bagong ligo.
Umiling-iling sya. “Di ka naniniwala noh? Sige na, hawakan mo ko, para maniwala ka...”
Unti-unti kong nilapit sa kanya hintuturo ko... di nga nagbibiro si lola! Asteg! Nahawakan ko sya.. Sumilay yung ngiti ko..
“Ang misyon mo, ineng, wag mong kalilimutan... Ang misyong binigay sa iyo ng anghel ay hindi ganun kadali gaya ng nanjan sa ulo mo...”
Wow! Mind reader din si lola? “Lola, panu ko po gagawin yun eh yung unang taong nakakita sa kin, walang kwenta?”
“Walang kwenta ba kamo?? Di lang natin alam kung ang sinasabi mo walang kwenta ay ang taong pinakaimportante sa oras na ito.. Bat di mo dinggin ang binubulong nyan...” turo sa ulo ko... “at ihalo mo ang binubulong nyan...” turo sa kaliwang dibdib ko... “pero wag mo ring kalilimutan, ang binubulong Niya...” turo sa itaas... “o sya, uwi muna ako ha? Pananghalian na eh, ikaw naman, bumalik ka na at nang iyo ng maumpisahan... Ingat!”
May point naman si lola. Makabalik na nga kina Geoff at Eunice.
Pagbalik ko dun....
“Kain na kasi , Eunice... Haytttt! Kita mo, natapon tuloy yung kanin! Eeee! Eunice! Wag mong galawin yang papers ni tito! Hhhaaakkksss! Yung ballpen ko! Nahulog! Kain na kasi , Eunice!”
Nasa labas pa lang ako ng opisina ay dinig ko na yung sunod sunod na sigaw ni Geoff, nakakatawa pala sya pag nag-aalaga ng bata.. Nilusot ko yung ulo ko sa pader sa paraang di nila ako mapapansin. Nakita kong patakbo takbo sina Eunice at Geoff habang buhat ng huli ang plato ng bata...
“Hihi! Habol, tito! Don’t want to eat! Haha! Tito talaga! Ambagal! Hihi...”
Exhausted na naupo sa swivel chair si Geoff... Kawawa naman... Kay Eunice lang pala tataob ang kasungitan nya.
Lumabas na ako sa pinagtataguan ko... “Poof!”
“Jshjakkdbhsjakjsk! Bakit ka ba nanggugulat?!” bumalik na naman kasungitan nya..err. para mag-'poof' lang naman sa tapat ng tenga nya e!
“Bad words ka talaga! ^_^ Musta ang life mo rito?? Mukhang pahirapan ka sa pagkuha kay Eunice ah?--- Yuhoo! Eunice, baby girl, come here!”
“Tita Jessie! Yippee!” lumapit sya sakin at nagpakanlong, “okay na, I’m goin' to eat my lunch na po... Aaahhh, tito!”
Nag-big mouth sya.. Sinubuan naman sya ng lulugo lugong si Geoff. Panu na lang kaya ang buhay nitong si Geoff kung wala ako?? ^_^
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 4th 2013, 7:56 am
[GMARTL4]
Geoffs POV
"What the H, Eunice! Kaaalis lang ng tita Jessie mo, nagkakalat ka na! Bbrrr! Eunice! Wag ka diyan, Eunice!"
Kanina pa patakbo takbo ang makulit na chikiting na ito. Talo pa nya ang bagyong signal number 4 kung makapanira sa mga gamit ko sa office!
Di pa rin sya tumigil sa pagtakbo at tuloy ang pamiminsala nya sa walang kamalay malay na opisina ko... "I want , Tita Jessiie! I want her! I won't stop until Tita Jessie returns! Weee!" at ang table lamp ko naman ang napagdiskitahan nya ngayon. On--- off--- on— off.
"Argh! Stop that! Masisira sya!--- Oh, you want ice cream?" naisip ko, this is the third time na inalagaan ko si Eunice habang wala ang mga yaya nya.... and that includes her mom Genieve... Sa bawat pag-aalaga ko sa kanya, puro di maganda ang kinalalabasan pero lagi naman syang tumitigil pag binibigyan ko na sya ng ube flavored ice cream.
Tumigil sya sa pagtakbo... At...
Unti unting ngumiti... At...
Tumakbo ulit! "I want tita Jessie! I want Tita Jessie!"
Hayst! Mukhang wala talaga akong pag-asang mapatigil si Eunice kahit tabunan ko sya ng ilang gallon ng ice cream. Napaupo ako sa swivel chair ko para lamang muling mapatayo! "Eunice! Wag kang pumasok sa CR! Wag ang tissue , Eunice!"
Lumabas si Eunice hila hila ang tissue paper, hayan, Nagkalat na ang tissue sa paligid at ni-wrap ni Eunice ang kanyang kaliwang binti dahilan para magmukha syang mummy.
Asan na ba yung kaluluwang yun? Tss. Kaninang mga 10 pa sya umalis at ngayon, 11;30 na, tss, lumapit ako sa kinalalagyan ng intercom.
"Dyna," kausap ko sa kabilang linya.
"Haha! Oo nga eh..." narinig ko pa ang tawanan ng magaling na front desk na nasa ibaba... "Ehem, yes, sir?"
Ayan, sa wakas at sumagot na rin. Nakikipagchismisan pa talaga. "Come up here, magdala ka ng pagkain for Eunice at para sa kin. And please bring companionS with you, help me clean Eunice's mess."
Ibinaba ko na ang intercom, "Tito, you need this???" tinaas ni Eunice ang magazine kung saan ako ang cover.
"No."
After a while, "What's that, Eunice!?"
“I cut pictures! Sabi mo, di mo kelangan eh! Bat ka galit ngayon? ‘Ala akong kasalanan dyan! Bata lang ako! Hihi."
Wala na akong nagawa kundi pagmasdan ang gutay gutay na magazines ko... Aahh. Nag-iisa pa mandin yun sa kin...
Knock on the door... "sir, papasok na po kami..."
"Okay, Dyna."
Pumasok na nga sila, kasama ni Dyna ang dalawang janitor, alam na talaga nila kung ano ang gagawing paglilinis sa opisina ko, sanay na rin kasi sila... habang naglilinis, tahimik lamang na nakatayo sa isang gilid si Eunice na parang hindi sya ang may gawa sa kalat. Nang matapos ay agad din silang umalis.
"Come over here, lets eat," aya ko kay Eunice... "Eunice, come here..."
"Wah! Ayaw!" nagsimula na naman syang tumakbo... Hinabol ko sya habang buhat buhat ang plato.
"Eunice! Kain na kasi, Eunice! Hayt! Kita mo! Natapon tuloy yung kanin! Eee! Eunice! Wag mong galawin yang papers ni Tito! Haks! Yung ballpen ko, nahulog! Kain na kasi Eunice!"
Normal na sakin ang mga pangyayaring ganito at talagang hindi titigil ang bubwit na ito unless aantukin sya na batay sa tantiya ko, dalawang oras pa mula ngayon. Wala na tuloy akong natapos na trabaho sa loob ng apat na oras dahil puro paghabol lang sa kanya ang ginagawa ko.
Buti pa pag nandito si Jessie, kahit pareho silang hindi nasasaway ni Eunice, nagbebehave ang bata kasi nag-uusap sila.. Birds with the same feathers, flocks together talaga. Pareho kasi silang butas butas ang utak.
"Hihi! Habol tito! Don’t want to eat! Haha, Tito talaga! Ambagal!"
Wala na akong nagawa, naupo na lang muli ako at pinanood uli si Eunice na paikot ikot lang sa opisina ko... Full battery pa talaga ang batang to.
"Poof!"
PuTcha! Nagulat ako doon ah! "Jsggshcgytecbsbdxadh! Bakit ka ba nanggugulat?!" sa sobrang pagod ko, di ko na tuloy napigilan ang sarili kong magmura.
"Bad words ka talaga!" sabi pa sakin ni Jessie at ngumiti, "musta ang life mo? Mukhang pahirapan ang pagkuha mo kay Eunice ah? Yuhoo! Eunice! Baby girl! Come here!"
Sa inis ko, agad na lumapit si Eunice kay Jessie... Habang ako kanina, isang libong beses ko na ata sinabi yung pangalan ni Eunice pero di pa rin sya lumapit sa kin, bagkus ay lalo pang lumala ang sitwasyon kanina!
Binuka pa ng bata ang bibig nya. Sinubuan ko na lang sya kahit ang gusto ko ay ipalunok na rin sa kanya pati yung kutsara.
Panu na kaya ako kung di pa rin dumating si Jessie?? Mukhang may kabutihang hatid din ang babae sa buhay ko.. Kahit na nagtutunog manok sya sa umaga... Kahit videoke queen sya sa tanghali... At lullaby ko sa gabi.
Hay. Ano bang iniisip ko? Tss.
Geoffs POV
"What the H, Eunice! Kaaalis lang ng tita Jessie mo, nagkakalat ka na! Bbrrr! Eunice! Wag ka diyan, Eunice!"
Kanina pa patakbo takbo ang makulit na chikiting na ito. Talo pa nya ang bagyong signal number 4 kung makapanira sa mga gamit ko sa office!
Di pa rin sya tumigil sa pagtakbo at tuloy ang pamiminsala nya sa walang kamalay malay na opisina ko... "I want , Tita Jessiie! I want her! I won't stop until Tita Jessie returns! Weee!" at ang table lamp ko naman ang napagdiskitahan nya ngayon. On--- off--- on— off.
"Argh! Stop that! Masisira sya!--- Oh, you want ice cream?" naisip ko, this is the third time na inalagaan ko si Eunice habang wala ang mga yaya nya.... and that includes her mom Genieve... Sa bawat pag-aalaga ko sa kanya, puro di maganda ang kinalalabasan pero lagi naman syang tumitigil pag binibigyan ko na sya ng ube flavored ice cream.
Tumigil sya sa pagtakbo... At...
Unti unting ngumiti... At...
Tumakbo ulit! "I want tita Jessie! I want Tita Jessie!"
Hayst! Mukhang wala talaga akong pag-asang mapatigil si Eunice kahit tabunan ko sya ng ilang gallon ng ice cream. Napaupo ako sa swivel chair ko para lamang muling mapatayo! "Eunice! Wag kang pumasok sa CR! Wag ang tissue , Eunice!"
Lumabas si Eunice hila hila ang tissue paper, hayan, Nagkalat na ang tissue sa paligid at ni-wrap ni Eunice ang kanyang kaliwang binti dahilan para magmukha syang mummy.
Asan na ba yung kaluluwang yun? Tss. Kaninang mga 10 pa sya umalis at ngayon, 11;30 na, tss, lumapit ako sa kinalalagyan ng intercom.
"Dyna," kausap ko sa kabilang linya.
"Haha! Oo nga eh..." narinig ko pa ang tawanan ng magaling na front desk na nasa ibaba... "Ehem, yes, sir?"
Ayan, sa wakas at sumagot na rin. Nakikipagchismisan pa talaga. "Come up here, magdala ka ng pagkain for Eunice at para sa kin. And please bring companionS with you, help me clean Eunice's mess."
Ibinaba ko na ang intercom, "Tito, you need this???" tinaas ni Eunice ang magazine kung saan ako ang cover.
"No."
After a while, "What's that, Eunice!?"
“I cut pictures! Sabi mo, di mo kelangan eh! Bat ka galit ngayon? ‘Ala akong kasalanan dyan! Bata lang ako! Hihi."
Wala na akong nagawa kundi pagmasdan ang gutay gutay na magazines ko... Aahh. Nag-iisa pa mandin yun sa kin...
Knock on the door... "sir, papasok na po kami..."
"Okay, Dyna."
Pumasok na nga sila, kasama ni Dyna ang dalawang janitor, alam na talaga nila kung ano ang gagawing paglilinis sa opisina ko, sanay na rin kasi sila... habang naglilinis, tahimik lamang na nakatayo sa isang gilid si Eunice na parang hindi sya ang may gawa sa kalat. Nang matapos ay agad din silang umalis.
"Come over here, lets eat," aya ko kay Eunice... "Eunice, come here..."
"Wah! Ayaw!" nagsimula na naman syang tumakbo... Hinabol ko sya habang buhat buhat ang plato.
"Eunice! Kain na kasi, Eunice! Hayt! Kita mo! Natapon tuloy yung kanin! Eee! Eunice! Wag mong galawin yang papers ni Tito! Haks! Yung ballpen ko, nahulog! Kain na kasi Eunice!"
Normal na sakin ang mga pangyayaring ganito at talagang hindi titigil ang bubwit na ito unless aantukin sya na batay sa tantiya ko, dalawang oras pa mula ngayon. Wala na tuloy akong natapos na trabaho sa loob ng apat na oras dahil puro paghabol lang sa kanya ang ginagawa ko.
Buti pa pag nandito si Jessie, kahit pareho silang hindi nasasaway ni Eunice, nagbebehave ang bata kasi nag-uusap sila.. Birds with the same feathers, flocks together talaga. Pareho kasi silang butas butas ang utak.
"Hihi! Habol tito! Don’t want to eat! Haha, Tito talaga! Ambagal!"
Wala na akong nagawa, naupo na lang muli ako at pinanood uli si Eunice na paikot ikot lang sa opisina ko... Full battery pa talaga ang batang to.
"Poof!"
PuTcha! Nagulat ako doon ah! "Jsggshcgytecbsbdxadh! Bakit ka ba nanggugulat?!" sa sobrang pagod ko, di ko na tuloy napigilan ang sarili kong magmura.
"Bad words ka talaga!" sabi pa sakin ni Jessie at ngumiti, "musta ang life mo? Mukhang pahirapan ang pagkuha mo kay Eunice ah? Yuhoo! Eunice! Baby girl! Come here!"
Sa inis ko, agad na lumapit si Eunice kay Jessie... Habang ako kanina, isang libong beses ko na ata sinabi yung pangalan ni Eunice pero di pa rin sya lumapit sa kin, bagkus ay lalo pang lumala ang sitwasyon kanina!
Binuka pa ng bata ang bibig nya. Sinubuan ko na lang sya kahit ang gusto ko ay ipalunok na rin sa kanya pati yung kutsara.
Panu na kaya ako kung di pa rin dumating si Jessie?? Mukhang may kabutihang hatid din ang babae sa buhay ko.. Kahit na nagtutunog manok sya sa umaga... Kahit videoke queen sya sa tanghali... At lullaby ko sa gabi.
Hay. Ano bang iniisip ko? Tss.
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 4th 2013, 7:58 am
[GMARTL5]
Jessie's POV
Ikatlong araw sa lupa:
"Gising na bosing! GisIng. Gising. Gising!" halos magsumigaw na ako sa tapat ng tenga ni Geoff, mukhang pagod na pagod talaga sya sa pag-aalaga... rather paghabol kay Eunice kahapon bago kinuha yung bata ng yaya nya kinahapunan. "Sus! Ang bingi bingi naman! Hihintayin kita sa baba ha? Ba-bye!"
Bumaba na ako pero di talaga ako naghintay dun kasi pumasok ako sa library nya na noong isang araw ko pa gustong pasukin.
"Wow, ganda ng library..." hanga talaga ako sa library na yun, andaming llibro! Ahy, tanga lang? Library nga di ba?
"Eherm, nagpaalam ka ba?"
"Pakialamerong Peter talaga, oo. Panu ka naging anghel sa ugali mong yan? Tss. Pero infairness ha, thanks for sponsoring my outfit today, sana bukas naman eh yung cocktail dress," naka-dress naman ako kaso plain na kulay pink na may ruffles pa sa ibaba, yung tipong ginagamit ng mga batang bibinyagan. Wahaha.
"Anong ginagawa mo jan? Para namang may mahahawakan ka jan noh?"
"Pake mo? ee! Tumigil ka nga! Noh ba naman kasi to, di ko man lang maramdaman, nakakainis ha!" pinasok ko yung kamay ko sa shelf ng libro... Tumatagos lang sakin yung mga makakapal na encyclopedia at dictionary... "Ops... Teka...." tumigil ako. "Peter, may naramdaman ako."
"Eh pakealam ko sa yo?"
"Ulol! Meron talaga! Di ito joke noh!"mayroon talaga akong nararamdaman... Wow! Another bagay na pinahahalagahan ni Geoff! Or ni Eunice? Ahy kahit sino sa kanila! Suspense yung ginawa ko, mabagal na inilabas ko yung parang papel na ewan na nahawakan ko... Nakaipit kasi iyon sa isang libro... "Wow, Peter! Larawan oh!"
"Ha? Saan? Patingin nga!"
Chuweng! Nag-appear si Peter sa tabi ko.
"Teleporter ka rin? Astig ka ha! Gusto ko rin ng powers na ganyan!"sabi ko na nakatingin sa kanya... Sa larawan sya nakatingin.
"Ganda ng babae ah... Seksi oh! Witwiw!"
Tinignan ko rin yung larawan... Si Geoff yun na may... Kaakbay na babae? Huh?
"Eennnggkk. Talo ka na, isang molecule ka lang kung ikokompara sa babaeng yan oh. Tch tch tch"
"Bugok... Hmp. Napakapakealamero mo talaga." Tinitigan ko ulit yung larawan, "sino ba tong babaeng to? Hmm?"
"Tignan mo, may note sa likod, ehem ehem... Ako na magbabasa para cool ang dating... Dear Geoff, happy 6th monthsary, honey. Hope we'll make it to our first anniversary. Love, Mitchie..."
Katahimikan...
Katahimikan ulit.
"Alis na ko! Babush!" Chuweng!
Binalik ko na yung larawan... Hmmm, pinahahalagahan ni Geoff yung larawan... Bakit naman kaya? Err. Nahahawa na rin ata ako kay Peter, nagiging pakialamera na rin ako. Bad bad bad... "Misyon muna bago landi... Misyon misyon misyon... "
"Hoy, babae! Anong ginagawa mo rito?"Whew! si Geoff oh! Sumilip sya sa pinto. "Sumagot ka naman! Tch. Putol na ata dila mo. Sumunod ka na lang sa kusina..."
Umalis na sya... Marahas na ipinalig ko ang ulo ko... Wah! Ano ba yang tumatakbo sa ulo ko! Eeh! Kaasar talaga! Sumunod na ko sa kanya sa kusina, kumakain sya ng instant cup noodles, oo nga pala, wala na si Marie.
"Bakit di ka pa naligo? Di ka ba male-late nyan?" tanong ko sa kanya. Di pa kasi sya nakaligo eh. Tapos nakapambahay pa sya.
"Eh bakit ba? Ako ang boss kaya okay lang na mag-absent ako noh. At saka di naman malulugi ang kompanya kung mawala ako ng... Hmm... Ilang buwan ka ba dito?"
Isip isip... "ah basta sa unang patak ng ulan wala na ako."
"And as the weather forecast says... that would be 31 days or a month from now... Okay, I can have a leave for one month... Pero, ano bang maitutulong ko sa misyon mo?"
"Ano nga ba? Hehe. Di ko rin alam. Basta."Uwaa! Isang buwan na lang! "Ahm, Geoff na gwapo, mabait, masipag at matulungin..."
"Eh? Utuin ba ako?"
"Hehe. Pwede mo ba akong tulungan na hanapin ang katawan ko?"
Tumango lang sya. Nakahinga naman ako ng maluwag. "Saan tayo magsisimula?"
"Ospital. Basta ospital... Di naman sa ilog pasig kasi sa ospital daw sabi ni bespren Peter. Tapos may kapatid din ako. Hmm, Mylene ang pangalan nya."
"Apelyido mo?"
"Antonio. 'Jessica Antonio' ang pangalan ko. Oh hayan, madali na lang ha?"
Pagkatapos nyang kumain at maghugas, hinawakan na agad nya yung cellphone at ang directory nya at nagsimulang tumawag.
"Hello?" *pause* "I’m Geoff..." *pause* "Do you have patient named ‘Jessica Antonio’?" pause... "Ah, thank you na lang..." tingin sa kin at iling... dial ulit... "Hello? I’m Geoff, do you have a patient named ‘Jessica Antonio’?" matagal na katahimikan.
"Ba't ang tagal? Hoy! Bakit daw? Ano?"
"Wag ka ngang maingay! Ah... No... No... Hindi po kayo. Ahm... uh-uh. Sige po, thank you po," pause ulit, tingin sa kin at kibit balikat..
Tawag ulit... "Yes, maam... Jessica Antonio and she has a sister named ‘Mylene’... yes... yes... She's in comma... uh-uh... Oh thank you... May you tell me the name of your hospital plEAsE?? Oh thank you po." Tumingin sya sa kin na may ngiti na sa labi. "Lets go!"
Sumakay na kami sa kotse nya... "Oh, bakit ikaw magda-drive? Asan yung driver?"
"Ang dami pang tanong. Sakay na!"
Ilang minuto lang yung byahe, kasama na dun yung traffic. Pagpasok namin sa ospital, tinanong agad ni Geoff kung saan yung kwarto ko.
"Hala... parang may humihila sa kin..." sabi ko. Para talagang may humihila sa kin... Parang ang lapit lapit ko na talaga sa katawan ko..
"Andameng arte."
"Hmp." Iningusan ko sya.
Nakarating kami sa isang nakasarang kwarto... Binuksan yun ni Geoff...
"Sino po kayo?" si Mylene, nandun... anlaki ng eyebags. Halatang katatapos lang umiyak...
"I’m Geoff... Your sisters... Err... Keeper for now."
Ngumiti ako... "Mylene---"
"Anong pinagsasabi mo?" takang tumayo si Mylene at binitiwan yung kamay ko (yong katawan) na hawak lang nya kanina.
"I’m with your sister now," explain ni Geoff.
"Ano? Baliw ka na po ba?! Ayan ang kapatid ko, nakahiga sa ospital bed at syempre, di tayo naririnig kasi nga commatose sya so pwede ba!"
Aw! Oo nga pala... Tanging mga taong walang kasalanan ang makakakita sa kin... pero teka, anong kasalanan ni Mylene? "Geoff, di nya ko nakikita, remember?"
"Ahy, oo nga pala. Sorry. Tch," sagot sa kin ni Geoff.
"Mister, nababaliw na po kayo. Umalis ka na--- aray... Ahhh.." hinawakan ni Mylene yung puson niya.
"Ow Shet, Geoff! Buntis sya! Bakit parang di ko naman maalalang buntis sya nung huli kaming magkasama?!"
Di na ko pinakinggan ni Geoff kasi agad na nyang dinaluhan si Mylene.
Jessie's POV
Ikatlong araw sa lupa:
"Gising na bosing! GisIng. Gising. Gising!" halos magsumigaw na ako sa tapat ng tenga ni Geoff, mukhang pagod na pagod talaga sya sa pag-aalaga... rather paghabol kay Eunice kahapon bago kinuha yung bata ng yaya nya kinahapunan. "Sus! Ang bingi bingi naman! Hihintayin kita sa baba ha? Ba-bye!"
Bumaba na ako pero di talaga ako naghintay dun kasi pumasok ako sa library nya na noong isang araw ko pa gustong pasukin.
"Wow, ganda ng library..." hanga talaga ako sa library na yun, andaming llibro! Ahy, tanga lang? Library nga di ba?
"Eherm, nagpaalam ka ba?"
"Pakialamerong Peter talaga, oo. Panu ka naging anghel sa ugali mong yan? Tss. Pero infairness ha, thanks for sponsoring my outfit today, sana bukas naman eh yung cocktail dress," naka-dress naman ako kaso plain na kulay pink na may ruffles pa sa ibaba, yung tipong ginagamit ng mga batang bibinyagan. Wahaha.
"Anong ginagawa mo jan? Para namang may mahahawakan ka jan noh?"
"Pake mo? ee! Tumigil ka nga! Noh ba naman kasi to, di ko man lang maramdaman, nakakainis ha!" pinasok ko yung kamay ko sa shelf ng libro... Tumatagos lang sakin yung mga makakapal na encyclopedia at dictionary... "Ops... Teka...." tumigil ako. "Peter, may naramdaman ako."
"Eh pakealam ko sa yo?"
"Ulol! Meron talaga! Di ito joke noh!"mayroon talaga akong nararamdaman... Wow! Another bagay na pinahahalagahan ni Geoff! Or ni Eunice? Ahy kahit sino sa kanila! Suspense yung ginawa ko, mabagal na inilabas ko yung parang papel na ewan na nahawakan ko... Nakaipit kasi iyon sa isang libro... "Wow, Peter! Larawan oh!"
"Ha? Saan? Patingin nga!"
Chuweng! Nag-appear si Peter sa tabi ko.
"Teleporter ka rin? Astig ka ha! Gusto ko rin ng powers na ganyan!"sabi ko na nakatingin sa kanya... Sa larawan sya nakatingin.
"Ganda ng babae ah... Seksi oh! Witwiw!"
Tinignan ko rin yung larawan... Si Geoff yun na may... Kaakbay na babae? Huh?
"Eennnggkk. Talo ka na, isang molecule ka lang kung ikokompara sa babaeng yan oh. Tch tch tch"
"Bugok... Hmp. Napakapakealamero mo talaga." Tinitigan ko ulit yung larawan, "sino ba tong babaeng to? Hmm?"
"Tignan mo, may note sa likod, ehem ehem... Ako na magbabasa para cool ang dating... Dear Geoff, happy 6th monthsary, honey. Hope we'll make it to our first anniversary. Love, Mitchie..."
Katahimikan...
Katahimikan ulit.
"Alis na ko! Babush!" Chuweng!
Binalik ko na yung larawan... Hmmm, pinahahalagahan ni Geoff yung larawan... Bakit naman kaya? Err. Nahahawa na rin ata ako kay Peter, nagiging pakialamera na rin ako. Bad bad bad... "Misyon muna bago landi... Misyon misyon misyon... "
"Hoy, babae! Anong ginagawa mo rito?"Whew! si Geoff oh! Sumilip sya sa pinto. "Sumagot ka naman! Tch. Putol na ata dila mo. Sumunod ka na lang sa kusina..."
Umalis na sya... Marahas na ipinalig ko ang ulo ko... Wah! Ano ba yang tumatakbo sa ulo ko! Eeh! Kaasar talaga! Sumunod na ko sa kanya sa kusina, kumakain sya ng instant cup noodles, oo nga pala, wala na si Marie.
"Bakit di ka pa naligo? Di ka ba male-late nyan?" tanong ko sa kanya. Di pa kasi sya nakaligo eh. Tapos nakapambahay pa sya.
"Eh bakit ba? Ako ang boss kaya okay lang na mag-absent ako noh. At saka di naman malulugi ang kompanya kung mawala ako ng... Hmm... Ilang buwan ka ba dito?"
Isip isip... "ah basta sa unang patak ng ulan wala na ako."
"And as the weather forecast says... that would be 31 days or a month from now... Okay, I can have a leave for one month... Pero, ano bang maitutulong ko sa misyon mo?"
"Ano nga ba? Hehe. Di ko rin alam. Basta."Uwaa! Isang buwan na lang! "Ahm, Geoff na gwapo, mabait, masipag at matulungin..."
"Eh? Utuin ba ako?"
"Hehe. Pwede mo ba akong tulungan na hanapin ang katawan ko?"
Tumango lang sya. Nakahinga naman ako ng maluwag. "Saan tayo magsisimula?"
"Ospital. Basta ospital... Di naman sa ilog pasig kasi sa ospital daw sabi ni bespren Peter. Tapos may kapatid din ako. Hmm, Mylene ang pangalan nya."
"Apelyido mo?"
"Antonio. 'Jessica Antonio' ang pangalan ko. Oh hayan, madali na lang ha?"
Pagkatapos nyang kumain at maghugas, hinawakan na agad nya yung cellphone at ang directory nya at nagsimulang tumawag.
"Hello?" *pause* "I’m Geoff..." *pause* "Do you have patient named ‘Jessica Antonio’?" pause... "Ah, thank you na lang..." tingin sa kin at iling... dial ulit... "Hello? I’m Geoff, do you have a patient named ‘Jessica Antonio’?" matagal na katahimikan.
"Ba't ang tagal? Hoy! Bakit daw? Ano?"
"Wag ka ngang maingay! Ah... No... No... Hindi po kayo. Ahm... uh-uh. Sige po, thank you po," pause ulit, tingin sa kin at kibit balikat..
Tawag ulit... "Yes, maam... Jessica Antonio and she has a sister named ‘Mylene’... yes... yes... She's in comma... uh-uh... Oh thank you... May you tell me the name of your hospital plEAsE?? Oh thank you po." Tumingin sya sa kin na may ngiti na sa labi. "Lets go!"
Sumakay na kami sa kotse nya... "Oh, bakit ikaw magda-drive? Asan yung driver?"
"Ang dami pang tanong. Sakay na!"
Ilang minuto lang yung byahe, kasama na dun yung traffic. Pagpasok namin sa ospital, tinanong agad ni Geoff kung saan yung kwarto ko.
"Hala... parang may humihila sa kin..." sabi ko. Para talagang may humihila sa kin... Parang ang lapit lapit ko na talaga sa katawan ko..
"Andameng arte."
"Hmp." Iningusan ko sya.
Nakarating kami sa isang nakasarang kwarto... Binuksan yun ni Geoff...
"Sino po kayo?" si Mylene, nandun... anlaki ng eyebags. Halatang katatapos lang umiyak...
"I’m Geoff... Your sisters... Err... Keeper for now."
Ngumiti ako... "Mylene---"
"Anong pinagsasabi mo?" takang tumayo si Mylene at binitiwan yung kamay ko (yong katawan) na hawak lang nya kanina.
"I’m with your sister now," explain ni Geoff.
"Ano? Baliw ka na po ba?! Ayan ang kapatid ko, nakahiga sa ospital bed at syempre, di tayo naririnig kasi nga commatose sya so pwede ba!"
Aw! Oo nga pala... Tanging mga taong walang kasalanan ang makakakita sa kin... pero teka, anong kasalanan ni Mylene? "Geoff, di nya ko nakikita, remember?"
"Ahy, oo nga pala. Sorry. Tch," sagot sa kin ni Geoff.
"Mister, nababaliw na po kayo. Umalis ka na--- aray... Ahhh.." hinawakan ni Mylene yung puson niya.
"Ow Shet, Geoff! Buntis sya! Bakit parang di ko naman maalalang buntis sya nung huli kaming magkasama?!"
Di na ko pinakinggan ni Geoff kasi agad na nyang dinaluhan si Mylene.
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 4th 2013, 7:59 am
[GMARTL6]
Jessie’s POV
Huminga ako ng malalim habang nakamasid kay Mylene.
“Wow, ang lalim nun ah, nakakalunod.”
Walang ganang tinapunan ko ng tingin si Geoff na nagbabasa ng magazine at tumingin uli ako sa natutulog kong kapatid, confirmed, 4 months na nga syang buntis. Ugh! so ibig sabihin, 4 months na rin akong comatose! “Salamat nga pala, pre,” sabi ko kay Geoff.
“Don’t mind it,” sagot nya.
Sya kasi pumilit sa management ng hospital na magpasok pa ng isang hospital bed gayong hindi maaari iyon.
Gumalaw yung kamay ni Mylene, “pre, nagkakamalay na sya.”
“Hmmm,” si Mylene habang pinipilig yung ulo nya.
“Miss, okay ka na?” agad na tumayo si Geoff.
“S-sino ka ba?”
“Geoff. I’m your sisters keeper.”
Sus tong si Geoff, inulit lang yong sinabi kanina eh. Nambobo lang teh?
Bumangon si Mylene, “Mister, wag kang magbiro ng ganyan, andito ang kapatid ko oh.... walang malay... Alam mo ba ang ibig sabihin ng comatose? Hindi gising... Hindi makatayo... Naiintindihan mo na?”
Hayah! Yan ang kapatid ko!
Tumingin sa kin si Geoff na parang humihingi ng tulong.... Mukhang mawawalan na rin sya ng pasensya... “Sabihin mo na namatay si papa noong bata pa kami....”
“Namatay ang papa nyo nung bata pa kayo,” sunod ni Geoff.
Tumaas ang isang kilay ni Mylene...
“Sabihin mo na sumunod si mama...” sabi ko ulit.
“Sumunod ang mama nyo.”
Dalawang kilay na ang itinaas ni Mylene.
“Errr... Ano pa ba...” nag-iisip pa ako... “Ah! Alam ko na! Sabihin mong kahiga pa naming matulog yung mga manikang niregalo ni mama noon!”
“Katabi pa rin daw ninyo yung mga manikang bigay ng mama nyo noon.” Hala, last chance na yun!
Sinapo ni Mylene yung noo nya, napaupo sya sa hospital bed "ko", “Mababaliw na yata ako...”
“Naniniwala ka na?” may pag-asam sa mga mata namin ni Geoff.
Tumingin ng diretso si Mylene kay Geoff, “Di kaya boyfriend ka nya?”
-lunok lunok-
“Ah, hayaan mo na nga iyon. Si Jimmy nga pala ang huling boyfriend nya na dahilan kung bakit sya nasa ospital ngaun...” tinignan ni Mylene yung katawan ko.
-hinga ng maluwag-
Tumahimik saglit nang may pumasok na lalake at yinakap si Mylene.
“Ahy,” sigh, “ang sweet sweet... Ang swerte naman ng kapatid ko.” Di ko napigilang sabihin.. Napatingin sa kin si Geoff. Bakit madilim ang mukha nya? DeAdma!
“Okay ka lang ba, ha?” tanong ng lalake na may genuine na pag-aalala sa mukha..
Ngumiti ang kapatid ko, “okay lang ako, Bernard, thanks to Mister Geoff, friend ni Jess,” iminuwestra nya si Geoff.
Nagpasalamatan lang sila at nagpaalam na si Geoff sa dalawa.
Naglalakad na kami papuntang parking lot.
“Geoff!”
Pareho pa kaming napalingon. nakita naming papalapit ang isang napakagandang babae. Pamilyar sa kin ah!
“Mitchie...” usal ni Geoff.
Ayown! Si Mitchie pala, yung babae dun sa picture na nasa library... nilapat ko yung kamay ko dun sa tapat ng puso ni Geoff... bumibilis yung tibok ng puso nya.. abnormal yata tong lalakeng to e! ang sama ng tingin na binigay nya sa kin kaya tinanggal ko din agad yung kamay ko at minasdan yung si Mitchie...
“Musta na? Long time no see ah,” bati na Mitchie, “Sinong binibisita mo sa loob?”
“Ahmm...”
“Hoy! Bat wala masabi, pre? Go! Hina naman tong manok ko,” cheer ko..
“Ano? Kaanu-ano mo?” si Mitchie.
“Ahm, girlfriend ko, comatose e. Ikaw?”
“Wha-wha-wha-what?! Ulol! 'Nong pinagsasasabi mo?! Bawiin mo yun! Di ka pa nanliligaw ah!” sigaw ko kay Geoff pero dine-deadma lang nya ako. Kung nakikita lang sana ako ni Mitchie. Tch.
“Ah, ganun ba... binisita ko lang yung kaibigan ko...” may nasense akong hurt sa boses ni Mitchie... ganun din naman kay Geoff.
“Sige, bye,” tumalikod na si Geoff kay Mitchie.
“Hoyst babae, alam ko namang nangangati ka ng malaman kung ano ang totoo, hawakan mo si Mitchie, dali!”
Ting! Si Peter!
Patalikod na si Mitchie pero nahagingan ko pa yung braso nya.
***
“Oh! I have good news to you, honey!” masayang anunsyo ni Mitchie kay Geoff habang nasa garden sila ng bahay ng lalake.
“I also have something to tell you,” masayang ganti din ni Geoff sa babae.
“Okay, you first...”
Kumuha muna ng bwelo si Geoff bago iniluhod yung isang tuhod nya sa lupa at inilabas nya yong box na pinakatago tago nya mula pa nung dumating si Mitchie... “Mitch, isang taon na tayo, and here i am.... asking for your hand... will you marry me?” pag-asa ang nasa mga mata ni Geoff habang hinihintay ang sagot ni Mitchie.
Sa pagkadismaya ni Geoff, umiling iling si Mitchie, “Geoff... I’m.... I’m sorry... I’m suppose to tell you that i have been accepted as a model in New York.. Dalawang taon din yung kontrata... Geoff, im willing to marry you but you... We... have to wait for 2 years, eh? You can wait for me, right?”
Tunganga lang si Geoff... Lumung lumong tumayo sya... “Kung papipiliin ba kita, saan ka pupunta??”
“Geoff... this is my ambition... kinabukasan ko to..”
“Paano naman ang kinabukasan natin? I guess you just gave me your answer...”
***
Napasinghap ako .. Kaya naman pala importante si Mitchie kay Geoff... Muntik na pala silang ikasal...
Pero wait... Astig! Nakikita ko ang mga nangyari na? “Lupet nito, Peter! Salamat!”
Jessie’s POV
Huminga ako ng malalim habang nakamasid kay Mylene.
“Wow, ang lalim nun ah, nakakalunod.”
Walang ganang tinapunan ko ng tingin si Geoff na nagbabasa ng magazine at tumingin uli ako sa natutulog kong kapatid, confirmed, 4 months na nga syang buntis. Ugh! so ibig sabihin, 4 months na rin akong comatose! “Salamat nga pala, pre,” sabi ko kay Geoff.
“Don’t mind it,” sagot nya.
Sya kasi pumilit sa management ng hospital na magpasok pa ng isang hospital bed gayong hindi maaari iyon.
Gumalaw yung kamay ni Mylene, “pre, nagkakamalay na sya.”
“Hmmm,” si Mylene habang pinipilig yung ulo nya.
“Miss, okay ka na?” agad na tumayo si Geoff.
“S-sino ka ba?”
“Geoff. I’m your sisters keeper.”
Sus tong si Geoff, inulit lang yong sinabi kanina eh. Nambobo lang teh?
Bumangon si Mylene, “Mister, wag kang magbiro ng ganyan, andito ang kapatid ko oh.... walang malay... Alam mo ba ang ibig sabihin ng comatose? Hindi gising... Hindi makatayo... Naiintindihan mo na?”
Hayah! Yan ang kapatid ko!
Tumingin sa kin si Geoff na parang humihingi ng tulong.... Mukhang mawawalan na rin sya ng pasensya... “Sabihin mo na namatay si papa noong bata pa kami....”
“Namatay ang papa nyo nung bata pa kayo,” sunod ni Geoff.
Tumaas ang isang kilay ni Mylene...
“Sabihin mo na sumunod si mama...” sabi ko ulit.
“Sumunod ang mama nyo.”
Dalawang kilay na ang itinaas ni Mylene.
“Errr... Ano pa ba...” nag-iisip pa ako... “Ah! Alam ko na! Sabihin mong kahiga pa naming matulog yung mga manikang niregalo ni mama noon!”
“Katabi pa rin daw ninyo yung mga manikang bigay ng mama nyo noon.” Hala, last chance na yun!
Sinapo ni Mylene yung noo nya, napaupo sya sa hospital bed "ko", “Mababaliw na yata ako...”
“Naniniwala ka na?” may pag-asam sa mga mata namin ni Geoff.
Tumingin ng diretso si Mylene kay Geoff, “Di kaya boyfriend ka nya?”
-lunok lunok-
“Ah, hayaan mo na nga iyon. Si Jimmy nga pala ang huling boyfriend nya na dahilan kung bakit sya nasa ospital ngaun...” tinignan ni Mylene yung katawan ko.
-hinga ng maluwag-
Tumahimik saglit nang may pumasok na lalake at yinakap si Mylene.
“Ahy,” sigh, “ang sweet sweet... Ang swerte naman ng kapatid ko.” Di ko napigilang sabihin.. Napatingin sa kin si Geoff. Bakit madilim ang mukha nya? DeAdma!
“Okay ka lang ba, ha?” tanong ng lalake na may genuine na pag-aalala sa mukha..
Ngumiti ang kapatid ko, “okay lang ako, Bernard, thanks to Mister Geoff, friend ni Jess,” iminuwestra nya si Geoff.
Nagpasalamatan lang sila at nagpaalam na si Geoff sa dalawa.
Naglalakad na kami papuntang parking lot.
“Geoff!”
Pareho pa kaming napalingon. nakita naming papalapit ang isang napakagandang babae. Pamilyar sa kin ah!
“Mitchie...” usal ni Geoff.
Ayown! Si Mitchie pala, yung babae dun sa picture na nasa library... nilapat ko yung kamay ko dun sa tapat ng puso ni Geoff... bumibilis yung tibok ng puso nya.. abnormal yata tong lalakeng to e! ang sama ng tingin na binigay nya sa kin kaya tinanggal ko din agad yung kamay ko at minasdan yung si Mitchie...
“Musta na? Long time no see ah,” bati na Mitchie, “Sinong binibisita mo sa loob?”
“Ahmm...”
“Hoy! Bat wala masabi, pre? Go! Hina naman tong manok ko,” cheer ko..
“Ano? Kaanu-ano mo?” si Mitchie.
“Ahm, girlfriend ko, comatose e. Ikaw?”
“Wha-wha-wha-what?! Ulol! 'Nong pinagsasasabi mo?! Bawiin mo yun! Di ka pa nanliligaw ah!” sigaw ko kay Geoff pero dine-deadma lang nya ako. Kung nakikita lang sana ako ni Mitchie. Tch.
“Ah, ganun ba... binisita ko lang yung kaibigan ko...” may nasense akong hurt sa boses ni Mitchie... ganun din naman kay Geoff.
“Sige, bye,” tumalikod na si Geoff kay Mitchie.
“Hoyst babae, alam ko namang nangangati ka ng malaman kung ano ang totoo, hawakan mo si Mitchie, dali!”
Ting! Si Peter!
Patalikod na si Mitchie pero nahagingan ko pa yung braso nya.
***
“Oh! I have good news to you, honey!” masayang anunsyo ni Mitchie kay Geoff habang nasa garden sila ng bahay ng lalake.
“I also have something to tell you,” masayang ganti din ni Geoff sa babae.
“Okay, you first...”
Kumuha muna ng bwelo si Geoff bago iniluhod yung isang tuhod nya sa lupa at inilabas nya yong box na pinakatago tago nya mula pa nung dumating si Mitchie... “Mitch, isang taon na tayo, and here i am.... asking for your hand... will you marry me?” pag-asa ang nasa mga mata ni Geoff habang hinihintay ang sagot ni Mitchie.
Sa pagkadismaya ni Geoff, umiling iling si Mitchie, “Geoff... I’m.... I’m sorry... I’m suppose to tell you that i have been accepted as a model in New York.. Dalawang taon din yung kontrata... Geoff, im willing to marry you but you... We... have to wait for 2 years, eh? You can wait for me, right?”
Tunganga lang si Geoff... Lumung lumong tumayo sya... “Kung papipiliin ba kita, saan ka pupunta??”
“Geoff... this is my ambition... kinabukasan ko to..”
“Paano naman ang kinabukasan natin? I guess you just gave me your answer...”
***
Napasinghap ako .. Kaya naman pala importante si Mitchie kay Geoff... Muntik na pala silang ikasal...
Pero wait... Astig! Nakikita ko ang mga nangyari na? “Lupet nito, Peter! Salamat!”
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 4th 2013, 8:03 am
[GMARTL7]
Jessie’s POV
12:03am na. Syempre, tulog na naman ang “halimaw” na kasama ko sa bahay.
Di ko talaga sya tinantanan kahapon. Inasar asar ko siya to the point na tinalikuran na nya ako at di na kinausap hanggang sa mga oras na yon.
-flashback-
"Wow, pre! Girlfriend mo na pala ako, bakit di ko alam yon?" Binuntutan ko pa yun ng tawa.
"Shut up, Jessie." Mariing banta nya sa kin. Pumasok na siya sa driver’s seat. Tumagos naman na ako sa kabilang pinto.
Pi-noke ko sya sa tagiliran pag-upo ko. "Sino ba yung Mitchie na yon, ha, at ganyan ka kasungit? Meh PMS ka noh?" Kunwari na lang di ko alam kung bakit sya asal-ampalaya ngayon.
"Cut it there."
"Ha? Anong puputulin ko? Nababaliw ka na ba?"
Nagdrive na lang sya at todo effort sya na di ako pansinin hanggang sa makauwi na kami.
Habang nagdi-dinner sya, nakatayo lang ako sa tabi nya at sinusundot sya sa braso, ”kwento ka naman kasi… sino ba yung Mitchie na yun?"
"Wala akong narinig," kain ulit.
"Kunwari ka pa, kwento na kasi!" Tinulak ko pa sya kaya muntik na syang makipaghalikan dun sa plato nya.
"Wala akong sasabihin."
"Ang damot damot mo naman! Ang sungit sungit mo pa! Tapos ang tanda tanda mo na kasi laging nakakunot yang noo mo!"
Tumayo sya at humarap sa akin. "Ang kulit kulit mo din! Tapos asal bata ka pa kahit na dapat ay grown up ka na umasta!"
Natameme ako dun ah, napaisip ako ng isasagot. "a-akala mo ang gwapo gwapo mo!"
"At ikaw, maganda? Ganun?" Humalukipkip pa sya.
Humalukipkip din ako. "Oo! Ang ganda ganda ko! Ikaw, maganda ka ba?! Hoy, hoy, hoy! Saan ka naman pupunta?! Hoy! Wag mo kong tatalikuran ha!"
"Magsi-CR ako, sasama ka ba?!"
Namula ako sa sinabi nya. Padabog pa nyang sinara yung pinto, ayos nga eh, dinig hanggang sa kusina.
Naghintay ako ng mga 20 minutes bago umakyat. Tapos naman na siguro syang magbanyo nun. Pagtagos ko sa pinto. "Tch. Tulog na si lolo."
-flashback ends-
"Geoff, makekealam muna ako sa mga gamit mo, ha? Don’t worry, di ko naman magugulo kasi di ko naman mahahawakan, di ba? Pero kapag may importante sa yo dito, tsugi ka sa kin…wahhaha,"baliw na nga ata ako, kinakausap ko pa sya eh tulog na nga.
Naglakad-lakad ako sa kwarto habang tinatagos yung kamay ko sa bagay bagay doon…una kong nadaanan yong drawer ni Geoff kung saan nakalagay ang mga damit niya… may nakapa ako.. ibig sabihin, importante yun kasi nga, naramdaman ko.
Humalgapak ako ng tawa nung Makita ko kung ano yung hawak hawak ko… "Lupet mo, pre! Ano ba to, gawa ba to sa ginto o dahil lang sa teddy bears ang print nya?"humagalpak na naman ako sa tawa, "wahaha! Boxer shorts mo, pre, pambata! Patawa ka ha!"
"Tama na yan, Jessie."
"Yes, Peter! As I know, nanlalaki na rin yang mata mo ryan eh."
"Hehe, sige lang, tuloy mo lang yan, ano pa ba anjan?"
Pilyong anghel talaga si Peter. Parang di lalaki kung umakto eh. Parang di nagtatrabaho sa langit!
"Peter! May kahon oh! Teka… (0-0) ---> (O_O) alam ko to ah!" Nilabas ko yung singsing sa kahon na nahawakan ko sa pinakaloob na parte ng drawer niya, "eto yung ginamit ni Geoff nung magpropose sya dun sa Mitchie eh!"
"Dali! Sukat mo!"
Ako naman si tanga, nagpatukso sa anghel na yun. "Huwaw! Ang ganda oh!" Tinaas taas ko pa yung singsing na nasa daliri ko… kumikislap kasi, "fit na fit! Nagmukhang galante tong kamay ko na minsan sa isang taon lang makalasap ng manicure sa parlor!"
"And what the hell are you doing with that ring?!"
Natakpan ko ang dalawang tenga ko.pakiramdam ko, nabingi na ako, "kaluluwa ako pero di ako bingi! Kailangan ko na atang mag-aral ng sign language kasi nababasag ang eardrums ko pag kasama kita! Tch! Buti sana kung mayaman ako at makabili ng hearing aide!"
"Give me that ring, you lost soul!" Bulyaw na naman nya na di pa rin hininaan ang boses.
Dumudugo na ata ang tenga ko, "wow naman! Nagsalita ang hindi nawawala ang puso! Ba't di mo balikan kay Mitchie?" Tinanggal ko na yong singsing sa daliri ko, binalik sa box at nilagay sa palad ng “halimaw” na kaharap ko ngayon, "alam ko namang nawawala ang kaluluwa ko kaya di mo na kailangang ipagsigawan pa sa mukha ko noh!" Tinalikuran ko na sya.
"At saan mo balak pumunta?!" Sigaw na naman nya.
"Magtatanong lang kung saan ako pupunta, sisigaw pa?! Kairita ka ha! Pupunta lang sa CR, sasama ka?!" Sikmat ko sa kanya.
"Kaluluwa, magsi-CR?! Niloloko mo ba ako?! Ano naman ang gagawin mo dun?!"
"Magpa-practice maghullahoop!" Tumalilis na ako bago ko pa saluhin lahat ng marakulyo nya sa mundo… "para sa singsing lang, ganun na sya ka-OA. Palibhasa kasi, mahilig sya sa boxers na teddy bear ang print… Hahahhaha… teddy bear pa kasi talaga ha… isip bata rin naman pala! Haha," wika ko habang pababa ng hagdan.
"Anong nangyari sa inyo?"
Chuweng!
Nag-appear sa tabi ko si Peter. Agad kong sinunggaban yong buhok nya, "walanghiya ka! Pinasukat mo pa kasi sakin eh! Kasalanan mo to!"
"Aray! Ouch! Grabe ka ha!"tinanggal nya yung kamay ko na nakakapit sa buhok nya. Tinampal ko pa yung noo nya, "buti na lang, naka-anti hairfall shampoo ako ngayon ah."
"Hmp! Umalis ka na nga! Asar ka talaga!"Nagwalk out na ko.
"San ka ba pupunta?" Sumunod sya sa kin.
"Sa ospital."
Shwing! Nasa ospital na kami. Diretso sa kwarto ko.
"Tadah! Friends na tayo?"
"Hehe. Oo naman." Oo na lang ako kahit na sa totoo lang ay gusto ko pa rin syang i-double dead. "Peter, wala ka na bang ibang damit? Puro puti na lang eh tapos ang haba haba pa, parang pandiling lang, gwapo ka naman, tch."
"Eto yong ‘in’ sa min eh, kung ipareha ko kaya ang damit mo sa damit ko? Gusto mo? Hehe. Crush mo din ako eh! Ayiee!"
"Wag na… tanong lang naman yun eh, at di kita crush ha, kapal mo talaga."
Lumapit na kami sa katawan ko.
"Ampanget mo pala sa totoong buhay, Jessie," umiling iling pa sya habang nakahalukipkip.
"Aba… anong hanap mo? Away?" Ilinilis ko yung manggas ng suot ko dress, "game na oh!"
"High blood din? Jokes lang yun… jokes! Tara sa kabilang kwarto…"
"Anong meron dun?"
"Ano sa akala mo? Zoo? Syempre pasyente. Nandun si Mitchie, tignan natin, ang ganda eh!"
"Landi mo rin noh?"
Nagtungo na kami sa isang kwarto na apat na pinto lamang ang layo sa kwarto ko. Nandoon nga si Mitchie, natutulog sa tabi ng isang lalake na syang pasyente … pilay yung kaliwang paa ng lalake, "bat sabi nya kay Geoff kahapon, kaibigan lang nya yung binisita nya, bakit iba ang nakikita ko ngayon? Di naman sila simpleng magkaibigan lang ah... fishy fishy…"
"Alam ko na naman iniisip mo…"
"Ngayon lang to…" hiniwakan ko ulit si Mitchie.
***
Nagyakap sina Mitchie at isang lalake…
"Youre fabulous, Mitchie! See, worth it yung 2yrs dito sa New York, di ba?" Sabi nung lalake habang yakap yakap si Mitchie.
Bumitaw si Mitchie, "Yes oh yes! Oh my, can't believe I did it, Dereck!"
So, he’s Dereck!
Ginawaran ng halik ni Dereck si Mitchie sa labi, "thank you for choosing me instead of Geoff… I love you."
"I love you, too… tch… I lied to Geoff before... I told him I'm willing to marry him even if I really don’t… nasasakal ako sa kanya… naaawa ako sa kanya, he really loves me…."
"Peter, magic nga! Gawin mo ngang violet na tipaklong ang dalawang to!" Hinila-hila ko pa pababa yung braso ni Peter.
"Easy ka lang, masyado kang hot. Hehe… halika na nga, iuuwi na kita kay Geoff…"
Shwing!
Nasa hagdan na naman kami ng bahay ni Geoff.
"Alis na ‘ko!" Chuweng!
Chuweng!
Appear ulit… "alalahanin mo nga yong mga sinabi ko sayo noon… at tanungin mo rin sa sarili mo kung natuklasan mo na yun…" Chuweng!
Chuweng!
"Ano naman?! Pangalawang balik mo na to ah! Nag-eenjoy ka na yata sa teleport teleport na yan eh!"
"Tandaan mo rin lahat ng nangyayari ngayon, importante lang. Totoo na to, aalis na talaga ako, bye!" Chuweng!
"Pinagsasabi nun? Ang gulo palang kausap ang mga anghel!"
Umakyat na ko sa kwarto ni Geoff. Tulog na sya. 4:17 am pa lang naman kasi. Umupo ako sa sahig at tiningala sya sa kama nya, napapabuntong hininga ako pag naaalala ko yung nakita ko sa vision ko kanina. Kawawa pala ang monster na si Geoff. Tch tch tch
4:49 am na. Di man lang gumalaw sa higaan nya si Geoff. Pati sa pagtulog, napaka-stiff nya. Kahit isang galaw lang sana ng daliri, wala talaga.
Nag-indian sit ako… inip na inip na ako. Nag-hum ako pero parang amboring kaya kumanta na lang ako.
(Reflection –Christina Aguilera)
♪♪♪"Look at me…
You may think you see who I really am…
But you’ll never know me…
Everyday…
Its as if I play a part..
Now I see if I wear a mask..
I can fool the world…
but I cannot fool my heart…"♪♪♪
***
Geoffs POV
♪♪♪"Who is that girl I see..
Staring straight back at me??
When will my reflection show…
Who I am inside…."♪♪♪
Nag-aacapella na naman sya. Akala ko may radio sa tabi ko kaya ako nagising, yun pala ay kumakanta na naman si Jessie.
How could that crazy girl owns such a beautiful voice?
Kunwari tulog ako… di ko minulat mata ko.. pinapakinggan ko lang pagkanta nya na parang lullaby sa pandinig ko.. ang ganda kasi ng boses nya—err… nasasama na ko sa kabaliwan niya, pinupuri ko na sya. Tch.
Then tumigil sya, bakit kaya? Hmm?
Nagbago pala sya ng kinakanta.
(Out of my League---version ni Jessie)
♪♪♪"Its his hair and his eyes today
That just simply take me away
And the feeling that im feeling further in love---"♪♪♪ nag-stop sya, "in love? Nasa medical hospital ako pero hindi sa mental so bakit ako maiinlove sa kanya?"
Anong ibig nyang sabihin? Na baliw lang mai-inlove sa kin? Loko to ah!
Tapos naramdaman kung palapit sya sakin… at tumapat yung mukha nya sa mukha ko.
"Parang galit sa mundo kahit natutulog…" wika nya… "nakakunot ang noo.. ano bay an, buhat nya ba ang buong sanlibutan?"
Bigla akong nagmulat ng mata… "anong ibig mong sabihin nyan?"
Mukhang di man lang sya nasindak sa kin, lumayo na sya ng kunti, "wala lang. Gusto ko na ngumiti ka naman kahit paminsan minsan lang." Namaywang pa siya.
She looks good on her navy blue off shoulder dress, I wonder kung panu sya nagpapalit ng damit everyday. "San mo nakuha yang damit mo? May closet ka ba?"
"Bakit, bagay ba?" Nakangiting umikot pa sya para ipakita sa kin ang kabuuan ng bestidang suot nya.
"Hindi."
"Shunget! Inggit ka lang !" nagtounge out pa sya.
Pumasok na ko sa banyo na pinipigilan ang ngiti. Di pa rin ako makapaniwala hanggang ngayon na may kasama akong kaluluwa sa bahay .
Paglabas ko, wala na sya. Bumaba ako, andun nga sya, tinitignan yong family picture namin.
"That’s my dad, Carnate, my mom, Benita, my sister, Genevie, she’s Eunices mom, and then there, that’s me." Sabi ko.
"Liit pala ng family nyo noh? Asan ang parents mo?"
Gusto ko sana syang supalpalan ng ‘pakialam mo’ pero iba naman ang lumabas sa bibig ko, "Italy, family business. My sister is a boutique owner and im a businessman. Pamilya kami ng mga negosyante, pero sa tingin ko, si Eunice lang ang mag-iiba ng linya, she's a fashionista. baka maging model din sya."
"Wala ka bang balak magpakasal? Para may magdala ng pangalan mo pag nabura ka na sa mundo?"
Jessie’s POV
12:03am na. Syempre, tulog na naman ang “halimaw” na kasama ko sa bahay.
Di ko talaga sya tinantanan kahapon. Inasar asar ko siya to the point na tinalikuran na nya ako at di na kinausap hanggang sa mga oras na yon.
-flashback-
"Wow, pre! Girlfriend mo na pala ako, bakit di ko alam yon?" Binuntutan ko pa yun ng tawa.
"Shut up, Jessie." Mariing banta nya sa kin. Pumasok na siya sa driver’s seat. Tumagos naman na ako sa kabilang pinto.
Pi-noke ko sya sa tagiliran pag-upo ko. "Sino ba yung Mitchie na yon, ha, at ganyan ka kasungit? Meh PMS ka noh?" Kunwari na lang di ko alam kung bakit sya asal-ampalaya ngayon.
"Cut it there."
"Ha? Anong puputulin ko? Nababaliw ka na ba?"
Nagdrive na lang sya at todo effort sya na di ako pansinin hanggang sa makauwi na kami.
Habang nagdi-dinner sya, nakatayo lang ako sa tabi nya at sinusundot sya sa braso, ”kwento ka naman kasi… sino ba yung Mitchie na yun?"
"Wala akong narinig," kain ulit.
"Kunwari ka pa, kwento na kasi!" Tinulak ko pa sya kaya muntik na syang makipaghalikan dun sa plato nya.
"Wala akong sasabihin."
"Ang damot damot mo naman! Ang sungit sungit mo pa! Tapos ang tanda tanda mo na kasi laging nakakunot yang noo mo!"
Tumayo sya at humarap sa akin. "Ang kulit kulit mo din! Tapos asal bata ka pa kahit na dapat ay grown up ka na umasta!"
Natameme ako dun ah, napaisip ako ng isasagot. "a-akala mo ang gwapo gwapo mo!"
"At ikaw, maganda? Ganun?" Humalukipkip pa sya.
Humalukipkip din ako. "Oo! Ang ganda ganda ko! Ikaw, maganda ka ba?! Hoy, hoy, hoy! Saan ka naman pupunta?! Hoy! Wag mo kong tatalikuran ha!"
"Magsi-CR ako, sasama ka ba?!"
Namula ako sa sinabi nya. Padabog pa nyang sinara yung pinto, ayos nga eh, dinig hanggang sa kusina.
Naghintay ako ng mga 20 minutes bago umakyat. Tapos naman na siguro syang magbanyo nun. Pagtagos ko sa pinto. "Tch. Tulog na si lolo."
-flashback ends-
"Geoff, makekealam muna ako sa mga gamit mo, ha? Don’t worry, di ko naman magugulo kasi di ko naman mahahawakan, di ba? Pero kapag may importante sa yo dito, tsugi ka sa kin…wahhaha,"baliw na nga ata ako, kinakausap ko pa sya eh tulog na nga.
Naglakad-lakad ako sa kwarto habang tinatagos yung kamay ko sa bagay bagay doon…una kong nadaanan yong drawer ni Geoff kung saan nakalagay ang mga damit niya… may nakapa ako.. ibig sabihin, importante yun kasi nga, naramdaman ko.
Humalgapak ako ng tawa nung Makita ko kung ano yung hawak hawak ko… "Lupet mo, pre! Ano ba to, gawa ba to sa ginto o dahil lang sa teddy bears ang print nya?"humagalpak na naman ako sa tawa, "wahaha! Boxer shorts mo, pre, pambata! Patawa ka ha!"
"Tama na yan, Jessie."
"Yes, Peter! As I know, nanlalaki na rin yang mata mo ryan eh."
"Hehe, sige lang, tuloy mo lang yan, ano pa ba anjan?"
Pilyong anghel talaga si Peter. Parang di lalaki kung umakto eh. Parang di nagtatrabaho sa langit!
"Peter! May kahon oh! Teka… (0-0) ---> (O_O) alam ko to ah!" Nilabas ko yung singsing sa kahon na nahawakan ko sa pinakaloob na parte ng drawer niya, "eto yung ginamit ni Geoff nung magpropose sya dun sa Mitchie eh!"
"Dali! Sukat mo!"
Ako naman si tanga, nagpatukso sa anghel na yun. "Huwaw! Ang ganda oh!" Tinaas taas ko pa yung singsing na nasa daliri ko… kumikislap kasi, "fit na fit! Nagmukhang galante tong kamay ko na minsan sa isang taon lang makalasap ng manicure sa parlor!"
"And what the hell are you doing with that ring?!"
Natakpan ko ang dalawang tenga ko.pakiramdam ko, nabingi na ako, "kaluluwa ako pero di ako bingi! Kailangan ko na atang mag-aral ng sign language kasi nababasag ang eardrums ko pag kasama kita! Tch! Buti sana kung mayaman ako at makabili ng hearing aide!"
"Give me that ring, you lost soul!" Bulyaw na naman nya na di pa rin hininaan ang boses.
Dumudugo na ata ang tenga ko, "wow naman! Nagsalita ang hindi nawawala ang puso! Ba't di mo balikan kay Mitchie?" Tinanggal ko na yong singsing sa daliri ko, binalik sa box at nilagay sa palad ng “halimaw” na kaharap ko ngayon, "alam ko namang nawawala ang kaluluwa ko kaya di mo na kailangang ipagsigawan pa sa mukha ko noh!" Tinalikuran ko na sya.
"At saan mo balak pumunta?!" Sigaw na naman nya.
"Magtatanong lang kung saan ako pupunta, sisigaw pa?! Kairita ka ha! Pupunta lang sa CR, sasama ka?!" Sikmat ko sa kanya.
"Kaluluwa, magsi-CR?! Niloloko mo ba ako?! Ano naman ang gagawin mo dun?!"
"Magpa-practice maghullahoop!" Tumalilis na ako bago ko pa saluhin lahat ng marakulyo nya sa mundo… "para sa singsing lang, ganun na sya ka-OA. Palibhasa kasi, mahilig sya sa boxers na teddy bear ang print… Hahahhaha… teddy bear pa kasi talaga ha… isip bata rin naman pala! Haha," wika ko habang pababa ng hagdan.
"Anong nangyari sa inyo?"
Chuweng!
Nag-appear sa tabi ko si Peter. Agad kong sinunggaban yong buhok nya, "walanghiya ka! Pinasukat mo pa kasi sakin eh! Kasalanan mo to!"
"Aray! Ouch! Grabe ka ha!"tinanggal nya yung kamay ko na nakakapit sa buhok nya. Tinampal ko pa yung noo nya, "buti na lang, naka-anti hairfall shampoo ako ngayon ah."
"Hmp! Umalis ka na nga! Asar ka talaga!"Nagwalk out na ko.
"San ka ba pupunta?" Sumunod sya sa kin.
"Sa ospital."
Shwing! Nasa ospital na kami. Diretso sa kwarto ko.
"Tadah! Friends na tayo?"
"Hehe. Oo naman." Oo na lang ako kahit na sa totoo lang ay gusto ko pa rin syang i-double dead. "Peter, wala ka na bang ibang damit? Puro puti na lang eh tapos ang haba haba pa, parang pandiling lang, gwapo ka naman, tch."
"Eto yong ‘in’ sa min eh, kung ipareha ko kaya ang damit mo sa damit ko? Gusto mo? Hehe. Crush mo din ako eh! Ayiee!"
"Wag na… tanong lang naman yun eh, at di kita crush ha, kapal mo talaga."
Lumapit na kami sa katawan ko.
"Ampanget mo pala sa totoong buhay, Jessie," umiling iling pa sya habang nakahalukipkip.
"Aba… anong hanap mo? Away?" Ilinilis ko yung manggas ng suot ko dress, "game na oh!"
"High blood din? Jokes lang yun… jokes! Tara sa kabilang kwarto…"
"Anong meron dun?"
"Ano sa akala mo? Zoo? Syempre pasyente. Nandun si Mitchie, tignan natin, ang ganda eh!"
"Landi mo rin noh?"
Nagtungo na kami sa isang kwarto na apat na pinto lamang ang layo sa kwarto ko. Nandoon nga si Mitchie, natutulog sa tabi ng isang lalake na syang pasyente … pilay yung kaliwang paa ng lalake, "bat sabi nya kay Geoff kahapon, kaibigan lang nya yung binisita nya, bakit iba ang nakikita ko ngayon? Di naman sila simpleng magkaibigan lang ah... fishy fishy…"
"Alam ko na naman iniisip mo…"
"Ngayon lang to…" hiniwakan ko ulit si Mitchie.
***
Nagyakap sina Mitchie at isang lalake…
"Youre fabulous, Mitchie! See, worth it yung 2yrs dito sa New York, di ba?" Sabi nung lalake habang yakap yakap si Mitchie.
Bumitaw si Mitchie, "Yes oh yes! Oh my, can't believe I did it, Dereck!"
So, he’s Dereck!
Ginawaran ng halik ni Dereck si Mitchie sa labi, "thank you for choosing me instead of Geoff… I love you."
"I love you, too… tch… I lied to Geoff before... I told him I'm willing to marry him even if I really don’t… nasasakal ako sa kanya… naaawa ako sa kanya, he really loves me…."
"Peter, magic nga! Gawin mo ngang violet na tipaklong ang dalawang to!" Hinila-hila ko pa pababa yung braso ni Peter.
"Easy ka lang, masyado kang hot. Hehe… halika na nga, iuuwi na kita kay Geoff…"
Shwing!
Nasa hagdan na naman kami ng bahay ni Geoff.
"Alis na ‘ko!" Chuweng!
Chuweng!
Appear ulit… "alalahanin mo nga yong mga sinabi ko sayo noon… at tanungin mo rin sa sarili mo kung natuklasan mo na yun…" Chuweng!
Chuweng!
"Ano naman?! Pangalawang balik mo na to ah! Nag-eenjoy ka na yata sa teleport teleport na yan eh!"
"Tandaan mo rin lahat ng nangyayari ngayon, importante lang. Totoo na to, aalis na talaga ako, bye!" Chuweng!
"Pinagsasabi nun? Ang gulo palang kausap ang mga anghel!"
Umakyat na ko sa kwarto ni Geoff. Tulog na sya. 4:17 am pa lang naman kasi. Umupo ako sa sahig at tiningala sya sa kama nya, napapabuntong hininga ako pag naaalala ko yung nakita ko sa vision ko kanina. Kawawa pala ang monster na si Geoff. Tch tch tch
4:49 am na. Di man lang gumalaw sa higaan nya si Geoff. Pati sa pagtulog, napaka-stiff nya. Kahit isang galaw lang sana ng daliri, wala talaga.
Nag-indian sit ako… inip na inip na ako. Nag-hum ako pero parang amboring kaya kumanta na lang ako.
(Reflection –Christina Aguilera)
♪♪♪"Look at me…
You may think you see who I really am…
But you’ll never know me…
Everyday…
Its as if I play a part..
Now I see if I wear a mask..
I can fool the world…
but I cannot fool my heart…"♪♪♪
***
Geoffs POV
♪♪♪"Who is that girl I see..
Staring straight back at me??
When will my reflection show…
Who I am inside…."♪♪♪
Nag-aacapella na naman sya. Akala ko may radio sa tabi ko kaya ako nagising, yun pala ay kumakanta na naman si Jessie.
How could that crazy girl owns such a beautiful voice?
Kunwari tulog ako… di ko minulat mata ko.. pinapakinggan ko lang pagkanta nya na parang lullaby sa pandinig ko.. ang ganda kasi ng boses nya—err… nasasama na ko sa kabaliwan niya, pinupuri ko na sya. Tch.
Then tumigil sya, bakit kaya? Hmm?
Nagbago pala sya ng kinakanta.
(Out of my League---version ni Jessie)
♪♪♪"Its his hair and his eyes today
That just simply take me away
And the feeling that im feeling further in love---"♪♪♪ nag-stop sya, "in love? Nasa medical hospital ako pero hindi sa mental so bakit ako maiinlove sa kanya?"
Anong ibig nyang sabihin? Na baliw lang mai-inlove sa kin? Loko to ah!
Tapos naramdaman kung palapit sya sakin… at tumapat yung mukha nya sa mukha ko.
"Parang galit sa mundo kahit natutulog…" wika nya… "nakakunot ang noo.. ano bay an, buhat nya ba ang buong sanlibutan?"
Bigla akong nagmulat ng mata… "anong ibig mong sabihin nyan?"
Mukhang di man lang sya nasindak sa kin, lumayo na sya ng kunti, "wala lang. Gusto ko na ngumiti ka naman kahit paminsan minsan lang." Namaywang pa siya.
She looks good on her navy blue off shoulder dress, I wonder kung panu sya nagpapalit ng damit everyday. "San mo nakuha yang damit mo? May closet ka ba?"
"Bakit, bagay ba?" Nakangiting umikot pa sya para ipakita sa kin ang kabuuan ng bestidang suot nya.
"Hindi."
"Shunget! Inggit ka lang !" nagtounge out pa sya.
Pumasok na ko sa banyo na pinipigilan ang ngiti. Di pa rin ako makapaniwala hanggang ngayon na may kasama akong kaluluwa sa bahay .
Paglabas ko, wala na sya. Bumaba ako, andun nga sya, tinitignan yong family picture namin.
"That’s my dad, Carnate, my mom, Benita, my sister, Genevie, she’s Eunices mom, and then there, that’s me." Sabi ko.
"Liit pala ng family nyo noh? Asan ang parents mo?"
Gusto ko sana syang supalpalan ng ‘pakialam mo’ pero iba naman ang lumabas sa bibig ko, "Italy, family business. My sister is a boutique owner and im a businessman. Pamilya kami ng mga negosyante, pero sa tingin ko, si Eunice lang ang mag-iiba ng linya, she's a fashionista. baka maging model din sya."
"Wala ka bang balak magpakasal? Para may magdala ng pangalan mo pag nabura ka na sa mundo?"
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 4th 2013, 8:04 am
[GMARTL8]
Jessies POV
Uh-oh, Jessie. You're in trouble. Wrong question yong natanong mo. Hayan, didilim na mukha nya, ililibing ka na nya---kutya ng isang bahagi ng isip ko.
"I tried but I failed." Tumalikod na sya.
Huh? Anong sabi ni Geoff? Pa-replay!
"I tried but I failed."
"I tried but I failed/"
"I tried but I fail---"
Sirang plaka lang eh? Tss. mabait sya ngayon ah. Sinundan ko sya. Nadatnan ko sya sa garden, umiinom ng tsaa. Tahimik lang.
Di dapat ako magulo… layo layo muna… 1 meter away…
Gawin ko na lang 2 meters…
3 meters…
Or 4meters kaya…
“Ouch!” Mahinang usal ko… "Uwaa! May naramdaman ako?" Pahlingon ko, chuweng! "Kaya naman pala eh! Peter talaga! Kala ko pa mandin kung ano na!"
"Hehe. Busy ka sa pag-atras eh, baka madistract kita."
"Oh sya! Bakit nandito ka na naman aber??"
"Sama ka sakin." Hinawakan pa nya kamay ko.
"Saan?"
"Sa langit?"
"Kalbuhin kaya kita?"
"Hehe," shwing! "Dito."
Nasa loob kami ng kwarto ko sa ospital…
"Miss Mylene, its been four months mula nang ma-confine sya dito. Di na sya kayang supurtahan ng mga charities. Maliit na rin ang chance ng pagkagising nya. mahal rin ang mga gamotnya. How can you handle it? You must decide if we’ll going to cut her medicines… and her oxygen… Or itutuloy mo pa rin. This could take a lifetime. And this will cost a lot of money... I'm really sorry." Lumabas na yung doctor a nag-speech kanina.
"Narinig mo yung sinabi ng doktor mo kanina?"
"Loud and clear. Hala panu yan?"
"Kaya nga kita dinala rito para makaisrte ka na. Landiin mo na kasi si Geoff!"
"Gag*!"
Shwing! Bahay ulit. Wala na si Peter. Nilapitan ko naman si Geoff.
"Pre, pede pautang?"
"Saan mo naman gagamitin? Kaluluwa ka lang?"
Iuntog ko to ee! Tch. Kung di ko lang sya kailangan ngayon eh! "Pampagamot ko lang, babayaran ko naman pag nagising na ko e!"
Desidido na talaga akong mabuhay… panu ko nga ba masisimulan yang misyon ko? Err! Manhid tong si Geoff eh! Apat na araw na nakakalipas, may 28 days pa ako bago ang unang patak ng ulan!
Pagkatapos maligo ni Geoff, nagpunta na kami sa ospital. Binayaran nga nya yung mga expenses ko dun pero good for 10 days lang. Nahiya kasi ako kanina nung makita ko kung magkano yung babayaran para sa 1 month. Kahit yata magtrabaho ako ng buong buhay k okay Geoff, di ko pa rin sya mababayaran
Nagpunta kami sa kwarto ko… tahimik lang si Geoff sa isang tabi… o mas tamang sabihing natulog lang talaga sya… hanggang tanghalian kami dun kasi may pinuntahan sina Mylene at pinakiusapan si Geoff na magbantay daw sa “kin”.
Nang magising si Geoff, andun na rin sina ate. Nagpaalam na sya.
Paglabas namin, nakasalubong namin sina Mitchie at Dereck, nakaakbay yong braso ng lalake sa babae.
"Hi, G-Geoff," napapayukong bati ni Mitchie ..
"Wag kang bitter boyfriend, ngiti lang,"bulong ko kay Geoff nang makita kong maghoholding hands na naman kilay nya.
"Anong nangyari sa yo, brod?" Kaswal na tanong ni Geoff kay Dereck sa magaang tono. Ramdam kong medyo kumukulimlim na yong maliwanag na puso nya kanina, kung bakit kasi nagpakita pa tong dalawang to!
Alanganing ngumiti naman si Dereck, di inaasahan na magiging ganun ang trato ni Geoff sa kanila, "uhm… napilayan lang ako.."
"When?" Tanong ulit ni Geoff
"T-two months ago…" sagot ni Dereck..
Anong meron? Ba't di ko magets?
"Ang tagal namang ‘pilay’ yan… and oh, Mitchie," hinarap nya yung babaeng halos di na tumitingin sa kanya, "isn’t it a coincidence? Or karma kaya? Two months ago... yun 'yong araw na sana ay magpapakasal ka sakin, di ba? Sinabi mo yun, and when was that? Ah, two years ago…" ngumiti pa si Geoff, "okay, pagaling ka, brod, alis na ko. Magkikita pa naman siguro tayo kasi magkapareho lang naman kayo ng ospital ng 'pinakamamahal kong girlfriend'."
Nauna na syang umalis. Lakad takbo naman ginawa ko at sa parking lot ko na lang sya naabutan.
"Ano yun?" Tanong ko sa kanya.
Ngumiti sya pero halata naming peke yun. Di na lang ako umimik. Baka mag-alburuto na naman sya eh.
Pagdating namin sa bahay. May babaeng naghihintay doon, si Genevie, kapatid ni Geoff … nandun din si Eunice,
"Dear brother, my ever dearest brother…" nakangiting bati ni Genevie
Habang nagwe-wave naman ng kamay si Eunice sa kin!
"Big trouble, pre… mag-wave ka na rin ng hands, dali!"
Nag-‘hi’ naman agad si Geoff kay Eunice,
"Hi, tita Jessie!"
Naku, patay!
"Hehe, si Eunice talaga... ang wild ng imagination…" napajoke pa tuloy si Geoff, pareho na kaming taranta.
"Huh?" Kunot noo naman kapatid ni Geoff, marahil ay iniisip nyang bumigay na utak ni Eunice… o ni Geoff… "'kaw Geoff ha, noong isang araw pa sya ganito… kinukwento sa kin ni Eunice na may kasama ka raw na babae dito sa bahay mo pero hindi naman daw si Angelie, that’s why we’re here… so where’s Jessie?"
"Mommy, she’s beside---"
"Eunice! Naglalaro din kami ng mommy mo ng 'Kunwari Di nyo ko Nakikita'!" bulalas ko… sana sakyan ng bata!
"Lets go inside na po! Hihi."
Question mark sa mukha ni Genevie at ni Geoff.
Pagkatapos ng 1000000 minutes na pagtititigan ng magkapatid, pumasok na rin ‘kami’…
"Ahm ate… about yung sinabi ni Eunice.------"
"Geoff, kung talagang gusto mo sya, go!"
Engks!? Ano sabi mo ate? Buti na lang naglalaro si Eunice at di nakikialam sa usapan ng mga matatanda,
"Anyway, naparito ako kasi birthday na ni Eunice the next day, if you want to come---"
"Pakealam ko ba naman sa birthday nya? 2 years na akong di dumadalo ah so whats the big deal?" Walang pakyemeng sabi ni Geoff.
Hello? Ingudngod kaya kita sa sahig! Dalawang taon na palang di naga-attend sa birthday party ng kaisa-isa nyang pamangkin!
"Geoff, its been two years since Mitchie left you… but look, walang kasalanan si Remuelb kung bakit ka iniwan ni Mitchie para sumama kay Dereck… pinsan lang ni Remuelb si Dereck kaya okay lang naman na umattend sya sa party, di ba? Please, brother, make a change."
"I’ll see."
Umalis na nag mag-ina.
"Oy, sino si Remuelb?" Tanong ko kay Geoff.
"My sisters husband. Sa party rin ni Eunice nagkakilala sina Dereck at Mitchie noon."
"Bitter ka talaga. Mag-attend ka na, please?" pinagsalikop ko pa ang palad ko.
"Ano namang masaya sa party? Tch. Ikaw na lang pumunta, total, isip bata ka naman."
Hinawakan ko sya sa braso, "masaya dun, may sack race na naka-heels pa yung mga contestants! May bring me pa! basta masaya dun, please? Sige na!"
"Ba't ba ang kulit mo?"
"Ba't ba yaw mo??"
"Ba't ba pinipilit mo ko?"
"Ba't ba yaw mo kong pagbigyan??"
"Tch! Basta! Ayoko! Di ako isip bata!" Tinalikuran nya ako.
"Ulol! Hindi raw isip bata pero teddy bear naman yung boxers mo!"
Aysus Lord! Nilingon nya ako… ang talim ng mga mata nya! ayoko na! "Hehe… jowks. Wag na, sabi ko nga, bakit ba ang kulit ko? Sabi ng wag tayong umattend eh," sabi ko habang unti unting lumalayo.
Jessies POV
Uh-oh, Jessie. You're in trouble. Wrong question yong natanong mo. Hayan, didilim na mukha nya, ililibing ka na nya---kutya ng isang bahagi ng isip ko.
"I tried but I failed." Tumalikod na sya.
Huh? Anong sabi ni Geoff? Pa-replay!
"I tried but I failed."
"I tried but I failed/"
"I tried but I fail---"
Sirang plaka lang eh? Tss. mabait sya ngayon ah. Sinundan ko sya. Nadatnan ko sya sa garden, umiinom ng tsaa. Tahimik lang.
Di dapat ako magulo… layo layo muna… 1 meter away…
Gawin ko na lang 2 meters…
3 meters…
Or 4meters kaya…
“Ouch!” Mahinang usal ko… "Uwaa! May naramdaman ako?" Pahlingon ko, chuweng! "Kaya naman pala eh! Peter talaga! Kala ko pa mandin kung ano na!"
"Hehe. Busy ka sa pag-atras eh, baka madistract kita."
"Oh sya! Bakit nandito ka na naman aber??"
"Sama ka sakin." Hinawakan pa nya kamay ko.
"Saan?"
"Sa langit?"
"Kalbuhin kaya kita?"
"Hehe," shwing! "Dito."
Nasa loob kami ng kwarto ko sa ospital…
"Miss Mylene, its been four months mula nang ma-confine sya dito. Di na sya kayang supurtahan ng mga charities. Maliit na rin ang chance ng pagkagising nya. mahal rin ang mga gamotnya. How can you handle it? You must decide if we’ll going to cut her medicines… and her oxygen… Or itutuloy mo pa rin. This could take a lifetime. And this will cost a lot of money... I'm really sorry." Lumabas na yung doctor a nag-speech kanina.
"Narinig mo yung sinabi ng doktor mo kanina?"
"Loud and clear. Hala panu yan?"
"Kaya nga kita dinala rito para makaisrte ka na. Landiin mo na kasi si Geoff!"
"Gag*!"
Shwing! Bahay ulit. Wala na si Peter. Nilapitan ko naman si Geoff.
"Pre, pede pautang?"
"Saan mo naman gagamitin? Kaluluwa ka lang?"
Iuntog ko to ee! Tch. Kung di ko lang sya kailangan ngayon eh! "Pampagamot ko lang, babayaran ko naman pag nagising na ko e!"
Desidido na talaga akong mabuhay… panu ko nga ba masisimulan yang misyon ko? Err! Manhid tong si Geoff eh! Apat na araw na nakakalipas, may 28 days pa ako bago ang unang patak ng ulan!
Pagkatapos maligo ni Geoff, nagpunta na kami sa ospital. Binayaran nga nya yung mga expenses ko dun pero good for 10 days lang. Nahiya kasi ako kanina nung makita ko kung magkano yung babayaran para sa 1 month. Kahit yata magtrabaho ako ng buong buhay k okay Geoff, di ko pa rin sya mababayaran
Nagpunta kami sa kwarto ko… tahimik lang si Geoff sa isang tabi… o mas tamang sabihing natulog lang talaga sya… hanggang tanghalian kami dun kasi may pinuntahan sina Mylene at pinakiusapan si Geoff na magbantay daw sa “kin”.
Nang magising si Geoff, andun na rin sina ate. Nagpaalam na sya.
Paglabas namin, nakasalubong namin sina Mitchie at Dereck, nakaakbay yong braso ng lalake sa babae.
"Hi, G-Geoff," napapayukong bati ni Mitchie ..
"Wag kang bitter boyfriend, ngiti lang,"bulong ko kay Geoff nang makita kong maghoholding hands na naman kilay nya.
"Anong nangyari sa yo, brod?" Kaswal na tanong ni Geoff kay Dereck sa magaang tono. Ramdam kong medyo kumukulimlim na yong maliwanag na puso nya kanina, kung bakit kasi nagpakita pa tong dalawang to!
Alanganing ngumiti naman si Dereck, di inaasahan na magiging ganun ang trato ni Geoff sa kanila, "uhm… napilayan lang ako.."
"When?" Tanong ulit ni Geoff
"T-two months ago…" sagot ni Dereck..
Anong meron? Ba't di ko magets?
"Ang tagal namang ‘pilay’ yan… and oh, Mitchie," hinarap nya yung babaeng halos di na tumitingin sa kanya, "isn’t it a coincidence? Or karma kaya? Two months ago... yun 'yong araw na sana ay magpapakasal ka sakin, di ba? Sinabi mo yun, and when was that? Ah, two years ago…" ngumiti pa si Geoff, "okay, pagaling ka, brod, alis na ko. Magkikita pa naman siguro tayo kasi magkapareho lang naman kayo ng ospital ng 'pinakamamahal kong girlfriend'."
Nauna na syang umalis. Lakad takbo naman ginawa ko at sa parking lot ko na lang sya naabutan.
"Ano yun?" Tanong ko sa kanya.
Ngumiti sya pero halata naming peke yun. Di na lang ako umimik. Baka mag-alburuto na naman sya eh.
Pagdating namin sa bahay. May babaeng naghihintay doon, si Genevie, kapatid ni Geoff … nandun din si Eunice,
"Dear brother, my ever dearest brother…" nakangiting bati ni Genevie
Habang nagwe-wave naman ng kamay si Eunice sa kin!
"Big trouble, pre… mag-wave ka na rin ng hands, dali!"
Nag-‘hi’ naman agad si Geoff kay Eunice,
"Hi, tita Jessie!"
Naku, patay!
"Hehe, si Eunice talaga... ang wild ng imagination…" napajoke pa tuloy si Geoff, pareho na kaming taranta.
"Huh?" Kunot noo naman kapatid ni Geoff, marahil ay iniisip nyang bumigay na utak ni Eunice… o ni Geoff… "'kaw Geoff ha, noong isang araw pa sya ganito… kinukwento sa kin ni Eunice na may kasama ka raw na babae dito sa bahay mo pero hindi naman daw si Angelie, that’s why we’re here… so where’s Jessie?"
"Mommy, she’s beside---"
"Eunice! Naglalaro din kami ng mommy mo ng 'Kunwari Di nyo ko Nakikita'!" bulalas ko… sana sakyan ng bata!
"Lets go inside na po! Hihi."
Question mark sa mukha ni Genevie at ni Geoff.
Pagkatapos ng 1000000 minutes na pagtititigan ng magkapatid, pumasok na rin ‘kami’…
"Ahm ate… about yung sinabi ni Eunice.------"
"Geoff, kung talagang gusto mo sya, go!"
Engks!? Ano sabi mo ate? Buti na lang naglalaro si Eunice at di nakikialam sa usapan ng mga matatanda,
"Anyway, naparito ako kasi birthday na ni Eunice the next day, if you want to come---"
"Pakealam ko ba naman sa birthday nya? 2 years na akong di dumadalo ah so whats the big deal?" Walang pakyemeng sabi ni Geoff.
Hello? Ingudngod kaya kita sa sahig! Dalawang taon na palang di naga-attend sa birthday party ng kaisa-isa nyang pamangkin!
"Geoff, its been two years since Mitchie left you… but look, walang kasalanan si Remuelb kung bakit ka iniwan ni Mitchie para sumama kay Dereck… pinsan lang ni Remuelb si Dereck kaya okay lang naman na umattend sya sa party, di ba? Please, brother, make a change."
"I’ll see."
Umalis na nag mag-ina.
"Oy, sino si Remuelb?" Tanong ko kay Geoff.
"My sisters husband. Sa party rin ni Eunice nagkakilala sina Dereck at Mitchie noon."
"Bitter ka talaga. Mag-attend ka na, please?" pinagsalikop ko pa ang palad ko.
"Ano namang masaya sa party? Tch. Ikaw na lang pumunta, total, isip bata ka naman."
Hinawakan ko sya sa braso, "masaya dun, may sack race na naka-heels pa yung mga contestants! May bring me pa! basta masaya dun, please? Sige na!"
"Ba't ba ang kulit mo?"
"Ba't ba yaw mo??"
"Ba't ba pinipilit mo ko?"
"Ba't ba yaw mo kong pagbigyan??"
"Tch! Basta! Ayoko! Di ako isip bata!" Tinalikuran nya ako.
"Ulol! Hindi raw isip bata pero teddy bear naman yung boxers mo!"
Aysus Lord! Nilingon nya ako… ang talim ng mga mata nya! ayoko na! "Hehe… jowks. Wag na, sabi ko nga, bakit ba ang kulit ko? Sabi ng wag tayong umattend eh," sabi ko habang unti unting lumalayo.
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 6th 2013, 8:25 am
[GMARTL9]
Jessies POV
Nakatagilid ako sa kama ni Geoff, nakatukod ang isang kamay ko sa malambot na unan at ipinatong doon ang ulo ko habang pinagmamasdan ang likod ni Geoff. "Sige na kasi, pre, payag na kasi," alam kong gising sya kasi 8 am na. ayaw lang nya akong kausapin, "minsan lang naman please?"
Poke dito…
Poke doon ang ginawa ko sa kanya.
Tapos yinugyog ko naman balikat nya.
"Ano ba, Jessie!?" Pumiksi sya at humarap sa kin.
Hinanda ko naman ang pagkasweet sweet kong ngiti. It’s now or never! "Punta na kasi tayo…birthday yun ni Eunice, iyong pagkacute cute mong pamangkin. Hehe. Sige na. Payag ka na di ba?"
"Alin ba sa salitang ‘hindi’ ang di mo maintindihan at ieexplain ko sayu?! Ang kulit ng pinaglihian sa yo!"
"Ang tigas naman ng ulo mo, eh. Bakit din ba di mo maintindihan na---"
"Na ano? Ha?"
"Na---" ano nga ba? Dapat mabait pala ako! "Na maganda ako! Hehe…. Sige na kasi!" Wala na akong masabi eh, baka kung sabayan ko yung init ng ulo nya, lalo syang di pumayag.
"Ahy ewan ko sayong babae ka." Tumayo na sya at lumabas ng kwarto.
"Saan naman pupunta yun?"
***
Geoffs POV
Ang kulit talaga ng babaeng iyon. Kaluluwa na nga, gusto pang makisali sa party. As if naman may makakakita sa kanya doon eh ako lang naman at si Eunice ang nakakakita sa kanya. Baka pag dumalo kami, pagmukhain pa nya akong tanga sa pakikipag-usap sa kanya.
Sabi ng ayaw ko eh. Isa pa, sinabi nyang ayaw ko daw intindihin na maganda sya eh wala naman akong sinabing ganun, sa katunayan nga, maganda sya--- ano bang iniisip ko? Hindi sya maganda, ahm, oo, maganda naman sya pero kahit na! makulit pa rin sya at napakaingay nya!
Tumayo na ako at lumabas. Narinig ko pang tinanong nya ang sarili nya ng “saan naman pupunta yon?” nadadamay na nga yata ako sa kabaliwan nya kasi pati ako ay di ko rin alam kung saan ako pupunta at kung bakit ako lumabas ng kwarto eh kwarto ko nga yun.
Tch. Ang gulo na ng buhay ko mula nung dumating sya.
Bumaba na lang ako sa kusina at nagtimpla ng paborito kong tsaa. Bumalik ako sa kwarto ko dala ang tsaa…..
Para lamang makita na nagta-trampoling na sa kama ko si Jessie.
Langya talaga. Ang lakas ng topak nya. ilang minuto lang ako nawala ay nakaisip na agad sya ng paraan para sirain ang kama ko.
"Jessie, get off my bed!"
"Jessie, get off blah blah blah…" gaya nya sa sinabi ko pero non-stop pa rin sya sa pagtalon talon, tumawa pa sya, "ngayon lang naman eh! Samahan mo ko! Wuhoo!"
Binaba ko ang tsaa ko sa bedside table at sumpa ako sa kama… hindi para samahan sya sa katangahang naisip nya kundi para pigilan sya sakalokohan nya.
Pero dahil magalaw yung kama, hindi ko nabalanse ang katawan ko… bago ako bumagsak, nahawakan ko pa yung kamay nya kaya pareho kaming lumagabog sa sahig..
***
Jessie’s POV
Tawa ako ng tawa pagbagsak namin ni Geoff sa sahig. "Pre, ano ba yan, hindi ba masyadong masagwa tong ayos natin? Ampanget ha, ako yung nakapatong sa yo!" Tama yun, ako nga yung nasa ibabaw ni Geoff.
"Umalis ka na nga! Ang sakit ng likod ko eh!"
Hayan, binulyawan na naman nya ako. "Eh kesa naman ako yung nadaganan mo, para naman akong nabagsakan ng bakulaw nun! Hahaha!"
Umalis na ko sa pagkakapatong sa kanya. Medyo naaasiwa na rin kasi ako sa ayos namin. Parang ako pa yung nangrerape sa kanya.
"Tch! Imposible ka talagang babae ka! Di ka nga kumakain pero ang bigat mo naman!"
Iningusan ko sya. "Ewan ko sa yo. Slim pa nga ako eh, sexy oh, you see that?" Nagpose pose pa ako sa harap nya, umupo na kasi sya, "gandam di ba? Maiinggit sa alindog ko ang sino mang babae!"
Naglakad pa ko ng parang model.
"Ewan ko sa yo." Nagtungo sya sa cr.
"Gusto mo samahan kita , pre?”
O_______O
Haha. Ganyan kalaki mata nya. di ko naman tototohanin yun, gusto ko lang syang biruin at makita ang reaksyon nya. humagalpak na naman ako ng tawa. "Epal ka naman, pre, buksan mo na nga yang tv at manonood ako…" pwumesto na agad ako sa kama..
Nakasimangot naman syang sumunod sa sinabi ko... kahit kalian talaga di na sya natutung ngumiti sa kin.
"Pero punta tayo sa party ha? Ha? Ha?"
"Whatever," yun lang at pumunta na sya sa banyo.
After 666 years lumabas na sya, bagong paligo... macho naman nya... namamanyak ako! Shet! Nilulumot utak ko sa katawan nya!
"Dito ka lang, may pupuntahan ako, manood ka na lang."
"Ha? Sama ako, pre!"
"Dito ka lang sabi e."
Wala na kong nagawa nung umalis sya. San naman kaya lakad nya? Di naman sya naka-business suit? Hmm?
Bahala na nga lang sya sa buhay nya!
Tanghali...
"Eh bat wala pa yung lalakeng yun?"
talagang wala pa sya... nabo-bore na rin ako sa pinapanood ko... di ko nman mailipat lipat yun.... Hmm...
Makalabas nga muna...
Jessies POV
Nakatagilid ako sa kama ni Geoff, nakatukod ang isang kamay ko sa malambot na unan at ipinatong doon ang ulo ko habang pinagmamasdan ang likod ni Geoff. "Sige na kasi, pre, payag na kasi," alam kong gising sya kasi 8 am na. ayaw lang nya akong kausapin, "minsan lang naman please?"
Poke dito…
Poke doon ang ginawa ko sa kanya.
Tapos yinugyog ko naman balikat nya.
"Ano ba, Jessie!?" Pumiksi sya at humarap sa kin.
Hinanda ko naman ang pagkasweet sweet kong ngiti. It’s now or never! "Punta na kasi tayo…birthday yun ni Eunice, iyong pagkacute cute mong pamangkin. Hehe. Sige na. Payag ka na di ba?"
"Alin ba sa salitang ‘hindi’ ang di mo maintindihan at ieexplain ko sayu?! Ang kulit ng pinaglihian sa yo!"
"Ang tigas naman ng ulo mo, eh. Bakit din ba di mo maintindihan na---"
"Na ano? Ha?"
"Na---" ano nga ba? Dapat mabait pala ako! "Na maganda ako! Hehe…. Sige na kasi!" Wala na akong masabi eh, baka kung sabayan ko yung init ng ulo nya, lalo syang di pumayag.
"Ahy ewan ko sayong babae ka." Tumayo na sya at lumabas ng kwarto.
"Saan naman pupunta yun?"
***
Geoffs POV
Ang kulit talaga ng babaeng iyon. Kaluluwa na nga, gusto pang makisali sa party. As if naman may makakakita sa kanya doon eh ako lang naman at si Eunice ang nakakakita sa kanya. Baka pag dumalo kami, pagmukhain pa nya akong tanga sa pakikipag-usap sa kanya.
Sabi ng ayaw ko eh. Isa pa, sinabi nyang ayaw ko daw intindihin na maganda sya eh wala naman akong sinabing ganun, sa katunayan nga, maganda sya--- ano bang iniisip ko? Hindi sya maganda, ahm, oo, maganda naman sya pero kahit na! makulit pa rin sya at napakaingay nya!
Tumayo na ako at lumabas. Narinig ko pang tinanong nya ang sarili nya ng “saan naman pupunta yon?” nadadamay na nga yata ako sa kabaliwan nya kasi pati ako ay di ko rin alam kung saan ako pupunta at kung bakit ako lumabas ng kwarto eh kwarto ko nga yun.
Tch. Ang gulo na ng buhay ko mula nung dumating sya.
Bumaba na lang ako sa kusina at nagtimpla ng paborito kong tsaa. Bumalik ako sa kwarto ko dala ang tsaa…..
Para lamang makita na nagta-trampoling na sa kama ko si Jessie.
Langya talaga. Ang lakas ng topak nya. ilang minuto lang ako nawala ay nakaisip na agad sya ng paraan para sirain ang kama ko.
"Jessie, get off my bed!"
"Jessie, get off blah blah blah…" gaya nya sa sinabi ko pero non-stop pa rin sya sa pagtalon talon, tumawa pa sya, "ngayon lang naman eh! Samahan mo ko! Wuhoo!"
Binaba ko ang tsaa ko sa bedside table at sumpa ako sa kama… hindi para samahan sya sa katangahang naisip nya kundi para pigilan sya sakalokohan nya.
Pero dahil magalaw yung kama, hindi ko nabalanse ang katawan ko… bago ako bumagsak, nahawakan ko pa yung kamay nya kaya pareho kaming lumagabog sa sahig..
***
Jessie’s POV
Tawa ako ng tawa pagbagsak namin ni Geoff sa sahig. "Pre, ano ba yan, hindi ba masyadong masagwa tong ayos natin? Ampanget ha, ako yung nakapatong sa yo!" Tama yun, ako nga yung nasa ibabaw ni Geoff.
"Umalis ka na nga! Ang sakit ng likod ko eh!"
Hayan, binulyawan na naman nya ako. "Eh kesa naman ako yung nadaganan mo, para naman akong nabagsakan ng bakulaw nun! Hahaha!"
Umalis na ko sa pagkakapatong sa kanya. Medyo naaasiwa na rin kasi ako sa ayos namin. Parang ako pa yung nangrerape sa kanya.
"Tch! Imposible ka talagang babae ka! Di ka nga kumakain pero ang bigat mo naman!"
Iningusan ko sya. "Ewan ko sa yo. Slim pa nga ako eh, sexy oh, you see that?" Nagpose pose pa ako sa harap nya, umupo na kasi sya, "gandam di ba? Maiinggit sa alindog ko ang sino mang babae!"
Naglakad pa ko ng parang model.
"Ewan ko sa yo." Nagtungo sya sa cr.
"Gusto mo samahan kita , pre?”
O_______O
Haha. Ganyan kalaki mata nya. di ko naman tototohanin yun, gusto ko lang syang biruin at makita ang reaksyon nya. humagalpak na naman ako ng tawa. "Epal ka naman, pre, buksan mo na nga yang tv at manonood ako…" pwumesto na agad ako sa kama..
Nakasimangot naman syang sumunod sa sinabi ko... kahit kalian talaga di na sya natutung ngumiti sa kin.
"Pero punta tayo sa party ha? Ha? Ha?"
"Whatever," yun lang at pumunta na sya sa banyo.
After 666 years lumabas na sya, bagong paligo... macho naman nya... namamanyak ako! Shet! Nilulumot utak ko sa katawan nya!
"Dito ka lang, may pupuntahan ako, manood ka na lang."
"Ha? Sama ako, pre!"
"Dito ka lang sabi e."
Wala na kong nagawa nung umalis sya. San naman kaya lakad nya? Di naman sya naka-business suit? Hmm?
Bahala na nga lang sya sa buhay nya!
Tanghali...
"Eh bat wala pa yung lalakeng yun?"
talagang wala pa sya... nabo-bore na rin ako sa pinapanood ko... di ko nman mailipat lipat yun.... Hmm...
Makalabas nga muna...
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 6th 2013, 8:34 am
[GMARTL10]
Jessies POV
Naiinip na talaga ako.. wala naman sigurong mawawala kung maglalakad lakad ako sa paligid, di ba... di naman ako mababangga o masasagi ng iba...
Lakad...
Walk...
Hop...
Run...
Stop...
Repeat 123456789 times...
At sa paglalakad lakad kung yun with matching hop at run, nakarating na ako sa simbahan na pinuntahan ko din noon..huh! di naman ako pagod... medyo bilib lang ako sa sarili ko...
"Makapagpray nga keh God..."
Pagpasok ko sa simbahan, nakita ko na naman yung matandang nakausap ko noon...
Nilapitan ko sya at umupo ako sa tabi nya... pansin kong walang tumatabi kay lola ......
"Hi, 'la... long time no see ah? Wazzup?" tanong ko pag-upo ko.. nakatunganga lang naman sya sa altar... tinapunan lang nya ako ng ngiti at binigyan ng tipid na ngiti, "magsalita ka naman, 'la!"
"Congrats, anak... mukhang matatapos mo na ang misyon mo ah..."
"Ha? 'La naman... ni di ko nga alam simulan eh... yun nga kasing kasama ko, hayun at nilayasan ako. hinayaan ko na nga lang yung tv na nakaopen eh! Hehe... at least may pangbayad siya!" parang kinakausap ko lang sarili ko kasi parang di naman nakikinig si lola sa kin.
'Wag kang lalapit jan, baliw yan!'
Napalingon ako sa babaeng pinagbabawalan ang anak na lapitan si lola, "abat?! Eh lola! Wag ka din lalapit sa babaeng yun, malay natin kung may sakit pala syang nakakahawa na di pa alam ng mga scientists! Akala mo naman kung sinong maganda noh!"
"Anak, sanay na ako sa mga yan," ngumiti pa si lola sa kin.
Kung sa kin lang nangyari yun, baka sa ospital na lang makikita ang babae kasi bali-bali na ang mga buto nya! Naiinis talaga ako!
"Jessie, bago ka maging tigre jan, umuwi ka na, andun na si Geoff na halos hinahalughog na ang buong bahay para lang mahanap ka.
Hayst. buti na lang at may newscaster pa ako... "lola---"
"Mauna ka na, pinapauwi ka na di ba? Pinapauwi ka na ng anghel."
"H-ha?"
Di na nagsalita si lola... naman! Naririnig din ba nya si Peter? Astig talaga si lola oh! Like ko na sya kung FB ang pag-uusapan at vote and like ko na din sya pag sa wattpad!
Lakad...
Takbo...
Walk...
Hop...
Lakad na naman...
Run run run...
Stop!
Andito na ako! Pagpasok ko sa loob ng bahay...
"Saan ka ba nagpunta, kaluluwa ka!? Naku! Nagpapatulong ka na nga, ikaw pa ang nang-iwan sa bahay! Sabi ko namang dito ka lang eh!" paikut-ikot si Geoff sa loob ng bahay... parang shunga kasi kinakausap pa nya ang sarili nya.
Pumwesto ako sa likuran nya, nasa hagdan sya noon, pataas na naman,
"Dyaran! Andito na ko!"
Marahas na lumingon sya sa kinm "at san ka naman naglagalag ngayon?"
"Echus ka ha! Na-miss mo naman agad ako! Haha... Ikaw ha! Di mo kasi ako matiis na di ako makita kahit isang ara---"
"Pwede ba? Hinanap lang kita para pagsabihan na pupunta tayo sa kaarawan ni Eunice." tumalikod na sya.
O_O
^__________^
"Yippeeee! Matutuloy kami!"
I can't help but jump jump jump!
***
"Hayan, pasalamat ka sa kin at yan ang napili kong damit sa yo, oh di ba ang ganda?"
I looked at my self one more time... tama nga si peter, bagay sa kin yung suot ko, cocktail silk dress na kulay black na open ang likuran... "sexy but ellegant... shemz! Ang ganda ko!"
"Oo na, oh sya, diskarte mo na yan."
"Hehe, thank you, Peter! Mahahalikan na talaga kita!"
"Wag na! Si Geoff na lang ang halikan mo, babush!"
Anong si Geoff na lang ang halikan ko? Eh ayaw nga nyang magpahawak sa kin eh, halik pa kaya? Tch.. Sungit sungit pa naman nun!
"Jessie! Lalabas ka ba jan sa banyo o hindi! Para namang maliligo ka, kanina ka pang madaling araw jan ah!
Hayan na ang alarm clock ko na dapat ko nang tigilan ang pag-admire sa sarili ko, hinanda ko na ang posture ko... hinga ng malalim...
Lumabas ako.
Ngiting-ngiti na humarap kay Geoff....
Hayan....
Magsasalita na sya...
"Birthday party ang pupuntahan natin, hindi lamay, gumilid ka nga!"
Pumasok na sya sa banyo.
What?! Ang ganda-ganda ko pa mandin ngayon tapos ganun lang ang sinabi nya sa kin!
"Inhale exhale ka nga! Nasisira ang make up mo!"
Sinunod ko naman sinabi ni Peter, unti-unting bumalik ang composure ko... hinga pa... kulang na yata ng oxygen ang mga nerves ko sa utak. Nakakainis na Geoff yun!
Nagpunta ako sa sala.
Naghintay ako na bumaba sya... 10 minutes... plus five minutes equals 15 minutes.
***
Geoffs POV
Ang tagal naman ng babaeng yun sa banyo... kanina pa syang madaling araw doon, sigurado ako kasi nagising ako nung marinig ko yung yabag nya papuntang banyo. At ngayon naman na maliligo na ko, nandun pa rin sya. Alas siete na ng umaga!
"Jessie! lalabas ka ba jan sa banyo o hindi! para namang maliligo ka, kanina ka pang madaling araw jan ah!"
Di sya sumagot... talagang sisipain ko na sana yung pinto kasi ang bagal bagal nya.
Nang unti unti syang tumagos sa pinto... bakas sa mukha nya ang kasiyahan.
Para namang di gumana yung utak ko kasi wala akong masabi. She looks.. ahm... somewhat good? Yeah, somewhat good.
Pero iba nasabi ko...
"Birthday party ang pupuntahan natin, hindi lamay, gumilid ka nga!"
At pagpasok ko sa banyo, napangiti ako... alam ko kasing parang bulkan na syang malapit ng pumutok.
Naligo na ako.
Pagkaligo ko, wala na sya sa loob ng kwarto.. nasa baba na siguro... naghanda na ako.
***
Jessies POV
Bakit ang tagal nya? Aba't isang taon na sya ah!
"Hey."
Lumingon ako sa hagdan... umingos ako. He looks so damn good! Pero gaganti ako!
"Alam mo, childrens party ang pupuntahan natin, hindi business meeting! dalian mo, 9am na."
Tumalikod na ako at nauna na akong sumakay sa kotse. Di ko na tuloy nakita yung reaksyon nya.
Habang daan, di kamai naguusap. Nakahalukipkip lang ako. Bahala sya sa buhay nya.
"Don't talk to me when we get there."
Blah blah blah. Wala akong naririnig.
"You hear me? Sa gilid ka lang."
Whatever. talk to my beautiful hair.
"Jessie..."
Jessie? Ang tigas naman ng ulo ng Jessie na yun, di pa rin kausapin tong kawawang lalakeng to. Tch tch.
"I’m not joking,"
Bleh! :p Nakamighty bond ang bibig ko.
"Jessie!"
Napakislot ako sa upuan ko, "kabayo ka naman eh! Nagpa-practice na nga ako para di ka kausapin eh! ikaw naman tong makulit! Hmp!"
"Okay."
Akala nya ha! Reyna ata to ng deadmahan!
987654321 minutes at nakarating na kami sa bahay nina Eunice, maghapon kasi ang celebration ng bata, sabagay, nagiisang anak eh.
Gaya ng sinabi ni Geoff, sa gilid lang ako kung saan di ako makikita ni Eunice at kung saan di ako mababangga ng mga tao. Dumarami na ang tao pero kunti lang naman ang mga bata na anak lang siguro ng mga ilang bisita.
Worse, andun na din sina Dereck at Mitchie.
"Kung sumama na lang kaya ako sa yo?"pangungulit ko kay Geoff. Dumilim kasi agad mukha nya pagkakita sa dalawa eh.
"Stay there."
Para naman akong tutang sumunod.
Naglaro ang mga bata, trip to jerusalem pero ang twist nun, may kasamang mas matanda ang mga bata... Kasama ni Eunice si Geoff, medyo umayaw pa nga si Geoff kanina eh pero ngumawa si Eunice kaya hayun, pumayag na rin sya.
Tawa ako ng tawa kasi hindi makahabol si Geoff sa energy ni Eunice. iSya pa nga hinihila ng bata... Sa huli, talo sila.
Palihim akong lumapit sa kinauupuan ni Geoff, safe ako kasi wala si Eunice, busy sa panonood sa clown na nagpeperform... Magkatable kasi sina Geoff, Genevie, at yung Remuelb at sina Dereck at Mitchie.
"How’s your girlfriend, Geoff?" pang-o-open ni Remuelb
"She's in the hospital," simpleng sagot ni Geoff.
"Pero hindi ba sabi ni Eunice na kasama mo sa bahay?" si Genevie
"Imagination nya lang yon," kumuha ng wine si Geoff sa dumaang waiter.
"Mahal mo ba?" panghuhuli ni Genevie.
Umilap yung mga mata ni Geoff..
“Eherm...” pagpapapansin ko... tumingala sa kin si Geoff at binigyan ako ng "go-away" look.
"Yes, i love her, kapag gumaling sya, yayayain ko siyang magpakasal." Wow, Geoff! Kasal agad?
"Mahal mo nga," ang epal na si Mitchie.
Tumingin sa kanya si Geoff, "Yes. At magpapakasal talaga kami kasi wala syang balak magmodelo sa New York at ipagpalit ako sa ibang lalake."
"Bhdejwyfgewuh! Wag kang ganyan!" tinuktukan ko yung ulo nya.
Napayuko lang naman sina Dereck at Mitchie dahil alam naman nilang sila ang pinapatamaan ni Geoff. Hindi ko alam pero nasesense ko na wala ng bitterness sa boses nya.
“If you’ll excuse me, I just need some air... fresh air." Umalis na si Geoff, ni wala syang ‘sorry’ na sinabi sa mga kasama nya sa table, kung nakikita lang nila ako, ako na sana humingi ng tawad sa kanila.
Sinundan ko si Geoff... Patungo sya sa kotse......
"Hoy! San ka punta!?"
"Uwi na! Di ka ba sasama?"
"Uwi?"
"Oo!"
Seryoso nga sya!
Drive...
Silence...
Drive...
Home....
Jessies POV
Naiinip na talaga ako.. wala naman sigurong mawawala kung maglalakad lakad ako sa paligid, di ba... di naman ako mababangga o masasagi ng iba...
Lakad...
Walk...
Hop...
Run...
Stop...
Repeat 123456789 times...
At sa paglalakad lakad kung yun with matching hop at run, nakarating na ako sa simbahan na pinuntahan ko din noon..huh! di naman ako pagod... medyo bilib lang ako sa sarili ko...
"Makapagpray nga keh God..."
Pagpasok ko sa simbahan, nakita ko na naman yung matandang nakausap ko noon...
Nilapitan ko sya at umupo ako sa tabi nya... pansin kong walang tumatabi kay lola ......
"Hi, 'la... long time no see ah? Wazzup?" tanong ko pag-upo ko.. nakatunganga lang naman sya sa altar... tinapunan lang nya ako ng ngiti at binigyan ng tipid na ngiti, "magsalita ka naman, 'la!"
"Congrats, anak... mukhang matatapos mo na ang misyon mo ah..."
"Ha? 'La naman... ni di ko nga alam simulan eh... yun nga kasing kasama ko, hayun at nilayasan ako. hinayaan ko na nga lang yung tv na nakaopen eh! Hehe... at least may pangbayad siya!" parang kinakausap ko lang sarili ko kasi parang di naman nakikinig si lola sa kin.
'Wag kang lalapit jan, baliw yan!'
Napalingon ako sa babaeng pinagbabawalan ang anak na lapitan si lola, "abat?! Eh lola! Wag ka din lalapit sa babaeng yun, malay natin kung may sakit pala syang nakakahawa na di pa alam ng mga scientists! Akala mo naman kung sinong maganda noh!"
"Anak, sanay na ako sa mga yan," ngumiti pa si lola sa kin.
Kung sa kin lang nangyari yun, baka sa ospital na lang makikita ang babae kasi bali-bali na ang mga buto nya! Naiinis talaga ako!
"Jessie, bago ka maging tigre jan, umuwi ka na, andun na si Geoff na halos hinahalughog na ang buong bahay para lang mahanap ka.
Hayst. buti na lang at may newscaster pa ako... "lola---"
"Mauna ka na, pinapauwi ka na di ba? Pinapauwi ka na ng anghel."
"H-ha?"
Di na nagsalita si lola... naman! Naririnig din ba nya si Peter? Astig talaga si lola oh! Like ko na sya kung FB ang pag-uusapan at vote and like ko na din sya pag sa wattpad!
Lakad...
Takbo...
Walk...
Hop...
Lakad na naman...
Run run run...
Stop!
Andito na ako! Pagpasok ko sa loob ng bahay...
"Saan ka ba nagpunta, kaluluwa ka!? Naku! Nagpapatulong ka na nga, ikaw pa ang nang-iwan sa bahay! Sabi ko namang dito ka lang eh!" paikut-ikot si Geoff sa loob ng bahay... parang shunga kasi kinakausap pa nya ang sarili nya.
Pumwesto ako sa likuran nya, nasa hagdan sya noon, pataas na naman,
"Dyaran! Andito na ko!"
Marahas na lumingon sya sa kinm "at san ka naman naglagalag ngayon?"
"Echus ka ha! Na-miss mo naman agad ako! Haha... Ikaw ha! Di mo kasi ako matiis na di ako makita kahit isang ara---"
"Pwede ba? Hinanap lang kita para pagsabihan na pupunta tayo sa kaarawan ni Eunice." tumalikod na sya.
O_O
^__________^
"Yippeeee! Matutuloy kami!"
I can't help but jump jump jump!
***
"Hayan, pasalamat ka sa kin at yan ang napili kong damit sa yo, oh di ba ang ganda?"
I looked at my self one more time... tama nga si peter, bagay sa kin yung suot ko, cocktail silk dress na kulay black na open ang likuran... "sexy but ellegant... shemz! Ang ganda ko!"
"Oo na, oh sya, diskarte mo na yan."
"Hehe, thank you, Peter! Mahahalikan na talaga kita!"
"Wag na! Si Geoff na lang ang halikan mo, babush!"
Anong si Geoff na lang ang halikan ko? Eh ayaw nga nyang magpahawak sa kin eh, halik pa kaya? Tch.. Sungit sungit pa naman nun!
"Jessie! Lalabas ka ba jan sa banyo o hindi! Para namang maliligo ka, kanina ka pang madaling araw jan ah!
Hayan na ang alarm clock ko na dapat ko nang tigilan ang pag-admire sa sarili ko, hinanda ko na ang posture ko... hinga ng malalim...
Lumabas ako.
Ngiting-ngiti na humarap kay Geoff....
Hayan....
Magsasalita na sya...
"Birthday party ang pupuntahan natin, hindi lamay, gumilid ka nga!"
Pumasok na sya sa banyo.
What?! Ang ganda-ganda ko pa mandin ngayon tapos ganun lang ang sinabi nya sa kin!
"Inhale exhale ka nga! Nasisira ang make up mo!"
Sinunod ko naman sinabi ni Peter, unti-unting bumalik ang composure ko... hinga pa... kulang na yata ng oxygen ang mga nerves ko sa utak. Nakakainis na Geoff yun!
Nagpunta ako sa sala.
Naghintay ako na bumaba sya... 10 minutes... plus five minutes equals 15 minutes.
***
Geoffs POV
Ang tagal naman ng babaeng yun sa banyo... kanina pa syang madaling araw doon, sigurado ako kasi nagising ako nung marinig ko yung yabag nya papuntang banyo. At ngayon naman na maliligo na ko, nandun pa rin sya. Alas siete na ng umaga!
"Jessie! lalabas ka ba jan sa banyo o hindi! para namang maliligo ka, kanina ka pang madaling araw jan ah!"
Di sya sumagot... talagang sisipain ko na sana yung pinto kasi ang bagal bagal nya.
Nang unti unti syang tumagos sa pinto... bakas sa mukha nya ang kasiyahan.
Para namang di gumana yung utak ko kasi wala akong masabi. She looks.. ahm... somewhat good? Yeah, somewhat good.
Pero iba nasabi ko...
"Birthday party ang pupuntahan natin, hindi lamay, gumilid ka nga!"
At pagpasok ko sa banyo, napangiti ako... alam ko kasing parang bulkan na syang malapit ng pumutok.
Naligo na ako.
Pagkaligo ko, wala na sya sa loob ng kwarto.. nasa baba na siguro... naghanda na ako.
***
Jessies POV
Bakit ang tagal nya? Aba't isang taon na sya ah!
"Hey."
Lumingon ako sa hagdan... umingos ako. He looks so damn good! Pero gaganti ako!
"Alam mo, childrens party ang pupuntahan natin, hindi business meeting! dalian mo, 9am na."
Tumalikod na ako at nauna na akong sumakay sa kotse. Di ko na tuloy nakita yung reaksyon nya.
Habang daan, di kamai naguusap. Nakahalukipkip lang ako. Bahala sya sa buhay nya.
"Don't talk to me when we get there."
Blah blah blah. Wala akong naririnig.
"You hear me? Sa gilid ka lang."
Whatever. talk to my beautiful hair.
"Jessie..."
Jessie? Ang tigas naman ng ulo ng Jessie na yun, di pa rin kausapin tong kawawang lalakeng to. Tch tch.
"I’m not joking,"
Bleh! :p Nakamighty bond ang bibig ko.
"Jessie!"
Napakislot ako sa upuan ko, "kabayo ka naman eh! Nagpa-practice na nga ako para di ka kausapin eh! ikaw naman tong makulit! Hmp!"
"Okay."
Akala nya ha! Reyna ata to ng deadmahan!
987654321 minutes at nakarating na kami sa bahay nina Eunice, maghapon kasi ang celebration ng bata, sabagay, nagiisang anak eh.
Gaya ng sinabi ni Geoff, sa gilid lang ako kung saan di ako makikita ni Eunice at kung saan di ako mababangga ng mga tao. Dumarami na ang tao pero kunti lang naman ang mga bata na anak lang siguro ng mga ilang bisita.
Worse, andun na din sina Dereck at Mitchie.
"Kung sumama na lang kaya ako sa yo?"pangungulit ko kay Geoff. Dumilim kasi agad mukha nya pagkakita sa dalawa eh.
"Stay there."
Para naman akong tutang sumunod.
Naglaro ang mga bata, trip to jerusalem pero ang twist nun, may kasamang mas matanda ang mga bata... Kasama ni Eunice si Geoff, medyo umayaw pa nga si Geoff kanina eh pero ngumawa si Eunice kaya hayun, pumayag na rin sya.
Tawa ako ng tawa kasi hindi makahabol si Geoff sa energy ni Eunice. iSya pa nga hinihila ng bata... Sa huli, talo sila.
Palihim akong lumapit sa kinauupuan ni Geoff, safe ako kasi wala si Eunice, busy sa panonood sa clown na nagpeperform... Magkatable kasi sina Geoff, Genevie, at yung Remuelb at sina Dereck at Mitchie.
"How’s your girlfriend, Geoff?" pang-o-open ni Remuelb
"She's in the hospital," simpleng sagot ni Geoff.
"Pero hindi ba sabi ni Eunice na kasama mo sa bahay?" si Genevie
"Imagination nya lang yon," kumuha ng wine si Geoff sa dumaang waiter.
"Mahal mo ba?" panghuhuli ni Genevie.
Umilap yung mga mata ni Geoff..
“Eherm...” pagpapapansin ko... tumingala sa kin si Geoff at binigyan ako ng "go-away" look.
"Yes, i love her, kapag gumaling sya, yayayain ko siyang magpakasal." Wow, Geoff! Kasal agad?
"Mahal mo nga," ang epal na si Mitchie.
Tumingin sa kanya si Geoff, "Yes. At magpapakasal talaga kami kasi wala syang balak magmodelo sa New York at ipagpalit ako sa ibang lalake."
"Bhdejwyfgewuh! Wag kang ganyan!" tinuktukan ko yung ulo nya.
Napayuko lang naman sina Dereck at Mitchie dahil alam naman nilang sila ang pinapatamaan ni Geoff. Hindi ko alam pero nasesense ko na wala ng bitterness sa boses nya.
“If you’ll excuse me, I just need some air... fresh air." Umalis na si Geoff, ni wala syang ‘sorry’ na sinabi sa mga kasama nya sa table, kung nakikita lang nila ako, ako na sana humingi ng tawad sa kanila.
Sinundan ko si Geoff... Patungo sya sa kotse......
"Hoy! San ka punta!?"
"Uwi na! Di ka ba sasama?"
"Uwi?"
"Oo!"
Seryoso nga sya!
Drive...
Silence...
Drive...
Home....
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 6th 2013, 8:37 am
[GMARTL11]
Jessies POV
Bumaba na ng kotse si Geoff, tumagos naman ako at sinundan sya.
"Bat ka umalis?” Paakyat na sya ng hagdan.
Di man lang nya ako nilingon, ''dahil gusto ko.”
"Ba't di mo ko tignan?!"
"Dahil ayaw ko."
Takte! Patirin ko sya eh! "Ba't ka nagmamadali?!"
"Dahil may pupuntahan ako."
Eeh! Naririndi na ako sa question and answer portion na to ah! Nagdabog ako, eksakto namang sinara nya yong pinto ng kwarto nya, nang-aasar ba sya?!
Tatagos ako sa pinto! Kala nya ha!
Nang…
Toogsh!
Napahawak ako sa noo ko na nakipaghalikan sa pinto. Takte talaga! Bat di ako tumagos?! Kailan pa nya pinahalagahan tong sinumpang pinto na to?! Hinawakan ko yong seradura ng pinto at binuksan yon.
"Langya naman, pre! Kailan mo pa binigyang halaga yung pinto mo?" Hawak-hawak ko pa rin yung noo ko, di nya ko sinagot kasi… "ba't ka nag-eempake?!"
"Dahil wala kang pakealam."
Eto na naman po yung Q and A namin. "Di ako nakikipaglaro sa yo ah!"
"Bakit ba? Aakyat ako sa Baguio, masaya ka na?"
"Iiwan mo ako rito? Paano na ang misyon ko? Sino na ang tutulong sa kin? Wala! Tapos ngayon, aalis ka pa?! Katukin mo nga yang ulo mo at nang magising ka sa realidad!" Ako na mismo kumatok sa ulo nya.
"Ano ba? Di ka ba sasama?"
"Ha?" teka, nabingi ako, "sama ako? Promise?"
"Ah ewan ko sayo." Binuhat na nya maleta nya palabas ng pinto, sumunod ako… bumaba na sya, sunod uli ako… punta sa garahe, sunod uli….
Sumusunod lang ako, "anong drama mo ngayon, pre?"
"Sasama ka ba o hindi?" Nilagay na nya sa backseat yung maleta nya at pumwesto na sya sa drivers seat.
"Sama syempre! Wutwo! First time ko sa baguio kung ganun! Ano ba nandun? Hihi. Malamig daw doon eh, tama ba?"
"Oo." Nilabas na nya sa gate yung sasakyan, automatic naman yung gate kaya no problem na sya doon.
Excited na talaga ako. Di ako mapakali sa kinauupuan ko… "matagal pa ba? Gusto ko ng mmakita ang Baguio, pre!"
"Dyan na lang sa kabilang kanto."
"Ulol!" Di ko na pinatulan yung sinabi nya, baka mamaya eh ihulog nya ako sa bangin sa Baguio, "hehe, basta Baguio, here we come!"
Tumahimik na ako at nanonood lang sa view na nalalagpasan namin.
1 hour and 30 mins… amboring naman talagang kasama itong si Geoff oo! Nakamamatay talaga sya! "Susuko na talaga ang Bataan pero di ka pa rin magsasalita noh?"
Di sya sumagot. Di ko naman alam kung narinig nya ako pero ayw nya akong sagutin o nagbibingi bingihan sya kasi ayaw nya akong sagutin… hmm… pareho lang naman ata eh.
"Pa-on naman ng radio, pre."
Tutok na tutok pa rin sya sa daan.
"Ilang oras ba ang byahe?"
Bumuntong hininga sya, "seven hours."
"Ayan! Sumagot din! Yey! On mo na ang readyo, dali!"
In-on na nya. suko na yata sya sa kaingayan at kakulitan ko.
♪♪♪”Just when I thought I was over you…
Just when I thought I could stand on my own…
Oh baby, those memories came rushing through…
And I just cant… go on without…
Go on without…
Go on without…
You!
Without you!”♪♪♪
Todo birit pa ako sa pagsunod sa kanta ng Air Supply nang patayin ni Geoff yong radio…
"Ahy may ampalaya!"
-____- blank face lang sya.
"Okay ka lang, pre?"
Same reaction.
♪♪♪”When you love someone, you’ll do anything…
You’ll do all the crazy things that you cant explain…
You shoot the moon, burn out the sun…
When you love someone…
You’ll deny the truth, believe in lies♪♪♪---ahy kalabaw na lumilipad! Ano ba--- hoy!" Biglang nagpreno kasi si Geoff at talagang naging isa kami ng wind shield kanina… bumaba sya ng sasakyan. Tumingin ako sa paligid namin… wala namang tindahan o restaurant o gasolinahan doon para tumigil sya… nasa bridge kami ngayon na ngayon ko lang nakita at hindi ko alam kung ano ang pangalan. Dumungaw ako sa bintana, "pre, mainit na nag sikat ng araw, baka gusto mo ng pumasok?" Pasigaw na sabi ko.
Nakatingin lang naman sya sa kawalan… problema nya? Mali ba yung kinanta ko? Maganda naman boses ko ah! Or... ayaw nya nung lyrics ng kinanta ko? Jessie kasi! "Baba ako… hindi baba… baba ako… hindi baba… baba ako… baba ako!" Wala naman akong petals na tinatanggal... imagination ko lang yun. I get off the car wondering kung bakit ko in-english ang “bumaba ako ng sasakyan”, for the first time yon ah! Lupet ko!
Sinundot ko yung braso nya, "Geoff…"
"Ganda ng view, no?"
Tinignan ko naman yung view... pagmi-meet ng tubig-tabang sa tubig-dagat… nagrereflect yong sun doon.
Pero…
Teka…
"Bumigay na ba katinuan mo, pre?"
"Silly. Lets go. Gagabihin na tayo." And he smiled.
Oh.
My.
Goodness gracious heavens! Ngumiti si Geoff! Ang taong bato ay unti unti ng natitibag! Bwahaha.
Sumunod na ko sa kanya sa kotse.
"Anong nginingiti ngiti mo ryan?" Tanong nya sa kin. Pinaandar na nya yung kotse.
"Wala." Ngiti ulit. Baka kapag sagutin ko yung tanong nya, magmarakulyo na naman sya.
***
Geoffs POV
Nagpaalam na ako sa mga kasama ko sa table. Hindi ko alam kung ano ba tong nararamdaman ko, if freedom sa kasinungalingang pinanghahawakan ko sa matagal na panahon na magpapakasal pa rin sa akin si Mitchie at mahal pa rin nya ako o ang natuklasan kong katotohanan na hanggang sa ngayon ay malaki pa ring puzzle sa kin… tch.
Sunod naman ng sunod ang di maka-gets na si Jessie. Question mark yong nasa mukha nya hanggang sa makarating kami sa bahay.
"Bat ka umalis?" Tanong nya sa kin nung umaakyat ako ng hagdan.
Hindi ko rin alam kung bakit ako umalis. "Dahil gusto ko."
"Bat di mo ko tignan?"
Dahil naguguluhan ako. "Dahil ayaw ko."
"Bat ka nagmamadali?"
Oo nga? Di ko rin nahalata na halos takbuhin ko na yung hagdan. "Dahil may pupuntahan ako." Dahil may pupuntahan ako? Anong klaseng sagot yon? Saan naman ako pupunta?
At bakit para akong contestant sa pageant?!
Narinig ko yong pagpadyak nya ng paa. Pumasok na ako sa kwarto ko at isinara yung pinto na hinahaplos haplos ko pa kaninang umaga at natutuhan ko na ring pahalagahan, tignan ko lang---
Toogsh!
Sapul!
Hahagalpak na sana ako ng tawa nang pumasok si Jessie, sapo ang noo nya. Yes! Nauntog sya!
"Langya naman, pre! Kalian mo pa binigyang halaga yung pinto mo?--- Bat ka nag-eempake?!"
"Dahil wala kang pakealam." Maiksing sagoT ko... Baka kasi pag humaba yung sasabihin ko eh matawa lang ako. Nagempake ako habang nagiisip Kung saan pupunta… Ting! Sa Baguio! Summer naman ngayon eh.
"Di ako nakikipaglaro sa yo ah!"
"Bakit ba? Aakyat ako sa Baguio, masaya ka na?"
"Iiwan mo ako rito? Paano na ang misyon ko? Sino na ang tutulong sa kin? Wala! Tapos ngayon, aalis ka pa?! Katukin mo nga yang ulo mo at nang magising ka sa realidad!"
Ang dami nyang sinabi tapos— toktok! Kinatok pa nya ang ulo ko. Tch! "Ano ba? Di ka ba sasama?" Oo. Tama, isasama ko naman talaga sya eh.
"Ha?" *pause* "Sama ako? Promise?"
"Ah, ewan ko sayo." Bumaba na ako.
"Anong drama mo ngayon , pre?"
"Sasama ka ba o hindi?" Nailagay ko na sa likuran yung maleta ko at pumwesto na ko sa likuran ng manibela.
"Sama syempre! Wootwoot! First time ko sa Baguio kung ganun! Ano ba nandun? Hihi." Bumungsngis pa sya. "Malamig daw doon eh, tama ba?"
"Oo."
di sya mapakali sa upuan nya. para syang pusang di makairi. "Matagal pa ba? Gusto ko ng makita ang Baguio, pre!"
"Dyan na lang sa kabilang kanto." Sya na ang ignorante.
"Ulol! Hehe. Basta Baguio, here we come!"
Anong pinagsasabi nya? Pinaglihi yata sya kay simsimi! Ang kulit eh!
Magdadalawang oras na akong nagda-drive, pasulyap sulyap lang ako sa kanya… di na rin sya nagsasalita… tahimik lang sya pero halata naming atat na atat na syang magsalita…
Tug tugsh tug tugsh tug tugsh
Ano ba?!
"Susuko na talaga ang Bataan pero di ka pa rin magsasalita noh?"
Di tumimo sa utak ko yong sinabi nya… tug tugsh tug tugsh tug tugsh
"Pa-on naman ng radio, pre."
Diretso lng sa daan ang tingin ko… trying not to look at her…
"Ilang oras ba ang byahe?"
Ha? Huminga ako ng malalim… "7 hours."
“Ayan! Sumagot din! yey! On mo na ang radio, dali!"
In-on ko naman ang radio. Parang robot lang ako…tapos kumanta na sya…sinabayan nya yung kanta ng air supply…na lalong nagpagulo sa isip ko…
♪♪♪”Just when I thought I was over you…
Just when I thought I could stand on my own…
Oh baby, those memories came rushing through…
And I just cant… go on without…
Go on without…
Go on without…
You!
Without you!♪♪♪”
Si Mitchie na pinapaalala ng kanta? O si Jessie na bumubura ng alaala? Put@ng mother! Pinatay ko yung radio… Ililipat ko na lang sana pero napatay ko na eh…
"Ahy, ampalaya!"
Di ako nagreact…bitter nga ba ako? Pero kanino? Sh*t niya!
"Okay ka lang ba, pre?"
Think…
Think… *Toot toot*
Distracted… Jessie’s singing again…
“♪♪♪When you love someone, you’ll do anything…
You’ll do all the crazy things that you cant explain…
You shoot the moon, burn out the sun…
When you love someone…
You’ll deny the truth, believe in lies♪♪♪---ahy kalabaw na lumilipad! Ano ba--- hoy!"
Napapreno kasi ako… Di ko rin namalayan na natapakan ko na pala yung preno… Sa minalas malas pa, wala man lang establishments doon na maaari kong idahilan sa makulit na babaeng yon! Tulay kasi dun… Bumaba ako… Isip Geoff… Asan ang utak mo!
"Pre, mainit na ang sikat ng araw, baka gusto mo ng pumasok?" Pasigaw na sabi nya.
Tumanaw lang ako sa malayo…
Ba't ang tagal naman nyang suyuin ako? Kainis naman sya! Sana naman bumaba na sya! Nakakatuyo na sya ng dugo ha! Tapos ang init init pa ng sikat ng araw. Hmp. Tch. Ano bang ginagawa ko?
"Geoff," sundot sa braso.
Bababa rin naman pala eh! "Ganda ng view no?" What the hell am I talking about! The heck! Ang corny ko!
Di ko sya tinignan, baka kung ano pa isipin nya sa kin…
"Bumigay na ba katinuan mo, pre?"
Hayun na nga ba sinasabi ko. Tch.
"Silly. Lets go. Gagabihin na tayo."Ngumiti ako…eh bakit ba? Di ko rin alam kung anong nginingitian ko.
Pagbalik namin sa sasakyan, ngingiti ngiti sya, "anong nginingiti ngiti mo dyan?"
"Wala." Nakangiti pa rin sya.
Tug tugsh tug tugsh tug tugsh
Shit! Tumigil ka nga!
Nagfocus na lang ako sa pagda-drive.
***
Jessies POV
Heto na! Nakarating na nga kami sa City of Pines na hindi man lang nya ko kinausap. Ako lang yung maingay na kanta ng kanta para di naman sya makatulog o mainip sa byahe…nainis lang yata sya. Medyo dumidilim na, taz di man lang tumigil si Geoff sa daan para kumain eh. Bato na naman sya.
"San tayo titira dito ,pre?"
"Uupa ako."
"Magbabayad ka?" Ahy tanga. Huli na para bawiin ko yun.
"Yon nga ang ibig sabihin ng upa, di ba? Tsk."
Para na rin nyang sinabing “ang tanga mo”. Di ko na idedescribe yong dinaraanan namin kasi di ko naman mae-elaborate ng maayos eh. Basta tumigil kami sa bungalow type na bahay. "Wow! Ganda,pre!" Astig ang view! Parang nasa taas kami ng bundok kasi kitang kita namin yung nasa ibaba..andaming bahay… dikit dikit talaga. Sayang nga lang at di ko maramdaman yung lamig.
May maliit na babae dun, tsinita sya, Chinese siguro…
"Gandang gabi sa inyo, ah?" Bati nya, Chinese nga. "Ikaw upa na naman dito ah? Ikaw hindi kasama ganda babae? Mitchie ah?"
Abat chismosa si ate?
"Hindi po." Binayaran na ni Geoff yung babae.
"Mukhang lagi kayo rito ni Michie ah, kilala kayo nung caretaker eh," oo! Medyo bitter nga ako. Hmp. Nawalan na tuloy ako ng amor sa Baguio. Lalo na sa bahay na to. Malay ko ba kung anong kachurvaluhan at kababalagahan ang ginawa nina Geoff dito? Kaderder!
Di nya ko sinagot. Kinuha na nya yung gamit nya at sinusian na yung pinto ng bahay…
Sinusian din kaya nya si Mitchi--- -sheyms! Ang dumi ng utak ko!
Sumunod na ako kay Geoff… pumunta agad sya sa kwarto… "Grabe! Ganda ng view! Sarap siguro ng may kayakap dito eh ano?” Tumanaw ako sa labas ng bintana.
"Hayan, manood ka na nga muna at may pupuntahan ako, bibili ako ng pagkain sa labas," binuksan nya yung tv.
"Ha? Saan ka pupunta? Sama ako!"
"Wag na. Manood ka na lang."
"Konswelo de bobo lang, ganon?" Nakakaasar na sya!
Tinalikuran na nya ako.
Nood ng tv.
7 pm sya nung umalis. Gaano ba kalayo yung pagbibilhan nya at bat ang tagal nya?! 8:30 na ah! Hmp.
Click!
Bumukas yung pinto. Takbo naman agad ako dun.
"Namuti na tong buhok ko! Orange na ang kulay ng balat ko at kilala ko na yata lahat ng butiki dito sa bahay na to tapos ngayon ka lang dumating?! Saan ka ba talaga nagpunta, ha? Iniwan mo akong mag-isa dito! Pano kung pinasok to ng magnanakaw, ha? may magagawa ba ako? Wala!"
***
Geoffs POV
7pm ako umalis ng bahay.di ko na ginamit yung kotse kasi malapit lang naman ang pagbibilhan ko. 7:30 , nakabalik din agad ako.pero di pa ako pumasok sa loob… nasa labas lang ako at nagse-cellphone… gusto kong makita ang reaksyon ni Jessie…
8:15…
8:30…
Magiging biktima pa yata ako ng dengue dito… maninigas na rin ako sa lamig…
Pumasok na ko… pagkabukas ko ng pinto…
Mukha ni Jessie ang nabungaran ko, ngingiti na sana ako ng…
"Namuti na tong buhok ko! Orange na ang kulay ng balat ko at kilala ko na yata lahat ng butiki dito sa bahay na to tapos ngayon ka lang dumating?! Saan ka ba talaga nagpunta, ha?iniwan mo akong mag-isa dito! Pano kung pinasok to ng magnanakaw, ha? May magagawa ba ako? Wala!"
Napangisi ako ng lihim.di ko maintindihan sinasabi nya. ang bilis nyang magsalita eh. Tapos para syang asawa ko… tinatalakan ako… hinihintay ko na lang na idugtong nya ang: “panu naman ang mga anak natin? Di mo ba naisip yun? Hala! Pasok at magluluto ka pa!”
Ops! Geoff, you're getting too far… kay Mitchie nga na nagpropose’an ko, di ko naisip minsan na magsasama kami sa iisang bubong pero etong si Jessie, naiisip ko na agad na may mga anak kami. Weird.
Oo nga at naisama ko na si Mitchie sa bahay na yun and I slept with her, not just once. Tch. Bat ngayon ko lang naisip yun? Kaya siguro medyo mataray si Jessie kanina nung marinig nya yung pangalan ni Mitchie na sinabi ng caretaker.
"Hoy magaling na lalake! Nakikinig ka ba! Hmp! Ewan ko sa yo! Ambot sa imo!"
Tinalikuran na nya ako pero nahawakan ko yung kamay nya at hinila sya palapit sa kin… now, parang yakap ko na sya… nanlalaki naman mga mata nya… napalunok pa sya…
Ngumiti ako…
Nilapit ko yung mukha ko sa kanya…
***
Jessies POV
Bat nya ko hinila? At bat sya nakayakap!?
Hayan… palapit na mukha nya sa kin… oh Peter! Oh Peter! Help me!
Napapikit tuloy ako ng mariin… naghihintay na dumampi yung labi nya sa kin…
Pero…
Sa noo ko dumampi yung labi nya! nakakainis naman!
"Eh? Ano yun, halik lola lang, pre?" Di ko napigilang itanong nung magmulat ako.
Nag-evil grin sya…
And in an instance…
HE CAUGHT MY LIPS WITH HIS…
Jessies POV
Bumaba na ng kotse si Geoff, tumagos naman ako at sinundan sya.
"Bat ka umalis?” Paakyat na sya ng hagdan.
Di man lang nya ako nilingon, ''dahil gusto ko.”
"Ba't di mo ko tignan?!"
"Dahil ayaw ko."
Takte! Patirin ko sya eh! "Ba't ka nagmamadali?!"
"Dahil may pupuntahan ako."
Eeh! Naririndi na ako sa question and answer portion na to ah! Nagdabog ako, eksakto namang sinara nya yong pinto ng kwarto nya, nang-aasar ba sya?!
Tatagos ako sa pinto! Kala nya ha!
Nang…
Toogsh!
Napahawak ako sa noo ko na nakipaghalikan sa pinto. Takte talaga! Bat di ako tumagos?! Kailan pa nya pinahalagahan tong sinumpang pinto na to?! Hinawakan ko yong seradura ng pinto at binuksan yon.
"Langya naman, pre! Kailan mo pa binigyang halaga yung pinto mo?" Hawak-hawak ko pa rin yung noo ko, di nya ko sinagot kasi… "ba't ka nag-eempake?!"
"Dahil wala kang pakealam."
Eto na naman po yung Q and A namin. "Di ako nakikipaglaro sa yo ah!"
"Bakit ba? Aakyat ako sa Baguio, masaya ka na?"
"Iiwan mo ako rito? Paano na ang misyon ko? Sino na ang tutulong sa kin? Wala! Tapos ngayon, aalis ka pa?! Katukin mo nga yang ulo mo at nang magising ka sa realidad!" Ako na mismo kumatok sa ulo nya.
"Ano ba? Di ka ba sasama?"
"Ha?" teka, nabingi ako, "sama ako? Promise?"
"Ah ewan ko sayo." Binuhat na nya maleta nya palabas ng pinto, sumunod ako… bumaba na sya, sunod uli ako… punta sa garahe, sunod uli….
Sumusunod lang ako, "anong drama mo ngayon, pre?"
"Sasama ka ba o hindi?" Nilagay na nya sa backseat yung maleta nya at pumwesto na sya sa drivers seat.
"Sama syempre! Wutwo! First time ko sa baguio kung ganun! Ano ba nandun? Hihi. Malamig daw doon eh, tama ba?"
"Oo." Nilabas na nya sa gate yung sasakyan, automatic naman yung gate kaya no problem na sya doon.
Excited na talaga ako. Di ako mapakali sa kinauupuan ko… "matagal pa ba? Gusto ko ng mmakita ang Baguio, pre!"
"Dyan na lang sa kabilang kanto."
"Ulol!" Di ko na pinatulan yung sinabi nya, baka mamaya eh ihulog nya ako sa bangin sa Baguio, "hehe, basta Baguio, here we come!"
Tumahimik na ako at nanonood lang sa view na nalalagpasan namin.
1 hour and 30 mins… amboring naman talagang kasama itong si Geoff oo! Nakamamatay talaga sya! "Susuko na talaga ang Bataan pero di ka pa rin magsasalita noh?"
Di sya sumagot. Di ko naman alam kung narinig nya ako pero ayw nya akong sagutin o nagbibingi bingihan sya kasi ayaw nya akong sagutin… hmm… pareho lang naman ata eh.
"Pa-on naman ng radio, pre."
Tutok na tutok pa rin sya sa daan.
"Ilang oras ba ang byahe?"
Bumuntong hininga sya, "seven hours."
"Ayan! Sumagot din! Yey! On mo na ang readyo, dali!"
In-on na nya. suko na yata sya sa kaingayan at kakulitan ko.
♪♪♪”Just when I thought I was over you…
Just when I thought I could stand on my own…
Oh baby, those memories came rushing through…
And I just cant… go on without…
Go on without…
Go on without…
You!
Without you!”♪♪♪
Todo birit pa ako sa pagsunod sa kanta ng Air Supply nang patayin ni Geoff yong radio…
"Ahy may ampalaya!"
-____- blank face lang sya.
"Okay ka lang, pre?"
Same reaction.
♪♪♪”When you love someone, you’ll do anything…
You’ll do all the crazy things that you cant explain…
You shoot the moon, burn out the sun…
When you love someone…
You’ll deny the truth, believe in lies♪♪♪---ahy kalabaw na lumilipad! Ano ba--- hoy!" Biglang nagpreno kasi si Geoff at talagang naging isa kami ng wind shield kanina… bumaba sya ng sasakyan. Tumingin ako sa paligid namin… wala namang tindahan o restaurant o gasolinahan doon para tumigil sya… nasa bridge kami ngayon na ngayon ko lang nakita at hindi ko alam kung ano ang pangalan. Dumungaw ako sa bintana, "pre, mainit na nag sikat ng araw, baka gusto mo ng pumasok?" Pasigaw na sabi ko.
Nakatingin lang naman sya sa kawalan… problema nya? Mali ba yung kinanta ko? Maganda naman boses ko ah! Or... ayaw nya nung lyrics ng kinanta ko? Jessie kasi! "Baba ako… hindi baba… baba ako… hindi baba… baba ako… baba ako!" Wala naman akong petals na tinatanggal... imagination ko lang yun. I get off the car wondering kung bakit ko in-english ang “bumaba ako ng sasakyan”, for the first time yon ah! Lupet ko!
Sinundot ko yung braso nya, "Geoff…"
"Ganda ng view, no?"
Tinignan ko naman yung view... pagmi-meet ng tubig-tabang sa tubig-dagat… nagrereflect yong sun doon.
Pero…
Teka…
"Bumigay na ba katinuan mo, pre?"
"Silly. Lets go. Gagabihin na tayo." And he smiled.
Oh.
My.
Goodness gracious heavens! Ngumiti si Geoff! Ang taong bato ay unti unti ng natitibag! Bwahaha.
Sumunod na ko sa kanya sa kotse.
"Anong nginingiti ngiti mo ryan?" Tanong nya sa kin. Pinaandar na nya yung kotse.
"Wala." Ngiti ulit. Baka kapag sagutin ko yung tanong nya, magmarakulyo na naman sya.
***
Geoffs POV
Nagpaalam na ako sa mga kasama ko sa table. Hindi ko alam kung ano ba tong nararamdaman ko, if freedom sa kasinungalingang pinanghahawakan ko sa matagal na panahon na magpapakasal pa rin sa akin si Mitchie at mahal pa rin nya ako o ang natuklasan kong katotohanan na hanggang sa ngayon ay malaki pa ring puzzle sa kin… tch.
Sunod naman ng sunod ang di maka-gets na si Jessie. Question mark yong nasa mukha nya hanggang sa makarating kami sa bahay.
"Bat ka umalis?" Tanong nya sa kin nung umaakyat ako ng hagdan.
Hindi ko rin alam kung bakit ako umalis. "Dahil gusto ko."
"Bat di mo ko tignan?"
Dahil naguguluhan ako. "Dahil ayaw ko."
"Bat ka nagmamadali?"
Oo nga? Di ko rin nahalata na halos takbuhin ko na yung hagdan. "Dahil may pupuntahan ako." Dahil may pupuntahan ako? Anong klaseng sagot yon? Saan naman ako pupunta?
At bakit para akong contestant sa pageant?!
Narinig ko yong pagpadyak nya ng paa. Pumasok na ako sa kwarto ko at isinara yung pinto na hinahaplos haplos ko pa kaninang umaga at natutuhan ko na ring pahalagahan, tignan ko lang---
Toogsh!
Sapul!
Hahagalpak na sana ako ng tawa nang pumasok si Jessie, sapo ang noo nya. Yes! Nauntog sya!
"Langya naman, pre! Kalian mo pa binigyang halaga yung pinto mo?--- Bat ka nag-eempake?!"
"Dahil wala kang pakealam." Maiksing sagoT ko... Baka kasi pag humaba yung sasabihin ko eh matawa lang ako. Nagempake ako habang nagiisip Kung saan pupunta… Ting! Sa Baguio! Summer naman ngayon eh.
"Di ako nakikipaglaro sa yo ah!"
"Bakit ba? Aakyat ako sa Baguio, masaya ka na?"
"Iiwan mo ako rito? Paano na ang misyon ko? Sino na ang tutulong sa kin? Wala! Tapos ngayon, aalis ka pa?! Katukin mo nga yang ulo mo at nang magising ka sa realidad!"
Ang dami nyang sinabi tapos— toktok! Kinatok pa nya ang ulo ko. Tch! "Ano ba? Di ka ba sasama?" Oo. Tama, isasama ko naman talaga sya eh.
"Ha?" *pause* "Sama ako? Promise?"
"Ah, ewan ko sayo." Bumaba na ako.
"Anong drama mo ngayon , pre?"
"Sasama ka ba o hindi?" Nailagay ko na sa likuran yung maleta ko at pumwesto na ko sa likuran ng manibela.
"Sama syempre! Wootwoot! First time ko sa Baguio kung ganun! Ano ba nandun? Hihi." Bumungsngis pa sya. "Malamig daw doon eh, tama ba?"
"Oo."
di sya mapakali sa upuan nya. para syang pusang di makairi. "Matagal pa ba? Gusto ko ng makita ang Baguio, pre!"
"Dyan na lang sa kabilang kanto." Sya na ang ignorante.
"Ulol! Hehe. Basta Baguio, here we come!"
Anong pinagsasabi nya? Pinaglihi yata sya kay simsimi! Ang kulit eh!
Magdadalawang oras na akong nagda-drive, pasulyap sulyap lang ako sa kanya… di na rin sya nagsasalita… tahimik lang sya pero halata naming atat na atat na syang magsalita…
Tug tugsh tug tugsh tug tugsh
Ano ba?!
"Susuko na talaga ang Bataan pero di ka pa rin magsasalita noh?"
Di tumimo sa utak ko yong sinabi nya… tug tugsh tug tugsh tug tugsh
"Pa-on naman ng radio, pre."
Diretso lng sa daan ang tingin ko… trying not to look at her…
"Ilang oras ba ang byahe?"
Ha? Huminga ako ng malalim… "7 hours."
“Ayan! Sumagot din! yey! On mo na ang radio, dali!"
In-on ko naman ang radio. Parang robot lang ako…tapos kumanta na sya…sinabayan nya yung kanta ng air supply…na lalong nagpagulo sa isip ko…
♪♪♪”Just when I thought I was over you…
Just when I thought I could stand on my own…
Oh baby, those memories came rushing through…
And I just cant… go on without…
Go on without…
Go on without…
You!
Without you!♪♪♪”
Si Mitchie na pinapaalala ng kanta? O si Jessie na bumubura ng alaala? Put@ng mother! Pinatay ko yung radio… Ililipat ko na lang sana pero napatay ko na eh…
"Ahy, ampalaya!"
Di ako nagreact…bitter nga ba ako? Pero kanino? Sh*t niya!
"Okay ka lang ba, pre?"
Think…
Think… *Toot toot*
Distracted… Jessie’s singing again…
“♪♪♪When you love someone, you’ll do anything…
You’ll do all the crazy things that you cant explain…
You shoot the moon, burn out the sun…
When you love someone…
You’ll deny the truth, believe in lies♪♪♪---ahy kalabaw na lumilipad! Ano ba--- hoy!"
Napapreno kasi ako… Di ko rin namalayan na natapakan ko na pala yung preno… Sa minalas malas pa, wala man lang establishments doon na maaari kong idahilan sa makulit na babaeng yon! Tulay kasi dun… Bumaba ako… Isip Geoff… Asan ang utak mo!
"Pre, mainit na ang sikat ng araw, baka gusto mo ng pumasok?" Pasigaw na sabi nya.
Tumanaw lang ako sa malayo…
Ba't ang tagal naman nyang suyuin ako? Kainis naman sya! Sana naman bumaba na sya! Nakakatuyo na sya ng dugo ha! Tapos ang init init pa ng sikat ng araw. Hmp. Tch. Ano bang ginagawa ko?
"Geoff," sundot sa braso.
Bababa rin naman pala eh! "Ganda ng view no?" What the hell am I talking about! The heck! Ang corny ko!
Di ko sya tinignan, baka kung ano pa isipin nya sa kin…
"Bumigay na ba katinuan mo, pre?"
Hayun na nga ba sinasabi ko. Tch.
"Silly. Lets go. Gagabihin na tayo."Ngumiti ako…eh bakit ba? Di ko rin alam kung anong nginingitian ko.
Pagbalik namin sa sasakyan, ngingiti ngiti sya, "anong nginingiti ngiti mo dyan?"
"Wala." Nakangiti pa rin sya.
Tug tugsh tug tugsh tug tugsh
Shit! Tumigil ka nga!
Nagfocus na lang ako sa pagda-drive.
***
Jessies POV
Heto na! Nakarating na nga kami sa City of Pines na hindi man lang nya ko kinausap. Ako lang yung maingay na kanta ng kanta para di naman sya makatulog o mainip sa byahe…nainis lang yata sya. Medyo dumidilim na, taz di man lang tumigil si Geoff sa daan para kumain eh. Bato na naman sya.
"San tayo titira dito ,pre?"
"Uupa ako."
"Magbabayad ka?" Ahy tanga. Huli na para bawiin ko yun.
"Yon nga ang ibig sabihin ng upa, di ba? Tsk."
Para na rin nyang sinabing “ang tanga mo”. Di ko na idedescribe yong dinaraanan namin kasi di ko naman mae-elaborate ng maayos eh. Basta tumigil kami sa bungalow type na bahay. "Wow! Ganda,pre!" Astig ang view! Parang nasa taas kami ng bundok kasi kitang kita namin yung nasa ibaba..andaming bahay… dikit dikit talaga. Sayang nga lang at di ko maramdaman yung lamig.
May maliit na babae dun, tsinita sya, Chinese siguro…
"Gandang gabi sa inyo, ah?" Bati nya, Chinese nga. "Ikaw upa na naman dito ah? Ikaw hindi kasama ganda babae? Mitchie ah?"
Abat chismosa si ate?
"Hindi po." Binayaran na ni Geoff yung babae.
"Mukhang lagi kayo rito ni Michie ah, kilala kayo nung caretaker eh," oo! Medyo bitter nga ako. Hmp. Nawalan na tuloy ako ng amor sa Baguio. Lalo na sa bahay na to. Malay ko ba kung anong kachurvaluhan at kababalagahan ang ginawa nina Geoff dito? Kaderder!
Di nya ko sinagot. Kinuha na nya yung gamit nya at sinusian na yung pinto ng bahay…
Sinusian din kaya nya si Mitchi--- -sheyms! Ang dumi ng utak ko!
Sumunod na ako kay Geoff… pumunta agad sya sa kwarto… "Grabe! Ganda ng view! Sarap siguro ng may kayakap dito eh ano?” Tumanaw ako sa labas ng bintana.
"Hayan, manood ka na nga muna at may pupuntahan ako, bibili ako ng pagkain sa labas," binuksan nya yung tv.
"Ha? Saan ka pupunta? Sama ako!"
"Wag na. Manood ka na lang."
"Konswelo de bobo lang, ganon?" Nakakaasar na sya!
Tinalikuran na nya ako.
Nood ng tv.
7 pm sya nung umalis. Gaano ba kalayo yung pagbibilhan nya at bat ang tagal nya?! 8:30 na ah! Hmp.
Click!
Bumukas yung pinto. Takbo naman agad ako dun.
"Namuti na tong buhok ko! Orange na ang kulay ng balat ko at kilala ko na yata lahat ng butiki dito sa bahay na to tapos ngayon ka lang dumating?! Saan ka ba talaga nagpunta, ha? Iniwan mo akong mag-isa dito! Pano kung pinasok to ng magnanakaw, ha? may magagawa ba ako? Wala!"
***
Geoffs POV
7pm ako umalis ng bahay.di ko na ginamit yung kotse kasi malapit lang naman ang pagbibilhan ko. 7:30 , nakabalik din agad ako.pero di pa ako pumasok sa loob… nasa labas lang ako at nagse-cellphone… gusto kong makita ang reaksyon ni Jessie…
8:15…
8:30…
Magiging biktima pa yata ako ng dengue dito… maninigas na rin ako sa lamig…
Pumasok na ko… pagkabukas ko ng pinto…
Mukha ni Jessie ang nabungaran ko, ngingiti na sana ako ng…
"Namuti na tong buhok ko! Orange na ang kulay ng balat ko at kilala ko na yata lahat ng butiki dito sa bahay na to tapos ngayon ka lang dumating?! Saan ka ba talaga nagpunta, ha?iniwan mo akong mag-isa dito! Pano kung pinasok to ng magnanakaw, ha? May magagawa ba ako? Wala!"
Napangisi ako ng lihim.di ko maintindihan sinasabi nya. ang bilis nyang magsalita eh. Tapos para syang asawa ko… tinatalakan ako… hinihintay ko na lang na idugtong nya ang: “panu naman ang mga anak natin? Di mo ba naisip yun? Hala! Pasok at magluluto ka pa!”
Ops! Geoff, you're getting too far… kay Mitchie nga na nagpropose’an ko, di ko naisip minsan na magsasama kami sa iisang bubong pero etong si Jessie, naiisip ko na agad na may mga anak kami. Weird.
Oo nga at naisama ko na si Mitchie sa bahay na yun and I slept with her, not just once. Tch. Bat ngayon ko lang naisip yun? Kaya siguro medyo mataray si Jessie kanina nung marinig nya yung pangalan ni Mitchie na sinabi ng caretaker.
"Hoy magaling na lalake! Nakikinig ka ba! Hmp! Ewan ko sa yo! Ambot sa imo!"
Tinalikuran na nya ako pero nahawakan ko yung kamay nya at hinila sya palapit sa kin… now, parang yakap ko na sya… nanlalaki naman mga mata nya… napalunok pa sya…
Ngumiti ako…
Nilapit ko yung mukha ko sa kanya…
***
Jessies POV
Bat nya ko hinila? At bat sya nakayakap!?
Hayan… palapit na mukha nya sa kin… oh Peter! Oh Peter! Help me!
Napapikit tuloy ako ng mariin… naghihintay na dumampi yung labi nya sa kin…
Pero…
Sa noo ko dumampi yung labi nya! nakakainis naman!
"Eh? Ano yun, halik lola lang, pre?" Di ko napigilang itanong nung magmulat ako.
Nag-evil grin sya…
And in an instance…
HE CAUGHT MY LIPS WITH HIS…
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 6th 2013, 8:39 am
[GMARTL12]
Jessie’s POV
Nasa labas ako ng bahay habang nakamasid sa makapal na hamog. Ang lamig lamig siguro. Buti na lang at sinabay ni Peter sa klima ang porma ko ngayon, jacket na may hood, jeans at rubber shoes.
Bumuntong hininga ako habang nakasubsob yung mukha ko sa braso ko na nakapatong sa mga tuhod ko...
-flashback-
Tumigil na ba sa pag-inog ang mundo?
Kamay na ba ang ginagamit sa paglalakad?
Nakakapagsalita na ba nag mga ibon?
Ahh!
Then unti unting lumayo mukha ni Geoff sa kin... may evil grin sya sa labi. Err. Ohlala. Gift of God para sa mga kababaihang tulad ko. Ang gwapo nya! Tch! Ngayon gwapo na sya sa paningin ko, nahalikan lang nya ako. Tch! Kaluluwa nga lang ako pero ang landi landi ko na!
Tug tugsh tug tugsh tug tugsh
Ano vey!? Nakakawala ng concentration eh! ilang dipa lang layo ng mukha ni Geoff sa kin kaya pag lumapit lang ako ng kunti sa kanya, siguradong magdidikit na nman mga lab--- stop! Look! And listen! Ang landi ko!
Nakikisama na rin puso ko sa kgulohan. Gusto pa ata nyang lumabas na lang sa rib cage ko eh!
Nanlalaki pa rin mga mata ko habang nakatingin pa rin kay Geoff... sh!t! Wag kang ngumiti!
"Hfgaksdywtqopcvnxj!" tapos binaraan ko na sya ng alis.
-end of flashback-
Heto nga ako ngayon, nagmumukmok habang naghihintay ng makakakita sa kin at maghuhulog ng piso sa harapan ko.
Chuweng! "Hey, beybe!"
"Oy, anjan ka pala." Walang ganang tinignan ko si Peter at bumalik uli sa dati kong pwesto kanina, "japorms tayo ngayon ah, saan ang lakad?" naka-jacket din kasi sya, pants tsaka rubber shoes. ngayon ko lang sya nakitang nakasuot ng ganun, lagi kasing puti, puti at puti.
Nginisihan nya ako, "wala ka na there."
"Okay."
"So musta ang first kiss?"
Sabi ko na nga ba, makikibalita sya eh. "Sira ulo. Semplang nga eh. Napamura pa ako sa harapan nya..."
"Panis ka naman pala eh!"
Toinks. "Alam mo kasi yun? Yong ano... ano---"
"Nataranta ka."
"Oo. Nataranta ako tapos di ko ano---"
"Di mo alam ang gagawin mo."
"Oo rin, di ko alam ang gagawin ko.... kasi nga ano---"puro na lang ako 'ano'!
"Kasi mahal mo na sya."
"Oo nga, kasi mahal ko na--- ano?!"
Jessies brain--- shutting down.
Call 911. Emergency. Emergency.
SOS.
SOS.
This is important.
Roger? Can you hear me? Roger? Roger?
Meydey. Meydey.
Yong tawa ni Peter ang nagpabalik sa kin sa katinuan, "di mo pa nga nahanap yung sinabi ko sa yo noon. Bakit di mo kaya halungkatin jan sa utak mo?Sakaling malaman mo."
"Pero---"
"Pumasok ka na, hinahanap ka na ng loves mo, may sasabihin sya sa yo... Bye, beybe!" Chuweng!
"Jessie!" bumukas yung gate at iniluwa nyun ang taong mahal--- ah basta! Lumabas si Geoff!
Jessie, kalimutan ang nangyari, kunwari wala akong alam... kunwari wala akong matandaan.
"Oh?" tumayo na rin ako at chineer up ang sarili ko.
"Mylene called, may progress ka na daw sa hospital! That’s good news! Isn’t it!?"
"Talaga!?" napatalon talon ako! ibig sabihin nun, may pag-asa pa akong papanagutin si Geoff sa paghalik nya sa kin kagabi! Dapat nya akong panagutan, wahaha--- preno! tama na muna!
'Tignan mo yung lalake, kawawa naman... Ang gwapo pero may saltik ata.'
'Kita mo nga naman pag nag-iisa ka noh? Nababaliw ka...'
Narining naming usapan ng dalawang dalaga na kararaan lang... eto kasing si Geoff, masyadong atat, yan tuloy!
"Pasok na tayo, baka may iba pang makakita sa iyo dito e!" aya ko sa kanya.
Pumasok na nga kami sa loob. Kunwari talaga walang nangyari kagabi. Kakayanin ko 'to! Gora lang, Jessie!
"Maliligo lang ako, mamamasyal tayo mamaya."
Pumasok na sya sa kwarto. May CR kasi doon. Tss. Para namang ayaw na din nyang pag-usapan yung nangyari kagabi. Mabuti nga yon. Pero dapat pa rin nya akong panagutan!
After 13245768 minutes, lumabas na si Geoff, nakabonnet, jacket , pants, rubber shoes. Oo na! Sya na ang gwapo basta sya ay akin! Wahahhaha. Hindi si Mitchie o si Angelie, ako lang! Obssess na nga!
Di kami nagkotse, nagtaxi lang kami... siguro dahil walang mapag-pa-parkingan. Sa burnham park kami nagpunta.
Ngiting ngiti pa nga ako habang nakamasid sa nagbo-boating.... ang daming couple! "Ang saya nun oh! Parang ang sarap magboating..." sabi ko pero di ko naman pinaparinggan si Geoff na magboating kami.
"Wanna try?" tumingin sya sa kin. Vuti na lang isa isa lang yung dumaraan sa kinalalagyan namin kaya walang nakakahalatang nagsasalita si Geoff mag-isa..
Ambait yata nya sa kin ngayon? Himala? "Pwede?" -puppy eyes-
Tumango lang sya at naglakad na papunta sa swan boat na good for 4 persons.
"Mag-isa lang kayo sir?" ngingisi-ngisi yung nagbabantay sa mga bangka. Iniisip atang baliw si Geoff kaya mag-isa lang syang sasakay ng boat. Di ata nya kilala ang kaharap nya? Sya si Geoff! Pinagkakaguluhan ng mga babae at girl-at-heart sa pinanggalingan namin!
Naglabas ng wallet si Geoff at hinugot ang isang libo doon, "Oo, mag-isa lang ako. Bawal bang sumakay sa boat kung walang kasama? Iyo na ang sukli."
"Ahy okay na okay, boss. Salamat po. Dito po tayo."
At ngayon super bait ng walang hyang tagabantay! Ang sarap ilunod! Kapal ng fes!
Ako unang sumakay sa bangka taz sumunod si Geoff... ako naman si atat na ngiting ngiti sa pagkakaupo...
Nakarating na kami sa gitna ng "lawa" o kung ano man yun, tumigil na rin sa pagsagwan si Geoff, wala pa masyadong turista doon kasi maaga pa naman, mga 8 pa lang ng umaga.
"Ganito pala dito noh? Astig, kaya pala maraming tao ang nagpupunta dito! Hehe. Gusto ni ate Mylene na pumunta dito kaso kapos kami sa pera. Pag ako yumaman, dadalhin ko sya rito!" ngiting ngiti pa rin ako. "Lagi ka ba dito"
"Hmm. Oo, noong kasama ko si Mitchie."
Mitchie na naman, Mitchie sa bahay, Mitchie sa boat! Oo na! Si Mitchie na!
Nawalan na naman ako ng amor sa bangka. Hmp! Ilang minuto lang kami nagtagal dun tapos bumalik na kami sa daungan.
Bumili ng taho si Geoff. Kakainggit. Kung nakakakain lang sana ako!
"Favorite mo noh?" pang-oopen ko ng topic, napapanisan na kasi ako ng laway.
"Ni Mitchie, ngayon ko lang nagustuhan."
Pakerness mo Mitchie! Ano ba ang pwede naming gawin ni Geoff na di pa ninyo nagagawa!?
Nagpunta naman kami sa Camp John Hay.
Bongga ni Geoff, umupa sya ng horsey! Horsey talaga! Hinaplus ko yung likod ng kabayo,humalinghing naman sya... "Waa! Nafi-feel ako ng horse!"
Nakikipag-usap pa kasi si Geoff sa pinag-upahan nya.
Heto na si Geoff... una akong sumakay... shemz.. Ganito pala feeling pag sumasakay sa kabayo, para kang mahuhulog na hindi mo alam... tapos sumakay na rin sa likuran si Geoff... Oh mi gad! Bigla tuloy dumiretso ang likod ko... Naging stiff agad ako..
"Sssshhhh... loosen up.." bulong nya sa likod ng tenga ko. Ahy shet na malupet talaga!
Unti unti ng naglakad yung kabayo... eh syempre kumikiskis yung likod ko sa dibdib ni Geoff. “Di ko a-alam na mahilig ka palang m-mangabayo, hehe." Bat ako nag-i-stammer?!
"We used to do this..."
"Ha?" We?This?
“Kami ni Mitchie, mangabayo.”
Shet! Bat parang may second meaning yung sinabi nyang huli!? At bat may Mitchie na naman?! "Di mo ba alam na kung paulit ulit mong sinabi ang isang bagay ay parang nawawalan ng kahulugan?" di ko napigilang sinabi.
"Ano?" he chuckles.
"Yung ‘Mitchie’. Teka, uulit-ulitin ko. Mitchie Mitchie Mitchie Mitchie Mitchie Mitchie Mitchie Mitchi Mitchie Mitchie Mitchie. Oh di ba nawawala ang kahulugan?"
"Selos ka lang yata eh! "
Hanong shabe??! "H-hindi ah!"
"Eh bat ka nauutal? Tsk. Hindi ba goodnews na malaman mong okay na ang condition mo sa hospital? Hindi kaya nakatulong ang... halik natin kagabi?"
Alam kong kahit di ko sya tignan, nakangisi sya... "Ewan ko sa yo. Wag mo kong kausapin, busy ako."
"You can run, but you cant hide."
Ahh! Nang-iinis pa ata sya eh!
Di ako nagsasalita hanggang sa makauwi kami sa bahay... Tanghali na nun, bumili na ng kakainin si Geoff... Tch. Di ko na alam gagawin ko kung i-open na naman nya yung nangyare kagabi!
Jessie’s POV
Nasa labas ako ng bahay habang nakamasid sa makapal na hamog. Ang lamig lamig siguro. Buti na lang at sinabay ni Peter sa klima ang porma ko ngayon, jacket na may hood, jeans at rubber shoes.
Bumuntong hininga ako habang nakasubsob yung mukha ko sa braso ko na nakapatong sa mga tuhod ko...
-flashback-
Tumigil na ba sa pag-inog ang mundo?
Kamay na ba ang ginagamit sa paglalakad?
Nakakapagsalita na ba nag mga ibon?
Ahh!
Then unti unting lumayo mukha ni Geoff sa kin... may evil grin sya sa labi. Err. Ohlala. Gift of God para sa mga kababaihang tulad ko. Ang gwapo nya! Tch! Ngayon gwapo na sya sa paningin ko, nahalikan lang nya ako. Tch! Kaluluwa nga lang ako pero ang landi landi ko na!
Tug tugsh tug tugsh tug tugsh
Ano vey!? Nakakawala ng concentration eh! ilang dipa lang layo ng mukha ni Geoff sa kin kaya pag lumapit lang ako ng kunti sa kanya, siguradong magdidikit na nman mga lab--- stop! Look! And listen! Ang landi ko!
Nakikisama na rin puso ko sa kgulohan. Gusto pa ata nyang lumabas na lang sa rib cage ko eh!
Nanlalaki pa rin mga mata ko habang nakatingin pa rin kay Geoff... sh!t! Wag kang ngumiti!
"Hfgaksdywtqopcvnxj!" tapos binaraan ko na sya ng alis.
-end of flashback-
Heto nga ako ngayon, nagmumukmok habang naghihintay ng makakakita sa kin at maghuhulog ng piso sa harapan ko.
Chuweng! "Hey, beybe!"
"Oy, anjan ka pala." Walang ganang tinignan ko si Peter at bumalik uli sa dati kong pwesto kanina, "japorms tayo ngayon ah, saan ang lakad?" naka-jacket din kasi sya, pants tsaka rubber shoes. ngayon ko lang sya nakitang nakasuot ng ganun, lagi kasing puti, puti at puti.
Nginisihan nya ako, "wala ka na there."
"Okay."
"So musta ang first kiss?"
Sabi ko na nga ba, makikibalita sya eh. "Sira ulo. Semplang nga eh. Napamura pa ako sa harapan nya..."
"Panis ka naman pala eh!"
Toinks. "Alam mo kasi yun? Yong ano... ano---"
"Nataranta ka."
"Oo. Nataranta ako tapos di ko ano---"
"Di mo alam ang gagawin mo."
"Oo rin, di ko alam ang gagawin ko.... kasi nga ano---"puro na lang ako 'ano'!
"Kasi mahal mo na sya."
"Oo nga, kasi mahal ko na--- ano?!"
Jessies brain--- shutting down.
Call 911. Emergency. Emergency.
SOS.
SOS.
This is important.
Roger? Can you hear me? Roger? Roger?
Meydey. Meydey.
Yong tawa ni Peter ang nagpabalik sa kin sa katinuan, "di mo pa nga nahanap yung sinabi ko sa yo noon. Bakit di mo kaya halungkatin jan sa utak mo?Sakaling malaman mo."
"Pero---"
"Pumasok ka na, hinahanap ka na ng loves mo, may sasabihin sya sa yo... Bye, beybe!" Chuweng!
"Jessie!" bumukas yung gate at iniluwa nyun ang taong mahal--- ah basta! Lumabas si Geoff!
Jessie, kalimutan ang nangyari, kunwari wala akong alam... kunwari wala akong matandaan.
"Oh?" tumayo na rin ako at chineer up ang sarili ko.
"Mylene called, may progress ka na daw sa hospital! That’s good news! Isn’t it!?"
"Talaga!?" napatalon talon ako! ibig sabihin nun, may pag-asa pa akong papanagutin si Geoff sa paghalik nya sa kin kagabi! Dapat nya akong panagutan, wahaha--- preno! tama na muna!
'Tignan mo yung lalake, kawawa naman... Ang gwapo pero may saltik ata.'
'Kita mo nga naman pag nag-iisa ka noh? Nababaliw ka...'
Narining naming usapan ng dalawang dalaga na kararaan lang... eto kasing si Geoff, masyadong atat, yan tuloy!
"Pasok na tayo, baka may iba pang makakita sa iyo dito e!" aya ko sa kanya.
Pumasok na nga kami sa loob. Kunwari talaga walang nangyari kagabi. Kakayanin ko 'to! Gora lang, Jessie!
"Maliligo lang ako, mamamasyal tayo mamaya."
Pumasok na sya sa kwarto. May CR kasi doon. Tss. Para namang ayaw na din nyang pag-usapan yung nangyari kagabi. Mabuti nga yon. Pero dapat pa rin nya akong panagutan!
After 13245768 minutes, lumabas na si Geoff, nakabonnet, jacket , pants, rubber shoes. Oo na! Sya na ang gwapo basta sya ay akin! Wahahhaha. Hindi si Mitchie o si Angelie, ako lang! Obssess na nga!
Di kami nagkotse, nagtaxi lang kami... siguro dahil walang mapag-pa-parkingan. Sa burnham park kami nagpunta.
Ngiting ngiti pa nga ako habang nakamasid sa nagbo-boating.... ang daming couple! "Ang saya nun oh! Parang ang sarap magboating..." sabi ko pero di ko naman pinaparinggan si Geoff na magboating kami.
"Wanna try?" tumingin sya sa kin. Vuti na lang isa isa lang yung dumaraan sa kinalalagyan namin kaya walang nakakahalatang nagsasalita si Geoff mag-isa..
Ambait yata nya sa kin ngayon? Himala? "Pwede?" -puppy eyes-
Tumango lang sya at naglakad na papunta sa swan boat na good for 4 persons.
"Mag-isa lang kayo sir?" ngingisi-ngisi yung nagbabantay sa mga bangka. Iniisip atang baliw si Geoff kaya mag-isa lang syang sasakay ng boat. Di ata nya kilala ang kaharap nya? Sya si Geoff! Pinagkakaguluhan ng mga babae at girl-at-heart sa pinanggalingan namin!
Naglabas ng wallet si Geoff at hinugot ang isang libo doon, "Oo, mag-isa lang ako. Bawal bang sumakay sa boat kung walang kasama? Iyo na ang sukli."
"Ahy okay na okay, boss. Salamat po. Dito po tayo."
At ngayon super bait ng walang hyang tagabantay! Ang sarap ilunod! Kapal ng fes!
Ako unang sumakay sa bangka taz sumunod si Geoff... ako naman si atat na ngiting ngiti sa pagkakaupo...
Nakarating na kami sa gitna ng "lawa" o kung ano man yun, tumigil na rin sa pagsagwan si Geoff, wala pa masyadong turista doon kasi maaga pa naman, mga 8 pa lang ng umaga.
"Ganito pala dito noh? Astig, kaya pala maraming tao ang nagpupunta dito! Hehe. Gusto ni ate Mylene na pumunta dito kaso kapos kami sa pera. Pag ako yumaman, dadalhin ko sya rito!" ngiting ngiti pa rin ako. "Lagi ka ba dito"
"Hmm. Oo, noong kasama ko si Mitchie."
Mitchie na naman, Mitchie sa bahay, Mitchie sa boat! Oo na! Si Mitchie na!
Nawalan na naman ako ng amor sa bangka. Hmp! Ilang minuto lang kami nagtagal dun tapos bumalik na kami sa daungan.
Bumili ng taho si Geoff. Kakainggit. Kung nakakakain lang sana ako!
"Favorite mo noh?" pang-oopen ko ng topic, napapanisan na kasi ako ng laway.
"Ni Mitchie, ngayon ko lang nagustuhan."
Pakerness mo Mitchie! Ano ba ang pwede naming gawin ni Geoff na di pa ninyo nagagawa!?
Nagpunta naman kami sa Camp John Hay.
Bongga ni Geoff, umupa sya ng horsey! Horsey talaga! Hinaplus ko yung likod ng kabayo,humalinghing naman sya... "Waa! Nafi-feel ako ng horse!"
Nakikipag-usap pa kasi si Geoff sa pinag-upahan nya.
Heto na si Geoff... una akong sumakay... shemz.. Ganito pala feeling pag sumasakay sa kabayo, para kang mahuhulog na hindi mo alam... tapos sumakay na rin sa likuran si Geoff... Oh mi gad! Bigla tuloy dumiretso ang likod ko... Naging stiff agad ako..
"Sssshhhh... loosen up.." bulong nya sa likod ng tenga ko. Ahy shet na malupet talaga!
Unti unti ng naglakad yung kabayo... eh syempre kumikiskis yung likod ko sa dibdib ni Geoff. “Di ko a-alam na mahilig ka palang m-mangabayo, hehe." Bat ako nag-i-stammer?!
"We used to do this..."
"Ha?" We?This?
“Kami ni Mitchie, mangabayo.”
Shet! Bat parang may second meaning yung sinabi nyang huli!? At bat may Mitchie na naman?! "Di mo ba alam na kung paulit ulit mong sinabi ang isang bagay ay parang nawawalan ng kahulugan?" di ko napigilang sinabi.
"Ano?" he chuckles.
"Yung ‘Mitchie’. Teka, uulit-ulitin ko. Mitchie Mitchie Mitchie Mitchie Mitchie Mitchie Mitchie Mitchi Mitchie Mitchie Mitchie. Oh di ba nawawala ang kahulugan?"
"Selos ka lang yata eh! "
Hanong shabe??! "H-hindi ah!"
"Eh bat ka nauutal? Tsk. Hindi ba goodnews na malaman mong okay na ang condition mo sa hospital? Hindi kaya nakatulong ang... halik natin kagabi?"
Alam kong kahit di ko sya tignan, nakangisi sya... "Ewan ko sa yo. Wag mo kong kausapin, busy ako."
"You can run, but you cant hide."
Ahh! Nang-iinis pa ata sya eh!
Di ako nagsasalita hanggang sa makauwi kami sa bahay... Tanghali na nun, bumili na ng kakainin si Geoff... Tch. Di ko na alam gagawin ko kung i-open na naman nya yung nangyare kagabi!
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 6th 2013, 8:41 am
[GMARTL13]
Geoffs POV
After kissing Jessie, I proved that I really like her… or greater than that… I already love her, tch. Human beings can really fall in love within 7 days… just in 7 days.
Napansin ko sa kanya na kahapon na inis na inis sya kapag binabanggit ko ang pangalan ni Mitchie… nalulukot yung mukha nya. She’s really cute.
Lumabas na ako ng kwarto… tanghali na kaso ako nagising kakaisip sa tamang paraan para sabihin kay Jessie ang nararamdaman ko. I’m not a man of words kasi… at saka, hindi kaya masyado namang madali pag sasabihin ko agad?
Tch.
"Eh ang tanga naman pala ni spongebob! Sinong nagsabing pwede mong ihalo ang sibuyas sa peanut butter!? Wahaha."
Yung TV ata ang kausap nya eh.. isa pa yan sa di ko nakatulugan kagabi…inaaway kasi nya ang mga characters sa TV.
"Heh! Ampangit mo Sandy, di kita bati!"
Oras na para lumabas ako bago pa nya maisipang basagin yung walang kamalay-malay na tv… "good morning," bati ko sa kanya.
Lumingon naman sya sa kin, "pre, tanghali na. bat ngayon ka lang? Akala ko kung kinain ka na ng kama mo ah.di ko tuloy mailipat yung channel ng TV. Ambobo ni spongebob! Nahahawa ako!"
Nilipat ko naman yung channel. "San ba ang gusto mo? Ano ba ang gusto mo?"
"Shsjdkewiqoelsnxchsidx mo ko."
Hindi naman sya nagmura… di ko lang talaga naintindihan yung mga sinabi nya. ang hina naman kasi ng pagkakasabi nya. "Ano yon?"
"Wala. Patayin mo na lang yung tv at kakanta na lang ako kako."
Pinatay ko na nga. Ano kaya yung sinabi nya? "Sige. Kain lang ako.punta tayo sa mines view."
Tumango lang sya.
3 days lang talaga ang balak kong bakasyon sa baguio. Ngayon na sana ang uwi namin pero dahil nag-eenjoy naman na kami, bukas na lang siguro.
***
Jessie’s POV
Ang tagal namang magising ni Geoff… mag-aalasonse na ng umaga. Palibhasa di ko na sya kinulit kulit kahapon. Pinabuksan ko na lang yung tv at magdamag na nanood.
Linalait lait ko na lang yung pinapanood ko, si spongebob ngayon ang pinapanood ko at talaga naming naasar na ako sa kabobohan nilang dalawa ni Patrick.
"Eh ang tanga naman pala ni spongebob! Sinong nagsabing pwede mong ihalo ang sibuyas sa peanut butter!? Wahaha."
Ngayon naman , nakisali sa kalokohan si Sandy… saan ka naman nakakita ng squirrel na galing Texas na may fishbowl sa ulo na akala mo’y astronaut na nakatira under the ocean? "Heh! Ampangit mo Sandy, di kita bati!"
"Good morning."
Napalingon ako. Si Geoff, bagong gising lang at masasabi kong Good talaga ang Morning. Rawr! Ang gwapo talaga!
"Pre, tanghali na. Bat ngayon ka lang? Akala ko kung kinain ka na ng kama mo ah. Di ko tuloy mailipat yung channel ng TV. Ambobo ni spongebob! Nahahawa ako!"
Kinuha nya yung remote control taz linipat lipat yung channel nung TV. "San ba ang gusto mo? Ano ba ang gusto mo?"
"Panagutan mo paghalik sa kin. Pakasalan mo ko." Ako lang talaga nakakaalam nung sinabi ko kasi sinadya kong di iparinig sa kanya. Nakakahiya naman kasi. Kahit papanu naman ay dalagang pilipina pa rin ako.
"Ano yon?"
"Wala. Patayin mo na lang yung tv at kakanta na lang ako kako." Nahiga ako sa sofa at nag-isip ng pwedeng kantahin.
"Sige. Kain lang ako.punta tayo sa mines view."
Tumango lang ako. Hmm..mines view..lumelevel up na talaga ako!
Nagisip uli ako ng kakantahin ko pero wala naming rumerehistro sa utak ko kundi yung nangyari nung isang gabi samin ni Geoff… nilulumot na talaga utak ko! Ang hirap kasi pag first timer ka eh!
"Hay…" malalim ang paghinga ko… "pero kahit anu pa man, Lord, salamat at sa gwapo mo ako pinahalik…" kausap ko sa kisame… "thanks sa biyaya, Peter."
"Basta para sa yo, beybe."
"Ngek. Bat ka kasi nakikinig?!" Wala na bang oras na mapapayapa ako?
"Wala lang, beybe... hehe… binabantayan lang naman kita ah."
"Beybe ka ng beybe jan eh. ‘Jessie’ ang pangalan ko noh. Spelled as ‘J’ dash ‘E’ dash ‘S’ dash ‘S’ dash ‘I’ dash ‘E’. Je-Ssie. Jessie! Panu mo makakabisa ang civil code of the Philippines kung simpleng ‘je’ at ‘ssie’ nga lang, di mo pa matandaan."
"Eh ‘beybe’ gusto ko itawag sayu."
"Hmp. Bahala ka nga…" katahimikan… di naman talaga ako naasar na tinatawag nya akong ‘beybe’.., okay nga yun eh. "Meh kelangan ka noh??"
"Panu mo nalaman?"
"Di ka naman basta basta magsasalita kung wala kang kelangan eh… alam ko na likaw ng bituka mo oy."
"Hehe… oo nga…" Chuweng!
"Ang galing ah!" Pumalakpak ako pagtabi ni Peter sa kin, "gusto ko din magkarun ng teleportation power na ganyan!" Umayos pa ako ng upo.
"Asa ka pa."
"Ano na? Anong need mo?"
"Ahm. Ganito yun… magawa mo man o hindi ang misyon mo, magkakarun ka ng isang kahilingan kay Lord... yung parang wish sa takuri ng isang genie? Ganun."
"Talaga? Parang okay yun ah!" Panu kung hilingin kong mabuhay ulit sina tatay at nanay? Astig naman!
"Pwera pagbuhay sa patay. Pero kung meh chance pang mabuhay like 50-50 sa hospital, okay yun… pero di mo maaaring buhayin sarili mo… dapat isang tao lang, kilala mo man o hindi."
"Ahy. Iniisip ko na nga yun eh… hmmm… may mechanics pa pala yang wish na yan eh."
"At saka bawal din hilingin tong alaala mo ngayong kaluluwa ka pa… maaari mo lang hilingin na may maalala kang isang tao habang kaluluwa ka pa."
"Bakit naman? Parang ang hirap naming pumili ng wish."
"Kasi nga po, aanhin mo naman, di ba? Ikukwento mo? Eh di parang tanga ka na nun. Pero yung mga taong nakakakita sayo ngayon, maaalala ka nman nila if ever mabuhay ka. Masaya na rin yun. kung mabubuhay ka nga."
Langya! Mang-discourage ba!
"Eh ikaw, Peter, ano hiling mo nung matapos mo misyon mo? Nagkaroon ka din naman ng misyon nung nag-aagaw buhay ka diba? Or baka naman diretso kang namatay nun?"
"D-di ko na ginawa misyon ko nun… kinuha k-ko na agad yung hiling ko…" umilap yung mga mata niya.
Bigla tuloy akong naintriga sa buhay ng pakialamerong si Peter, "anong hiniling mo kung ganun?"
"Syempre yung ano… sumaya yung mga mahal ko sa buhay…"
"Ows?" Walking lie detector test kaya ako..kaya Peters answer result… toot toot toot… LIE! "Asan yung puntod mo para mabisita naman kita pag nabuhay ako?"
“Ahm... eh... ano…”
Sa bawat pagsasalita nya, tumataas yung kilay ko na halos umabot na yata sa anit ko sa sobrang taas. "Hmmm????"
"Kasi di pa naman ako patay eh! Nasa ospital rin ako, okay? Malapit ng mamatay kasi ilang buwan na rin akong coma which is not possible. Grabeng coma na yun. Pero wala akong misyon. Ang mga binibigyan lang ng misyon eh yung mga taong pursigidong mabuhay… kaya heto ako, nagsisilbi na lang at bahala na kung kelan bibigay yung katawang lupa ko…baka sa medaling panahon, maging lubos na anghel na ko."
"Eh ikaw ba hindi pursigido?"
Di sya sumagot. Di rin sya makatingin ng diretso sakin… ano bang na sa yo Peter?
"Peter, bat di mo ko sagutin?"
Tumingin sya ng diretso sa kin. "Kasi wala ng halaga kahit mabuhay pa ako."
Chuweng!
"Hala? Anong nangyari dun?"
Peter, Peter, Peter… ano ba ang lihim mo? Tch.
"Pst. Ano na? Okay na? Tayo na?"
"Ambilis mo naman! Tayo na agad, di ka ba manliligaw muna?" Tss. Ang tanga ko talaga! Utak-fetus talaga ako kahit kelan! Gulong gulo na nga ang utak ko tungkol kay Peter tapos nakukuha ko pang makipag-flirt kay Geoff na super hunk talaga kahit kelan!
"Huh?" Natatawa na ewan yung facial expression nya. (-____-)
"Wala. Sabi ko ‘tayo na’. bingi ka talaga eh noh?"Pero iba ang ibig sabihin ng ‘tayo na’ sa kin. Para sakin, ‘kami na’. period. (^____^)
Sa mines view…
"I like that, pre!" Napapa-english na tuloy ako . ang dami kasing foreigners dun . nahihila tuloy ang dila kong pilipit sa pag-eenglish kuno. "Bili mo ko nun! Babayaran ko naman eh…" kulang na lang ay lumambitin ako sa braso ni Geoff… kung tutuusin, 23 days na lang ang natitira para sa misyon ko… 23 days na lang ang titiisin ni Geoff sa pagmumukha ko at sa mga utang ko. Hehe.
"Saan?" Mahinang tanong nya sa kin na di ako tinitignan. Kunwari nakatingin sa mga paninda.
Tinuro ko yung t-shirt na nakasabit sa labas ng isa sa mga tindahan dun, "yung may nakasulat na 'my love gave this to me,' ang cute oh! Hehe," iniisip ko talaga na love ako ni Geoff… ang kapal ng fes ko!
"Ah, miss, yan nga po, dalawa, isang kids size na medium tapos adult size na--- large."
Nnanlaki mga mata ko. "Ulol! Medium ako noh!" Gaguhin ba naman ako? Sabihin ba naming large ang size ko? Ump!
"Medium pala, miss." Lihim pang natawa si Geoff pag-alis nung sales lady na halatang type si Geoff. Di ko sya masisisi, hunk na hunk naman kasi si Geoff eh.
Bumalik na yung sales lady, "para po sa girlfriend nyo at pamangkin, sir?" Pa-cute pa na tanong nya.
"Pakealam mo ba?!" Paangil na sagot ko as if maririnig nya ako. "Dukutin ko yang mga mata mo eh! Haliparot!"
Di naman sumagot si Geoff.tumawa lang sya.
Siniko ko sya. "Bayaran mo na nga. Hmp." Aw sheyts! Napakatransparent ko!
Balak pa atang magtagal ni Geoff dun kaya una na kong umalis.
Maliwanag ang mukha nyang sumabay sa kin sa paglalakad, hawak na nya yung pinamili nya. Habang ako namay kumukulimlim ang mukha. Ako jowa eh! Ako di ba! Alam kaya nya yun? Pwes ako na lang ang makakaalam sa ming dalawa! (-.-)
"Gwapo ko noh? Kita mo, pati saleslady eh type ako."
"Aba?! Hangyavang! Kelan pa humangin yang ulo mo, ha? So ngayon, tatawagin na kitang narSSistic Geoff! Kapal!"
"Whats with the frown? C’mon, smile."
"Smile ka jan! Naubos na ang smile ko sa yo lalake ka!" Binilisan ko pa ang paglalakad sa kalyeng walang masyadong tao.
"Hey! San ka pupunta?"
"Sa impyerno! Sama ka?"
Tumigil na ko sa paglalakad…di ko naman kasi alam kung saan ako dadalhin ng kalye na yun eh.
Naramdaman kong nasa likuran ko na si Geoff… "Hayan kasi. Hindi jan ang daan patungong impyerno. Di ko rin alam kung saan… pero ang daan paungo sakin, ayaw mo bang tahakin?"
Wah! Anong nakain ni Geoff! Saluhin nyu ko! "Ha?"
"Wala. Sabi ko, doon na tayo."
Bumalik na nga kami. Para akong bata na nakahawak pa talaga sa braso nya…hindi ako natatakot mawala dun, gusto ko lang talagang samantalahin ngayon ang mga maskels ni Geoff sa braso…
"Wow! Ang laking aso! Para namAng malalapa ang kung sinong lalapit sa kanya eh…” puna ko habang nakatitig sa malaking aso na parang nakatitig rin sa kin. Malaki talaga yung aso, may breeding yun, sure ako…as in totoong aso na humihingal pa tapos tatayo at umuupo… "magpa-picture ka, dali!"
"Di ako bata."
"Di tayo friends."
"Heto na nga oh, pupunta na, di ba?"
Napangiti ako sa tinuran nya. Bakit ang bait yata nya ngayon?
Binigyan ni Geoff yung nagbabantay sa aso ng 500 pesos. Sayang-saya naman si manong kasi may pera agad sya. Mahilig kasi si Geoff sa salitang “keep the change”. Inabot na ni Geoff yung CP nya kay manong… tumabi sya sa aso na ‘Liit’ ang pangalan despite sa size ng aso. Tumabi pa rin naman ako kay Liit na parang nase-sense ako.
"1…2…3…" bilang ni manong… click! Click! Click!
May ilang beses atang nagclick si manong ng sunod sunod eh.
Nung iaabot na ni manong yung CP ni Geoff, "Sir, wag po kayong mabibigla ah. Pero para pong may multong nakisama sa picture nyo netong si Liit."
Sabay pa naming tinignan yung picture sa phone ni Geoof, oo nga, naisali ako doon! "Remembrance, pre!"
Tinapik lang ni Geoff yung balikat ni manong at umalis na kami.
Kung anu ano pa ang mga pinabili k okay Geoff, di naman sya umaangal eh.
Lagpas tanghalian na pero di pa rin kumakain si Geoff… ako na tuloy ang nag-aalala sa kanya pero okay pa rin naman sya sabi nya.
Bandang alas-tres y medya na kami nakauwi ni Geooff… ang dami nyang buhat… buti na lang dala namin yung kotse nya…
Pagkatapos nyang kumain ng Lunch plus merienda si Geoff, nagpaalam na syang matutulog muna… pagod siguro sya…
30 minutes…
Pinasok ko sya sa kwarto… hindi para gahasain kundi tignan lang naman… uupo sana ako sa kama pero nang maidaiti ko yung palad ko sa kubrekama……
"I love you, Mitchie…" sabi ni Geoff sa mahinang tinig habang yakap si Mitchie…
"No words…just show it…" and Mitchie started to strip off her clotes and Geoffs…
And then God knows what happen!
"Ah shet!" Mariing bulong ko at dali daling lumabas ng kwarto… "kaderder naman yun!"
Geoffs POV
After kissing Jessie, I proved that I really like her… or greater than that… I already love her, tch. Human beings can really fall in love within 7 days… just in 7 days.
Napansin ko sa kanya na kahapon na inis na inis sya kapag binabanggit ko ang pangalan ni Mitchie… nalulukot yung mukha nya. She’s really cute.
Lumabas na ako ng kwarto… tanghali na kaso ako nagising kakaisip sa tamang paraan para sabihin kay Jessie ang nararamdaman ko. I’m not a man of words kasi… at saka, hindi kaya masyado namang madali pag sasabihin ko agad?
Tch.
"Eh ang tanga naman pala ni spongebob! Sinong nagsabing pwede mong ihalo ang sibuyas sa peanut butter!? Wahaha."
Yung TV ata ang kausap nya eh.. isa pa yan sa di ko nakatulugan kagabi…inaaway kasi nya ang mga characters sa TV.
"Heh! Ampangit mo Sandy, di kita bati!"
Oras na para lumabas ako bago pa nya maisipang basagin yung walang kamalay-malay na tv… "good morning," bati ko sa kanya.
Lumingon naman sya sa kin, "pre, tanghali na. bat ngayon ka lang? Akala ko kung kinain ka na ng kama mo ah.di ko tuloy mailipat yung channel ng TV. Ambobo ni spongebob! Nahahawa ako!"
Nilipat ko naman yung channel. "San ba ang gusto mo? Ano ba ang gusto mo?"
"Shsjdkewiqoelsnxchsidx mo ko."
Hindi naman sya nagmura… di ko lang talaga naintindihan yung mga sinabi nya. ang hina naman kasi ng pagkakasabi nya. "Ano yon?"
"Wala. Patayin mo na lang yung tv at kakanta na lang ako kako."
Pinatay ko na nga. Ano kaya yung sinabi nya? "Sige. Kain lang ako.punta tayo sa mines view."
Tumango lang sya.
3 days lang talaga ang balak kong bakasyon sa baguio. Ngayon na sana ang uwi namin pero dahil nag-eenjoy naman na kami, bukas na lang siguro.
***
Jessie’s POV
Ang tagal namang magising ni Geoff… mag-aalasonse na ng umaga. Palibhasa di ko na sya kinulit kulit kahapon. Pinabuksan ko na lang yung tv at magdamag na nanood.
Linalait lait ko na lang yung pinapanood ko, si spongebob ngayon ang pinapanood ko at talaga naming naasar na ako sa kabobohan nilang dalawa ni Patrick.
"Eh ang tanga naman pala ni spongebob! Sinong nagsabing pwede mong ihalo ang sibuyas sa peanut butter!? Wahaha."
Ngayon naman , nakisali sa kalokohan si Sandy… saan ka naman nakakita ng squirrel na galing Texas na may fishbowl sa ulo na akala mo’y astronaut na nakatira under the ocean? "Heh! Ampangit mo Sandy, di kita bati!"
"Good morning."
Napalingon ako. Si Geoff, bagong gising lang at masasabi kong Good talaga ang Morning. Rawr! Ang gwapo talaga!
"Pre, tanghali na. Bat ngayon ka lang? Akala ko kung kinain ka na ng kama mo ah. Di ko tuloy mailipat yung channel ng TV. Ambobo ni spongebob! Nahahawa ako!"
Kinuha nya yung remote control taz linipat lipat yung channel nung TV. "San ba ang gusto mo? Ano ba ang gusto mo?"
"Panagutan mo paghalik sa kin. Pakasalan mo ko." Ako lang talaga nakakaalam nung sinabi ko kasi sinadya kong di iparinig sa kanya. Nakakahiya naman kasi. Kahit papanu naman ay dalagang pilipina pa rin ako.
"Ano yon?"
"Wala. Patayin mo na lang yung tv at kakanta na lang ako kako." Nahiga ako sa sofa at nag-isip ng pwedeng kantahin.
"Sige. Kain lang ako.punta tayo sa mines view."
Tumango lang ako. Hmm..mines view..lumelevel up na talaga ako!
Nagisip uli ako ng kakantahin ko pero wala naming rumerehistro sa utak ko kundi yung nangyari nung isang gabi samin ni Geoff… nilulumot na talaga utak ko! Ang hirap kasi pag first timer ka eh!
"Hay…" malalim ang paghinga ko… "pero kahit anu pa man, Lord, salamat at sa gwapo mo ako pinahalik…" kausap ko sa kisame… "thanks sa biyaya, Peter."
"Basta para sa yo, beybe."
"Ngek. Bat ka kasi nakikinig?!" Wala na bang oras na mapapayapa ako?
"Wala lang, beybe... hehe… binabantayan lang naman kita ah."
"Beybe ka ng beybe jan eh. ‘Jessie’ ang pangalan ko noh. Spelled as ‘J’ dash ‘E’ dash ‘S’ dash ‘S’ dash ‘I’ dash ‘E’. Je-Ssie. Jessie! Panu mo makakabisa ang civil code of the Philippines kung simpleng ‘je’ at ‘ssie’ nga lang, di mo pa matandaan."
"Eh ‘beybe’ gusto ko itawag sayu."
"Hmp. Bahala ka nga…" katahimikan… di naman talaga ako naasar na tinatawag nya akong ‘beybe’.., okay nga yun eh. "Meh kelangan ka noh??"
"Panu mo nalaman?"
"Di ka naman basta basta magsasalita kung wala kang kelangan eh… alam ko na likaw ng bituka mo oy."
"Hehe… oo nga…" Chuweng!
"Ang galing ah!" Pumalakpak ako pagtabi ni Peter sa kin, "gusto ko din magkarun ng teleportation power na ganyan!" Umayos pa ako ng upo.
"Asa ka pa."
"Ano na? Anong need mo?"
"Ahm. Ganito yun… magawa mo man o hindi ang misyon mo, magkakarun ka ng isang kahilingan kay Lord... yung parang wish sa takuri ng isang genie? Ganun."
"Talaga? Parang okay yun ah!" Panu kung hilingin kong mabuhay ulit sina tatay at nanay? Astig naman!
"Pwera pagbuhay sa patay. Pero kung meh chance pang mabuhay like 50-50 sa hospital, okay yun… pero di mo maaaring buhayin sarili mo… dapat isang tao lang, kilala mo man o hindi."
"Ahy. Iniisip ko na nga yun eh… hmmm… may mechanics pa pala yang wish na yan eh."
"At saka bawal din hilingin tong alaala mo ngayong kaluluwa ka pa… maaari mo lang hilingin na may maalala kang isang tao habang kaluluwa ka pa."
"Bakit naman? Parang ang hirap naming pumili ng wish."
"Kasi nga po, aanhin mo naman, di ba? Ikukwento mo? Eh di parang tanga ka na nun. Pero yung mga taong nakakakita sayo ngayon, maaalala ka nman nila if ever mabuhay ka. Masaya na rin yun. kung mabubuhay ka nga."
Langya! Mang-discourage ba!
"Eh ikaw, Peter, ano hiling mo nung matapos mo misyon mo? Nagkaroon ka din naman ng misyon nung nag-aagaw buhay ka diba? Or baka naman diretso kang namatay nun?"
"D-di ko na ginawa misyon ko nun… kinuha k-ko na agad yung hiling ko…" umilap yung mga mata niya.
Bigla tuloy akong naintriga sa buhay ng pakialamerong si Peter, "anong hiniling mo kung ganun?"
"Syempre yung ano… sumaya yung mga mahal ko sa buhay…"
"Ows?" Walking lie detector test kaya ako..kaya Peters answer result… toot toot toot… LIE! "Asan yung puntod mo para mabisita naman kita pag nabuhay ako?"
“Ahm... eh... ano…”
Sa bawat pagsasalita nya, tumataas yung kilay ko na halos umabot na yata sa anit ko sa sobrang taas. "Hmmm????"
"Kasi di pa naman ako patay eh! Nasa ospital rin ako, okay? Malapit ng mamatay kasi ilang buwan na rin akong coma which is not possible. Grabeng coma na yun. Pero wala akong misyon. Ang mga binibigyan lang ng misyon eh yung mga taong pursigidong mabuhay… kaya heto ako, nagsisilbi na lang at bahala na kung kelan bibigay yung katawang lupa ko…baka sa medaling panahon, maging lubos na anghel na ko."
"Eh ikaw ba hindi pursigido?"
Di sya sumagot. Di rin sya makatingin ng diretso sakin… ano bang na sa yo Peter?
"Peter, bat di mo ko sagutin?"
Tumingin sya ng diretso sa kin. "Kasi wala ng halaga kahit mabuhay pa ako."
Chuweng!
"Hala? Anong nangyari dun?"
Peter, Peter, Peter… ano ba ang lihim mo? Tch.
"Pst. Ano na? Okay na? Tayo na?"
"Ambilis mo naman! Tayo na agad, di ka ba manliligaw muna?" Tss. Ang tanga ko talaga! Utak-fetus talaga ako kahit kelan! Gulong gulo na nga ang utak ko tungkol kay Peter tapos nakukuha ko pang makipag-flirt kay Geoff na super hunk talaga kahit kelan!
"Huh?" Natatawa na ewan yung facial expression nya. (-____-)
"Wala. Sabi ko ‘tayo na’. bingi ka talaga eh noh?"Pero iba ang ibig sabihin ng ‘tayo na’ sa kin. Para sakin, ‘kami na’. period. (^____^)
Sa mines view…
"I like that, pre!" Napapa-english na tuloy ako . ang dami kasing foreigners dun . nahihila tuloy ang dila kong pilipit sa pag-eenglish kuno. "Bili mo ko nun! Babayaran ko naman eh…" kulang na lang ay lumambitin ako sa braso ni Geoff… kung tutuusin, 23 days na lang ang natitira para sa misyon ko… 23 days na lang ang titiisin ni Geoff sa pagmumukha ko at sa mga utang ko. Hehe.
"Saan?" Mahinang tanong nya sa kin na di ako tinitignan. Kunwari nakatingin sa mga paninda.
Tinuro ko yung t-shirt na nakasabit sa labas ng isa sa mga tindahan dun, "yung may nakasulat na 'my love gave this to me,' ang cute oh! Hehe," iniisip ko talaga na love ako ni Geoff… ang kapal ng fes ko!
"Ah, miss, yan nga po, dalawa, isang kids size na medium tapos adult size na--- large."
Nnanlaki mga mata ko. "Ulol! Medium ako noh!" Gaguhin ba naman ako? Sabihin ba naming large ang size ko? Ump!
"Medium pala, miss." Lihim pang natawa si Geoff pag-alis nung sales lady na halatang type si Geoff. Di ko sya masisisi, hunk na hunk naman kasi si Geoff eh.
Bumalik na yung sales lady, "para po sa girlfriend nyo at pamangkin, sir?" Pa-cute pa na tanong nya.
"Pakealam mo ba?!" Paangil na sagot ko as if maririnig nya ako. "Dukutin ko yang mga mata mo eh! Haliparot!"
Di naman sumagot si Geoff.tumawa lang sya.
Siniko ko sya. "Bayaran mo na nga. Hmp." Aw sheyts! Napakatransparent ko!
Balak pa atang magtagal ni Geoff dun kaya una na kong umalis.
Maliwanag ang mukha nyang sumabay sa kin sa paglalakad, hawak na nya yung pinamili nya. Habang ako namay kumukulimlim ang mukha. Ako jowa eh! Ako di ba! Alam kaya nya yun? Pwes ako na lang ang makakaalam sa ming dalawa! (-.-)
"Gwapo ko noh? Kita mo, pati saleslady eh type ako."
"Aba?! Hangyavang! Kelan pa humangin yang ulo mo, ha? So ngayon, tatawagin na kitang narSSistic Geoff! Kapal!"
"Whats with the frown? C’mon, smile."
"Smile ka jan! Naubos na ang smile ko sa yo lalake ka!" Binilisan ko pa ang paglalakad sa kalyeng walang masyadong tao.
"Hey! San ka pupunta?"
"Sa impyerno! Sama ka?"
Tumigil na ko sa paglalakad…di ko naman kasi alam kung saan ako dadalhin ng kalye na yun eh.
Naramdaman kong nasa likuran ko na si Geoff… "Hayan kasi. Hindi jan ang daan patungong impyerno. Di ko rin alam kung saan… pero ang daan paungo sakin, ayaw mo bang tahakin?"
Wah! Anong nakain ni Geoff! Saluhin nyu ko! "Ha?"
"Wala. Sabi ko, doon na tayo."
Bumalik na nga kami. Para akong bata na nakahawak pa talaga sa braso nya…hindi ako natatakot mawala dun, gusto ko lang talagang samantalahin ngayon ang mga maskels ni Geoff sa braso…
"Wow! Ang laking aso! Para namAng malalapa ang kung sinong lalapit sa kanya eh…” puna ko habang nakatitig sa malaking aso na parang nakatitig rin sa kin. Malaki talaga yung aso, may breeding yun, sure ako…as in totoong aso na humihingal pa tapos tatayo at umuupo… "magpa-picture ka, dali!"
"Di ako bata."
"Di tayo friends."
"Heto na nga oh, pupunta na, di ba?"
Napangiti ako sa tinuran nya. Bakit ang bait yata nya ngayon?
Binigyan ni Geoff yung nagbabantay sa aso ng 500 pesos. Sayang-saya naman si manong kasi may pera agad sya. Mahilig kasi si Geoff sa salitang “keep the change”. Inabot na ni Geoff yung CP nya kay manong… tumabi sya sa aso na ‘Liit’ ang pangalan despite sa size ng aso. Tumabi pa rin naman ako kay Liit na parang nase-sense ako.
"1…2…3…" bilang ni manong… click! Click! Click!
May ilang beses atang nagclick si manong ng sunod sunod eh.
Nung iaabot na ni manong yung CP ni Geoff, "Sir, wag po kayong mabibigla ah. Pero para pong may multong nakisama sa picture nyo netong si Liit."
Sabay pa naming tinignan yung picture sa phone ni Geoof, oo nga, naisali ako doon! "Remembrance, pre!"
Tinapik lang ni Geoff yung balikat ni manong at umalis na kami.
Kung anu ano pa ang mga pinabili k okay Geoff, di naman sya umaangal eh.
Lagpas tanghalian na pero di pa rin kumakain si Geoff… ako na tuloy ang nag-aalala sa kanya pero okay pa rin naman sya sabi nya.
Bandang alas-tres y medya na kami nakauwi ni Geooff… ang dami nyang buhat… buti na lang dala namin yung kotse nya…
Pagkatapos nyang kumain ng Lunch plus merienda si Geoff, nagpaalam na syang matutulog muna… pagod siguro sya…
30 minutes…
Pinasok ko sya sa kwarto… hindi para gahasain kundi tignan lang naman… uupo sana ako sa kama pero nang maidaiti ko yung palad ko sa kubrekama……
"I love you, Mitchie…" sabi ni Geoff sa mahinang tinig habang yakap si Mitchie…
"No words…just show it…" and Mitchie started to strip off her clotes and Geoffs…
And then God knows what happen!
"Ah shet!" Mariing bulong ko at dali daling lumabas ng kwarto… "kaderder naman yun!"
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 6th 2013, 8:43 am
[GMARTL14]
Jessies POV
Ganun pala yun? Tss! Kainis ha! Sa dinami rami ba naman ng pwede kong makita, yun pa! Eeh! Nakakainis talaga!
Pabagsak akong umupo sa sofa at itinukod ang isang kamay doon.
Chuweng! "At bakit busangot ang mukha ng beybe ko?"
"Oy Peter, nanjan ka pala," kunwari surprised akong makita siya. Isa pa kasi tong Peter na to, ang daming sikreto!
Ngumiti sya sa kin, "sama ka saken."
"Saan naman?"
Shwing! "Dito."
"Oy ABS-CBN! Anong gagawin natin dito? Ahy si kuya Kim oh! Oh my--- si Korina at si Kabayan!"
"Making ka kay Kuya Kim… shh!"
"At hayan nga po mga kapamilya, maulap ulap po ngayon sa metro Manila at pati na rin po sa ilang bahagi ng Luzon dala ng hanging Amihan. Isa po itong magandang balita sapagkat hindi na tayo maghihintay pa ng matagal para sa ulan, sampung araw na lang po at dadalaw na po ang pinakamamahal nating ulan… at yun ay unang mararanasan ng ating mga kababayan sa Luzon."
"And cut!" Shwing! Balik uli kami sa bahay ni Geoff sa Baguio. "Hehe. Anong say mo?"
Naningkit ang mga mata ko, "say ko? Say kong patayin kita bet mo?!" Isa lang kasi ang ibig sabihin ng malapit na pagpatak ng ulan…yun ay ang kukunti na lang ang panahon ko para sa misyon. "At kukunti na rin lang ang panahon ko para mabayaran ko yung utang ko kay Geoff! Uwaa, Peter! Tulungan mo ko!"
"Kaw talaga, mas inuna mo pa yung utang mo kay Geoff… tss… misyon muna kasi bago ka makipag-loving loving! Kung di ka lang siguro kaluluwa, baka hindi lang halik ginawa nyo ni---oh panu yan, alis na ko? Hehe."
Tinignan ko kasi ng matalim si Peter kaya di na nya tinuloy yung sasabihin nya.ang dumi talaga ng utak nya kahit kelan, "wag ka munang umalis."
"At bakit?"
"Saang ospital ka nakaconfine?" Heto na to!
"Uh? Wala!"
"Bakit ba? Para naman mabisita kita noh!" Ang daya talaga ng Peter na to, "di pa kasi sabihin!para namang gagahasain ko yung katawan mo noh! Speaking of gagahasain… pwede na rin…," evil grin.
Para namang nandiri si Peter sa sinabi ko kasi lumayo pa sya sakin. "Sira ka talaga kahit kalian!"
"Shavehen mo na kashi! Shege na, Fheter?"
"Tss! Ecklavou General Hospital, room 123, masaya ka na?"
"Oo! Mahahalikan pa kita!"
Chuweng! At sa hangin dumapo ang mahiwagang halik ko… "sayang, Peter! Kaw rin! Ikaw na sana second kiss ko! Wahaha!"
"Jessie!"
Mula yun sa kwarto ng malanding si Geoff, ano na naman ba kelangan ng lalakeng yun sa kin?? Tss. Umakyat ako sa kwarto nya… "o, bakit?" Di ako lumapit sa kama niya, baka kung ano pa ang makita kong “exhibition” na giniagawa nila ni Mitchie dun.
"Bat di ka lumapit sakin?"
"Ah… eh… haha… wala! Kaw naman! Feel ko lang lumayo sayo! Kasi ano… basta! Wag ka ng magtanong! Bakit ba?" Hayan, nag-i-stammer pa tuloy ako! Kung bakit ko ba naman kasi nakita yung “makamundong” gawain nila noon!
"Nah, Jessie… bibili lang ako ng makakain sa labas, sama ka?" Bumangon na sya sa kama …lumapit sa kin at hahawakan sana ako pero…"ba't ka lumalayo? Haha… Jessie ha, you're being funny…"
Iwas na naman ako kasi lumalapit kasi siya, "wag mo ko hawakan! Madumi yang kamay mo!"
"What are you talking about? I just get up from bed?" At tumawa pa sya.
Ano nga bang pinagsasasabi ko? Tss "ah basta!" Jimmy neutrons style… think… think… think!
"Anong ginagawa mo?"
Nakahawak pa kasi ako sa ulo ko, "nagji-jimmy neutron ako. Gawin mo din ito minsan para gumana utak mo." Think… think… think…
"Ah ewan ko sayo."
Iniwan nya ako sa ganong itsura. Shet! Ano bang ginawa ko? Pati ako natatawa na sa pinaggagagawa ko sa harapan ni Geoff! Buti na lang naipanganak akong maganda!
Charing! Dapat po talaga sabihin ko yung naipanganak akong maganda para lang mapagtakpan ang katangahan ko…
Naghintay ako sa baba…
Bubulong-bulong ako… "dapat kumilos na ako… pero panu? Taz eto pa ko, pachill chill lang habang nahihirapan kapatid ko… err... at dapat pang bisitahin ko si Peter sa ospital nya… panu na naman? Magpapatulong na naman ako kay Geoff? Oo nga noh? Magpapatulong ako! Ang galing ko talaga!"
"Lagi mo yatang kinakausap ang sarili mo?"
Eto na si Geoff na bagong ligo… pero same pa rin ang kagwapuhan! Oh mama!
"Uuwi na ba tayo bukas?" Tanong ko sa kanya.
"Oo sana," nagkibit balikat sya, "kung gusto mo ng umuwi… pero kung gusto mo pa kong masolo dito, okay rin lang naman."
"Ahy sobrang yabang! Ang hangin naman dito, nagulo ang buhok ko! Ha-ha-ha. Joke yun , Geoff?"
"My name becomes so sweet when you speak it," he winks.
Ahy shet na malupet at malagket!! Ako na talaga reyna ng kalandian! Kinikilig ako grabe!
Ano ba tong lalakeng to!nakamamatay ang mga banat nya!
At ng dahil sa sinabi nyang iyon, di ako natigil sa pag-ha-hum habang naglalakad kami pababa ng kalye, walking distance lang naman daw yung pagbibilhan nya ng makakain… habang naglalakad kami… may nakasalubong kami ng isang babae at isang binabae…
"Isn’t this great? Bongga tong bakasyon mo, Natasha! Kesa naman iburo mo yong sarili mo sa pagbabantay sa patay na buhay na yun noh!" sabi ng bakla.
"He’s not dead, he’s alive. Hindi to tama, dapat binabantayan ko si Palit Petes ngayon eh,Rodolfo." Napatingin ako sa babaeng tinawag na “Natasha” ni “Rodolfo”.
Impit namang napatili yung si Rodolfo, "Ahy! Its ‘Roda’, dear! And okay tong bakasyon kasi ten days na lang, its rainy men na! Oh di ba ang saya? At hayaan mo yung Peter na yun! Wala namang nagawang kabutihan yun sayo eh!"
"M-meron…" nautal pa yung si Natasha…
Medyo malayo na sila samin so di ko na narinig yung usapan nila…
"Di ba nasabi sayo na bawal mikinig sa usapan ng ibang tao?" bulong sakin ni Geoff.
"Che. Ano kasi, ang ganda ng babae…" yun lang nasabi ko pero ang talagang pumasok sa isipan ko eh yung tean days na lang uulan na at… parang narinig ko ang “Peter” mula sa kanila. Pero marami namang Peter sa mundo ah, malay ko ba. Tss… pero may iba sa babae… "Geoff, napansin mo ba?"
"Na tinawag mo na naman ako sa pangalan ko? Oo."
"Ulol. Hindi yun! Na parang buntis yung babae?"
"Ha? hindi naman ah.di ko alam mga ganyan," naging pilyo yung ngiti nya, "bakit, gusto mo na bang magkaanak? Free aKOng maging tatay. Tch." Sabay kindat.
"Wala ka namang kwentang kausap eh, sabagay, di nyo naman kasi mararanasang magbuntis. Hmp." Inunahan ko na syang maglakad. Napaka-nonsense talaga nya kahit kailan!
Pero oo nga naman, kung sya magiging tatay ng mga anak ko…siguradong magiging maganda ang mga lahi nun… napalingon ako sa ngingisi ngising si Geoff tapos nagpatuloy na naman ako sa paglalakad, "hmm, not bad," bulong ko… tapos napatawa na lang ako sa naisip ko.
Jessies POV
Ganun pala yun? Tss! Kainis ha! Sa dinami rami ba naman ng pwede kong makita, yun pa! Eeh! Nakakainis talaga!
Pabagsak akong umupo sa sofa at itinukod ang isang kamay doon.
Chuweng! "At bakit busangot ang mukha ng beybe ko?"
"Oy Peter, nanjan ka pala," kunwari surprised akong makita siya. Isa pa kasi tong Peter na to, ang daming sikreto!
Ngumiti sya sa kin, "sama ka saken."
"Saan naman?"
Shwing! "Dito."
"Oy ABS-CBN! Anong gagawin natin dito? Ahy si kuya Kim oh! Oh my--- si Korina at si Kabayan!"
"Making ka kay Kuya Kim… shh!"
"At hayan nga po mga kapamilya, maulap ulap po ngayon sa metro Manila at pati na rin po sa ilang bahagi ng Luzon dala ng hanging Amihan. Isa po itong magandang balita sapagkat hindi na tayo maghihintay pa ng matagal para sa ulan, sampung araw na lang po at dadalaw na po ang pinakamamahal nating ulan… at yun ay unang mararanasan ng ating mga kababayan sa Luzon."
"And cut!" Shwing! Balik uli kami sa bahay ni Geoff sa Baguio. "Hehe. Anong say mo?"
Naningkit ang mga mata ko, "say ko? Say kong patayin kita bet mo?!" Isa lang kasi ang ibig sabihin ng malapit na pagpatak ng ulan…yun ay ang kukunti na lang ang panahon ko para sa misyon. "At kukunti na rin lang ang panahon ko para mabayaran ko yung utang ko kay Geoff! Uwaa, Peter! Tulungan mo ko!"
"Kaw talaga, mas inuna mo pa yung utang mo kay Geoff… tss… misyon muna kasi bago ka makipag-loving loving! Kung di ka lang siguro kaluluwa, baka hindi lang halik ginawa nyo ni---oh panu yan, alis na ko? Hehe."
Tinignan ko kasi ng matalim si Peter kaya di na nya tinuloy yung sasabihin nya.ang dumi talaga ng utak nya kahit kelan, "wag ka munang umalis."
"At bakit?"
"Saang ospital ka nakaconfine?" Heto na to!
"Uh? Wala!"
"Bakit ba? Para naman mabisita kita noh!" Ang daya talaga ng Peter na to, "di pa kasi sabihin!para namang gagahasain ko yung katawan mo noh! Speaking of gagahasain… pwede na rin…," evil grin.
Para namang nandiri si Peter sa sinabi ko kasi lumayo pa sya sakin. "Sira ka talaga kahit kalian!"
"Shavehen mo na kashi! Shege na, Fheter?"
"Tss! Ecklavou General Hospital, room 123, masaya ka na?"
"Oo! Mahahalikan pa kita!"
Chuweng! At sa hangin dumapo ang mahiwagang halik ko… "sayang, Peter! Kaw rin! Ikaw na sana second kiss ko! Wahaha!"
"Jessie!"
Mula yun sa kwarto ng malanding si Geoff, ano na naman ba kelangan ng lalakeng yun sa kin?? Tss. Umakyat ako sa kwarto nya… "o, bakit?" Di ako lumapit sa kama niya, baka kung ano pa ang makita kong “exhibition” na giniagawa nila ni Mitchie dun.
"Bat di ka lumapit sakin?"
"Ah… eh… haha… wala! Kaw naman! Feel ko lang lumayo sayo! Kasi ano… basta! Wag ka ng magtanong! Bakit ba?" Hayan, nag-i-stammer pa tuloy ako! Kung bakit ko ba naman kasi nakita yung “makamundong” gawain nila noon!
"Nah, Jessie… bibili lang ako ng makakain sa labas, sama ka?" Bumangon na sya sa kama …lumapit sa kin at hahawakan sana ako pero…"ba't ka lumalayo? Haha… Jessie ha, you're being funny…"
Iwas na naman ako kasi lumalapit kasi siya, "wag mo ko hawakan! Madumi yang kamay mo!"
"What are you talking about? I just get up from bed?" At tumawa pa sya.
Ano nga bang pinagsasasabi ko? Tss "ah basta!" Jimmy neutrons style… think… think… think!
"Anong ginagawa mo?"
Nakahawak pa kasi ako sa ulo ko, "nagji-jimmy neutron ako. Gawin mo din ito minsan para gumana utak mo." Think… think… think…
"Ah ewan ko sayo."
Iniwan nya ako sa ganong itsura. Shet! Ano bang ginawa ko? Pati ako natatawa na sa pinaggagagawa ko sa harapan ni Geoff! Buti na lang naipanganak akong maganda!
Charing! Dapat po talaga sabihin ko yung naipanganak akong maganda para lang mapagtakpan ang katangahan ko…
Naghintay ako sa baba…
Bubulong-bulong ako… "dapat kumilos na ako… pero panu? Taz eto pa ko, pachill chill lang habang nahihirapan kapatid ko… err... at dapat pang bisitahin ko si Peter sa ospital nya… panu na naman? Magpapatulong na naman ako kay Geoff? Oo nga noh? Magpapatulong ako! Ang galing ko talaga!"
"Lagi mo yatang kinakausap ang sarili mo?"
Eto na si Geoff na bagong ligo… pero same pa rin ang kagwapuhan! Oh mama!
"Uuwi na ba tayo bukas?" Tanong ko sa kanya.
"Oo sana," nagkibit balikat sya, "kung gusto mo ng umuwi… pero kung gusto mo pa kong masolo dito, okay rin lang naman."
"Ahy sobrang yabang! Ang hangin naman dito, nagulo ang buhok ko! Ha-ha-ha. Joke yun , Geoff?"
"My name becomes so sweet when you speak it," he winks.
Ahy shet na malupet at malagket!! Ako na talaga reyna ng kalandian! Kinikilig ako grabe!
Ano ba tong lalakeng to!nakamamatay ang mga banat nya!
At ng dahil sa sinabi nyang iyon, di ako natigil sa pag-ha-hum habang naglalakad kami pababa ng kalye, walking distance lang naman daw yung pagbibilhan nya ng makakain… habang naglalakad kami… may nakasalubong kami ng isang babae at isang binabae…
"Isn’t this great? Bongga tong bakasyon mo, Natasha! Kesa naman iburo mo yong sarili mo sa pagbabantay sa patay na buhay na yun noh!" sabi ng bakla.
"He’s not dead, he’s alive. Hindi to tama, dapat binabantayan ko si Palit Petes ngayon eh,Rodolfo." Napatingin ako sa babaeng tinawag na “Natasha” ni “Rodolfo”.
Impit namang napatili yung si Rodolfo, "Ahy! Its ‘Roda’, dear! And okay tong bakasyon kasi ten days na lang, its rainy men na! Oh di ba ang saya? At hayaan mo yung Peter na yun! Wala namang nagawang kabutihan yun sayo eh!"
"M-meron…" nautal pa yung si Natasha…
Medyo malayo na sila samin so di ko na narinig yung usapan nila…
"Di ba nasabi sayo na bawal mikinig sa usapan ng ibang tao?" bulong sakin ni Geoff.
"Che. Ano kasi, ang ganda ng babae…" yun lang nasabi ko pero ang talagang pumasok sa isipan ko eh yung tean days na lang uulan na at… parang narinig ko ang “Peter” mula sa kanila. Pero marami namang Peter sa mundo ah, malay ko ba. Tss… pero may iba sa babae… "Geoff, napansin mo ba?"
"Na tinawag mo na naman ako sa pangalan ko? Oo."
"Ulol. Hindi yun! Na parang buntis yung babae?"
"Ha? hindi naman ah.di ko alam mga ganyan," naging pilyo yung ngiti nya, "bakit, gusto mo na bang magkaanak? Free aKOng maging tatay. Tch." Sabay kindat.
"Wala ka namang kwentang kausap eh, sabagay, di nyo naman kasi mararanasang magbuntis. Hmp." Inunahan ko na syang maglakad. Napaka-nonsense talaga nya kahit kailan!
Pero oo nga naman, kung sya magiging tatay ng mga anak ko…siguradong magiging maganda ang mga lahi nun… napalingon ako sa ngingisi ngising si Geoff tapos nagpatuloy na naman ako sa paglalakad, "hmm, not bad," bulong ko… tapos napatawa na lang ako sa naisip ko.
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 6th 2013, 8:44 am
[GMARTL14]
Jessies POV
Ganun pala yun? Tss! Kainis ha! Sa dinami rami ba naman ng pwede kong makita, yun pa! Eeh! Nakakainis talaga!
Pabagsak akong umupo sa sofa at itinukod ang isang kamay doon.
Chuweng! "At bakit busangot ang mukha ng beybe ko?"
"Oy Peter, nanjan ka pala," kunwari surprised akong makita siya. Isa pa kasi tong Peter na to, ang daming sikreto!
Ngumiti sya sa kin, "sama ka saken."
"Saan naman?"
Shwing! "Dito."
"Oy ABS-CBN! Anong gagawin natin dito? Ahy si kuya Kim oh! Oh my--- si Korina at si Kabayan!"
"Making ka kay Kuya Kim… shh!"
"At hayan nga po mga kapamilya, maulap ulap po ngayon sa metro Manila at pati na rin po sa ilang bahagi ng Luzon dala ng hanging Amihan. Isa po itong magandang balita sapagkat hindi na tayo maghihintay pa ng matagal para sa ulan, sampung araw na lang po at dadalaw na po ang pinakamamahal nating ulan… at yun ay unang mararanasan ng ating mga kababayan sa Luzon."
"And cut!" Shwing! Balik uli kami sa bahay ni Geoff sa Baguio. "Hehe. Anong say mo?"
Naningkit ang mga mata ko, "say ko? Say kong patayin kita bet mo?!" Isa lang kasi ang ibig sabihin ng malapit na pagpatak ng ulan…yun ay ang kukunti na lang ang panahon ko para sa misyon. "At kukunti na rin lang ang panahon ko para mabayaran ko yung utang ko kay Geoff! Uwaa, Peter! Tulungan mo ko!"
"Kaw talaga, mas inuna mo pa yung utang mo kay Geoff… tss… misyon muna kasi bago ka makipag-loving loving! Kung di ka lang siguro kaluluwa, baka hindi lang halik ginawa nyo ni---oh panu yan, alis na ko? Hehe."
Tinignan ko kasi ng matalim si Peter kaya di na nya tinuloy yung sasabihin nya.ang dumi talaga ng utak nya kahit kelan, "wag ka munang umalis."
"At bakit?"
"Saang ospital ka nakaconfine?" Heto na to!
"Uh? Wala!"
"Bakit ba? Para naman mabisita kita noh!" Ang daya talaga ng Peter na to, "di pa kasi sabihin!para namang gagahasain ko yung katawan mo noh! Speaking of gagahasain… pwede na rin…," evil grin.
Para namang nandiri si Peter sa sinabi ko kasi lumayo pa sya sakin. "Sira ka talaga kahit kalian!"
"Shavehen mo na kashi! Shege na, Fheter?"
"Tss! Ecklavou General Hospital, room 123, masaya ka na?"
"Oo! Mahahalikan pa kita!"
Chuweng! At sa hangin dumapo ang mahiwagang halik ko… "sayang, Peter! Kaw rin! Ikaw na sana second kiss ko! Wahaha!"
"Jessie!"
Mula yun sa kwarto ng malanding si Geoff, ano na naman ba kelangan ng lalakeng yun sa kin?? Tss. Umakyat ako sa kwarto nya… "o, bakit?" Di ako lumapit sa kama niya, baka kung ano pa ang makita kong “exhibition” na giniagawa nila ni Mitchie dun.
"Bat di ka lumapit sakin?"
"Ah… eh… haha… wala! Kaw naman! Feel ko lang lumayo sayo! Kasi ano… basta! Wag ka ng magtanong! Bakit ba?" Hayan, nag-i-stammer pa tuloy ako! Kung bakit ko ba naman kasi nakita yung “makamundong” gawain nila noon!
"Nah, Jessie… bibili lang ako ng makakain sa labas, sama ka?" Bumangon na sya sa kama …lumapit sa kin at hahawakan sana ako pero…"ba't ka lumalayo? Haha… Jessie ha, you're being funny…"
Iwas na naman ako kasi lumalapit kasi siya, "wag mo ko hawakan! Madumi yang kamay mo!"
"What are you talking about? I just get up from bed?" At tumawa pa sya.
Ano nga bang pinagsasasabi ko? Tss "ah basta!" Jimmy neutrons style… think… think… think!
"Anong ginagawa mo?"
Nakahawak pa kasi ako sa ulo ko, "nagji-jimmy neutron ako. Gawin mo din ito minsan para gumana utak mo." Think… think… think…
"Ah ewan ko sayo."
Iniwan nya ako sa ganong itsura. Shet! Ano bang ginawa ko? Pati ako natatawa na sa pinaggagagawa ko sa harapan ni Geoff! Buti na lang naipanganak akong maganda!
Charing! Dapat po talaga sabihin ko yung naipanganak akong maganda para lang mapagtakpan ang katangahan ko…
Naghintay ako sa baba…
Bubulong-bulong ako… "dapat kumilos na ako… pero panu? Taz eto pa ko, pachill chill lang habang nahihirapan kapatid ko… err... at dapat pang bisitahin ko si Peter sa ospital nya… panu na naman? Magpapatulong na naman ako kay Geoff? Oo nga noh? Magpapatulong ako! Ang galing ko talaga!"
"Lagi mo yatang kinakausap ang sarili mo?"
Eto na si Geoff na bagong ligo… pero same pa rin ang kagwapuhan! Oh mama!
"Uuwi na ba tayo bukas?" Tanong ko sa kanya.
"Oo sana," nagkibit balikat sya, "kung gusto mo ng umuwi… pero kung gusto mo pa kong masolo dito, okay rin lang naman."
"Ahy sobrang yabang! Ang hangin naman dito, nagulo ang buhok ko! Ha-ha-ha. Joke yun , Geoff?"
"My name becomes so sweet when you speak it," he winks.
Ahy shet na malupet at malagket!! Ako na talaga reyna ng kalandian! Kinikilig ako grabe!
Ano ba tong lalakeng to!nakamamatay ang mga banat nya!
At ng dahil sa sinabi nyang iyon, di ako natigil sa pag-ha-hum habang naglalakad kami pababa ng kalye, walking distance lang naman daw yung pagbibilhan nya ng makakain… habang naglalakad kami… may nakasalubong kami ng isang babae at isang binabae…
"Isn’t this great? Bongga tong bakasyon mo, Natasha! Kesa naman iburo mo yong sarili mo sa pagbabantay sa patay na buhay na yun noh!" sabi ng bakla.
"He’s not dead, he’s alive. Hindi to tama, dapat binabantayan ko si Palit Petes ngayon eh,Rodolfo." Napatingin ako sa babaeng tinawag na “Natasha” ni “Rodolfo”.
Impit namang napatili yung si Rodolfo, "Ahy! Its ‘Roda’, dear! And okay tong bakasyon kasi ten days na lang, its rainy men na! Oh di ba ang saya? At hayaan mo yung Peter na yun! Wala namang nagawang kabutihan yun sayo eh!"
"M-meron…" nautal pa yung si Natasha…
Medyo malayo na sila samin so di ko na narinig yung usapan nila…
"Di ba nasabi sayo na bawal mikinig sa usapan ng ibang tao?" bulong sakin ni Geoff.
"Che. Ano kasi, ang ganda ng babae…" yun lang nasabi ko pero ang talagang pumasok sa isipan ko eh yung tean days na lang uulan na at… parang narinig ko ang “Peter” mula sa kanila. Pero marami namang Peter sa mundo ah, malay ko ba. Tss… pero may iba sa babae… "Geoff, napansin mo ba?"
"Na tinawag mo na naman ako sa pangalan ko? Oo."
"Ulol. Hindi yun! Na parang buntis yung babae?"
"Ha? hindi naman ah.di ko alam mga ganyan," naging pilyo yung ngiti nya, "bakit, gusto mo na bang magkaanak? Free aKOng maging tatay. Tch." Sabay kindat.
"Wala ka namang kwentang kausap eh, sabagay, di nyo naman kasi mararanasang magbuntis. Hmp." Inunahan ko na syang maglakad. Napaka-nonsense talaga nya kahit kailan!
Pero oo nga naman, kung sya magiging tatay ng mga anak ko…siguradong magiging maganda ang mga lahi nun… napalingon ako sa ngingisi ngising si Geoff tapos nagpatuloy na naman ako sa paglalakad, "hmm, not bad," bulong ko… tapos napatawa na lang ako sa naisip ko.
Jessies POV
Ganun pala yun? Tss! Kainis ha! Sa dinami rami ba naman ng pwede kong makita, yun pa! Eeh! Nakakainis talaga!
Pabagsak akong umupo sa sofa at itinukod ang isang kamay doon.
Chuweng! "At bakit busangot ang mukha ng beybe ko?"
"Oy Peter, nanjan ka pala," kunwari surprised akong makita siya. Isa pa kasi tong Peter na to, ang daming sikreto!
Ngumiti sya sa kin, "sama ka saken."
"Saan naman?"
Shwing! "Dito."
"Oy ABS-CBN! Anong gagawin natin dito? Ahy si kuya Kim oh! Oh my--- si Korina at si Kabayan!"
"Making ka kay Kuya Kim… shh!"
"At hayan nga po mga kapamilya, maulap ulap po ngayon sa metro Manila at pati na rin po sa ilang bahagi ng Luzon dala ng hanging Amihan. Isa po itong magandang balita sapagkat hindi na tayo maghihintay pa ng matagal para sa ulan, sampung araw na lang po at dadalaw na po ang pinakamamahal nating ulan… at yun ay unang mararanasan ng ating mga kababayan sa Luzon."
"And cut!" Shwing! Balik uli kami sa bahay ni Geoff sa Baguio. "Hehe. Anong say mo?"
Naningkit ang mga mata ko, "say ko? Say kong patayin kita bet mo?!" Isa lang kasi ang ibig sabihin ng malapit na pagpatak ng ulan…yun ay ang kukunti na lang ang panahon ko para sa misyon. "At kukunti na rin lang ang panahon ko para mabayaran ko yung utang ko kay Geoff! Uwaa, Peter! Tulungan mo ko!"
"Kaw talaga, mas inuna mo pa yung utang mo kay Geoff… tss… misyon muna kasi bago ka makipag-loving loving! Kung di ka lang siguro kaluluwa, baka hindi lang halik ginawa nyo ni---oh panu yan, alis na ko? Hehe."
Tinignan ko kasi ng matalim si Peter kaya di na nya tinuloy yung sasabihin nya.ang dumi talaga ng utak nya kahit kelan, "wag ka munang umalis."
"At bakit?"
"Saang ospital ka nakaconfine?" Heto na to!
"Uh? Wala!"
"Bakit ba? Para naman mabisita kita noh!" Ang daya talaga ng Peter na to, "di pa kasi sabihin!para namang gagahasain ko yung katawan mo noh! Speaking of gagahasain… pwede na rin…," evil grin.
Para namang nandiri si Peter sa sinabi ko kasi lumayo pa sya sakin. "Sira ka talaga kahit kalian!"
"Shavehen mo na kashi! Shege na, Fheter?"
"Tss! Ecklavou General Hospital, room 123, masaya ka na?"
"Oo! Mahahalikan pa kita!"
Chuweng! At sa hangin dumapo ang mahiwagang halik ko… "sayang, Peter! Kaw rin! Ikaw na sana second kiss ko! Wahaha!"
"Jessie!"
Mula yun sa kwarto ng malanding si Geoff, ano na naman ba kelangan ng lalakeng yun sa kin?? Tss. Umakyat ako sa kwarto nya… "o, bakit?" Di ako lumapit sa kama niya, baka kung ano pa ang makita kong “exhibition” na giniagawa nila ni Mitchie dun.
"Bat di ka lumapit sakin?"
"Ah… eh… haha… wala! Kaw naman! Feel ko lang lumayo sayo! Kasi ano… basta! Wag ka ng magtanong! Bakit ba?" Hayan, nag-i-stammer pa tuloy ako! Kung bakit ko ba naman kasi nakita yung “makamundong” gawain nila noon!
"Nah, Jessie… bibili lang ako ng makakain sa labas, sama ka?" Bumangon na sya sa kama …lumapit sa kin at hahawakan sana ako pero…"ba't ka lumalayo? Haha… Jessie ha, you're being funny…"
Iwas na naman ako kasi lumalapit kasi siya, "wag mo ko hawakan! Madumi yang kamay mo!"
"What are you talking about? I just get up from bed?" At tumawa pa sya.
Ano nga bang pinagsasasabi ko? Tss "ah basta!" Jimmy neutrons style… think… think… think!
"Anong ginagawa mo?"
Nakahawak pa kasi ako sa ulo ko, "nagji-jimmy neutron ako. Gawin mo din ito minsan para gumana utak mo." Think… think… think…
"Ah ewan ko sayo."
Iniwan nya ako sa ganong itsura. Shet! Ano bang ginawa ko? Pati ako natatawa na sa pinaggagagawa ko sa harapan ni Geoff! Buti na lang naipanganak akong maganda!
Charing! Dapat po talaga sabihin ko yung naipanganak akong maganda para lang mapagtakpan ang katangahan ko…
Naghintay ako sa baba…
Bubulong-bulong ako… "dapat kumilos na ako… pero panu? Taz eto pa ko, pachill chill lang habang nahihirapan kapatid ko… err... at dapat pang bisitahin ko si Peter sa ospital nya… panu na naman? Magpapatulong na naman ako kay Geoff? Oo nga noh? Magpapatulong ako! Ang galing ko talaga!"
"Lagi mo yatang kinakausap ang sarili mo?"
Eto na si Geoff na bagong ligo… pero same pa rin ang kagwapuhan! Oh mama!
"Uuwi na ba tayo bukas?" Tanong ko sa kanya.
"Oo sana," nagkibit balikat sya, "kung gusto mo ng umuwi… pero kung gusto mo pa kong masolo dito, okay rin lang naman."
"Ahy sobrang yabang! Ang hangin naman dito, nagulo ang buhok ko! Ha-ha-ha. Joke yun , Geoff?"
"My name becomes so sweet when you speak it," he winks.
Ahy shet na malupet at malagket!! Ako na talaga reyna ng kalandian! Kinikilig ako grabe!
Ano ba tong lalakeng to!nakamamatay ang mga banat nya!
At ng dahil sa sinabi nyang iyon, di ako natigil sa pag-ha-hum habang naglalakad kami pababa ng kalye, walking distance lang naman daw yung pagbibilhan nya ng makakain… habang naglalakad kami… may nakasalubong kami ng isang babae at isang binabae…
"Isn’t this great? Bongga tong bakasyon mo, Natasha! Kesa naman iburo mo yong sarili mo sa pagbabantay sa patay na buhay na yun noh!" sabi ng bakla.
"He’s not dead, he’s alive. Hindi to tama, dapat binabantayan ko si Palit Petes ngayon eh,Rodolfo." Napatingin ako sa babaeng tinawag na “Natasha” ni “Rodolfo”.
Impit namang napatili yung si Rodolfo, "Ahy! Its ‘Roda’, dear! And okay tong bakasyon kasi ten days na lang, its rainy men na! Oh di ba ang saya? At hayaan mo yung Peter na yun! Wala namang nagawang kabutihan yun sayo eh!"
"M-meron…" nautal pa yung si Natasha…
Medyo malayo na sila samin so di ko na narinig yung usapan nila…
"Di ba nasabi sayo na bawal mikinig sa usapan ng ibang tao?" bulong sakin ni Geoff.
"Che. Ano kasi, ang ganda ng babae…" yun lang nasabi ko pero ang talagang pumasok sa isipan ko eh yung tean days na lang uulan na at… parang narinig ko ang “Peter” mula sa kanila. Pero marami namang Peter sa mundo ah, malay ko ba. Tss… pero may iba sa babae… "Geoff, napansin mo ba?"
"Na tinawag mo na naman ako sa pangalan ko? Oo."
"Ulol. Hindi yun! Na parang buntis yung babae?"
"Ha? hindi naman ah.di ko alam mga ganyan," naging pilyo yung ngiti nya, "bakit, gusto mo na bang magkaanak? Free aKOng maging tatay. Tch." Sabay kindat.
"Wala ka namang kwentang kausap eh, sabagay, di nyo naman kasi mararanasang magbuntis. Hmp." Inunahan ko na syang maglakad. Napaka-nonsense talaga nya kahit kailan!
Pero oo nga naman, kung sya magiging tatay ng mga anak ko…siguradong magiging maganda ang mga lahi nun… napalingon ako sa ngingisi ngising si Geoff tapos nagpatuloy na naman ako sa paglalakad, "hmm, not bad," bulong ko… tapos napatawa na lang ako sa naisip ko.
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 6th 2013, 8:47 am
[GMARTL16]
Geoff's POV
Paglabas namin ng ospital, di na nagsalita pa si Jessie. Ako nga diretso tulog na lang eh. Naguguluhan tuloy ako sa tunay na relasyon ni Jessie tsaka ng Petriatico na yun.
Baka sakaling ngayong umaga eh okay na siya.
Bumaba na ako sa sala pagkatapos kung maligo… kalaro niya si Whity na ewan ko kung bakit sila nagkakaintindihan… "magandang umaga," bati ko .
Lumingon sya sa akin, "oo na, mas maganda talaga ako sa umaga,"ngiti, "charing!"
Tumabi ako sa kanila ni Whity… tila naging uneasy naman siya agad, cute. "So, magkaanu ano kayo nung Petriatico Macabangbang the fourth na yun, ha?"
Halos tumilapon si Whity sa pagtalbog talbog sa sofa dahil sa walang humpay na pagtawa ni Jessie, "hahaha! Petriatico! Hahaha! may 'the fourth' pa! Hahaha! ‘Peter’ na nga lang!"
Tawanan pa daw ako, don’t lose hope, Geoff, kaya mo yan! "Kaanu ano mo ba?"
Di pa rin sya tumigil sa kakatawa at parang di man lang nya ako narinig.
"Hoy!" Medyo napalakas na sabi ko, "kita ko kasing ang gwapo eh…at halata namang di papansinin ang ‘kung sinu sino lang!’"
Jessie’s POV
Napatigil ako sa sigaw ni Geoff.
Para na rin kasi nyang sinabing walang papatol sa akin na kasinggwapo…tantantantan! Kasing hot…chenen! At kasing hot ni Peter!
“Ahy pasensya naman! Kabilang yata ako sa kung ‘kung sinu sino lang’ eh!”
“Pikon ka naman agad.”
“Ahy oo!” Pikon ako kasi siyam na araw na lang ang bibilangin ko sa daliri ko eh di mo pa ako nabibigyan ng dahilan para mabuhay! Muntik ko na nga yung maibulalas sa pagmumukha nya. Kainis to the max!
“Ex mo si Peter?”
Pake mo? “Hindi ah… kakakakilala ko lang sa kanya eh. Kaibigan ko… magiging anghel na siya.”
Siya naman ang tumawa ngayon. Anong nakakatawa sa sinabi ko?
“Anong nakakatawa oy!? Bat ka tumatawa eh sa totoo yung sinabi ko? Sya yung nagassist sa kin sa langit nun… sya yung nagbigay ng misyon ko… at kung mamamatay sya, magiging anghel agad sya… pero pag sya nabuhay…” tawa pa rin sya ng tawa, “PAPAKASALAN KO SIYA!”
At ngayon tameme sya… medyo nakaawang pa labi nya… napatitig sya sa kin.
“Seryoso ka? Tss… Nakailang boyfriend ka na ba?”
Sasagutin ko yun? “Ang cute talaga ni Whity oh… toots.”
“O may ex ka na ba?”
“Ahy! Ang kulit ni Whity… wag mo kagatin yang sofa!”
Si Geoff-----> -_____________-
Ako--------------> 6_6
Whity------> p_p
“Anong pangalan ng ex mo?” Patuloy pa rin si Geoff
“Hoy Whity! Wag ka jan!”
“Sus. May peanut ‘bitter’ dito.”
Nakagat ko yung dila ko habang nakatikom yung labi ko. Bat nga ba umiiba ako ng topic?
“Oo na! Wagi ka na! may ex ako, si Jimmy, pangit yun. Labas ang ilong taz may bingot din. Bingi rin sya taz bulag pa ang isang mata…” napasobra naman yata ang paninira ko sa manyak kong ex.
“Ows?” At napasobra din sya ng ‘ows’. “Minahal mo ba?”
“Oo. Siguro kasi---“
“Ilang buwan kang niligawan?”
“Tatlo? O apat? Di ko maalala---“
“Bakit mo sinagot?”
“Yung alin? Yung tanong mo o si Jimmy?” Sheyts! Asan ang common sense ko?
“Si Jimmy whatever. (-_-)”
“Kasi pursigido naman sya noo---“
“Pang ilang boyfriend aber?”
“Una. Eeerrrr. Pero marami naman akong manliligaw---“
“Alam ba to ni Mylene?”
“Aba naman teka!” Sigurado ba syang businessman sya at hindi imbestigador? Kalukaret! Pakiramdam ko tuloy isa akong criminal at in-interview ng isang pakealamerong pulis. Dapat yata ako yung nagtatanong kasi yun yung misyon ko: ang humingi ng dahilan kung bakit ako dapat mabuhay muli.
Nagtanong uli sya, “crush mo si Peter noh?”
Tignan lang natin! “Ano ba namang klaseng tanong yan! Sino ba naman ang hindi magkakagusto kay Peter?”
“Ako. Di ko siya gusto eh. Di kami talo.”
Minsan talaga nonsense kausap etong si Geoff eh! Ang sarap sapukin ng todo todo! Kung di lang kita mahal, manhid ka! “Sabi ko nga.”
***
Geoffs POV
Seryoso ba siya na papakasalan si Peter? Kungsabagay, masasabi kong may mailalaban sakin yung lalake. Wag lang yung pangalan ang iharap sakin kasi talo na agad sya.
Gwapo naman sya... pero mas gwapo dapat ako!
Hmp! Ako dapat yung pagnasaan ni Jessie at di yung Petriatico na yun na year kupong kupong pa ang pangalan. At sabi ko nga, mas gwapo ako dun!
Tss. Ano ba ang misyon ni Jessie? Sabihin nya lang sakin, matutulungan ko naman siguro sya kahit ano pa yun… at pag nabuhay sya, dun ko na lang sasabihing mahal ko siya.
“Oh, bat kung makatingin ka parang may balak kang masama sa kin?” May pangaasar pa siyang ngisi sa labi nya habang nakatitig sa akin.
“Masama?” Tanong ko naman.
Gumalaw sya at nilapag si Whity sa carpet kaya yumuko siya.
Pagtingala niya…
Sinalubong siya ng mga labi ko…
Napamulagat naman siya… shocked…
(O( )
***
Jessies POV
Nagbibilang ako sa isip ko…
4 seconds na… pero di pa rin humihiwalay si Geoff sa kin… di ko naman magawang lumayo kasi sa totoo lang, nageenjoy rin ako… ang landi ko!
Oh. My. God.
Nawawalan na ako ng hininga!
5…
6…
And at the count of 7, unti unti na syang humiwalay…
Ngising aso na naman sya as usual but this time, seducing na yung ngisi nya…ako naman si malandi na nagpapatukso sa kanya.
<.< "A-ano ba?" Sabay tingin daw sa gilid. *blush din daw*
"You're blushing."
Parang aliw na aliw pa syang nakikita akong nagba-blush. Nanukso pa kasi! "Hindi noh! Likas lang talaga akong rosy cheeks…"
"Youre turning red now."
"Bahala ka sa mundo mo. Wag mo ko idamay!" Tayo sabay lakad palayo sa kanya… kelangan ko ng kausap… yung hindi si Geoff… yung hindi bigla bigla akong hinahalikan… masyado siyang adik sa lips ko!
"Saan ka pupunta?"
"Sa lugar kung saan wala ka."
"Aray naman yun."
Paglingon ko, nakahawak sya sa dibdib nya na parang nasaktan talaga… taz ngumiti na naman sya… sino ba naman ako para tanggihan ang ngiti nyang iyon? Gumanti ako, "diyan lang," sheyts! Nasaan ang dugo ni Melchora Aquino na namana ko pa sa kanya? Ang duwag ko!
Saan ako pupunta? Saan pa kundi sa simbahan. Kung saan naroon si lola na nakakausap ako…musta na kaya siya? Hmm.
Lakad lang…
Mainit na dito sa labas… magtatanghalian na kasi at marami ng tao… kung buhay lang ako, baka nakikipagsiksikan na ako ngayon sa kanila.
Lakad uli…
Nakarating na ako sa simbahan.
At hayun si lola, sa dati nyang pwesto. May kinakasal sa simbahan… sharing of vows na.
"Hi, lola! Musta na you?" Masiglang bati ko sa kanya.
"Heto, nanonood ng seremonyas… pangalawang kasal na itong napanood ko ngayong araw… kung paghalu haluin lahat ng napanood ko, pangilang libong beses na rin marahil mula ng tumambay ako dito."
"Oh…" wala lang, di naman kasi ako makarelate sa topic ni lola.
"Ikaw kaya… ano aka yang mapapanood ko sau? Wedding kaya? O burial ceremony?"
Nanghilakbot naman ako sa sinabi niya… "wag naman ganyan, lola! Nakakatakot eh…"
Ngumiti sya saken, "do you take blah blah blah as your blah blah blah…" pangagaya ni lola sa sinasabi ng pari per talagang ‘blah blah blah’ talaga ang linya nya, "maging ganyan sana kayo."
Patlang lang ako… sana nga……
"Sana, ineng, magawa mo… hindi lang para sa sarili mo… kundi na rin sa kanya… sa kanila."
Geoff's POV
Paglabas namin ng ospital, di na nagsalita pa si Jessie. Ako nga diretso tulog na lang eh. Naguguluhan tuloy ako sa tunay na relasyon ni Jessie tsaka ng Petriatico na yun.
Baka sakaling ngayong umaga eh okay na siya.
Bumaba na ako sa sala pagkatapos kung maligo… kalaro niya si Whity na ewan ko kung bakit sila nagkakaintindihan… "magandang umaga," bati ko .
Lumingon sya sa akin, "oo na, mas maganda talaga ako sa umaga,"ngiti, "charing!"
Tumabi ako sa kanila ni Whity… tila naging uneasy naman siya agad, cute. "So, magkaanu ano kayo nung Petriatico Macabangbang the fourth na yun, ha?"
Halos tumilapon si Whity sa pagtalbog talbog sa sofa dahil sa walang humpay na pagtawa ni Jessie, "hahaha! Petriatico! Hahaha! may 'the fourth' pa! Hahaha! ‘Peter’ na nga lang!"
Tawanan pa daw ako, don’t lose hope, Geoff, kaya mo yan! "Kaanu ano mo ba?"
Di pa rin sya tumigil sa kakatawa at parang di man lang nya ako narinig.
"Hoy!" Medyo napalakas na sabi ko, "kita ko kasing ang gwapo eh…at halata namang di papansinin ang ‘kung sinu sino lang!’"
Jessie’s POV
Napatigil ako sa sigaw ni Geoff.
Para na rin kasi nyang sinabing walang papatol sa akin na kasinggwapo…tantantantan! Kasing hot…chenen! At kasing hot ni Peter!
“Ahy pasensya naman! Kabilang yata ako sa kung ‘kung sinu sino lang’ eh!”
“Pikon ka naman agad.”
“Ahy oo!” Pikon ako kasi siyam na araw na lang ang bibilangin ko sa daliri ko eh di mo pa ako nabibigyan ng dahilan para mabuhay! Muntik ko na nga yung maibulalas sa pagmumukha nya. Kainis to the max!
“Ex mo si Peter?”
Pake mo? “Hindi ah… kakakakilala ko lang sa kanya eh. Kaibigan ko… magiging anghel na siya.”
Siya naman ang tumawa ngayon. Anong nakakatawa sa sinabi ko?
“Anong nakakatawa oy!? Bat ka tumatawa eh sa totoo yung sinabi ko? Sya yung nagassist sa kin sa langit nun… sya yung nagbigay ng misyon ko… at kung mamamatay sya, magiging anghel agad sya… pero pag sya nabuhay…” tawa pa rin sya ng tawa, “PAPAKASALAN KO SIYA!”
At ngayon tameme sya… medyo nakaawang pa labi nya… napatitig sya sa kin.
“Seryoso ka? Tss… Nakailang boyfriend ka na ba?”
Sasagutin ko yun? “Ang cute talaga ni Whity oh… toots.”
“O may ex ka na ba?”
“Ahy! Ang kulit ni Whity… wag mo kagatin yang sofa!”
Si Geoff-----> -_____________-
Ako--------------> 6_6
Whity------> p_p
“Anong pangalan ng ex mo?” Patuloy pa rin si Geoff
“Hoy Whity! Wag ka jan!”
“Sus. May peanut ‘bitter’ dito.”
Nakagat ko yung dila ko habang nakatikom yung labi ko. Bat nga ba umiiba ako ng topic?
“Oo na! Wagi ka na! may ex ako, si Jimmy, pangit yun. Labas ang ilong taz may bingot din. Bingi rin sya taz bulag pa ang isang mata…” napasobra naman yata ang paninira ko sa manyak kong ex.
“Ows?” At napasobra din sya ng ‘ows’. “Minahal mo ba?”
“Oo. Siguro kasi---“
“Ilang buwan kang niligawan?”
“Tatlo? O apat? Di ko maalala---“
“Bakit mo sinagot?”
“Yung alin? Yung tanong mo o si Jimmy?” Sheyts! Asan ang common sense ko?
“Si Jimmy whatever. (-_-)”
“Kasi pursigido naman sya noo---“
“Pang ilang boyfriend aber?”
“Una. Eeerrrr. Pero marami naman akong manliligaw---“
“Alam ba to ni Mylene?”
“Aba naman teka!” Sigurado ba syang businessman sya at hindi imbestigador? Kalukaret! Pakiramdam ko tuloy isa akong criminal at in-interview ng isang pakealamerong pulis. Dapat yata ako yung nagtatanong kasi yun yung misyon ko: ang humingi ng dahilan kung bakit ako dapat mabuhay muli.
Nagtanong uli sya, “crush mo si Peter noh?”
Tignan lang natin! “Ano ba namang klaseng tanong yan! Sino ba naman ang hindi magkakagusto kay Peter?”
“Ako. Di ko siya gusto eh. Di kami talo.”
Minsan talaga nonsense kausap etong si Geoff eh! Ang sarap sapukin ng todo todo! Kung di lang kita mahal, manhid ka! “Sabi ko nga.”
***
Geoffs POV
Seryoso ba siya na papakasalan si Peter? Kungsabagay, masasabi kong may mailalaban sakin yung lalake. Wag lang yung pangalan ang iharap sakin kasi talo na agad sya.
Gwapo naman sya... pero mas gwapo dapat ako!
Hmp! Ako dapat yung pagnasaan ni Jessie at di yung Petriatico na yun na year kupong kupong pa ang pangalan. At sabi ko nga, mas gwapo ako dun!
Tss. Ano ba ang misyon ni Jessie? Sabihin nya lang sakin, matutulungan ko naman siguro sya kahit ano pa yun… at pag nabuhay sya, dun ko na lang sasabihing mahal ko siya.
“Oh, bat kung makatingin ka parang may balak kang masama sa kin?” May pangaasar pa siyang ngisi sa labi nya habang nakatitig sa akin.
“Masama?” Tanong ko naman.
Gumalaw sya at nilapag si Whity sa carpet kaya yumuko siya.
Pagtingala niya…
Sinalubong siya ng mga labi ko…
Napamulagat naman siya… shocked…
(O( )
***
Jessies POV
Nagbibilang ako sa isip ko…
4 seconds na… pero di pa rin humihiwalay si Geoff sa kin… di ko naman magawang lumayo kasi sa totoo lang, nageenjoy rin ako… ang landi ko!
Oh. My. God.
Nawawalan na ako ng hininga!
5…
6…
And at the count of 7, unti unti na syang humiwalay…
Ngising aso na naman sya as usual but this time, seducing na yung ngisi nya…ako naman si malandi na nagpapatukso sa kanya.
<.< "A-ano ba?" Sabay tingin daw sa gilid. *blush din daw*
"You're blushing."
Parang aliw na aliw pa syang nakikita akong nagba-blush. Nanukso pa kasi! "Hindi noh! Likas lang talaga akong rosy cheeks…"
"Youre turning red now."
"Bahala ka sa mundo mo. Wag mo ko idamay!" Tayo sabay lakad palayo sa kanya… kelangan ko ng kausap… yung hindi si Geoff… yung hindi bigla bigla akong hinahalikan… masyado siyang adik sa lips ko!
"Saan ka pupunta?"
"Sa lugar kung saan wala ka."
"Aray naman yun."
Paglingon ko, nakahawak sya sa dibdib nya na parang nasaktan talaga… taz ngumiti na naman sya… sino ba naman ako para tanggihan ang ngiti nyang iyon? Gumanti ako, "diyan lang," sheyts! Nasaan ang dugo ni Melchora Aquino na namana ko pa sa kanya? Ang duwag ko!
Saan ako pupunta? Saan pa kundi sa simbahan. Kung saan naroon si lola na nakakausap ako…musta na kaya siya? Hmm.
Lakad lang…
Mainit na dito sa labas… magtatanghalian na kasi at marami ng tao… kung buhay lang ako, baka nakikipagsiksikan na ako ngayon sa kanila.
Lakad uli…
Nakarating na ako sa simbahan.
At hayun si lola, sa dati nyang pwesto. May kinakasal sa simbahan… sharing of vows na.
"Hi, lola! Musta na you?" Masiglang bati ko sa kanya.
"Heto, nanonood ng seremonyas… pangalawang kasal na itong napanood ko ngayong araw… kung paghalu haluin lahat ng napanood ko, pangilang libong beses na rin marahil mula ng tumambay ako dito."
"Oh…" wala lang, di naman kasi ako makarelate sa topic ni lola.
"Ikaw kaya… ano aka yang mapapanood ko sau? Wedding kaya? O burial ceremony?"
Nanghilakbot naman ako sa sinabi niya… "wag naman ganyan, lola! Nakakatakot eh…"
Ngumiti sya saken, "do you take blah blah blah as your blah blah blah…" pangagaya ni lola sa sinasabi ng pari per talagang ‘blah blah blah’ talaga ang linya nya, "maging ganyan sana kayo."
Patlang lang ako… sana nga……
"Sana, ineng, magawa mo… hindi lang para sa sarili mo… kundi na rin sa kanya… sa kanila."
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 6th 2013, 9:28 am
[GMARTL17]
Jessie's POV
Nagmukmok lang ako kahapon kasma si Whity… si Geoff kasi, bumisita sa office at 6pm na nakauwi.
Ngayong araw naman, may nahahagap akong unidentified vibes mula sa kung saan… di ko maexplain kasi UNIDENTIFIED nga eh.
Tulog pa si Geoff, 8:30 pa lang ng umaga eh.
Ding… dong… ding… dong…
"Uy!
Ding… dong… ding… dong…
"Ano ba yan, Whity! Di makapaghintay eh!"
Ding… dong… ding… dong…
"Tara, gisingin na natin amo mo… may atat sa labas eh."
Patuloy pa rin sa pag-ding-dong yung nasa labas kung sino man iyon.
Patakbo naman akong umakyat sa hagdan…nung bubuksan ko na sana yung pinto… Bigla namang bumungad sakin yong nagmamay-ari ng most handsome face in planet Earth--- Jokes! --- si Geoff. "G-goodmorning! He-he. May tao sa labas na gustong iparating sa yon a gumagana pa yung doorbell mo. ^____^"
Nakangiti sya sa kin ah, "goodmorning din, titingan ko na nga rin eh…" yumuko sya ng konti, "hi, Whity."
Nakain nun?
Nagpatiuna na syang bumaba, sumunod na lang kami ni Whity. Lumihis ng daan yung tuta, pero ako, sumunod keh Geoff hanggang sa buksan nya yung gate.
"H-hi, Geoff."
Surprise surprise! Andito ang tanyag na ex at ang pilay na third party--- Noon! Ang galing! Sina Mitchie at Dereck.
Ang pinagtataka ko lang, magaan pa rin yung loob ni Geoff hindi yung parang noon na ang bigat ng dating.
"Pwede ba kaming pumasok?" Si Mitchie
Ang kapal di naman ng mukha nya oh!
"Ayaw! Huwag, bad vibes yan. Mapapasok ng masamang ehemplo ang iyong kaharian!" sigaw ko keh Geoff.
Pero di nya ko pinansin, "oo naman," at niluwangan na nya yung gate para makapasok yung dalawa.
Nagwhistle ako tapos hinarang ko yung paa ko sa daraanan ni Mitchie… then…
TUMAGOS SYA SAKIN!
Pano nangyari yun? Noon lang nahahawakan ko pa sya taz ngayon hindi na?
Laglag ang korona ko.
Nakapasok na sila pero heto pa rin ako at nakanganga… pinilig ko yong ulo ko… pumasok na ko sa loob.
"Hindi ko alam na may alaga ka palang asong kaly , Geoff," yun ang nadatnan kong sinabi ni Mitchie.
Nanlaki naman agad ang butas ng ilong ko, "asong kalye daw, Whity? Bite!" Nagkukuskos ng balahibo nun si Whity.
Pormal pa rin yung mukha ni Geoff habang nakamasid sa magjowakers, “ano bang kailangan nyo?”
"Pare," si Dereck yan, "nandito kami para linawin ang lahat," walang mababakas na pagsisisi sa mukha nya. Parang okay lang sa kanya lahat eh.
"Hmm,"pinagsalikop ni Geoff yung mga palad nya, "sabi ko nga, may girlfriend na ako---"
"At ako yun, ipagpatuloy mo, Geoff," kering keri ko naman daw ang pagiging gf kuno.
"At mahal ko siya----"
"At mahal ko rin sya, proceed."
Ngumiti si Geoff, ewan ko kung para sakin yung ngiting yun. "Kahit ganoon ang kalagayan nya, hihintayin ko siya."
"So? O-okay na ba tayo?" Tanong ni Mitchie na may ngiti ng pag asam sa labi.
Nagkibit ng balikat si Geoff at sumandal sa sofa..ako naman ay naghihintay ng magiging sagot nya.
"Sabihin mong ‘no’…" nakacross finger pa ako ah, niloko ka lang ng mga yan, bro… pero sa isip ko lang sinabi lahat yun… alangan namang sabihin ko ng tahasan noh!
"Of course… past is past, right? Whats the use na magalit pa ako sa inyo? After all, pag gumaling na girlfriend ko, magpapakasal na rin kami."
"Tss!" Nagwalkout ako. Nakakainis kasi pumayag agad sya. Dapat pinahirapan muna nya. dapat pinakain muna nya ng bubog o nagbabagang uling ang mga yun!
Nagpunta ako sa garden, humalukipkip doon at hinithit lahat ng oxygen na kakasya sa baga ko.
Chuweng!
"Hey, beybe! Watcha doin?"
"Petriatico Macabangbang the fourth!" Nasiyahan naman ako pagkakita sa kanya. Ngiti pa ako
"Walang buuan ng pangalan! ‘Peter’ na lang! ~_~"
"Ampanget ng pangalan mo eh."
"Alam ko na iyan noon pa,"nailang naman agad siya.
"Pero gusto yun ni Natasha."
"Nakita mo na sya?"
"Nakita rin kita… gwapo mo sa personal oy! Hehehe"
"Puro ka kalandian, alalahanin mong walong araw ka na lang para sa misyon. O dapat kong sabihing pitong araw na lang kasi yung huling araw, hahatulan ka na."
"May hatol pa? Ano ba yan!"Napangiwi ako. Nabawasan pa ng isang araw yung walong araw ko.
Paano ko gagawin yung misyon ko kung lagi lang naman kaming naglalandian ni Geoff? Tss! Dapat yatang magpakabait na ako sa kanya.
"Nakaisip ka na ng way?"Si Peter habang nilalaro yung bulaklak ng orchids.
"Hindi pa eh. Pero pag nabuhay ako, pakasal tayo ah para gumanda pareho lahi natin ^___^"
"Neknek mo. Gahasain mo na lang si Geoff at humingi ka sa kanya ng anak."
"Magaling ka pa sakin eh. Extra ka lang dito oy. Hindi ikaw ang bida."
"Ah ganun? Pag ikaw umekstra sa kwento ko, patatalsikin kita."
Chuweng!
Pagkaalis ni Peter ay agad akong pumasok sa loob… wala na rin ang BWISITA ni Geoff.
Ngumiti agad si Geoff pagkakita sakin… I smiled back.
"I made the right decision, eh?"
"Oo," oo na lang ako. alalahanin kong 7 days na lang ang natitira sa kin.
Nagmo-movie marathon kami ni Geoff nung dumating si Eunice kasama ang yaya nya… pero pinaalis ni Geoff yung yaya kasi baka mawindang sya pag nakita nya ang magtiyo na kinakausap ang hangin.
"Nagpunta ako summer class, tita Jessie," pagyayabang sakin ni Eunice.
"Really? So anong natutunann mo?"
"None."
"None?" Sabay pa kaming napa’none?’ ni Geoff.
"None." Ulit ng bata… "alam ko na lahat tinuturo ng teacher. 1, 2, 3’s, a, b, c’s… nah. Boring yun. Mas magaling pa ata ako mag-english sa teacher namin eh kaya umalis na lang ako."
Namangha ako kay Eunice. Talaga namang napakabright nyang bata…. Pag magkaanak siguro kami ni Geoff, magiging kasing cute at kasinggaling nya si Eunice---eherm---anak ha?
Ang dami pang kwento ni Eunice sa min…hanggang sa sunduin na sya… at sa kasamaang palad, di na nya binitiwan pa si Whity at pinilit si Geoff na iuwi ang tuta.
Jessie's POV
Nagmukmok lang ako kahapon kasma si Whity… si Geoff kasi, bumisita sa office at 6pm na nakauwi.
Ngayong araw naman, may nahahagap akong unidentified vibes mula sa kung saan… di ko maexplain kasi UNIDENTIFIED nga eh.
Tulog pa si Geoff, 8:30 pa lang ng umaga eh.
Ding… dong… ding… dong…
"Uy!
Ding… dong… ding… dong…
"Ano ba yan, Whity! Di makapaghintay eh!"
Ding… dong… ding… dong…
"Tara, gisingin na natin amo mo… may atat sa labas eh."
Patuloy pa rin sa pag-ding-dong yung nasa labas kung sino man iyon.
Patakbo naman akong umakyat sa hagdan…nung bubuksan ko na sana yung pinto… Bigla namang bumungad sakin yong nagmamay-ari ng most handsome face in planet Earth--- Jokes! --- si Geoff. "G-goodmorning! He-he. May tao sa labas na gustong iparating sa yon a gumagana pa yung doorbell mo. ^____^"
Nakangiti sya sa kin ah, "goodmorning din, titingan ko na nga rin eh…" yumuko sya ng konti, "hi, Whity."
Nakain nun?
Nagpatiuna na syang bumaba, sumunod na lang kami ni Whity. Lumihis ng daan yung tuta, pero ako, sumunod keh Geoff hanggang sa buksan nya yung gate.
"H-hi, Geoff."
Surprise surprise! Andito ang tanyag na ex at ang pilay na third party--- Noon! Ang galing! Sina Mitchie at Dereck.
Ang pinagtataka ko lang, magaan pa rin yung loob ni Geoff hindi yung parang noon na ang bigat ng dating.
"Pwede ba kaming pumasok?" Si Mitchie
Ang kapal di naman ng mukha nya oh!
"Ayaw! Huwag, bad vibes yan. Mapapasok ng masamang ehemplo ang iyong kaharian!" sigaw ko keh Geoff.
Pero di nya ko pinansin, "oo naman," at niluwangan na nya yung gate para makapasok yung dalawa.
Nagwhistle ako tapos hinarang ko yung paa ko sa daraanan ni Mitchie… then…
TUMAGOS SYA SAKIN!
Pano nangyari yun? Noon lang nahahawakan ko pa sya taz ngayon hindi na?
Laglag ang korona ko.
Nakapasok na sila pero heto pa rin ako at nakanganga… pinilig ko yong ulo ko… pumasok na ko sa loob.
"Hindi ko alam na may alaga ka palang asong kaly , Geoff," yun ang nadatnan kong sinabi ni Mitchie.
Nanlaki naman agad ang butas ng ilong ko, "asong kalye daw, Whity? Bite!" Nagkukuskos ng balahibo nun si Whity.
Pormal pa rin yung mukha ni Geoff habang nakamasid sa magjowakers, “ano bang kailangan nyo?”
"Pare," si Dereck yan, "nandito kami para linawin ang lahat," walang mababakas na pagsisisi sa mukha nya. Parang okay lang sa kanya lahat eh.
"Hmm,"pinagsalikop ni Geoff yung mga palad nya, "sabi ko nga, may girlfriend na ako---"
"At ako yun, ipagpatuloy mo, Geoff," kering keri ko naman daw ang pagiging gf kuno.
"At mahal ko siya----"
"At mahal ko rin sya, proceed."
Ngumiti si Geoff, ewan ko kung para sakin yung ngiting yun. "Kahit ganoon ang kalagayan nya, hihintayin ko siya."
"So? O-okay na ba tayo?" Tanong ni Mitchie na may ngiti ng pag asam sa labi.
Nagkibit ng balikat si Geoff at sumandal sa sofa..ako naman ay naghihintay ng magiging sagot nya.
"Sabihin mong ‘no’…" nakacross finger pa ako ah, niloko ka lang ng mga yan, bro… pero sa isip ko lang sinabi lahat yun… alangan namang sabihin ko ng tahasan noh!
"Of course… past is past, right? Whats the use na magalit pa ako sa inyo? After all, pag gumaling na girlfriend ko, magpapakasal na rin kami."
"Tss!" Nagwalkout ako. Nakakainis kasi pumayag agad sya. Dapat pinahirapan muna nya. dapat pinakain muna nya ng bubog o nagbabagang uling ang mga yun!
Nagpunta ako sa garden, humalukipkip doon at hinithit lahat ng oxygen na kakasya sa baga ko.
Chuweng!
"Hey, beybe! Watcha doin?"
"Petriatico Macabangbang the fourth!" Nasiyahan naman ako pagkakita sa kanya. Ngiti pa ako
"Walang buuan ng pangalan! ‘Peter’ na lang! ~_~"
"Ampanget ng pangalan mo eh."
"Alam ko na iyan noon pa,"nailang naman agad siya.
"Pero gusto yun ni Natasha."
"Nakita mo na sya?"
"Nakita rin kita… gwapo mo sa personal oy! Hehehe"
"Puro ka kalandian, alalahanin mong walong araw ka na lang para sa misyon. O dapat kong sabihing pitong araw na lang kasi yung huling araw, hahatulan ka na."
"May hatol pa? Ano ba yan!"Napangiwi ako. Nabawasan pa ng isang araw yung walong araw ko.
Paano ko gagawin yung misyon ko kung lagi lang naman kaming naglalandian ni Geoff? Tss! Dapat yatang magpakabait na ako sa kanya.
"Nakaisip ka na ng way?"Si Peter habang nilalaro yung bulaklak ng orchids.
"Hindi pa eh. Pero pag nabuhay ako, pakasal tayo ah para gumanda pareho lahi natin ^___^"
"Neknek mo. Gahasain mo na lang si Geoff at humingi ka sa kanya ng anak."
"Magaling ka pa sakin eh. Extra ka lang dito oy. Hindi ikaw ang bida."
"Ah ganun? Pag ikaw umekstra sa kwento ko, patatalsikin kita."
Chuweng!
Pagkaalis ni Peter ay agad akong pumasok sa loob… wala na rin ang BWISITA ni Geoff.
Ngumiti agad si Geoff pagkakita sakin… I smiled back.
"I made the right decision, eh?"
"Oo," oo na lang ako. alalahanin kong 7 days na lang ang natitira sa kin.
Nagmo-movie marathon kami ni Geoff nung dumating si Eunice kasama ang yaya nya… pero pinaalis ni Geoff yung yaya kasi baka mawindang sya pag nakita nya ang magtiyo na kinakausap ang hangin.
"Nagpunta ako summer class, tita Jessie," pagyayabang sakin ni Eunice.
"Really? So anong natutunann mo?"
"None."
"None?" Sabay pa kaming napa’none?’ ni Geoff.
"None." Ulit ng bata… "alam ko na lahat tinuturo ng teacher. 1, 2, 3’s, a, b, c’s… nah. Boring yun. Mas magaling pa ata ako mag-english sa teacher namin eh kaya umalis na lang ako."
Namangha ako kay Eunice. Talaga namang napakabright nyang bata…. Pag magkaanak siguro kami ni Geoff, magiging kasing cute at kasinggaling nya si Eunice---eherm---anak ha?
Ang dami pang kwento ni Eunice sa min…hanggang sa sunduin na sya… at sa kasamaang palad, di na nya binitiwan pa si Whity at pinilit si Geoff na iuwi ang tuta.
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 9th 2013, 4:02 pm
[GMARTL18]
Jessie's POV
"Rise and shine! My love," Pabulong lang ginawa ko sa huling dalawang salita… nagpatalon talon ako sa kama ni Geoff na tulog mantika pa rin… "tit tilaok! Tit tilaok!"
"Aw…" Ungol nya at bumaling sa kabilang side ng kama, "tumigil ka nga."
Humagikgik ako, "ayaw!" Feeling ko, araw ng kakulitan ngayon eh!
Unti unti ng gumalaw sa kama si Geoff… "wag mong paglaruan tong kama ko," aniya atbumangon na.
Nilingon muna nya ako bago pumasok sa CR.
Everyday ritual ni Geoff yung pagpunta sa CR at maligo kahit kagigising pa lang nya.
"Di ako naglalaro… tumatalon ako! Yippee!"
Nag-frown lang sya sakin at pumasok na sa banyo.
Ako naman, natutuksong sumilip… rawr!
Limang minuto na nakakalipas…
Tumigil na ko sa pagtalon talon…
Pero nasa kama parin ako…
10 mins…
Lumabas na si Geoff…
O_O
X__X
O_O
Rated PG!
Nakatapi lang sya ng tuwalya sa ibabang bahagi ng katawan!
"Oh shet! Ang halay mo, Geoff!"
"Nagsabi ba kasing tumambay ka dito sa kwarto ko ngayon?" Namaywang pa sya sakin.
Oo nga noh? Ngayon lang ako tumambay dito sa kwarto ni Geoff habang naliligo sya kahit balikan pa ninyo ang mga nunang chapters nitong story! "Hawakan mo yang tuwalya mo! Baka mahulog! Tss!"
Ang yamang tao pero di man lang marunong gumamit ng bathrobe?
Sheyts! Nilulumot talaga utak ko ngayon!
"Ano naman ngayon kung mahulog?" Itinaas pa nya ang dalawang kamay.
O_O
Nanlaki naman agad mga mata ko. Baka mahulog sabi eh! Di naman nya ko pinapakinggan! Ahh!
“Ala… baka kasi…” Ano vey! “Baka kasi makakita ako ng bulate!”
Tumawa sya, “honey, yang bulateng sinasabi mo ay isa lang sa mga ugat!” Tawa ulit.
Naging green naman agad ang utak ko.
“Ang sama mo talaga!”
Di pa ko nakakakita ng ‘ganun’ kaya di ko alam kung ano ba dapat ang maging reaksyon ko.
“What? Wanna see?”
Hinawakan nya yung pagkakabuhol ng tuwalya sa tagiliran nya.
O_O
Tatanggalin talaga nya!
Help!
Help!
Emergency to!
Tumakbo agad ako sa pinto nung makitang seseryosohin nya yung pagbo-boldstar sa harapan ko.
“Ahh! Magsolo ka jan!”
Hinihingal pa ko pagkababa ko ng hagdan.
At natawa na rin kasi para akong tanga. ^_______^
***
Geoff’s POV
Natawa na lang ako kay Jessie paglabas nya ng banyo.
Akala siguro nya mag-a-“I’ll never gonna dance again” ako sa harapan nya.
The truth is, may panloob naman na ako pero kahit ganun, di ko pa rin naman kayang maghubad na lang basta sa harapan nya.
Nagdamit na ko bago bumaba.
Nakita ko sya sa puno ng hagdan, tumabi ako sa kanya roon.
“Oy.”
“Wag mo kong manyakin, Geoff, ha, inosente ako.”
“Kung makapagsalita to, parang gusto ko naman.”
At malakas na sapok sa ulo yung inabot ko dahil sa sinabi ko.
Natatawa naman ako sa mukha nya…nakalukot talaga yun eh.
“Tara…” aya ko sa kanya.
“San tayo pupunta?”
“Sex tayo--- aray!”
O_O Ganyan yung mukha nya eh.
“Sex ka jan! O_O kung anu ano sinasabi mo! Ambastos mo!”
“Haha! Kaw naman! Di na mabiro! Para naman okay makipagsex sa hangin noh… Hahahhaha! Pero kidding aside… try natin!”Joke ko lang naman talaga yung mga pinagsasabi ko… Gusto ko lang pagtripan yung kainosentehan nya.
Di kasi nya alam kung anu yung mga pinagsasabi ko eh
***
Jessie’s POV
"Sex tayo!"
Malakas na sapok ang nakuha sakin ni Geoff… Ayain ba naman ako ng ganun?
Kalerki!
Buti sana kung normal ako noh? Ahy sheyts! Kahit siguro normal ako di ako bibigay!
"Try natin!" sabi pa nya.
Never say never talaga tong lalakeng to oh!
"Ahy ewan ko sau! Bahala ka!"
Tumayo na ko.
Sumunod naman sya. "Kain ako. Sama ka."
"Kita mo to, parang bata!"
Sabay nga kaming nagpunta sa kusina… naghalughog sya ng makakain dun…
"May cereal oh, panu ba kainin to?"
Pinakita nya sakin yung box ng cereal.
"Madali lang yan, buksan mo, lagay mo sa bowl, lagyan mo ng gatas, and poof! It became koko crunch! Haha…" nasama tuloy ako sa kalokohan nya.
Nagtawanan kami.
Hay heaven. Ang sarap pag laging ganito…nagtatawanan kami ni Geoff.
Jessie's POV
"Rise and shine! My love," Pabulong lang ginawa ko sa huling dalawang salita… nagpatalon talon ako sa kama ni Geoff na tulog mantika pa rin… "tit tilaok! Tit tilaok!"
"Aw…" Ungol nya at bumaling sa kabilang side ng kama, "tumigil ka nga."
Humagikgik ako, "ayaw!" Feeling ko, araw ng kakulitan ngayon eh!
Unti unti ng gumalaw sa kama si Geoff… "wag mong paglaruan tong kama ko," aniya atbumangon na.
Nilingon muna nya ako bago pumasok sa CR.
Everyday ritual ni Geoff yung pagpunta sa CR at maligo kahit kagigising pa lang nya.
"Di ako naglalaro… tumatalon ako! Yippee!"
Nag-frown lang sya sakin at pumasok na sa banyo.
Ako naman, natutuksong sumilip… rawr!
Limang minuto na nakakalipas…
Tumigil na ko sa pagtalon talon…
Pero nasa kama parin ako…
10 mins…
Lumabas na si Geoff…
O_O
X__X
O_O
Rated PG!
Nakatapi lang sya ng tuwalya sa ibabang bahagi ng katawan!
"Oh shet! Ang halay mo, Geoff!"
"Nagsabi ba kasing tumambay ka dito sa kwarto ko ngayon?" Namaywang pa sya sakin.
Oo nga noh? Ngayon lang ako tumambay dito sa kwarto ni Geoff habang naliligo sya kahit balikan pa ninyo ang mga nunang chapters nitong story! "Hawakan mo yang tuwalya mo! Baka mahulog! Tss!"
Ang yamang tao pero di man lang marunong gumamit ng bathrobe?
Sheyts! Nilulumot talaga utak ko ngayon!
"Ano naman ngayon kung mahulog?" Itinaas pa nya ang dalawang kamay.
O_O
Nanlaki naman agad mga mata ko. Baka mahulog sabi eh! Di naman nya ko pinapakinggan! Ahh!
“Ala… baka kasi…” Ano vey! “Baka kasi makakita ako ng bulate!”
Tumawa sya, “honey, yang bulateng sinasabi mo ay isa lang sa mga ugat!” Tawa ulit.
Naging green naman agad ang utak ko.
“Ang sama mo talaga!”
Di pa ko nakakakita ng ‘ganun’ kaya di ko alam kung ano ba dapat ang maging reaksyon ko.
“What? Wanna see?”
Hinawakan nya yung pagkakabuhol ng tuwalya sa tagiliran nya.
O_O
Tatanggalin talaga nya!
Help!
Help!
Emergency to!
Tumakbo agad ako sa pinto nung makitang seseryosohin nya yung pagbo-boldstar sa harapan ko.
“Ahh! Magsolo ka jan!”
Hinihingal pa ko pagkababa ko ng hagdan.
At natawa na rin kasi para akong tanga. ^_______^
***
Geoff’s POV
Natawa na lang ako kay Jessie paglabas nya ng banyo.
Akala siguro nya mag-a-“I’ll never gonna dance again” ako sa harapan nya.
The truth is, may panloob naman na ako pero kahit ganun, di ko pa rin naman kayang maghubad na lang basta sa harapan nya.
Nagdamit na ko bago bumaba.
Nakita ko sya sa puno ng hagdan, tumabi ako sa kanya roon.
“Oy.”
“Wag mo kong manyakin, Geoff, ha, inosente ako.”
“Kung makapagsalita to, parang gusto ko naman.”
At malakas na sapok sa ulo yung inabot ko dahil sa sinabi ko.
Natatawa naman ako sa mukha nya…nakalukot talaga yun eh.
“Tara…” aya ko sa kanya.
“San tayo pupunta?”
“Sex tayo--- aray!”
O_O Ganyan yung mukha nya eh.
“Sex ka jan! O_O kung anu ano sinasabi mo! Ambastos mo!”
“Haha! Kaw naman! Di na mabiro! Para naman okay makipagsex sa hangin noh… Hahahhaha! Pero kidding aside… try natin!”Joke ko lang naman talaga yung mga pinagsasabi ko… Gusto ko lang pagtripan yung kainosentehan nya.
Di kasi nya alam kung anu yung mga pinagsasabi ko eh
***
Jessie’s POV
"Sex tayo!"
Malakas na sapok ang nakuha sakin ni Geoff… Ayain ba naman ako ng ganun?
Kalerki!
Buti sana kung normal ako noh? Ahy sheyts! Kahit siguro normal ako di ako bibigay!
"Try natin!" sabi pa nya.
Never say never talaga tong lalakeng to oh!
"Ahy ewan ko sau! Bahala ka!"
Tumayo na ko.
Sumunod naman sya. "Kain ako. Sama ka."
"Kita mo to, parang bata!"
Sabay nga kaming nagpunta sa kusina… naghalughog sya ng makakain dun…
"May cereal oh, panu ba kainin to?"
Pinakita nya sakin yung box ng cereal.
"Madali lang yan, buksan mo, lagay mo sa bowl, lagyan mo ng gatas, and poof! It became koko crunch! Haha…" nasama tuloy ako sa kalokohan nya.
Nagtawanan kami.
Hay heaven. Ang sarap pag laging ganito…nagtatawanan kami ni Geoff.
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Re: Give Me a Reason to Live (EijeiMeyou)
by EijeiMeyou February 9th 2013, 4:05 pm
[GMARTL19]
Jessie’s POV
“What do I have here for breakfast, huh?” tanong ni Geoff
“Sa akin mo ba tinatanong yan o dyan sa ref mo?” Balik ko sa kanya. Nakayuko naman kasi siya sa nakabukas na ref eh.
Lumingon lang sya sa kin at nagpatuloy na naman sa paghahalughog, “since Marie left, I never gone to the grocery… at ngayon, cereal at margarine lang ang meron ako.”
“Sabi ko naman kasi sayo, ilagay mo sa bowl---“
“Jessie, hindi nagiging Koko crunch ang cereal. -_-“ Isinara na nya yong ref dahil wala namang mafu-future doon. “Magpapalit lang ako, may pupuntahan tayo.”
“Saan? Sa kahihiyan? Ayoko. Ikaw na lang. (^_^0)”
“Haha. Sabi ko naman kasi sayo, sex tayo para makarating na tayo sa langit,” nagwink pa sya sakin ^_~
Nagkagoose bumps na naman ako, “kadiri ka talaga!”
Tumatawang nagpunta na sya sa kwarto nya. palihim naman akong sumunod sa kanya. Dinikit ko yung tenga ko sa nakasarang pinto.
(It girl by Jason Darulo)
“♪♪♪ You can be my it girl
Baby you're my sssshhhh girl
Loving you could be a crime
crazy how is it girl
this is it girl
Give me 25 to life
I just wanna rock all night long
La la la la la la ♪♪♪♪”
Oh yeah?
\(^O^)/
He can sing.
FOR REAL!
Gravety! Nakakakanta si Geoff?
“Hoy.” ?_?
Di ko namalayang nabuksan na pala yung pinto. Naku nameyn! “Ah… he he he… tara na?” tss! Nakagilid pa ako at nakadikit ang tenga ko sa invisible na pinto!
Narinig kong nag-tch sya.
Habangdaan…
“♪♪♪Hoy Geoff Mandre! Gumising ka na nga! Ano ka ba? Hoy! Anong ginagawa mo? Nagse-cellphone? Gising na! ♪♪♪”
“Boses ko yun ah!” At ringtone yun ni Geoff! Ano ba! “Nirecord mo?”
“Sorry naman. Hehe…” sinagot na nya yung tawag. “Hello?” ---pause--- “who’s this?” --- pause--- “Angelie?” ---pause--- “I’m sorry but i'm busy “---pause--- “no” ---pause--- “bye.” And he turned his CP off.
“Sino yun?” ‘Angelie’ daw eh.
“Wala.”
“Wala? So nagsalita ka lang mag-isa kanina?”
He just smiled sheepishly.
Ang nakakainis sa lahat talaga, ginawa nyang ringtone yung boses ko kung kelang kinarir kong maging alarm clock nya!
Sa grocery... dairy products section…
“Milk? Or chocolate?” May hawak na cart si Geoff tapos may hawak na ready-to-drink chocolate milk sa kamay. Simple lang yung pose nya pero para na rin syang nage-endorse ng produkto.
Hay...
“Yan na lang---“ naputol yung sasabihin ko kasi…
“Hi, handsome.”
Isang tsinitang gotchiebygolliewow-na-wow pretty lady ang lumapit kay Geoff.tumagos pa sya sakin ah. Ngumangata-ngata pa sya ng bubblegum na lalong nagemphasize sa bossy aura nya.
“Wag mong papansinin.” Mariing banta ko keh Geoff.
Ngumiti lang naman si Geoff sa babae, Tapos tumalikod na sya.
“Not too fast, big boy,” habol ng babae pagkuwan ay naglabas ng touchscreen na cellphone kung saan ang wallpaper nya eh yung nakatwopiece lang sya at talaga namang lumuluwa yung boobs nya, iniharap nya yun kay Geoff na (O.O) ang itsura, “can I have your number? So we could text each other. Lets eat outside… and do whatever we want to do. If you know what I mean…” taz ngumiti pa sya ng parang nang-aakit.
“If you know what she means daw, pre. Hayop din naman ang tirada ng babaeng ito noh.” Siniko ko pa si Geoff.
“I'm sorry but… I already have a girlfriend.”
Huwaw! Anong say? Ano ulit?
Tinalikuran na talaga ni Geoff yung babaeng bisugo na yun na ginawa ng canvass ang mukha sa dami ng pinturang ginamit nya.
Nung makalayo na kami…
“Tch…” umiling iling pa sya.
“Anong ‘tch’?”
“Sayang,” mahinang tugon nya.
Sayang? Nasasayangan sya sa babaeng bisugo na yun?! Nanghaba agad ang nguso ko, “eh di bumalik ka!” Akala ko pa naman nakontrol nya ang kalandian nya!
“Ops. Haha. Hindi yun. Sayang kasi di ako nakapili ng ibang brand ng gatas. ‘To naman. Selos agad.”
Yun lang naman pala! “Hindi ako nagseselos noh! Kahit na balikan mo pa sya!”
“Talaga?”
“At gusto mo naman? Sipain kita jan eh.”
***
Geoff’s POV
Napapakanta pa ako habang nagpapalit ako ng damit ko kanina.
“Nice, Geoff, sa susunod sasama ka na rin sa kanya sa pagtalon talon sa kama,” bulong ko pa sa sarili ko. Napapangiti pa ako pag naaalala ko yung mga kalokohan nya.
Pero nung tumawag na si Mitchie…
♪♪♪Hoy Geoff Mandre! Gumising ka na nga! Ano ka ba? Hoy! Anong ginagawa mo? Nagse-cellphone? Gising na! ♪♪♪
Boses talaga yun ni Jessie…nirecord ko nung minsang gisingin nya ko.ang cute kasi ng dating eh.
“Hello?”
“Hi, honey!” Babae yung boses. Pamilyar sya.
“Who’s this?”
“Aw! I’m your honey right?”
“Angelie?”
“I'm going to visit you honey!”
“I’m sorry but I’m busy.”
“Busy? Kelan ka pa naging busy? Hmm… didn’t you miss me?”
“No.”
“Ah basta! Pupuntahan kita. Bye honey!”
“Bye.”
Anong kelangan nya?
Parang naguluhan tuloy ako. At the first place, si Angelie naman talaga ang girlfriend ko…naging ‘ex’ nga lang nung dumating si Jessie.
Masaya akong kasama si Jessie. She teaches me to be a better person… hindi nagtataray sa mga empleyado… she teaches me to loosen up…
She made me see the beautiful side of the world…
And the first time we met… she teaches me how to douggie. Yeah. Tss. Ano bang pinagsasasabi ko!
Pero habangbuhay bang ganito? Paano pag natapos na ang misyon ni Jessie?
Iiwan din niya ako.
***
Jessie’s POV
Pagkatapos mag-grocery, bumisita kami sa ospital…
“Medyo nagkakaroon na daw ng progress… na dapat lang naman daw kasi pag hindi pa sya nagising within one week, tatanggalin na ang life support nya. naalala mo, hanggang dun lang kasi yung binayaran mo,” balita ni Mylene kay Geoff.
Seven days. Sakto!
Six days na lang naman, minus yung isang araw na hatol, malalaman ko na kung mabubuhay pa ba ako o totally ‘goodbye , Philippines’ na ko! So limang araw pa. Keribels ng beauty ko yan!
Jessie’s POV
“What do I have here for breakfast, huh?” tanong ni Geoff
“Sa akin mo ba tinatanong yan o dyan sa ref mo?” Balik ko sa kanya. Nakayuko naman kasi siya sa nakabukas na ref eh.
Lumingon lang sya sa kin at nagpatuloy na naman sa paghahalughog, “since Marie left, I never gone to the grocery… at ngayon, cereal at margarine lang ang meron ako.”
“Sabi ko naman kasi sayo, ilagay mo sa bowl---“
“Jessie, hindi nagiging Koko crunch ang cereal. -_-“ Isinara na nya yong ref dahil wala namang mafu-future doon. “Magpapalit lang ako, may pupuntahan tayo.”
“Saan? Sa kahihiyan? Ayoko. Ikaw na lang. (^_^0)”
“Haha. Sabi ko naman kasi sayo, sex tayo para makarating na tayo sa langit,” nagwink pa sya sakin ^_~
Nagkagoose bumps na naman ako, “kadiri ka talaga!”
Tumatawang nagpunta na sya sa kwarto nya. palihim naman akong sumunod sa kanya. Dinikit ko yung tenga ko sa nakasarang pinto.
(It girl by Jason Darulo)
“♪♪♪ You can be my it girl
Baby you're my sssshhhh girl
Loving you could be a crime
crazy how is it girl
this is it girl
Give me 25 to life
I just wanna rock all night long
La la la la la la ♪♪♪♪”
Oh yeah?
\(^O^)/
He can sing.
FOR REAL!
Gravety! Nakakakanta si Geoff?
“Hoy.” ?_?
Di ko namalayang nabuksan na pala yung pinto. Naku nameyn! “Ah… he he he… tara na?” tss! Nakagilid pa ako at nakadikit ang tenga ko sa invisible na pinto!
Narinig kong nag-tch sya.
Habangdaan…
“♪♪♪Hoy Geoff Mandre! Gumising ka na nga! Ano ka ba? Hoy! Anong ginagawa mo? Nagse-cellphone? Gising na! ♪♪♪”
“Boses ko yun ah!” At ringtone yun ni Geoff! Ano ba! “Nirecord mo?”
“Sorry naman. Hehe…” sinagot na nya yung tawag. “Hello?” ---pause--- “who’s this?” --- pause--- “Angelie?” ---pause--- “I’m sorry but i'm busy “---pause--- “no” ---pause--- “bye.” And he turned his CP off.
“Sino yun?” ‘Angelie’ daw eh.
“Wala.”
“Wala? So nagsalita ka lang mag-isa kanina?”
He just smiled sheepishly.
Ang nakakainis sa lahat talaga, ginawa nyang ringtone yung boses ko kung kelang kinarir kong maging alarm clock nya!
Sa grocery... dairy products section…
“Milk? Or chocolate?” May hawak na cart si Geoff tapos may hawak na ready-to-drink chocolate milk sa kamay. Simple lang yung pose nya pero para na rin syang nage-endorse ng produkto.
Hay...
“Yan na lang---“ naputol yung sasabihin ko kasi…
“Hi, handsome.”
Isang tsinitang gotchiebygolliewow-na-wow pretty lady ang lumapit kay Geoff.tumagos pa sya sakin ah. Ngumangata-ngata pa sya ng bubblegum na lalong nagemphasize sa bossy aura nya.
“Wag mong papansinin.” Mariing banta ko keh Geoff.
Ngumiti lang naman si Geoff sa babae, Tapos tumalikod na sya.
“Not too fast, big boy,” habol ng babae pagkuwan ay naglabas ng touchscreen na cellphone kung saan ang wallpaper nya eh yung nakatwopiece lang sya at talaga namang lumuluwa yung boobs nya, iniharap nya yun kay Geoff na (O.O) ang itsura, “can I have your number? So we could text each other. Lets eat outside… and do whatever we want to do. If you know what I mean…” taz ngumiti pa sya ng parang nang-aakit.
“If you know what she means daw, pre. Hayop din naman ang tirada ng babaeng ito noh.” Siniko ko pa si Geoff.
“I'm sorry but… I already have a girlfriend.”
Huwaw! Anong say? Ano ulit?
Tinalikuran na talaga ni Geoff yung babaeng bisugo na yun na ginawa ng canvass ang mukha sa dami ng pinturang ginamit nya.
Nung makalayo na kami…
“Tch…” umiling iling pa sya.
“Anong ‘tch’?”
“Sayang,” mahinang tugon nya.
Sayang? Nasasayangan sya sa babaeng bisugo na yun?! Nanghaba agad ang nguso ko, “eh di bumalik ka!” Akala ko pa naman nakontrol nya ang kalandian nya!
“Ops. Haha. Hindi yun. Sayang kasi di ako nakapili ng ibang brand ng gatas. ‘To naman. Selos agad.”
Yun lang naman pala! “Hindi ako nagseselos noh! Kahit na balikan mo pa sya!”
“Talaga?”
“At gusto mo naman? Sipain kita jan eh.”
***
Geoff’s POV
Napapakanta pa ako habang nagpapalit ako ng damit ko kanina.
“Nice, Geoff, sa susunod sasama ka na rin sa kanya sa pagtalon talon sa kama,” bulong ko pa sa sarili ko. Napapangiti pa ako pag naaalala ko yung mga kalokohan nya.
Pero nung tumawag na si Mitchie…
♪♪♪Hoy Geoff Mandre! Gumising ka na nga! Ano ka ba? Hoy! Anong ginagawa mo? Nagse-cellphone? Gising na! ♪♪♪
Boses talaga yun ni Jessie…nirecord ko nung minsang gisingin nya ko.ang cute kasi ng dating eh.
“Hello?”
“Hi, honey!” Babae yung boses. Pamilyar sya.
“Who’s this?”
“Aw! I’m your honey right?”
“Angelie?”
“I'm going to visit you honey!”
“I’m sorry but I’m busy.”
“Busy? Kelan ka pa naging busy? Hmm… didn’t you miss me?”
“No.”
“Ah basta! Pupuntahan kita. Bye honey!”
“Bye.”
Anong kelangan nya?
Parang naguluhan tuloy ako. At the first place, si Angelie naman talaga ang girlfriend ko…naging ‘ex’ nga lang nung dumating si Jessie.
Masaya akong kasama si Jessie. She teaches me to be a better person… hindi nagtataray sa mga empleyado… she teaches me to loosen up…
She made me see the beautiful side of the world…
And the first time we met… she teaches me how to douggie. Yeah. Tss. Ano bang pinagsasasabi ko!
Pero habangbuhay bang ganito? Paano pag natapos na ang misyon ni Jessie?
Iiwan din niya ako.
***
Jessie’s POV
Pagkatapos mag-grocery, bumisita kami sa ospital…
“Medyo nagkakaroon na daw ng progress… na dapat lang naman daw kasi pag hindi pa sya nagising within one week, tatanggalin na ang life support nya. naalala mo, hanggang dun lang kasi yung binayaran mo,” balita ni Mylene kay Geoff.
Seven days. Sakto!
Six days na lang naman, minus yung isang araw na hatol, malalaman ko na kung mabubuhay pa ba ako o totally ‘goodbye , Philippines’ na ko! So limang araw pa. Keribels ng beauty ko yan!
EijeiMeyouForum Expert -
Status : SPAM*TEXT HERE*SPAM
Comments : 537 Votes Received : 12 Credits : 37193 Join date : 2013-01-03
1st Pet :
Badges :
-
Page 1 of 2 • 1, 2
Similar topics» Give Me a Reason to Live by EijeiMeyou
» UNDER THE SHEETS BY EijeiMeyou
» Top Poster of January 2013 [WINNER: EijeiMeyou]
» UNDER THE SHEETS BY EijeiMeyou
» Top Poster of January 2013 [WINNER: EijeiMeyou]
Page 1 of 2
Permissions in this forum:
You cannot reply to topics in this forum|
|
|
